Το Ποτάμι ήρθε για να πει στην κοινωνία ότι υπάρχει και άλλος δρόμος για την πολιτική.
Χωρίς λεφτά – χωρίς μηχανισμούς χωρίς συμφωνίες με συμφέροντα και συντεχνίες, «μόνο με τις ιδέες μας και όχι με ξένες πλάτες»…
Θα συνεχίσουμε να λέμε στους πολίτες ότι αυτή η χώρα είναι ΔΙΚΗ τους και ότι μπορούν να αλλάξουν την ζωή τους αρκεί να συμμετέχουν, αρκεί να δράσουν. Καμία μάχη δεν είναι χαμένη αν υπάρχουν μαχητές, αν υπάρχει σχέδιο.
Η χώρα χρειάζεται μια συμμαχία των ζωντανών και παραγωγικών δυνάμεων κόντρα στα παράσιτα και τους κακομαθημένους του κομματικού συστήματος. Χωρίς ιδεοληψίες. Χωρίς κούφια συνθήματα. Λίγοι μήνες ΣΥΡΙΖΑ ήταν αρκετοί για να αποδειχθεί ότι και ο αριστερός βασιλιάς είναι το ίδιο γυμνός. Το κομματικό κράτος είχε στήσει δεκαετίες τώρα παντού αυθαίρετες κατασκευές στο οικόπεδο Ελλάδα και τώρα έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ να προσθέσει το δικό του πανωσήκωμα. Όλα αυτά δεν θα αλλάξουν αν δεν υπάρξει ένα κύμα ανατροπής. Η χώρα χρειάζεται μια μεγάλη κοινωνική συμφωνία την οποία πρέπει να στηρίξουν και να υπερασπιστούν οι δημιουργικές δυνάμεις του τόπου. Υπάρχουν αυτή τη στιγμή δυνάμεις και στην οικονομία και στα κόμματα αλλά και στο ευρύτερο δημόσιο που επιζητούν αυτή
την νέα αρχή. Είναι όλοι αυτοί που έχουν κουρασθεί με το να κυνηγάμε τόσα χρόνια την ουρά μας είναι οι ικανοί άνθρωποι που θέλουν επιτέλους να γίνουμε μια κανονική χώρα. Οι αλλαγές δεν μπορεί να είναι σταδιακές γιατί τις απορροφά το σύστημα. Χρειάζεται ένα μεγάλο άλμα ένα κύμα αλλαγών: στη διοίκηση, την υγεία, την παιδεία, τη δικαιοσύνη.
Δύο είναι οι απόλυτες προτεραιότητες :
- αύξηση των θέσεων εργασίας
- μείωση των φόρων.
Οι μεταρρυθμίσεις έχουν πρόσημο, αλλά το πρόσημο αυτό δεν έχει σχέση με τον παλιό χάρτη. Έχει σχέση με τις συγκρούσεις της πολιτικής! Ποιους υπηρετούν, ποιους απελευθερώνουν και ποιους περιορίζουν. Μεταρρυθμίσεις για την κοινωνία των τριών τρίτων και όχι την κοινωνία του ενός τρίτου. ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ όμως και μεταρρύθμιση είναι όροι ασύμβατοι. Όπως και Δεξιά και μεταρρυθμίσεις είναι όροι ασύμβατοι. Γιατί μεταρρυθμίσεις και κομματικό κράτος, κράτος των κολλητών δεν πάνε μαζί.
Πρέπει να εξαφανίσουμε το κομματικό κράτος. Πρέπει να απελευθερώσουμε τους ικανούς που έχουν απομείνει στο δημόσιο. Πρέπει να προχωρήσουμε στην άρση της μονιμότητας σε αρκετούς τομείς του δημοσίου.
Πρέπει να πάμε σε μια γενναία συνταγματική μεταρρύθμιση.
