Το Ποτάμι θα ψηφίσει τις διατάξεις που αφορούν το σύμφωνο συμβίωσης διότι είναι από τις βασικές προεκλογικές του δεσμεύσεις, παρόλο που δεν συμφωνεί με τις περισσότερες διατάξεις του νομοσχεδίου, δήλωσε ο ειδικός αγορητής του Ποταμιού Ιάσονας Φωτήλας κατά τη συζήτηση επί των άρθρων στην Διαρκή Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης.
Ο κ. Φωτήλας τόνισε για το Ποτάμι είναι κομβικής σημασίας η διασφάλιση της οικογενειακής ειρήνης και συνέχειας των ήδη γεννημένων παιδιών και πρέπει να στηριχθεί από τα υπόλοιπα κόμματα η πρόταση του Ποταμιού για τα παιδιά που έχουν γεννηθεί πριν ή μετά τη σύναψη συμφώνου συμβίωσης, καθώς και σε περίπτωση που αποβιώσει ο φυσικός γονέας τους να καταλήξουν είτε σε ένα ίδρυμα, είτε στο ορφανοτροφείο είτε σε κάποιο μακρινό συγγενή που δεν έχουν γνωρίσει ποτέ.
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Κύριε Υπουργέ
Κυρίες και κύριοι συνάδερφοι
Πριν ξεκινήσω την τοποθέτηση μου επί των άρθρων του νομοσχεδίου, θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να καταδικάσω την άνανδρη επίθεση που δέχτηκε ο συνάδερφος βουλευτής κ. Οικονόμου και πιστεύω πως όλος ο πολιτικός κόσμος το καταδικάζει ανεπιφύλακτα.
Ελπίζω και εύχομαι, το αρμόδιο Υπουργείο να λάβει τα κατάλληλα μέτρα πάταξης του φαινομένου και να μην αφήσει τα Εξάρχεια να γίνουν και πάλι άβατο συγκεκριμένων ομάδων.
Συνεχίζω τώρα στη κατ’ άρθρον συζήτηση του πολυνομοσχεδίου του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
Και λέω πολυνομοσχέδιο, γιατί το κομμάτι του νομοσχεδίου που αφορά το σύμφωνο συμβίωσης, είναι μόνο το 20% των άρθρων του νομοσχεδίου. Το υπόλοιπο 80% αφορά τις υπόλοιπες διατάξεις.
Γι’ αυτό, για τα άρθρα από 1 έως 14 δεν έχω να πω πολλά.
Συμφωνούμε με το άρθρο 1 που είναι η ουσία των διατάξεων και αφορούν την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια.
Το ίδιο και για το άρθρο 2, σχετικά με τις προϋποθέσεις. Στο άρθρο 3 και τους λόγους ακυρότητας του συμφώνου, στην ουσία έχουμε μια μεταφορά των διατάξεων που ισχύουν για τον γάμο, κάτι που ακολουθείται στα περισσότερα άρθρα του συμφώνου. Όμως θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας σε κάτι, και αυτό αφορά τους λόγους ακυρότητας του συμφώνου.
Στις περιπτώσεις που το σύμφωνο συμβίωσης αφορά ομόφυλα ζευγάρια, είναι δυνατόν να υπάρξουν περισσότερες αντιδράσεις από το οικογενειακό ή ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον και υπάρχει κίνδυνος να γίνει καταχρηστική χρήση αγωγών από μέρη που ενδεχομένως να έχουν ή να δηλώνουν ότι έχουν συμφέρον. Ίσως χρειάζεται μια μικρή βελτίωση η εν λόγω διάταξη, να το δούμε κ. Υπουργέ.
Για το άρθρο 4 δεν έχουμε κάποια παρατήρηση.
Στο άρθρο 5 ομοίως, όπως και στα άρθρα 6, 7 που αφορά τη λύση του συμφώνου και το 8 που αφορά το κληρονομικό δικαίωμα.
Στο άρθρο 9 που αφορά το τεκμήριο πατρότητας, προτείνουμε να αντικατασταθεί η λέξη πατρότητα, με τη λέξη γονεϊκότητα.
Στο άρθρο 10 για το επώνυμο δεν έχουμε κάποια παρατήρηση.
