Στην Ολομέλεια τοποθετήθηκε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Ποταμιού Σπύρος Δανέλλης, σε σχέση με το Ν/Σ του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης για τον «Εθνικό Μηχανισμό Συντονισμού, Παρακολούθησης και Αξιολόγησης των Πολιτικών Κοινωνικής Ένταξης και Κοινωνικής Συνοχής, Ρυθμίσεις για την Κοινωνική Αλληλεγγύη και Εφαρμοστικές Διατάξεις του ν. 4387/2016 (Α’ 85)».
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Συνεχώς και αδιαλείπτως – με κίνδυνο να καταστώ βαρετός – σας μιλάω από αυτό εδώ το βήμα για την μόνιμη αμφιθυμία που σας διακρίνει σε ό,τι αφορά τις αποκρατικοποιήσεις.
Η προσκόλλησή σας, σε μια ιδεοληπτική ρητορική, που επιμένει να μιλά για την δήθεν προστασία του δημοσίου συμφέροντος, αποκλειστικά μέσω του κράτους, σε αντιδιαστολή με το «κακό» ιδιωτικό management θα πρέπει να αναθεωρηθεί.
Για παράδειγμα στην ενέργεια και τη ΔΕΗ συγκεκριμένα.
Αλήθεια, στη δίκη που έχει ξεκινήσει, από την Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016, για το μεγάλο φαγοπότι δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, που στήθηκε όλα αυτά τα χρόνια στη ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ από τους γνωστούς εργατοπατέρες, η διορισμένη διοίκηση της ΔΕΗ που είναι;
Υπόθεση;
Το σκάνδαλο των παράνομων «χρυσών» επιχορηγήσεων που έλαβε η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ κατά τα προηγούμενα χρόνια.
32 εκατομμύρια ευρώ, κατευθύνθηκαν σε πολυτελή ταξίδια, πανάκριβα δώρα και γεύματα, μαϊμού τελετές, ακόμα και δάνεια που δεν επεστράφησαν ποτέ.
Κατήγοροι;
Οι επιθεωρητές Δημόσιας Διοίκησης, αλλά και το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών.
Κατηγορούμενοι;
59 συνδικαλιστές, με προεξάρχοντα τον γνωστό σε όλους, διαχρονικό αρχισυνδικαλιστή, κ. Νίκο Φωτόπουλο, αλλά και άλλα επιτελικά στελέχη της ΓΕΝΟΠ.
Παρόλα αυτά, η ΔΕΗ είναι απούσα και έπρεπε να βγει να μας το επισημάνει ο κ. Ρακιτζής.
Ότι δηλαδή η ΔΕΗ δεν δηλώνει παράσταση πολιτικής αγωγής σε υπόθεση απιστίας στην υπηρεσία κατά συναυτουργία και κατ' εξακολούθηση και απάτη σε βαθμό κακουργήματος, από την οποία υπέστη σοβαρότατη ζημία σύμφωνα με το κατηγορητήριο!
Με άλλα λόγια, δεν είναι εκεί για να υποστηρίξει το συμφέρον του Έλληνα φορολογούμενου!
Η ΔΕΗ που κατά τα άλλα δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί της και παρίσταται και στο τελευταίο πταισματοδικείο της χώρας, προκειμένου – και δικαίως - να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της!
Δυστυχώς δεν μπορώ να μην συνδυάσω την απουσία της ΔΕΗ στη δίκη με την τωρινή της διοίκηση.
Συνδικαλιστική omerta εις βάρος των πολιτών...
Κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης.
Η κακή νομοθέτηση αποτελεί πια πάγια τακτική σας.
Μια πάγια τακτική που συνιστά για όλους εμάς μια κακή κοινοβουλευτική κανονικότητα.
Στην συζήτηση κάθε νομοσχεδίου δεν υπάρχει ούτε ένας εισηγητής ή κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της αντιπολίτευσης που να μην επισημαίνει μονότονα τη ροπή σας προς το κακό νομοθετείν.
Παρόλα αυτά εσείς συνεχίζετε απτόητοι.
Νομοσχέδια εμφανίζονται στην τελική τους μορφή, μόνο μετά το τέλος της διαβούλευσης – πράγμα που δεν σημαίνει τίποτα παρά την κατάργηση της ίδιας της διαδικασίας της διαβούλευσης.
Για παράδειγμα, το σημερινό νομοσχέδιο τριπλασιάστηκε (!) από τη διαβούλευση, έως την αρμόδια επιτροπή της Βουλής.
Νομοσχέδια, κακογραμμένα και πρόχειρα.
Νομοσχέδια εκθέσεις ιδεών, ευχών και επικλήσεων, χωρίς ίχνος τεχνικής ή νομικής αποτελεσματικότητας.
Νομοσχέδια που αγνοούν ακόμη και τους μόλις προσφάτως ψηφισθέντες νόμους!
Στο συζητούμενο ν/σ είναι χαρακτηριστική η περίπτωση των άρθρων 7 και 8, που αφορούν τις μετατάξεις ή αποσπάσεις με τις οποίες θα στελεχωθούν οι νέες, υπό σύσταση διευθύνσεις του Υπουργείου Εργασίας.