- Μη κρατικά πανεπιστήμια
- Χωρισμός κράτους- εκκλησίας
- Αλλαγή του εκλογικού νόμου, κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών, σπάσιμο των
μεγάλων περιφερειών.
Σήμερα που η χώρα βουλιάζει στα αδιέξοδα είναι η ώρα να προχωρήσουμε σε ένα Νew Deal για μια νέα αρχή. Μια συμφωνία με τις ζωντανές δυνάμεις. Μια νέα αρχή με συγκεκριμένα και χειροπιαστά μέτρα που μας αλλάζουν σελίδα. Αυτή την επανάσταση έχουμε ανάγκη. Ένα συγκεκριμένο σχέδιο αλλαγών. Μια ομάδα αποφασισμένων ανθρώπων. Να δούμε χωρίς παραμορφωτικούς φακούς την πραγματικότητα, να βάλουμε προτεραιότητες, να κάνουμε τις δικές μας μεταρρυθμίσεις, μεταφέροντας «αποτελεσματικές πρακτικές» και από το εξωτερικό, να δώσουμε μάχες εκεί που είμαστε πραγματικά δυνατοί.
Το New Deal πρέπει να περιλαμβάνει μια συμφωνία με τους εταίρους μας στην Ευρώπη. Η διαρκής λιτότητα δεν είναι λύση. Η Ευρώπη των δύο ταχυτήτων δεν είναι λύση. Πρέπει να υπάρξουν από την πλευρά της Ευρώπης ειδικά μέτρα για τη μείωση της ανεργίας κυρίως της νεανικής ανεργίας και ευρωπαϊκές επενδύσεις σε έργα υποδομών. Στο εσωτερικό το New Deal προϋποθέτει
- Συμφωνία κυβέρνησης και επιχειρήσεων με άξονα τις επενδύσεις
- συμφωνία εργοδοτών-εργαζομένων για τη δημιουργία δουλειών
- συμφωνία για την καταπολέμηση του πελατειακού κράτους
Στόχος είναι να αποτρέψουμε την περαιτέρω φυγή επιχειρήσεων. Με συγκεκριμένες δεσμεύσεις για σταδιακή μείωση των φορολογικών βαρών, του ενεργειακού κόστους αξιοποιώντας και το ενεργειακό δυναμικό των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και με κίνητρα για την αύξηση των θέσεων εργασίας. Και να κάνουμε μια συμφωνία γενεών με κοινωνικές και αναπτυξιακές πολιτικές για την εργασία, την παιδεία, την κοινωνική ασφάλιση.
Η χώρα χρειάζεται κοινωνικές συμμαχίες που θα εκφράζονται από ανθρώπους που θα
διαθέτουν:
- Ικανότητα
- Ανεξαρτησία
- Γνώση.
Όχι τεχνοκράτες . Αλλά πολιτικούς που θα γνωρίζουν. Πολιτικούς με τεχνοκρατική
συγκρότηση.
Οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να γίνουν λαϊκό ανάγνωσμα. Πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι μιλάμε για τη ζωή τους και την ζωή των παιδιών τους. Να ξέρει ο κόσμος τι κερδίζει από κάθε αλλαγή. Και να ξέρει ότι οι αλλαγές γίνονται γι' αυτόν και την οικογένειά του, την επιχείρησή του, το νοικοκυριό του. Χρειαζόμαστε γρήγορα συντονισμένα αποτελέσματα στους τομείς που η χώρα είναι δυνατή: Τουρισμό, Γεωργία, Ναυτιλία, Υποδομές. Χωρίς επενδύσεις, χωρίς ανάληψη ρίσκου από επιχειρηματίες, από βιοτέχνες, από ελληνικές βιομηχανίες αλλά και διεθνείς κολοσσούς, ΔΕΝ θα υπάρξει ανάπτυξη, ΔΕΝ θα κτυπήσουμε την ανεργία!
