«Το Ποτάμι από την αρχή έθεσε ως βασικό στόχο του προγράμματός του τη ριζική μεταρρύθμιση του κράτους και της δημόσιας διοίκησης»
Αυτά δήλωσε ο Ιάσονας Φωτήλας, ειδικός αγορητής του Ποταμιού, στην τοποθέτησή του κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια του νομοσχεδίου «Εθνικό Μητρώο Επιτελικών Στελεχών Δημόσιας Διοίκησης, Βαθμολόγιο, Συστήματα Αξιολόγησης, Προαγωγών και Επιλογής Προϊσταμένων».
Ο Ιάσονας Φωτήλας σημείωσε ότι κανένας δεν πιστεύει ότι η ενδιαφέρουσα ιδέα δημιουργίας Μητρώου Επιτελικών Στελεχών Δημόσιας Διοίκησης θα εφαρμοστεί. Επίσης, δεν είναι κατανοητή η εμμονή της κυβέρνησης να αποκλείει από το Μητρώο στελέχη του ιδιωτικού τομέα. Αντίθετα, όλα αυτά θα ήταν άμεσα εφικτά εάν η κυβέρνηση προχωρούσε στη δημιουργία ψηφιακού οργανογράμματος, το οποίο σε συνδυασμό με την απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων από τη μια θα οργάνωνε το Μητρώο και από την άλλη όλα τα υπουργεία θα είχαν μια πλήρη εικόνα των δομών και των προσώπων που υπηρετούν ώστε να μπορούν να προβούν σε ορθό σχεδιασμό της δράσης των υπουργείων. Μάλιστα, επεσήμανε την κατάθεση σχετικής τροπολογίας από το Ποτάμι για τροποποίηση του Ν. Τσοχατζόπουλου που το 1985 ενέταξε τα πολιτικά γραφεία των Υπουργών στο δημόσιο, γεμίζοντάς τα με μετακλητούς υπαλλήλους.
Ο κ. Φωτήλας τόνισε ότι η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων δεν προκύπτει ως αποτέλεσμα ενός συνεκτικού περιγράμματος θέσης και δεν είναι λογική η ύπαρξη διαδικασιών χωρίς συνέπειες όπως για παράδειγμα για όσους υπαλλήλους αξιολογούνται ως ακατάλληλοι ή ανεπαρκείς.
Καταλήγοντας, υπογράμμισε ότι το μισό σχεδόν νομοσχέδιο αποτελεί και πάλι ρουσφετολογικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Για όλους αυτούς τους λόγους, το Ποτάμι καταψηφίζει επί της αρχής το νομοσχέδιο.
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε,
κ. Υπουργέ,
Θα ήθελα να ξεκινήσω με δύο παρατηρήσεις που αφορούν στην επικαιρότητα.
Η πρώτη έχει να κάνει με τη δήλωσή σας πριν λίγες μέρες στην Επιτροπή ότι η αυτονόμηση των ιδιωτικών ΜΜΕ αποτελεί παθογένεια.
Εκτός των τεράστιων προβλημάτων στην οικονομία που έχει προκαλέσει η κυβέρνησή σας, όσο κι αν προσπαθείτε να το κρύψετε, γνωρίζετε ότι η τροπολογία που φέρατε για τα κανάλια είναι κατάφωρα αντισυνταγματική!
Σας το λένε όχι μόνο έμπειροι νομικοί του ΣτΕ, αλλά και προσωπικότητες εγνωσμένου κύρους όπως ο συνταγματολόγος κ. Κασσιμάτης! Δεν είναι Ποτάμι αυτός, αριστερός είναι!
Αφήστε λοιπόν την διχαστική ορολογία και τις πρωτοφανείς θεωρίες και κοιτάξτε να δείτε πως θα επανορθώσετε το πρόβλημα.
Η δεύτερη παρατήρηση έχει να κάνει με τη σύλληψη ως εκβιαστή εκδότη εφημερίδας με δύο δημοσιογράφους. Δεν θα το σχολίαζα, αλλά επειδή γνωριζόμαστε σε αυτό τον τόπο, ο ίδιος ο εκδότης προβαλλόταν συχνά από το δημόσιο κανάλι, ως «έγκυρη μάλιστα πηγή ενημέρωσης»!!!
