Στη συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου «Μέτρα για την ανακούφιση των ΑμεΑ, την απλοποίηση της λειτουργίας των Κέντρων Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.), την καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής και συναφή ασφαλιστικά ζητήματα» του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης τοποθετήθηκε στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων ο ειδικός αγορητής του Ποταμιού, βουλευτής Λάρισας, κ. Κωνσταντίνος Μπαργιώτας.
Στη συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου «Μέτρα για την ανακούφιση των ΑμεΑ, την απλοποίηση της λειτουργίας των Κέντρων Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.), την καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής και συναφή ασφαλιστικά ζητήματα» του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης τοποθετήθηκε στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων ο ειδικός αγορητής του Ποταμιού, βουλευτής Λάρισας, κ. Κωνσταντίνος Μπαργιώτας.
«Νομοσχέδιο ολίγον ψευδεπίγραφο και γενικώς με πολύ μεγάλα λόγια» χαρακτήρισε ο κ. Μπαργιώτας το υπό συζήτηση νομοσχέδιο. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, πέρα από τις διατάξεις για θέματα ΑμεΑ, που κατά βάση είναι σωστές, υπάρχουν διατάξεις ρουσφετολογικές και άρθρα με σοβαρότατο δημοσιονομικό κόστος, τα οποία «είναι κυρίως μια ισχυρή πολιτική δήλωση του Υπουργείου απέναντι στη διαπραγμάτευση που κάνει η κυβέρνηση».
Ειδικότερα, όπως τόνισε ο βουλευτής, ενώ τα ΚΕ.Π.Α. ιδρύθηκαν για να συμμαζέψουν το χάος και να προστατεύσουν το ελληνικό δημόσιο από τη σπατάλη των Επιτροπών, τελικά δημιούργησαν μεγάλα προβλήματα στους πάσχοντες λόγω καθυστερήσεων και γραφειοκρατίας. Ο κ. Μπαργιώτας πρότεινε ως λύση –την οποία αποδέχτηκε ο Υπουργός- την ηλεκτρονική υποβολή. Μάλιστα, όπως δήλωσε, «η λύση είναι σχεδόν έτοιμη. Την έχει αναπτύξει η Η.Δ.Ι.Κ.Α στο πλαίσιο της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης. Μια απλή επικοινωνία με την Η.Δ.Ι.Κ.Α θα σας έδινε ένα σχεδόν έτοιμο εργαλείο ηλεκτρονικής διεκπεραίωσης, όχι της αίτησης, συνολικά της διαδικασίας».
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
[youtube id="wSnDdNuDZvk"]
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της απομαγνητοφωνημένης ομιλίας:
«Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Είμαστε εδώ για να συζητήσουμε εν τάχει από ότι αποδεικνύεται και όσο πιο γρήγορα γίνεται και σας διαβάζω τον ακριβή τίτλο, τα «Μέτρα για την ανακούφιση των ΑμεΑ, την απλοποίηση της λειτουργίας των ΚΕ.Π.Α., την καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής και συναφή ασφαλιστικά ζητήματα». Πολύ φοβάμαι, ότι είναι ακόμη ένα νομοσχέδιο ολίγον ψευδεπίγραφο και γενικώς με πολύ μεγάλα λόγια, όπως και άλλα πριν. Σας θυμίζω ότι αυτό που άνοιξε αυτό το κεφάλαιο, ήταν το περίφημο νομοσχέδιο για την ανθρωπιστικά κρίση, όπου τα πρώτα τέσσερα άρθρα αφορούσαν τους φτωχούς και την ενίσχυσή τους και για τα υπόλοιπα κεφάλαια σας συνεχάρη ο κ. Ιβάν Σαββίδης, εάν θυμάμαι καλά, για κάποια από τις επόμενες διατάξεις των ίδιων νομοσχεδίων που ήταν οικονομικές, διακανονισμοί και τα λοιπά.