Ο «Νομοθέτης» φαίνεται να «ξεχνά» τα όσα ο ίδιος προβλέπει στο νόμο «Περί κινητικότητας», που πήρε ΦΕΚ, μόλις πριν μια εβδομάδα.
Συζητούμε τα νομοσχέδια με συνοπτικές διαδικασίες, που δεν επιτρέπουν στην Εθνική Αντιπροσωπεία να συνεισφέρει ουσιαστικά.
Παράλληλα, συζητούμε νομοσχέδια που συνοδεύονται από πληθώρα σοβαρότατων τροπολογιών, που σε πολλές περιπτώσεις θα μπορούσαν να αποτελούν ακόμη και αυτόνομα νομοσχέδια.
Σήμερα μεταξύ άλλων έχουμε μια τροπολογία που το ειδικό της βάρος επισκιάζει σχεδόν ολόκληρο το νομοσχέδιο.
Μόνο και μόνο το κόστος της 0,61 δις ευρώ!
Τροπολογία με την οποία αποκτούν σάρκα και οστά τα όσα υποσχέθηκε ο Πρωθυπουργός στο προχτεσινό διάγγελμά του.
Είναι βέβαια προφανές πως για τους αποδέκτες, ακόμη και αυτά τα συμβολικά ποσά θα είναι εξαιρετικά ευπρόσδεκτα.
Αποτελεί όμως η καταβολή ενός εφάπαξ μικρού βοηθήματος τον ορθολογικό τρόπο στήριξης των αδυνάμων;
Όταν μάλιστα εσείς οι ίδιοι καταδικάζατε αντίστοιχες ενέργειες της προηγούμενης κυβέρνησης;
Κατά την άποψή μου, τέτοιου είδους ενέργειες θέλουν άλλου είδους σχεδιασμούς, προκειμένου να πιάνουν τόπο τα χρήματα των φορολογούμενων πολιτών.
Επί του νομοσχεδίου τώρα.
Νομοθετούμε για μια ακόμη φορά, με την πλάτη στον τοίχο.
Γιατί η σύσταση του Εθνικού Μηχανισμού Συντονισμού, Παρακολούθησης και Αξιολόγησης των Πολιτικών Κοινωνικής Ένταξης και Κοινωνικής Συνοχής είναι ανελαστική, μιας και αποτελεί εθνική υποχρέωση για πληρωμές από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και πρέπει να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους.
Όμως, η πολυπλοκότητα της αρχιτεκτονικής του υπό θεσμοθέτηση μηχανισμού, που είναι διαιρεμένη σε τρία επίπεδα (εθνικό, περιφερειακό, τοπικό), φοβάμαι πως δεν θα είναι αποτελεσματική και αποδοτική, αλλά θα αναπαράξει την γραφειοκρατία, χωρίς να επιλύει ζητήματα συναρμοδιότητας και δυσλειτουργιών.
Θα πρέπει να σκεφτείτε:
Επιχειρεί ο Μηχανισμός να «μαζέψει» το υπάρχον σύστημα;
Βοηθά να ξεπεράσουμε το υπάρχον άτολμο σύστημα διοίκησης;
Διαμορφώνει ένα στοιχειώδες σχέδιο αρχιτεκτονικής συντονισμού και παρακολούθησης;
Έτσι όπως συστήνεται ο Μηχανισμός, δυστυχώς, θεωρώ πως χάνεται μια ευκαιρία να τεθούν οι βάσεις πλήρους αναδιάρθρωσης ενός πεδίου του κεντρικού και αποκεντρωμένου κράτους αλλά και της αυτοδιοίκησης, που έχει τις δυνατότητες να αυτονομηθεί ώστε να επιχειρηθούν και να καταστούν εφικτές σημαντικές αλλαγές.
Είναι προφανές πως ο μηχανισμός που προβλέπεται στο σ/ν δεν αφορά πραγματική αναδιοργάνωση υπηρεσιών κοινωνικής πολιτικής και πρόνοιας, στη βάση ενός επιτελικού κράτους.
Στην ουσία δημιουργείται μια ακόμη δομή, η οποία φέρνει νέες προσλήψεις.
Στα άρθρα 7,8 και 9 δημιουργούνται λίγο ή πολύ 39 νέες θέσεις δημοσίων υπαλλήλων και μερικές ακόμα δυνητικές, με το συνολικό κόστος των νέων δομών να κυμαίνεται κοντά στο 1 εκ. ευρώ.
Φυσικά, τα απαραίτητα προσόντα των νέων υπαλλήλων απουσιάζουν…
Επιπλέον, θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί.
Οι νέες δομές ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, όταν είναι ατελώς προετοιμασμένες και αλληλεπικαλύπτονται με άλλες, προϋπάρχουσες ηλεκτρονικές δομές, δεν αποτελούν πανάκεια για όλα τα ζητήματα, αντιθέτως, δημιουργούν μια νέα πρωτοτυπία:
Την ηλεκτρονική γραφειοκρατία!