Και του διαφημίζατε μάλιστα και την εφημερίδα!!! Θα μπορούσα να πω «και μη χειρότερα», αλλά επιπλέον ισχύει αυτό που λέει ο λαός μας σε αυτές τις περιπτώσεις «δείξε μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι»!
Έρχομαι τώρα στο νομοσχέδιο που θα συζητήσουμε σήμερα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
«Η ελληνική δημόσια διοίκηση είναι υπερβολικά εκτεταμένη, κακοπληρωμένη και αποθαρρημένη… Ποτέ άλλοτε δεν έχω δει δημόσια διοικητική δομή που είναι λόγω ανικανότητας και αναποτελεσματικότητας τόσο απαράδεκτη… είμαι απολύτως πεπεισμένος πως ουδεμία βελτίωση των οικονομικών της χώρας θα καταστή δυνατή αν δεν λυθεί το βασικό πρόβλημα της πλημμελούς λειτουργίας της κρατικής μηχανής…».
Τα λόγια αυτά δεν ανήκουν σε κάποιον τωρινό μελετητή του προβλήματος της δημόσιας διοίκησης. Ανήκουν στον Κυριάκο Βραβαρέσο (πρώην διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας και Υπουργό Οικονομικών) και αποτελούν μέρος μόνο των διαπιστώσεων που έκανε στην περίφημη έκθεσή του το 1952 «Επί του οικονομικού προβλήματος της Ελλάδας από το 1952».
Εύστοχα από τότε ο ίδιος επισήμανε:
α) τον υπερβολικά μεγάλο αριθμό δημοσίων υπαλλήλων - μερικούς από αυτούς χωρίς προσόντα- σε ορισμένες υπηρεσίες και τη μεγάλη έλλειψη σε άλλες και
β) το προβληματικό στοιχείο με τα ανώτερα στελέχη της διοικήσεως να μη στέκονται στο ύψος των περιστάσεων, μετατρεπόμενα σε όργανα των κομματικών επιδιώξεων.
Ήρθε έπειτα η περίοδος της μεταπολίτευσης, που σε συνθήκες ομαλότητας θα’ πρεπε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα.
Η περίοδος αυτή έχει δύο «πρόσωπα» θα έλεγα.
Από τη μία πλευρά χαρακτηρίστηκε από τη δημιουργία σημαντικών δομών για τη στελέχωση της δημόσιας διοίκησης όπως η Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης το 1983 ή το ΑΣΕΠ για την πρόσληψη με αντικειμενικά κριτήρια δημοσίων υπαλλήλων το 1996.
Όμως, δυστυχώς, το κυρίαρχο στοιχείο της ήταν η αποτυχία της να επιλύσει το μείζον θέμα του κομματικού κράτους. Τουναντίον, το γιγάντωσε αρχίζοντας από την περίοδο 1981-85 όπου αυξήθηκαν κατά 35% ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων.
Ακολούθησαν προσπάθειες εξυγίανσης τη δεκαετία του ‘90 προκειμένου η χώρα να καταφέρει να μπει στο πυρήνα των κρατών της Ε.Ε.
Παρά όμως την επιτυχία της εισόδου της χώρας στην ΟΝΕ, η θεσμική και κυρίως η διοικητική ανεπάρκεια παρέμειναν ακλόνητα.
Αντί η χώρα να δει ως αφετηρία της είσοδό της στην ΟΝΕ για την πραγματοποίηση μεταρρυθμίσεων ώστε να περιοριστεί το κομματικό κράτος και η διαφθορά, η κατάσταση επιδεινώθηκε.
Αποκορύφωμα της χαλαρότητας αυτής η διακυβέρνηση Καραμανλή όπου όχι μόνο δεν περιορίστηκε το κομματικό κράτος, αλλά διευρύνθηκε με νέες προσλήψεις εκατοντάδων χιλιάδων δημόσιων υπαλλήλων (μονίμων και μη) με οργανωτή τον σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τότε Υπουργό Εσωτερικών κ. Προκόπη Παυλόπουλο.