Αναλόγως, τα πράγματα είναι και εδώ, ανακούφιση των ΑμεΑ και απλοποίηση των ΚΕ.Π.Α.; Θα το συζητήσουμε στα πρώτα δώδεκα και από κει και πέρα η προσκόλληση ενός σύμπαντος ρυθμίσεων «οιονεί ρουσφετολογικών ορισμένες από αυτές», πολλές σωστές, πολλές αμφιβόλου διαδικασίας, και κυρίως, μερικά άρθρα με σοβαρότατο δημοσιονομικό κόστος, τα οποία όπως είπα και προηγουμένως και θα το επαναλάβω «είναι κυρίως μια ισχυρή πολιτική δήλωση του Υπουργείου απέναντι στη διαπραγμάτευση που κάνει η κυβέρνηση», με αποδέκτες πολύ φοβάμαι, «όχι τους κακούς ξένους», όπως αρεσκόμεθα να λέμε, αλλά τους πολιτικούς παράγοντες, και εντός της χώρας και εκτός, και εντός της κυβερνήσεως και εκτός.
Η κυρία Χαραλαμπίδου, είπε, ότι δεν δέχεται κανενός είδους εκβιασμό και κανενός είδους συμφωνίες, είναι αδιαπραγμάτευτες όλες οι θέσεις και τα λοιπά. Είναι, νομίζω, εύλογο αυτό που λέω, για να δούμε λίγο και το τι γίνεται με το πρώτο κεφάλαιο, το οποίο με αφορά και με απασχολεί ιδιαίτερα και αργότερα, θα πούμε και για τα υπόλοιπα κεφάλαια.
Θα ήθελα να σας θυμίσω ότι τα ΚΕ.Π.Α., συστήθηκαν με τον νόμο 3863 του 2010 και συστήθηκαν στα πλαίσια του Ι.Κ.Α.. Συνεστήθησαν, για να τα λέμε όλα, υπό την πίεση σκανδάλων και αποκαλύψεων για το χάος που επικρατούσε στις Πρωτοβάθμιες Νομαρχιακές Επιτροπές, με τις απώλειες εσόδων, τους τυφλούς της Ζακύνθου, κ.τ.λ. και «πολύ φοβάμαι, στο γόνατο», χωρίς καμιά πρόβλεψη για την διάρθρωση μιας συγκεκριμένης υπηρεσίας γραφείων ή οτιδήποτε και με μια διάρθρωση της ιατρικής επιτροπής της Ιατρικής Υπηρεσίας, η οποία - για να είμαι τουλάχιστον κομψός- είχε αδυναμίες που για αυτές θα συζητήσουμε στη συνέχεια.
Παρά, λοιπόν, το θετικό γεγονός της ενοποίησης των Επιτροπών και της κατάργησης του χάους των διαφόρων Επιτροπών ανά Νομαρχία - με τα γνωστά παρατράγουδα που τα ξέρετε όλοι οι παλαιότεροι βουλευτές - και γνωρίζετε και το τι γινόταν σε επίπεδο ρουσφετιού με εκείνες τις Επιτροπές, ξέχασε όμως ο νομοθέτης μερικά σοβαρά πράγματα, τα οποία τα ξεχνά και σε αυτό το νομοσχέδιο. Όπως, ξέχασε την απλοποίηση της προνοιακής νομοθεσίας, 10 διαφορετικά προνοιακά επιδόματα, αλλά για το ένα Ταμείο και διαφορετικά για το άλλο Ταμείο και θα πρέπει κάποια στιγμή να γίνει και αυτό. Επίσης, δεν υπάρχει καμία συγκεκριμένη διαδικασία, με αποτέλεσμα ακόμη και στα ΚΕ.Π.Α. σήμερα να ακολουθούνται διαφορετικές διαδικασίες από νομαρχιακή επιτροπή σε νομαρχιακή επιτροπή. Δεν μπορώ να φανταστώ το τι πανηγύρι θα γίνει με τους Δήμους, όπου πάλι δεν υπάρχει καμία σύσταση επιτροπής και πετάμε το μπαλάκι στους Δήμους και τους αφήνουμε να κάνουν ό,τι καταλαβαίνουν, ό,τι μπορούν και ό,τι θέλουν. Πολύ φοβάμαι ότι το αποτέλεσμα είναι προβλέψιμο και θα είναι το ίδιο.