Τώρα στο άρθρο 11 που αφορά τη γονική μέριμνα, έχουμε σημαντικές παρατηρήσεις και θα καταθέσουμε και σχετική τροπολογία, η οποία ευελπιστώ να τύχει αποδοχής από όλα τα κόμματα, γιατί όπως είπα και χθες, ανεξαρτήτως της πολιτικής και κομματικής τοποθέτησης του καθενός, σε κάποια πράγματα δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε.
Και το ζήτημα είναι υπαρκτό και πραγματικό.
Δεν είναι ένα υποθετικό σενάριο που ενδεχομένως να προκύψει στο μέλλον.
Είναι οικογένειες, με παιδιά και ονοματεπώνυμο.
Είναι παιδιά, που αντιμετωπίζουν σοβαρό κίνδυνο σε περίπτωση που χάσουν έναν εκ των δύο ανθρώπων που έχουν γνωρίσει ως γονείς τους σε όλη τους τη ζωή. Και λυπάμαι που οι συνάδερφοι του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν αναλάβει αντίστοιχη πρωτοβουλία.
Ελπίζω τουλάχιστον να στηρίξουν την τροπολογία που θα καταθέσουμε και θα αφιερώσω λίγο χρόνο για να αναπτύξουμε το θέμα.
Και όπως είπα και στη χθεσινή ομιλία μου, για το Ποτάμι είναι κομβικής σημασίας η διασφάλιση της οικογενειακής ειρήνης και συνέχειας, αν μου επιτρέπεται ο όρος, των ήδη γεννημένων παιδιών.
Και να αναφέρω ένα παράδειγμα: μία μητέρα, μία ανύπαντρη μητέρα, η οποία καταρτίζει σύμφωνο συμβίωσης με μία άλλη γυναίκα και όπου ο τρίτος γονέας δεν υπάρχει, είτε έχει πεθάνει, είτε δεν τον ξέρουμε, είτε δεν αναγνώρισε το παιδί, τέλος πάντων δεν υπάρχει τρίτος γονέας. Σε περίπτωση που αποβιώσει η φυσική μητέρα, υπάρχουν λοιπόν δύο πιθανότητες: Η μία είναι αυτό το παιδί να καταλήξει σε ένα Ορφανοτροφείο, σε ένα Ίδρυμα ή σε κάποιο μακρινό συγγενή της μητέρας τον οποίο το παιδί ενδεχομένως να μην έχει συναντήσει ποτέ στη ζωή του και ο οποίος θα θέλει το παιδί γιατί ίσως η μητέρα είχε και ένα μικρό διαμερισματάκι και η άλλη είναι να μείνει με το έτερο μέρος του συμφώνου συμβίωσης. Με αυτόν που έχει μεγαλώσει. Με αυτόν που έχει γνωρίσει ως γονέα και που στη πραγματικότητα αυτός είναι η οικογένειά του.
Το παρόν νομοσχέδιο, αφήνει ακάλυπτες αυτές τις περιπτώσεις.
Και όπως είπα και νωρίτερα, αυτές δεν είναι υποθετικές περιπτώσεις για τις οποίες θα νομοθετήσουμε προληπτικά. Είναι υπαρκτές, καταγεγραμμένες και μάλιστα πολλές.
Στη χθεσινή ακρόαση των φορέων αναφέρθηκαν πολλά χαρακτηριστικά παραδείγματα.
Αυτές λοιπόν οι περιπτώσεις, που όχι μόνο αριθμητικά είναι πολλές, αλλά αφορούν και ένα πολύ τρυφερό κομμάτι, δηλαδή ανήλικα παιδιά, δεν πρέπει να μείνουν στον αέρα.
Δεν πρέπει να αφήσουμε σε κενό νόμο αυτά τα παιδιά.