Ο «λογαριασμός» ήρθε το 2008 με τον εκτροχιασμό της οικονομίας συνέπεια και της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Λίγο αργότερα θα γίνει φανερή η χρεοκοπία του ελληνικού κράτους. Η υπαγωγή της χώρας σε καθεστώς μνημονίου έγινε η μόνη επιλογή προκειμένου να μην γίνει στάση πληρωμών.
Είναι αλήθεια πως έγιναν προσπάθειες μέσα στην εξαετία της κρίσης (2010-16) προς την κατεύθυνση αντιμετώπισης της δυσλειτουργίας της δημόσιας διοίκησης. Η Διαύγεια και το open -gov για παράδειγμα συνέβαλαν σε μία πιο σύγχρονη λειτουργία του κράτους. Όμως, ξανά το πολιτικό σύστημα - και μεγάλο μέρος της κοινωνίας είναι αλήθεια- αντιδρούσαν και αντιδρούν έντονα σε κάθε προσπάθεια αλλαγής ακολουθώντας στερεοτυπική συμπεριφορά.
Πολλές άλλωστε αλλαγές έγιναν υπό την πίεση των δανειστών, ενώ θα έπρεπε να είχαν ήδη γίνει από εμάς. Θα αναφέρω για να μην πλατειάσω το θέμα της απογραφής των δημοσίων υπαλλήλων- να ξέρει δηλαδή το δημόσιο πόσους και ποιους πληρώνει. Αποτελεί ντροπή ότι έπρεπε να έρθουν ξένοι για να μας υπαγορευόσουν την πραγματοποίησή της και να μην είχε γίνει ήδη από εμάς.
Εμείς στο Ποτάμι κυρίες και κύριοι βουλευτές γνωρίζοντας τα αδιέξοδα που σας περιέγραψα θέσαμε ως βασικό στόχο του προγράμματός μας τη ριζική μεταρρύθμιση του κράτους και της δημόσιας διοίκησης.
Απαραίτητη προϋπόθεση αναγνωρίζαμε πώς ήταν η σύγκρουση με όλες τις παθογένειές του, με πρώτη - και χειρότερη - την πλήρη κομματικοποίησή του.
Η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ είχε πρωτοστατήσει στην καταψήφισή του συνόλου των μεταρρυθμίσεων που προτάθηκαν για τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης την προηγούμενη περίοδο.
Σήμερα φέρνει ένα νομοσχέδιο που αναγνωρίζει στα λόγια όσα η ίδια κατήγγειλε πριν. Δείτε την αιτιολογική της έκθεση.
Ανταποκρίνεται λοιπόν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο στις απαιτήσεις για ριζικές και σε βάθος αλλαγές που χρειαζόμαστε ως χώρα;
Υποστηρίζουμε πως όχι κύριες και κύριοι συνάδελφοι- παρά τις μεγαλόστομες διακηρύξεις του. Δεν αποτελεί ένα συνολικό σχέδιο ανάταξης της δημόσιας διοίκησης.
Ας δούμε όμως τα βασικά του σημεία και θα μιλήσουμε αναλυτικά στην επί των άρθρων συζήτηση αύριο.
Το Πρώτο κεφάλαιο (άρθρα 1-13) αφορά στην επιλογή των Επιτελικών Στελεχών της Δημόσιας Διοίκησης, με τη δημιουργία σχετικού Εθνικού Μητρώου και διαδικασία επιλογής όσων εντάσσονται υπό την εποπτεία του ΑΣΕΠ.
Αναβάλλετε όμως την εφαρμογή του μετά από δύο αξιολογικές περιόδους, δηλαδή μετά από δύο χρόνια, με τις μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 13!!!
Γνωρίζετε καλά πως ήταν πάγια τακτική των παλαιών κομμάτων να φέρνουν μεταβατικές διατάξεις, ώστε να εφαρμόζουν όποτε αυτοί ήθελαν τους σχετικούς νόμους. Το συνεχίζετε κι εσείς!
Η παλιά κακή νοοτροπία νομοθέτησης!
Είστε κομμάτι του παλιού καθεστώτος όσο κι αν στα λόγια λέτε μεγάλες κουβέντες περί δήθεν αλλαγής.
