του Γρηγόρη Ψαριανού Σ’ αυτές τις εκλογές θα πάμε να ψηφίσουμε, εάν θέλουμε ν’ αλλάξουμε την κοινωνία και τη ρότα μας προς τα μπροστά κι όχι αν ποθούμε να βγούμε στη σύνταξη από το δημόσιο στα 35.
Γράφει ο Γρηγόρης Ψαριανός
Σ’ αυτές τις εκλογές δεν ψηφίζουμε για να αλλάξουμε κυβέρνηση. Αυτό είναι το ελάχιστο και το εύκολο. Έτσι κι αλλιώς ΠΑΝΤΑ ψηφίζαμε ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ αυτοί που είναι τώρα.
Σ’ αυτές τις εκλογές θα πάμε να ψηφίσουμε, εάν θέλουμε ν’ αλλάξουμε την κοινωνία και τη ρότα μας προς τα μπροστά κι όχι αν ποθούμε να βγούμε στη σύνταξη από το δημόσιο στα 35...
Θα πάμε να αποφασίσουμε εάν σ’ αυτή τη χωρά θα πρέπει να λειτουργούν τα σχολεία όπως πρέπει και ώρες πολλές για να μαθαίνουν γράμματα τα παιδιά μας, κι όχι να μειώνουν τις ώρες τους οι δάσκαλοι και οι καθηγητές και να πληρώνουν τσουβάλια μαύρο χρήμα στα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα οι γονιοί.
Θα τρέξουμε, να κουβεντιάσουμε, εάν όντως θέλουμε ν αρχίσουμε σαν χώρα, να παράγουμε, τουλάχιστον ένα καλό ποσοστό, αυτών που καταναλώνουμε, κι όχι το αντίστροφο, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα.
Θα κυνηγήσουμε, αυτές τις λίγες μέρες που μας απομείνανε, να πείσουμε και τον τελευταίο δύσπιστο, πως τέρμα τα κέκια και τα σεμινάρια κι οι ελεημοσύνες και τα αντίδωρα δήθεν για τους ανέργους, που τους καταρτίζουμε, πως θα μείνουν μια ζωή άνεργοι και παράσιτα, αποσυνάγωγοι, εφόσον καταρτίζουμε, Θεέ και Κύριε, στο θεατρικό παιχνίδι, άνεργους οικοδόμους ή μουτζούρηδες από το μέταλλο.
Ν’ αλλάξουμε θα πασχίσουμε. Και θέλει πόνο και κόπο και συγκρούσεις. Με φιλάκια και φιλοφρονήσεις, δεν γίνεται δουλειά. Θα χτυπηθούμε με το παλιό και το βρώμικο. Δεν μας ταιριάζει, σαν ράτσα, τόση αθλιότητα. Και μόνον την αλήθεια θα λέμε. Όλη την αλήθεια και για όλους μας.
Ναι θα τιναχτεί η μπάνκα στον αέρα, εάν όντως θέλουμε να πάρουμε τη ρότα την καλή. Ναι θα μείνουμε μονάχοι, επειδή διαλέγουμε δρόμο, που οι καλομαθημένοι φίλοι μας δεν ανέχονται, γιατί βολεύτηκαν στην ευκολία τους και φυσικά αρνούνται να ξεκουνηθούνε από τη βολή τους. Θα κάνουμε καινούργιους φίλους. Καλύτερους.
Θα φτιάξουμε τα σπίτια μας, γύρω-γύρω στη μεγάλη πλατεία και στη μέση πια κανένα τέμενος και παραμύθια. Θ’ αλλάξουμε τις γυναίκες μας και θα κάνουμε πολλά παιδιά, πως λέει κι ο ποιητής.
"Τώρα πια μιλάμε χωρίς αυταπάτες, χωρίς ηθικολογικές προκαταλήψεις...
για μια σκέτη αξιοπρέπεια.
Γιατί είναι δύσκολο να φανταστείς τον Δον Κιχώτη ψύχραιμο...
...να γνωρίζει ότι οι ανεμόμυλοι είναι πραγματικοί και μολαταύτα να τους πολεμά.
Η μάχη να δίνεται μετά την αηδία και την επίγνωση της ματαιότητας – μη συναντηθείς σε καμιά παρακαμπτήριο μαζί τους".
Μήπως αντί για όλα αυτά τα ρυπαρά, βρεθούν μπροστά σου, σε καμιά παρακαμπτήριο, και καινούργιοι ποιητές.
ΚΑΛΕΣ ΧΡΟΝΙΕΣ.
* Ο Γρηγόρης Ψαριανός είναι υποψήφιος στη Β' Αθήνας
10 Ιανουαρίου 2015