Και καλώ τον Υπουργό, να κάνει δεκτή την τροπολογία που φέρνει το Ποτάμι και αφορά προσθήκη στο άρθρο 11 του νομοσχεδίου και μεταξύ των παραγράφων 1 και 2 αυτού, ως εξής:
«Η επιμέλεια του προσώπου του φυσικού ή θετού τέκνου του ενός μέρους, το οποίο είτε είχε γεννηθεί, αναγνωριστεί ή υιοθετηθεί πριν τη σύναψη του συμφώνου, είτε γεννήθηκε, αναγνωρίστηκε ή υιοθετήθηκε κατά τη διάρκειά του, μπορεί, με δικαστική απόφαση, να ανατεθεί από κοινού και στο άλλο μέρος του συμφώνου, εφόσον ο άλλος γονέας δεν υπάρχει ή δεν έχει την γονική μέριμνα. Αν το μέρος του συμφώνου που είναι γονέας αποβιώσει ή παύσει να ασκεί τη γονική μέριμνα ή αδυνατεί να την ασκήσει για νομικούς ή πραγματικούς λόγους, η επιτροπεία μπορεί με δικαστική απόφαση, να ανατεθεί στο άλλο μέρος του συμφώνου, εφόσον ο άλλος γονέας δεν υπάρχει ή δεν έχει την γονική μέριμνα».
Πιστεύω ο κ. Παρασκευόπουλος θα δεχτεί τη συγκεκριμένη τροπολογία και οι βουλευτές του Συριζα κυρίως, αλλά και των υπολοίπων κομμάτων της αντιπολίτευσης που διάκεινται φιλικά στο σύμφωνο συμβίωσης, θα τη στηρίξουν.
Σχετικά με το άρθρο 12, το οποίο αφορά τους όρους και τις προϋποθέσεις και έκτασης εφαρμογής του εργατικού δικαίου και του δικαίου κοινωνικής ασφάλισης που αφορούν τα μέρη του συμφώνου, παραπέμπεται σε μελλοντικό ΠΔ. Υποψιάζομαι ότι δεν είναι έτοιμη η οικονομικοτεχνική μελέτη που αφορά το οικονομικό κόστος που θα επιβαρυνθούν τα ταμεία από τις εν λόγω διατάξεις. Διαφορετικά δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο λόγο που δεν ρυθμίζεται με νόμο, αλλά παραπέμπεται σε μελλοντικό Προεδρικό Διάταγμα.
Στο άρθρο 13, είναι θετικό το ότι δύνεται η δυνατότητα να συνάπτονται σύμφωνα και στο εξωτερικό, είναι μια βελτίωση από το σχέδιο που δόθηκε σε διαβούλευση.
Για το άρθρο 14 δεν έχουμε κάποια παρατήρηση.
Στο δεύτερο κεφάλαιο σχετικά με την ίδρυση του Εθνικού Συμβουλίου κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας, υποψιάζομαι ότι θέλετε να επικυρώσετε θεσμικά το άτυπο όργανο που ήδη λειτουργεί στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, για την αντιμετώπιση του φαινομένου του ρατσισμού.
Επί της αρχής είμαστε θετικοί ως Ποτάμι στη συγκεκριμένη πρωτοβουλία, αλλά διατηρώ πολύ σοβαρές επιφυλάξει για το κατά πόσο το συγκεκριμένο όργανο θα λειτουργήσει αποτελούμενο από 20 και πλέον μέλη.
Ίσως χρειάζεται ένα περισσότερο ευέλικτο σχήμα και σύνθεση, αν θέλετε πραγματικά να παράξει έργο.
Και τώρα προχωράω με τα άρθρα που έχουν περισσότερη βαρύτητα για εμάς και που θεωρούμε ότι κακώς μπαίνουν στο εν λόγω νομοσχέδιο.
Και ειλικρινά αναρωτιέμαι, για ποιο λόγο σε ένα νομοσχέδιο που αφορά ένα τόσο σημαντικό ζήτημα της ΛΟΑΤ κοινότητας, από την πίσω πόρτα φέρνετε και τροποποιήσεις ποινικών και άλλων διατάξεων.
Είναι πραγματικά ντροπή που χρησιμοποιείτε ως ανθρώπινη ασπίδα τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ισονομία που οφείλει να δείχνει το κράτος απέναντι στους πολίτες του να την συνοδεύετε από διατάξεις που ακυρώνουν στη πράξη την αρχή της διάκρισης των εξουσιών και τη συνταγματική νομιμότητα.
Υπάρχουν όμως και κάποια άρθρα που κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση και σε μεγάλο βαθμό τροποποιούν είτε ήδη υφιστάμενες διατάξεις του Ποινικού Κώδικα είτε παραλείψεις του ν. 4322/2015.
