Στην Ολομέλεια της Βουλής τοποθετήθηκε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Ποταμιού Σπύρος Δανέλλης, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου: «Χωρικός σχεδιασμός – βιώσιμη ανάπτυξη»
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Μέρα θλίψης.
Αβεβαιότητα, αγωνία, προβληματισμός.
Για ένα κόσμο που αλλάζει χαοτικά.
Η δολοφονία του Ρώσου πρέσβη στην Άγκυρα.
Ο τυφλός τρόμος στο Βερολίνο.
Πυροβολισμοί σε τέμενος στην Ζυρίχη.
Αυξημένα μέτρα, στις Ιταλία, Γαλλία, Κύπρο.
Και στην Πατησίων οι σε διαρκή τρικυμία «ταξικοί μαχητές» καίνε τρία τρόλεϊ, για να δυσκολέψουν ακόμη περισσότερο την μετακίνηση ηλικιωμένων, εργαζομένων, μαθητών κλπ από τις λαϊκές συνοικίες προς το κέντρο.
Σπουδαίο πλήγμα στον καπιταλισμό και το σύστημα!
Πότε επιτέλους θα εκδηλωθεί η κοινή μας βούληση για να ξεκαθαρίσουμε μια και καλή με αυτές τις αθλιότητες;
Η αποκατάσταση της δημόσιας περιουσίας που καταστρέφεται από τους βανδάλους, επιτέλους, δεν πρέπει να επιβαρύνει τους βαριά φορολογούμενους Έλληνες πολίτες, αλλά τους ίδιους τους βανδάλους.
Και πλάι σε όλα αυτά, σήμερα «κληρώνει» και το Euro Working Group.
Με άφρονα τρόπο δημιουργήσατε ασύμμετρα προβλήματα για την χώρα.
Την στιγμή που αχνόφεγγε η δύσκολη ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης, που θα ξεκλείδωνε την απαραίτητη ένταξή μας στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ.
Κλίμα το δίχως άλλο «γιορτινό»..!
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Με την έκταση και το βάθος της κουλτούρας του αυθαιρέτου, μιλώντας για οργάνωση του χώρου στην Ελλάδα του σήμερα, φοβάμαι πως κάνουμε μια συζήτηση επί ματαίω.
Φαίνεται ως πράξη ματαιοπονίας να προσπαθείς να οργανώσεις τον Χώρο εκ των υστέρων, μετά από τέτοιας έκτασης αυθαίρετη παρέμβαση.
Θυμάμαι τον Τσαρούχη σε μια συνέντευξή του, ερωτηθείς στο πως βλέπει να διορθώνεται το μαύρο πολεοδομικό χάλι της Αθήνας, απάντησε αυθόρμητα «Μόνο με ένα μεγάλο σεισμό», για να προσθέσει αμέσως όμως «ότι ούτε αυτό σώζει την κατάσταση, γιατί τι θα κάνουμε τόσα μπάζα;»
Σε αυτήν την κατάσταση βέβαια βοήθησαν πάρα πολλά πράγματα.
Οι τεράστιες καθυστερήσεις, η αδράνεια και το περίπλοκο των γραφειοκρατικών παρεμβάσεων που μέχρι σήμερα είχαν υιοθετηθεί.
Η καθυστέρηση ανταπόκρισης της Πολιτείας στις οικονομικές και αναπτυξιακές πιέσεις που υπήρχαν σε περιοχές παραγωγής πλούτου οδήγησαν σε προβλήματα που σήμερα είναι εξαιρετικά δύσκολο να αντιμετωπιστούν.
Αυτό δεν σημαίνει βεβαίως ότι δεν πρέπει να εκσυγχρονίσουμε το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο προφανώς μέχρι σήμερα υπήρξε ανεπαρκές.
Και είναι ανεπαρκές γιατί σε ένα βαθμό δεν υλοποιείται, εξαιτίας και των περίπλοκων, γραφειοκρατικών διαδικασιών που επιβάλλει και τον απίστευτο, απρόβλεπτο χρόνο, τον οποίο απαιτεί.
Επιπλέον είναι ξεπερασμένο από τις σύγχρονες πολεοδομικές αντιλήψεις.
Λαμπρά διεθνή παραδείγματα υπάρχουν γύρω μας, ακόμη και σε χώρους που είχαν ήδη δομηθεί.
Όμως στα καθ’ ημάς έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια βαθειά εμπεδωμένη κουλτούρα της αυθαιρεσίας.
Η ευκολία με την οποία οποιοσδήποτε πολίτης σκέφτεται να αυθαιρετήσει και η αντίστοιχη ευκολία με την οποία υλοποιεί την αυθαιρεσία του, ελλείψει επαρκούς κρατικού ελέγχου, είναι πράγματι εντυπωσιακή.