Έτσι, λοιπόν, τότε και τώρα, η ευθύνη και αυτό νομίζω ότι είναι το κύριο πρόβλημα όλης αυτής της λογικής και της λογικής του δημοσίου της δεκαετίας του εβδομήντα, που δυστυχώς αναπαράγουμε και αναπαράγουμε διαρκώς, που αφήνει το έργο της συγκέντρωσης των δικαιολογητικών στον αιτούντα. Εδώ, ο αιτών είναι άνθρωπος συνήθως πάσχων και άνθρωπος που συνήθως έχει κινητικές δυσκολίες και στα νοσοκομεία ξέρουν πολλοί συνάδελφοι, ότι έχουν προβλήματα, βασικά και προσβασιμότητας.
Τα ΚΕ.Π.Α., λοιπόν, ιδρύθηκαν για να συμμαζέψουν το χάος, ένα ηθελημένο χάος όπως είπα και προηγουμένως, και δημιουργήθηκαν, τελικά, για να προστατεύσουν το ελληνικό δημόσιο και ευλόγως από το χάος και τη σπατάλη των Επιτροπών. Τελικά, δεν ξέρω εάν κατορθώσουν το πρώτο - αυτό που είπα - να προστατεύσουν, δηλαδή, το δημόσιο, αλλά σίγουρα δημιούργησαν μεγάλα προβλήματα στους πάσχοντες και κυρίως μέσω καθυστερήσεων λόγω γραφειοκρατίας, σημαντικότατης ευθυνοφοβίας και αυτό είναι ένα καινούριο θέμα των τελευταίων χρόνων πολύ σημαντικό και το παραβλέπουμε. Η ευθυνοφοβία στο δημόσιο, είναι ένα τεράστιο πρόβλημα σιγά σιγά.
Θα είχε ενδιαφέρον εδώ και θα ήθελα να ρωτήσω και τον κ. Υπουργό, εάν έχει τα στοιχεία για να μας τα δώσει. Τι ακριβώς εκκρεμεί; Πού εκκρεμεί; Δηλαδή, που είναι οι καθυστερήσεις; Είναι κυρίως στην αίτηση; Πόσες χιλιάδες είναι οι καθυστερήσεις; Καθυστερούν στη λήψη των δικαιολογητικών από τα νοσοκομεία; Καθυστερούν στην αξιολόγηση από τις ιατρικές επιτροπές; Έχουν μελετηθεί όλα αυτά τα στοιχεία;
Έχουν αναλυθεί; Και εάν έχουν αναλυθεί, η απάντηση είναι στο Δήμο; Απευθύνομαι στον Δήμο; Δηλαδή, υπάρχει από πίσω κάποια μελέτη, που να λέει, ότι τα προβλήματα είναι αυτά και θα τα λύσουμε με βάση αυτόν τον τρόπο, δημιουργώντας μια υπηρεσία με στοιχεία;
Γιατί, εάν θέλουμε να μιλάμε για ανακούφιση των ΑμεΑ, σημαίνει επιτάχυνση και διευκόλυνση της διαδικασίας, όλης της διαδικασίας. Δηλαδή, όπως της αίτησης κατάταξης της αξιολόγησης, της συγκεντρώσεως των ιατρικών βεβαιώσεων και πιστέψτε με ότι, είναι ένα σημαντικότατο πρόβλημα, για το οποίο κανένας νόμος δεν κάνει καμία αναφορά και για την αραίωση των επισκέψεων στο ΚΕ.Π.Α. των ενδιαφερομένων, εχόντων και μη εχόντων πρόβλημα, η οποία - επιτρέψτε μου την έκφραση - «φρακάρει» κατά μεγάλο μέρος τα Κέντρα και που γι' αυτό δεν λαμβάνεται καμία μέριμνα.