Σας το είπα και πριν δέκα ημέρες, όταν συζητούσαμε για το Σ/Ν του Υπουργείου Οικονομίας & Ανάπτυξης, «Νέο θεσμικό πλαίσιο για την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας και άλλες διατάξεις».
Σας το λέω και σήμερα, πώς μια καλή ιδέα, ένα καινούριο συντονιστικό όργανο, βασισμένο σε ψηφιακές καινοτόμες τεχνολογίες, μπορεί να θαφτεί μέσα σε ένα δαίδαλο υπηρεσιών, κάτω από αλληλο-επικαλυπτόμενα portals, που χάνονται μέσα στα διαφορετικά επίπεδα είτε της κεντρικής διακυβέρνησης, είτε της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Πόσο μάλλον, όταν παρατηρούμε ότι η ψηφιοποίηση αντί να μειώνει, αυξάνει τις θέσεις εργασίας...
Έτσι, η ηλεκτρονική διακυβέρνηση παραπέμπεται για ακόμη μια φορά στις καλένδες.
Ή όπως στην περίπτωση του Ενιαίου Γεωπληροφοριακού Συστήματος, γίνεται δικαιολογία για την κατασπατάληση επιπλέον κονδυλίων, όταν οι ίδιες ανάγκες θα μπορούσε να καλυφθούν από το e-pronia.gr.
Σε σχέση με το δεύτερο κεφάλαιο, που επεκτείνει το Κοινωνικό Επίδομα Αλληλεγγύης, πρώην Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, παρατηρούμε την προσφιλή σας συνήθεια να μετονομάζετε για να «εξορκίσετε», όλα όσα δαιμονοποιούσατε στο παρελθόν...
Εμείς είχαμε μιλήσει για την αναγκαιότητα του ΕΕΕ, αλλά και για την επέκτασή του από την αρχή, χωρίς υποσημειώσεις και αστερίσκους.
Γιατί δεν είναι δυνατόν σε μία χώρα, όπως η Ελλάδα, οι πλουσιότεροι να εισπράττουν 3 φορές περισσότερα κοινωνικά επιδόματα από τους φτωχούς, ενώ οικογένειες με μακροχρόνια άνεργους να μην δικαιούνται τίποτα απολύτως.
Αυτές οι στρεβλώσεις, με το ΕΕΕ αποφεύγονται.
Έτσι κατοχυρώνεται η κοινωνική αλληλεγγύη και η κοινωνική συνοχή.
Παραμένει το ερώτημα, ωστόσο, για το κατά πόσο εσείς το πιστεύετε, κατά πόσο θα το εφαρμόσετε και κυρίως κατά πόσο έχετε εξασφαλίσει τους πόρους για την πλήρη εφαρμογή του…
Σε σχέση τέλος με τα τρίτο κεφάλαιο και τις διορθώσεις στη λειτουργία του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης.
Οι διατάξεις, είναι απολύτως συνυφασμένες με την ελλιπή «μεταρρύθμιση» Κατρούγκαλου, για την οποία σας είχαμε προειδοποιήσει από τον περασμένο Μάιο, οπότε και συζητούσαμε το σχετικό νομοσχέδιο.
Η δημιουργία του ΕΦΚΑ είναι ένα φιλόδοξο και δύσκολό έργο, που δεν ολοκληρώνεται με τον «παραδοσιακό» τρόπο της μετονομασίας των υπηρεσιών.
Για να το πω αλλιώς.
Τα άρθρα 40 – 51 αποκαλύπτουν ανυπαρξία ουσιαστικού σχεδιασμού, προχειρότητα και τελικά εμμονή σε πολύπλοκες δομές, που σίγουρα δεν εξασφαλίζουν τη λειτουργική ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων και την αποδοτικότερη οργάνωση του συστήματος .
Μια ενιαία δομή απαιτεί συνολικό σχεδιασμό, προκειμένου να οργανωθεί το σύνολο των διαθέσιμων πόρων με τον πιο αποδοτικό τρόπο.
Η μετονομασία των υφιστάμενων δομών, στη λογική του «να μη στεναχωρηθεί κανείς»- «να μην ξεβολευτεί κανείς» ακυρώνει την ίδια την ιδέα της δημιουργίας του ΕΦΚΑ.
Κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης.
Στα χρόνια της κρίσης, η λέξη μεταρρύθμιση δαιμονοποιήθηκε και συνδέθηκε στο συλλογικό ασυνείδητο με τις άδικες περικοπές μισθών και συντάξεων.
Για αυτήν την «παρεξήγηση» είναι υπεύθυνο όλο το πολιτικό σύστημα.
Πολλές μνημονιακές υποχρεώσεις είναι πραγματικές μεταρρυθμίσεις που θα έπρεπε μόνοι μας να έχουμε υιοθετήσει εδώ και χρόνια.
Ο Μηχανισμός Συντονισμού, Παρακολούθησης και Αξιολόγησης των Πολιτικών Κοινωνικής Ένταξης και Κοινωνικής Συνοχής, όπως και το ΕΕΕ αποτελούν ορισμένες από αυτές.
Ευχαριστώ.