Σε αυτό βοηθά, ωστόσο, και η Πολιτεία, που με «συγχωρητική» διάθεση επανειλημμένα δίνει ευκαιρίες νομιμοποίησης, αναπαράγοντας και συντηρώντας το άναρχο τοπίο.
Στην νεώτερη Ελλάδα, όροι και έννοιες όπως χρήσεις γης, προστασία περιβάλλοντος, φυσικών πόρων και περιοχών, φέρουσα ικανότητα ήταν άγνωστες.
Για αυτόν το λόγο, το αναπτυξιακό μας μοντέλο σε όλες του τις εκφράσεις ήταν στρεβλό και ανολοκλήρωτο.
Αποτέλεσμα;
Όλες αυτές οι ευδιάκριτες, εγγενείς αδυναμίες που έχουμε σήμερα να αντιμετωπίσουμε.
Χωρίς αμφιβολία το νομοσχέδιο που συζητούμε επιχειρεί να βελτιώσει την υφιστάμενη κατάσταση.
Δηλαδή το Ν.4269/2014 για την «Χωροταξική και Πολεοδομική Μεταρρύθμιση» (ΧΩ.ΠΟ.ΜΕ.), τροποποιώντας έστω και ακροθιγώς ορισμένες από τις αδύναμες διατάξεις.
Ένα νόμο που δεν εφαρμόστηκε ποτέ.
Χωρίς ξεκάθαρους κανόνες, ο χωρικός σχεδιασμός, δεν μπορεί να είναι αναπτυξιακό εργαλείο, για την προσέλκυση επενδύσεων.
Στην σωστή κατεύθυνση βρίσκεται η ισχυροποίηση των περιφερειακών σχεδίων, με πρόβλεψη για δυνατότητα επιλογών στην εξειδίκευση των ειδικών και των τομεακών σχεδίων.
Θετικό σημείο είναι η πρόσθεση στις γενικές έννοιες της αρχής της βιώσιμης ανάπτυξης.
Κατά πόσο βέβαια αυτό θα παραμείνει ευχολόγιο ή θα εφαρμοστεί από εδώ και στο εξής, μένει να το δούμε.
Στα συν του νομοσχεδίου είναι και η επαναφορά του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξίας, όχι ως κυβερνητικού οργάνου, αλλά ως οργάνου κοινωνικού διαλόγου.
Η αλλαγή στους συντελεστές δόμησης στις παραγωγικές ζώνες ώστε να μην ισχύουν τα μέγιστα σε όλες τις περιπτώσεις, συγκαταλέγεται στα θετικά, γιατί είναι δεδομένο πως θα πρέπει να οδεύσουμε προς την σταδιακή κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης στα εκτός σχεδίου αγροτεμάχια, τα οποία με ελληνική πατέντα «βαφτίζονται» οικόπεδα.
Την ίδια όμως στιγμή, παρατηρείται ένας ιδιαίτερος συγκεντρωτισμός,
Ένα χαρακτηριστικό στοιχείο, που δεν ξεπερνιέται και σε αυτό το νομοσχέδιο, είναι η εμπλοκή πολλών υπηρεσιών και η πολυνομία.
Πρόβλημα αποτελεί επίσης και ο μεγάλος όγκος δευτερογενούς νομοθεσίας που απαιτείται, για να εφαρμοστεί το παρόν νομοσχέδιο.
Εν κατακλείδι όμως, χωρίς να έχει προηγηθεί η ολοκλήρωση του Εθνικού Κτηματολογίου και του Δασολογίου, ή χωρίς να υπάρχει ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης της παράκτιας ζώνης είναι κατανοητό πως πάλι συζητούμε αποσπασματικά και με αμφίβολο αποτέλεσμα.
Κλείνοντας να θυμίσω ότι σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία πρέπει να εφαρμόσουμε μέχρι το 2019, την Ευρωπαϊκή Οδηγία για την Θαλάσσια Χωροταξία.
Όταν λοιπόν οι εταίροι μας τρέχουν να ολοκληρώσουν την Θαλάσσια Χωροταξία, δηλαδή τον σχεδιασμό των χρήσεων του ιδιαιτέρως ευαίσθητου θαλάσσιου περιβάλλοντος, που για εμάς είναι πολλαπλής σημασίας.
Το σύνολο των δραστηριοτήτων της θαλάσσιας οικονομίας είναι μια από τις βασικές αναπτυξιακές πηγές πλούτου, που θα μπορούσαν να μας βγάλουν από τη μίζερη πραγματικότητα της συνεχούς εξάρτησης από τα δανεικά, τότε καταλαβαίνετε πως είμαστε πάρα πολύ πίσω όταν ακόμη συζητούμε την οργάνωση των χρήσεων γης ή την πολεοδόμηση αστικών περιοχών.
Ευχαριστώ.