Θα έλεγα, μάλιστα, ότι η κατάργηση του παράβολου θα έχει αρνητική συνέπεια. Αυτοί-πολλοί που αποθαρρύνονται να κάνουν αιτήσεις, τώρα θα κάνουν. Θα πρότεινα κάποια στιγμή και θα το προτείνουμε στην ανάλυση των άρθρων να μπει μια φραγή, όχι οικονομική, χρονική. Να μην μπορεί κανείς να κάνει κάθε τρεις μήνες προσφυγή στο Κ.Ε.Π.Α. Θα ήταν καλό να σταματήσει αυτό το πράγμα, το οποίο πραγματικά φρακάρει τους πάσχοντες από διαδικασίες επιδιωκόμενες από μη πάσχοντες. Είναι ένα μεγάλο πρόβλημα. Έτσι λοιπόν μέχρι την αίτηση αυτό που χρειάζεται είτε είναι Κ.Ε.Π.Α, είτε είναι Κ.Ε.Π, είτε είναι δήμος, είναι η ανακούφιση, μια εύκολη διεκπεραίωση, αυτό σημαίνει δομημένη υπηρεσία, δεν υπάρχει πουθενά.
Έχω την εμπειρία του Κ.Ε.Π.Α, στο Ι.Κ.Α. του γραφείου του Ι.Κ.Α., για το Κ.Ε.Π.Α στη Λάρισα, όπου ήταν ένας φουκαράς υπάλληλος, σε μια γωνία κάτω από μια μάζα φακέλων, οι οποίοι κινδύνευαν ανά πάσα στιγμή να τον πλακώσουν. Αυτό ήταν το Κ.Ε.Π.Α, έτσι λειτουργούσε και έτσι θα λειτουργεί και από δω και πέρα. Φοβάμαι, γιατί κανείς δεν συστήνει υπηρεσία, πετάει το μπαλάκι στο δήμο. Και υπάρχουν δήμοι, που ενδεχομένως θα κάνουν πάρα πολύ καλές υπηρεσίες και άλλοι που δεν θα κάνουν τίποτα, γιατί έχουν υποστελέχωση, χάος, δεν θέλουν για οποιαδήποτε λόγο. Έτσι λοιπόν δημιουργούμε προβλήματα καινούρια πολύ φοβάμαι, τώρα μάλιστα που αίτηση θα γίνετε αλλού και η διεκπεραίωση της αίτησης η ουσιαστική, η αξιολόγηση της επιτροπής θα γίνεται αλλού. Ο δήμος θα έχει την αίτηση, το Ι.Κ.Α. θα έχει την επιτροπή, το Ι.Κ.Α. θα παίρνει το έσοδο από τα ταμεία, ο δήμος δεν θα έχει κανένα κίνητρο κανένα έσοδο, μόνο κόστος, προβλέπεται, και πρέπει να επικοινωνούν και μεταξύ τους. Και να δούμε πώς θα επικοινωνούν μεταξύ τους. Άρα λοιπόν μια δομημένη μονάδα, θέλει κονδύλια, κονδύλια είτε στους δήμους, είτε στο ΙΚΑ, είτε στο Κ.Ε.Π. που επίσης είναι μια λύση σημαίνουν Οικοτεχνική ανάλυση. Σημαίνουν αυτό το έρμο το 46,14 του παράβολου, από πού προέκυψε. Γιατί είναι 46,14 και δεν είναι 46,17; Μελέτησε κανένας, πόσο είναι το κόστος για να πει ότι τα ταμεία πρέπει να δίνουν τόσα, ο κρατικός προϋπολογισμός τόσα, και εν πάσει περιπτώσει θα κάνουν 42 γραφεία, ανά την Επικράτεια, που θα έχουν από πέντε υπαλλήλους, και τρεις υπολογιστές, και θα λύσουν το πρόβλημα;