Η βελτίωση στο άρθρο 20 για τις μητέρες ανηλίκων να έχουν τη δυνατότητα να εκτίουν την ποινή ή μέρος της ποινής κατ’ οίκον, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Όμως πρέπει να διευκρινίσουμε τι γίνεται στις περιπτώσεις που η μητέρα δεν θα έχει τη δυνατότητα να διαβιεί αξιοπρεπώς κατ οίκον, καθώς από τη στιγμή που δεν θα εργάζεται ενδέχεται να μην έχει την οικονομική δυνατότητα να συντηρεί τον εαυτό της και το νήπιο.
Σκόπιμο είναι να αναλάβει άμεσα πρωτοβουλία το Υπουργείο για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των έγκλειστων γυναικών με παιδιά στις φυλακές του Ελαιώνα Θηβών, συμπληρωματικά με την εν λόγω διάταξη.
Στο άρθρο 21 για το έγκλημα με ρατσιστικά χαρακτηριστικά, σωστά απαλείφεται η λέξη μίσος. Διευκολύνεται έτσι το έργο των δικαστών, αλλά δεν αντιλαμβανόμαστε για ποιο λόγο οι συγκεκριμένες ποινές θα έπρεπε να αναφέρονται.
Στο άρθρο 22 που αφορά την κατάργηση του ποσού σε κοινωφελές ίδρυμα, θα ήθελα κύριε Υπουργέ να μας διευκρινίσετε το λόγο.
Το άρθρο 23 επιλύει στην ουσία επιλύει και διευκρινίζει τα σχετικά με την αναπηρία ζητήματα. Με το άρθρο 24 είμαστε σύμφωνοι.
Το άρθρο 25 αυστηροποιεί τις διατάξεις για τους ανηλίκους, το είχαμε επισημάνει και στη συζήτηση του προηγούμενου νομοσχεδίου.
Για το άρθρο 26 διαφωνούμε κάθετα καθώς επαναλαμβάνεται η ασυλία προς τους ενηλίκους για διάφορα αδικήματα και δεν εξηγείται για ποιο λόγο μέσα σε ένα χρόνο ο κ. Υπουργός τροποποιεί τις ίδιες διατάξεις για δεύτερη φορά. Με το ν. 4322/2015 που έφερε ο κ. Παρασκευόπουλος, προβλεπόταν ο περιορισμός σε ειδικό κατάστημα κράτησης ως αναμορφωτικό μέτρο σε ανήλικο, μόνο σε περίπτωση που τελούσε κακούργημα τιμωρούμενο με ισόβια κάθειρξη αν το τελούσε ενήλικας.
Μετά από 7 μήνες κ. Υπουργέ, χαίρομαι που αυστηροποιείτε την διάταξη και πλέον για τον εγκλεισμό ανηλίκου αρκεί να τελέσει πράξη που αν την τελούσε ενήλικας θα τιμωρούνταν με κάθειρξη; Δεν διαφωνούμε κατ' αρχήν, το είχαμε τονίσει και στον προηγούμενο νόμο ότι αυτή η πολύ επιεικής αντιμετώπιση δεν είναι απαραιτήτως η ενδεδειγμένη.
Στα άρθρα 27 και 28 έχουμε ακόμα μια ελαστικοποίηση ποινής και απάλειψη διάταξης σε όσους παρεμποδίζουν την λειτουργία κοινόχρηστης εγκατάστασης που εξυπηρετεί τη συγκοινωνία, αυτοκινητοδρόμου, σιδηροδρόμου, αεροπλάνου, λεωφορείου, ταχυδρομείου και ακόμα περισσότερο απορία προκαλεί η προσθήκη της φράσης ‘’αν ο δράστης τέλεσε την πράξη για την προάσπιση μείζονος κοινωνικού συμφέροντος’’. Θεωρώ ότι είναι μια πρωτοφανής διατύπωση, δεν υπάρχει νομολογία σχετικά και αφήνει την ερμηνεία του κοινωνικού συμφέροντος φλου, δυσκολεύοντας τη ζωή και το έργο των Δικαστών.
Στο άρθρο 29 προτείνουμε να αφαιρεθεί η λέξη καταφρόνηση.
Τις διατάξεις του τετάρτου κεφαλαίου που αφορούν τις τροποποιήσεις στον κώδικα ποινικής δικονομίας, αντιμετωπίζουμε κατ΄ αρχήν θετικά τα άρθρα 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36.