Μπορούμε αν ξεσηκωθούμε - με σχέδιο όμως- σε δύο χρόνια να κάνουμε τη χώρα μας αγνώριστη! Για το χρέος προτείνουμε να διεκδικήσουμε σημαντική ελάφρυνση, ώστε να καταστεί βιώσιμο μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα για την οικονομία αλλά και την κοινωνία με μετατροπή των επιτοκίων μέρους του χρέους από κυμαινόμενα σε σταθερά, πλαφόν επιτοκίου για το σύνολο του χρέους και βέβαια περαιτέρω περίοδο χάριτος και επιμήκυνση των ωριμάνσεων. Η συμφωνία αυτή πρέπει να γίνει ΤΩΡΑ.
Το κοινό χαρακτηριστικό των «κομμάτων εξουσίας» ήταν ότι «πάντα μπορούσαν μόνα τους» και «πάντα ήξεραν τις λύσεις». Έτσι εξοβελίστηκαν από την πολιτική, οι συνεργασίες, οι συμβιβασμοί και τελικά η ευθύνη. Έτσι παραμερίστηκαν αυτοί που πράγματι ήξεραν και θεοποιήθηκαν αυτοί που υπόσχονταν. Και παραδόθηκε η χώρα στα χέρια λαϊκιστών και κομματικών στρατών, που κάθε φορά υπηρετούσαν τις δικές τους αυταπάτες, οχυρωμένοι στη δική τους ανικανότητα.
Η χώρα έχει δύο δρόμους. Ο ένας είναι των μνημονίων. Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα που περνάει κρίση. Όμως είναι η μόνη χώρα που η κρίση δεν λέει να τελειώσει.
Χαρτογραφηθήκαμε ως η ιδιαίτερη περίπτωση στην Ευρώπη, η μόνη που δεν μπορεί να βγει από το βάλτο της κρίσης.
Η άλλη είναι μια νέα συμφωνία. Ένα New Deal! Μια πολιτική – οικονομική -κοινωνική – πολιτιστική συμφωνία για «να τα αλλάξουμε όλα χωρίς να γκρεμίσουμε τη χώρα». Μόνο έτσι θα συντελεστεί η προοδευτική επανάσταση που έχει ανάγκη ο τόπος. Να συνεργαστούμε όλοι αυτοί που θέλουμε να προωθήσουμε τις απαραίτητες για τον τόπο μεταρρυθμίσεις, όπως περιγράφονται στη διακήρυξη του New Deal και αποτελούν βάση συνεννόησης των πραγματικών μεταρρυθμιστών της χώρας. Να συνεργαστούμε αποκλείοντας τους λαϊκιστές, τους οπισθοδρομικούς και τους πλιατσικολόγους της εξουσίας. Για να μειώσουμε τις αδικίες. Να μοιράσουμε δίκαια τα βάρη. Να ζούμε σε μια κοινωνία που θα έχουμε ευκαιρίες. Να κάνουμε την οργή δημιουργία. Να διώξουμε την αβεβαιότητα και να φέρουμε πίσω τα παιδιά μας.
Το Ποτάμι συνομιλεί και συνεργάζεται, με νεωτεριστές, με τα ανήσυχα πνεύματα της δημόσιας ζωής. Με φιλελεύθερους και αριστερούς μεταρρυθμιστές. Με σοσιαλδημοκράτες και οικολόγους. Δε υποτιμάμε τις ιδεολογικές τους ταυτότητες, αλλά τους κρίνουμε με βάση τις λύσεις που προτείνουν, όχι τα συνθήματα. Το Ποτάμι πρωτοστατεί στον διάλογο του κέντρου. Θα επιμείνουμε στην πρόταση για ένα Κοινοβούλιο της Αναγέννησης για μια εθνική συνέλευση που θα επικυρώσει την νέα συμφωνία που έχει ανάγκη η χώρα χώρα, στη βάση των αναγκαίων ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων κορμό των οποίων αποτελούν οι θέσεις του Ποταμιού.