Πολύ φοβάμαι όχι. Έτσι και αλλιώς αυτά τα 12 άρθρα είναι αιτήματα της ΕΣΑΜΕΑ, και των λοιπών φορέων, τα οποία τα ξεμπερδέψαμε και τα βάλαμε σε ένα χαρτί στη σειρά, και τα πετάμε για νομοσχέδιο. Μακράν θετικά πολλά από αυτά, τα περισσότερα, μακράν από το να είναι τομή, η ουσιαστική παρέμβαση, για να μιλάμε για ανακούφιση δεν νομίζω ότι θα ανακουφίσει κανέναν, θα βελτιώσει ορισμένα πράγματα ναι, υπάρχουν ορισμένα λογικά πράγματα ναι. Μάνατζμεντ της δεκαετίας του εβδομήντα, αναπαράγεται με τον ίδιο τρόπο, μικρές βελτιώσεις, καινούρια προβλήματα που ενδεχομένως να μην μπορούμε να προβλέψουμε στους δήμους. Έτσι λοιπόν υπάρχει απάντηση, υπάρχει λύση; Yπάρχει λύση λέγεται ηλεκτρονική διεκπεραίωση, και ηλεκτρονική υποβολή, ίσως είναι πολύ εξαιρετικό για τεχνοφοβικούς. Γιατί δυστυχώς στη Βουλή αποδεικνύεται υπάρχουν πολλοί, άλλος δεν θέλει στικάκια, άλλος θεωρεί ότι οι σέρβερ είναι άψυχοι και δεν κάνουν ηλεκτρονικές ψηφοφορίες. Όμως η λύση και η απάντηση είναι ηλεκτρονική υποβολή. Και θα μου επιτρέψετε να αναφέρω λίγο και θα ήθελα να ακούσετε κύριε Υπουργέ, ότι η λύση είναι σχεδόν έτοιμη. Την έχει αναπτύξει η Η.Δ.Ι.Κ.Α, στα πλαίσια της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης. Βρισκόμαστε στα πρόθυρα της εφαρμογής του ηλεκτρονικού φακέλου με ασφάλεια, βρισκόμαστε στα πρόθυρα της εφαρμογής του ηλεκτρονικού παραπεμπτικού, το οποίο είναι ακόμα μια μεγάλη λύση, η οποία εδώ και πολλά χρόνια χρησιμοποιούμε πλέον, οι γιατροί στη συνταγογράφηση και στα εξιτήρια των νοσοκομείων κωδικοποιημένες διεθνώς διαγνώσεις που είναι ακόμα ένα μεγάλο πρόβλημα. Και πάνω στην εφαρμογή το να κουμπώσουν η κωδικοποίηση, των χρονίων πασχόντων που είναι διαφορετικές είτε των ψυχικώς πασχόντων που είναι πιο ειδικές είναι ευκολότατο.
Έτσι λοιπόν μια απλή επικοινωνία, με την Η.Δ.Ι.Κ.Α, θα σας έδινε ένα σχεδόν έτοιμο εργαλείο ηλεκτρονικής διεκπεραίωσης, όχι της αίτησης, συνολικά της διαδικασίας. Θα μπορούσε από δω και πέρα πολύ σύντομα, ενδεχομένως και από τον Οκτώβριο, η όλη διαδικασία από την αρχή μέχρι την εκτύπωση, άλλο κακό αυτό, είναι στον θέμα των εκτυπώσεων, γιατί κανείς δεν έκανε ηλεκτρονική υπογραφή, σ' αυτό το κράτος μόνο, εντός της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, αλλά έστω και με την εκτύπωση και την τελική αναγγελία της πάθησης, μπορεί να γίνει ευκολότερα και με και με ελάχιστο κόστος, ηλεκτρονικά αυτή είναι η τομή, στους ΑμΕΑ, αυτή είναι η τομή στη δημόσια διοίκηση, η ηλεκτρονική διακυβέρνηση, την οποία ξεχνάμε και πάμε στις βεβαιώσεις του νόμου, που δεν το θυμάμαι κιόλας, να με συγχωρείται αυτή τη στιγμή, που έχει γίνει πανάκεια. Άρα λοιπόν ένα είναι αυτό ή ηλεκτρονική διαδικασία. Γιατί ο πυρήνας της ταλαιπωρία τον ΑμΕΑ για όσους το έχουν ζήσει εντός των νοσοκομείων, είναι η ιατρική διαδικασία. Δεν είναι αίτηση ούτε η πιστοποίηση και η διασταύρωση των διαφόρων πιστοποιητικών.