Το πέμπτο κεφάλαιο που αφορά την τροποποίηση των διατάξεων περί αστικής ευθύνης του τύπου, τον γνωστό και ως τυποκτόνο νόμο 1178/1981 και στο παρόν νομοσχέδιο άρθρο 37, είμαστε θετικοί.
Προτείνουμε και μια νομοτεχνική βελτίωση ως εξής:
Στο κείμενο κάτω από την παράγραφο 3
«Περισσότερες εγκλήσεις και αγωγές που υποβάλλονται ένα ή περισσότερους θιγέντες (από τον αδικηθέντα) κατά του ιδίου προσώπου συνεκδικάζονται υποχρεωτικά και εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 94επ. ΠΚ, 128, 129 ΚΠΔ και 246 ΚΠολΑ, αν συνδέονται με περισσότερους χαρακτηρισμούς που περιλαμβάνονται σε ένα δημοσίευμα, άρθρο, βιβλίο ή άλλο κείμενο, καθώς και σε αρθρογραφία ή εκπομπές του που αφορούν το ίδιο θέμα».
Πρέπει το «από τον αδικηθέντα» να γίνει «από ένα ή περισσότερους αδικηθέντες», διότι κατάχρηση του νόμου γίνεται ακριβώς ή κυρίως όταν περισσότεροι του ενός υποβάλουν αγωγές για το ίδιο άρθρο/εκπομπή/θέμα, με αποτέλεσμα την ταλαιπωρία του εναγομένου και την πιθανή έκδοση αντιφατικών αποφάσεων. Θα μπορούσε λ.χ. να θεωρήσουν ότι θίγονται τα μέλη μιας ομάδας ανθρώπων ή μιας κίνησης ή ενός σωματείου κ.λπ. και να κάνει ο καθένας ατομικά μια αγωγή που προσδιορίζεται σε διαφορετική ημερομηνία. Συν τα έξοδα που προκύπτουν από τον εναγόμενο σε περίπτωση σωρείας προσφυγών.
Για την περίπτωση αυτή υπάρχει και η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου «Βασιλάκης κατά Ελλάδος»
Και τώρα να πάω στα σημεία εκείνα, τα οποία είναι κόκκινο πανί για εμάς και δυστυχώς βλέπουμε για μια ακόμα φορά την Κυβέρνηση να προσπαθεί να φέρει νομοθετήματα από τη πίσω πόρτα.
Νομοθετούμε για το σύμφωνο συμβίωσης και φέρνουμε και διατάξεις που αφορούν μερικά από τα αγαπημένα θέματα της Κυβέρνησης και προνομιακά ακροατήρια με τα οποία συνομιλεί.
Και φυσικά στο έκτο κεφάλαιο και στις ρυθμίσεις σχετικά με το σωφρονιστικό σύστημα και τα καταστήματα κράτησης, αν εξαιρέσουμε το άρθρο 38 που είναι λογικό, στο άρθρο 39 έχουμε τροποποίηση Προεδρικού Διατάγματος με νόμο για τα διαδικαστικά του συστήματος ηλεκτρονικής επιτήρησης.
Από την έκδοση του ΠΔ 61 το 2014, σήμερα κ. Υπουργέ επεκτείνετε το σύστημα ηλεκτρονικής επιτήρησης και σε άλλες κατηγορίες κρατουμένων, όπως σε σπουδαστές υποδίκους, καταδίκους των ΑΕΙ!
Και θα ήθελα να θέσω μια ερώτηση, για το βραχιολάκι όπως εν συντομία λέγεται κύριε Υπουργέ, πως θα καλυφθεί το κόστος λειτουργίας του ηλεκτρονικού συστήματος επιτήρησης;
Από χρήματα του δημοσίου ή του χρήστη;
Με το άρθρο 40 συστήνεται μια νομοπαρασκευαστική επιτροπή του σωφρονιστικού κώδικα, μπορείτε να μας ενημερώσετε κ. Υπουργέ για ποιο θέμα και με ποιο αντικείμενο θα εργαστεί η επιτροπή;
Στο άρθρο 41 για την ενίσχυση των αγροτικών φυλακών έχουμε σοβαρές ενστάσεις τις οποίες αναμένω να απαντήσετε σήμερα κ Υπουργέ, για ποιο λόγο εξαιρείτε τις προμήθειες των φυλακών από τις διαγωνιστικές διαδικασίες και να προβαίνουν σε απευθείας αναθέσεις; Γιατί καταργείτε ευρωπαϊκή νομοθεσία;
Και να έρθουμε και στο σημείο των εκπαιδευτικών αδειών και στο επίμαχο άρθρο 42.