Είναι κυρίως το μαρτύριο των 7, των 5, των 4 ραντεβού στα εξωτερικά ιατρεία των συμφορημένων νοσοκομείων για να πάρουν τις βεβαιώσεις, οι οποίες δεν κάνουν, δεν έχουν μια σφραγίδα, πρέπει να ξαναγυρίσουν, πρέπει να ξαναγίνουν, από ανθρώπους ξαναλέω που έχουν προβλήματα κινητικότητας πολλοί από αυτούς, σε νοσοκομεία που δεν έχουν προσβασιμότητα. Δεν υπάρχει καμία πρόνοια εξυπηρέτησης.
Αναφέρω, ξανά, το e-παραπεμπτικό, το ηλεκτρονικό παραπεμπτικό είναι έτοιμο. Έχει ανεβεί στην ΗΔΙΚΑ και είναι έτοιμο να εφαρμοστεί. Αυτό σημαίνει ότι το ΚΕΠ, κατά τη γνώμη μου και όχι ο Δήμος μπορεί να δεχτεί την ηλεκτρονική αίτηση, να κάνει τη διασταύρωση γιατί το ΚΕΠ έχει πρόσβαση στα ηλεκτρονικά αρχεία του δημοσίου και όχι οι Δήμοι, να κλείσει τα ραντεβού και να κλείσει και το ηλεκτρονικό ραντεβού στην Επιτροπή Αξιολόγησης. Όλα μπορούν να γίνουν πολύ εύκολα πλέον. Είναι τεράστια διαδικασία και αυτή τη στιγμή μόνο τα ΚΕΠ μπορούν να την κάνουν, με ενδεχόμενη ενίσχυση τους, γιατί όντως και εκεί υπάρχει υποστελέχωση και μεγάλα προβλήματα. Δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή καμία διασύνδεση καμιά διαλειτουργικότητα, ο νόμος δεν προβλέπει τίποτα τέτοιο. Είναι επιμέρους βελτιώσεις, αλλά συνεχίζουν την ίδια κατηγορία.
Επιφυλάσσομαι στη δευτερολογία και για λόγους χρόνου, γιατί θα ήθελα να αναφερθώ λίγο και στα επόμενα κεφάλαια, να συζητήσω το άλλο μεγάλο πρόβλημα, τις Ιατρικές Επιτροπές. Προβλέπει ο παλιός νόμος και ο καινούριος της έκανε 11 – 14, πράγματα ακατανόητα. Γιατί Καθηγητής Ωτορινολαρυγγολογίας, κ. Παπαδόπουλε και όχι Καθηγητής Παθολογίας και ένας γιατρός των γνωστών ασφαλιστικών προοπτικών ή ορθοπεδικός ή οτιδήποτε. Γιατί, ποιος είναι ο λόγος; Με ποια λογική οι Επιτροπές ήταν και παραμένουν Επιτροπές οι οποίες ελέγχονται, στελεχώνονται από τα Ταμεία ουσιαστικά;
Στελεχώνονται, δηλαδή, ας μου επιτραπεί η έκφραση, μέσα από ένα κύκλωμα ανθρώπων, δεν εννοώ τίποτα κακό, αλλά καλώς ή κακώς είναι ένας συγκεκριμένος, πεπερασμένος αριθμός ανθρώπων, οι οποίοι προέρχονται από τα Ταμεία και στην καλύτερη περίπτωση παλιά προερχόταν και από τα νοσοκομεία. Τώρα είναι μόνο απ’ τα Ταμεία. Έχει συγκεκριμένο χαρακτήρα αυτό.
Υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα εκπαίδευσης, δεν το θίγετε, το θίγει ο παλιός νόμος, δεν έγινε τίποτα. Οι περισσότεροι είμαστε, γιατί είχα την εμπειρία ως νοσοκομειακός γιατρός στις Πρωτοβάθμιες Νομαρχίες, ευτυχώς σύντομη, ανεκπαίδευτοι. Δεν έχουμε ιδέα τι θα πει προνοιακό επίδομα, πολλοί από μας και εγώ το λέω ότι ήμουν και είμαι σε μεγάλο βαθμό ανεκπαίδευτος, τι θα πει αξιολόγηση. Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη πουθενά.
Εδώ νομίζω ότι πρέπει να αναλάβουν οι κατά τόπους Ιατρικοί Σύλλογοι και οι Επαγγελματικές Ενώσεις, κυρίως, οι εταιρίες οι επαγγελματικές, να βγάλουν προγράμματα εκπαίδευσης, ανθρώπους που θα είναι στην Επιτροπή, ανθρώπους που θα πιστοποιούν τον κατάλογο των γιατρών που θα συμμετέχουν στις Επιτροπές. Μόνο έτσι μπορεί να είναι αποτελεσματική, να δράσει και να υπάρξει. Αλλιώς θα έχουμε τα ίδια προβλήματα, με τον ίδιο τρόπο, πολύ φοβάμαι.
Έτσι λοιπόν, για να συνοψίσω αυτό το κεφάλαιο, ανακούφιση των ΑΜΕΑ σημαίνει ΚΕΠ, κατά προτίμηση σ' αυτή τη φάση, ηλεκτρονική οπωσδήποτε η διαδικασία. Επαναλαμβάνω, υπάρχουν τα εργαλεία μπορεί να χρειάζονται τροποποιήσεις αλλά υπάρχουν, έχουν αναπτυχθεί, κουμπωμένα, επιτρέψτε μου την έκφραση, στη συνταγογράφηση και στον ηλεκτρονικό φάκελο ασθενούς και αυτά γιατί είναι τεράστια η ευκολία, όλα τα πιστοποιητικά μιας ολόκληρης ζωής ακολουθούν και υπάρχουν μικρές ανάγκες εκπαίδευσης του προσωπικού σ' αυτό και μεγάλες στον ιατρικό. Παρά τις καλές προθέσεις λοιπόν λίγα πράγματα θα γίνουν απ' αυτόν το νόμο, επιμέρους βελτιώσεις τις οποίες αναγνωρίζουμε και θα στηρίξουμε, αλλά αν θέλουμε να μιλάμε για τομή στο θέμα τον ΑΜΕΑ πρέπει να γίνουν αυτά που προανέφερα.
Πολύ σύντομα για το κεφάλαιο βήτα, όλα φαίνονται καλά. Είμαστε υπέρ της αύξησης της εισπραξιμότητας των εισφορών. Διαψεύστε με, κύριε Υπουργέ, αλλά η Επιτροπή ΠΕΑ του Ι.Κ.Α., αν δεν κάνω λάθος, στελεχώνεται από 28 ολόκληρους υπαλλήλους. Ας αφήσουμε την κουβέντα, λοιπόν, για την εποχή που θα… για μια πιο σοβαρή κουβέντα, αλλά αναγνωρίζω τα δεδομένα. Νομίζω ότι βελτιώνει ορισμένα πράγματα, λύνει κάποια προβλήματα, αλλά είναι ανάξια συζητήσεως πολιτικής για τον απλούστατο λόγο ότι στην πραγματικότητα δεν υφίσταται η συγκεκριμένη Επιτροπή, η συγκεκριμένη Υπηρεσία.