Για ποιο λόγο καταργείτε τη συμμετοχή του εξωτερικού δικαστικού οργάνου στη διαδικασία λήψης της σχετικής απόφασης και αφήνετε το Πειθαρχικό Συμβούλιο του καταστήματος Κράτησης, να είναι αρμόδιο για την απόφαση;
Και μην απαντήσετε ότι συμμετέχει στο όργανο και ο Εισαγγελέας. Ξέρετε είναι πολύ διαφορετικό να είναι ο Εισαγγελέας ένας εκ των μελών του συλλογικού οργάνου και όλα τα υπόλοιπα μέλη, υπάλληλοι του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
Γνωρίζετε ότι οι περισσότερες αποφάσεις θα βγαίνουν με μειοψηφία του Εισαγγελέα; Καθώς οι υπόλοιποι υπάλληλοι το μόνο που θα λαμβάνουν υπόψη τους κατά την κρίση τους, θα είναι η πειθαρχική συμπεριφορά του αιτούντα εντός της φυλακής.
Ο Εισαγγελέας είναι ο μόνος ο οποίος έχει πλήρη γνώση του φακέλου, του κατηγορητηρίου και της συμπεριφοράς του κρατουμένου.
Και να σας θέσω ένα παράδειγμα, ένα τυχαίο που μου ήρθε τώρα στο μυαλό, ένας υπόδικος που ζητάει άδεια για φοίτηση, αλλά ταυτόχρονα βγάζει ανακοινώσεις και καλεί σε ένοπλη πάλη και σε μαύρους Δεκέμβρηδες, το γεγονός αυτό δεν θα λαμβάνεται υπόψη ως ανασταλτικός παράγοντας φοίτησης.
Είναι μια άκρως προβληματική διάταξη και ανοίγει το δρόμο για αθρόα αιτήματα χορήγησης εκπαιδευτικών αδειών με επικίνδυνα αποτελέσματα, αφού θα εξετάζεται μόνο η συμπεριφορά του κατά τη περίοδο του εγκλεισμού του και όχι οι πραγματικές προθέσεις του αιτούντα την άδεια.
Το άρθρο 43, το εκλαμβάνουμε ως μια πρώτη απόπειρα της κυβέρνησής σας μετά από 10 μήνες απραξίας, να κάνει τα στοιχειώδη για τα νοσοκομεία των φυλακών.
Και τώρα στο άρθρο 44 που για εμάς αποτελεί κόκκινο πανί και ξέρετε προσωπικά με προβλημάτισε ιδιαίτερα σχετικά με τη στάση μας στο εν λόγω νομοσχέδιο.
Γιατί κύριε Υπουργέ
Με τη κρυμμένη παράγραφο 3 στο άρθρο 44, επιχειρείτε ένα πρωτοφανές πραξικόπημα στη δικαιοσύνη.
Δεν σας αρκεί που έχετε αλώσει τη δημόσια διοίκηση με τα δικά σας παιδιά, τώρα επιχειρείτε να βάλετε και χέρι στους δικαστικούς.
Για πρώτη φορά από ίδρυσης του ελληνικού κράτους, δίνετε τη δυνατότητα στον πρόεδρο του Αρείου Πάγου και του Ελεγκτικού Συνεδρίου, να έχουν πειθαρχική δικαιοδοσία.
Και θα συμβεί το εξαιρετικά καινοφανές, αυτός που διώκει, να ασκεί και την επόμενη στιγμή πειθαρχική εξουσία.
Θα εγκαλεί και θα είναι και ο πρόεδρος του οργάνου που θα τον κρίνει.
Ειλικρινά, ούτε σε χώρα της Αφρικής, ίσως μόνο σε δικτατορικά καθεστώτα συμβαίνουν αυτά.
Κύριε Υπουργέ
Μιλάμε για την απόλυτη κηδεμονία των Εισαγγελέων.
Για την απόλυτη θεσμική και συνταγματική εκτροπή που έχει γίνει ποτέ στη χώρα μας.
Τα υπόλοιπα, θα τα πούμε στην επόμενη συνεδρίαση.