Ας πάμε λοιπόν στις συναφείς ασφαλιστικές ρυθμίσεις, οι οποίες δεν είναι συναφείς, όπως είπε πολύ σωστά η κυρία Χαραλαμπίδου δεν είναι καν συναφείς μεταξύ τους, δεν έχουν καμία σχέση η μια με την άλλη. Δεν είμαι σε θέση αυτή τη στιγμή και ενδεχομένως να μην μπορέσουμε, λόγο χρόνου, σαν Κόμμα να τις αναλύσουμε μέσα στις επόμενες τρεις μέρες, θα προσπαθήσουμε πάντως. Ελπίζαμε σε λίγο μεγαλύτερο χρόνο για όλο αυτό το Γαλαξία μικρορυθμίσεων, αλλαγών, που δε λέω ότι είναι κακές, κ. Υπουργέ, μη με κοιτάτε περίεργα, θα μπορούσαν κάποιες να είναι, μπορεί κάποιες να είναι, αλλά εγώ δεν λέω ότι είναι. Απλώς λέω ότι έτσι που είναι αυτό το συμπίλημα Άρθρων από το 20 και κάτω, νομίζω ότι καλύπτει σε μεγάλο βαθμό αυτό που είπα στην αρχή, και θα τελειώσω με αυτό. Μια πολιτική δήλωση η οποία είναι συγκεκριμένη.
Κάποιοι δηλώνουν και είναι δικαίωμά τους, ότι έχουν μια διαφορετική άποψη από τη δημοσιονομική πειθαρχία που επιβάλλει η επερχόμενη συμφωνία. Θα πάρουμε θέση σε ότι έρθει πρώτο, είτε το νομοσχέδιο, είτε τα κανονιστικά τα εφαρμοστικά της συνθήκης, ότι συζητιέται τη Δευτέρα εμείς θα είμαστε εκεί και θα πάρουμε θέση. Έχουμε πάρει θέση υπέρ της Ευρώπης. Ευρώπη για να απαντήσω και στον κ. Στρατούλη, που ρώταγε πάλι αυτό το γνωστό – επιτρέψτε μου κύριε Υπουργέ – αυτό το αντιπαθητικό που κάνει η Κυβέρνησή σας, είστε με αυτούς ή με τους άλλους, τα θέλουμε όλα αυτά που είπατε και αυξήσεις ακόμα στις συντάξεις θέλουμε και αυξήσεις στους μισθούς, αλλά κυρίως θέλουμε - βλέπουμε το μέλλον της χώρας μας εντός του ευρώ κυρίως γιατί πιστεύουμε ότι δεν είναι 3 μήνες φασαρία, όπως πολλοί με μεγάλη ευκολία είπατε στην τηλεόραση. H χρεοκοπία της χώρας είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο, είναι κάτι όπως προσφυώς έχει αναφερθεί ισοδύναμο της Μικρασιατικής καταστροφής με οικονομικούς όρους πάντα και το οποίο εμείς θέλουμε να το αποφύγουμε και το μείζον για εμάς και για πολλούς άλλους για την πλειοψηφία της χώρας αν θέλετε για το 75% του λαού λένε οι δημοσκοπήσεις. Tο μείζον είναι αυτό και με κρεμασμένο το μείζον στην κορυφή έως προμετωπίδα είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε οτιδήποτε δίνει περισσότερα, στους έχοντες λιγότερα.
Τελειώνω με αυτό. Είμαστε εδώ να συζητήσουμε οποιαδήποτε βελτίωση για τους πραγματικά φτωχούς όπως είναι η κατηγορία των υπερηλίκων από τους οποίους αδίκως και πολύ πολύ κακώς κόπηκαν οι συντάξεις από τους προηγούμενους, όμως με προϋποθέσεις.
Άρα λοιπόν το δίλημμα που θέτετε είναι ψευτοδίλημμα. Είμαστε υπέρ της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας, για να μπορέσουμε να δώσουμε περισσότερα σ’ αυτούς που δεν έχουν γιατί αλλιώς πολύ φοβάμαι ότι αυτό το νομοσχέδιο και όλα τα άλλα που συζητιούνται είναι εκτός συζητήσεως. Δεν θα έχετε όχι 100 εκατ. ευρώ ούτε 100 εκατ. δραχμές να δώσετε στη συγκεκριμένη κατηγορία αν βγούμε από το ευρώ τουλάχιστον για τους επόμενους τρεις μήνες.
Σας ευχαριστώ».
*Ο Κωνσταντίνος Μπαργιώτας είναι βουλευτής Λάρισας
24 Ιουνίου 2014