Τα είδατε τα σχόλια στη διαβούλευση; Ακόμα και δικοί σας άνθρωποι σημειώνουν πως «ναι, είναι ενδιαφέρουσα ιδέα το Μητρώο, αλλά μακάρι να προχωρήσει» ή «ας ελπίσουμε ότι θα εφαρμοστεί», γιατί γνωρίζουν πολύ καλά πως με αυτές τις μεταβατικές διατάξεις θα το εφαρμόσετε, αφού πρώτα βάλετε στις θέσεις των γραμματέων και διευθυντών όσους θέλετε να βολέψετε!
Αν συνδυαστεί η διάταξη του άρθρου 13 με τον αποκλεισμό από το Μητρώο στελεχών του ιδιωτικού τομέα είναι προφανές ότι θέλετε να έχετε ένα κλειστό σύστημα στελεχών για την κάλυψη θέσεων στη δημόσια διοίκηση λόγω των εμμονών σας ενάντια στον ιδιωτικό τομέα!
Εμείς σε αντιπαράθεση με τις εμμονές σας αυτές και στα στεγανά που προσπαθείτε να δημιουργήσετε, υποστηρίζουμε πως είναι απόλυτα εφικτό μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να δημιουργηθεί ένα συνολικό ψηφιακό Οργανόγραμμα του Δημοσίου, στο οποίο θα αποτυπώνεται πλήρως η διάρθρωση και στελέχωση όλων των φορέων και οργανισμών που χρηματοδοτούνται από το Δημόσιο.
Το Οργανόγραμμα θα περιλαμβάνει όλες ανεξαιρέτως τις οργανικές μονάδες και όλους τους μισθοδοτούμενους από το Δημόσιο και θα μπορεί πολύ εύκολα να αποτυπώνει πάντοτε, επακριβώς και πλήρως τη δομή ολόκληρης της Δημόσιας Διοίκησης, έως το επίπεδο του κάθε ατόμου!
Η διαφάνεια άλλωστε - που είναι ένα από τα βασικά ζητούμενα- επιτυγχάνεται με την καθαρότητα της δομής. Αν συνδυαστεί το Οργανόγραμμα με την απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων, θα μπορεί εύκολα να οργανωθεί το Μητρώο που προτείνετε.
Επίσης, τα συναρμόδια υπουργεία θα έχουν μία πλήρη εικόνα των δομών και των προσώπων που υπηρετούν ούτως ώστε να μπορούν να προβούν σε ορθό σχεδιασμό τη δράσης των υπουργείων και δε θα αφήνουν για παράδειγμα μονοπρόσωπα τμήματα ή μονοτμηματικές διευθύνσεις να λειτουργούν!
Με τα δεδομένα αυτού του οργανογράμματος μαζί με ένα μητρώο στελεχών του ιδιωτικού τομέα θα μπορούσατε εύκολα να καθορίσετε σε ποιες θέσεις χρειάζεστε ποιους. Θα μπορούσατε ακόμα να καθορίσετε- και εύλογα θα’ λεγα- ότι σε μερικές θέσεις θα θέλατε η στελέχωση να γίνεται αποκλειστικά από δημόσιους υπαλλήλους ή σε άλλες και από τον ιδιωτικό τομέα με συγκεκριμένα κριτήρια.
Δεν θέλετε αυτό όμως. Θέλετε μια απολύτως ελεγχόμενη δεξαμενή στελεχών του δημοσίου. Το κομματικό κράτος θα συνεχίζεται με αριστερό πρόσημο πια.
Εμείς ως ΚΟ του Ποταμιού καταθέσαμε σχετική τροπολογία για τροποποίηση του νόμου Τσοχατζόπουλου και μείωση των μετακλητών υπαλλήλων με τους οποίους η τότε κυβέρνηση γέμισε τα πολιτικά γραφεία των υπουργών και υφυπουργών, εντάσσοντάς τα στο δημόσιο. Όμως, και εσείς την ίδια ακριβώς τακτική ακολουθείτε – τη λογική των κομματικών διορισμών.
Σας ανέφερα άλλωστε και χαρακτηριστικές περιπτώσεις στην Επιτροπή κομματικών διορισμών ενώ εχθές ανακοινώσατε και νέο πρόεδρο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, πάλι από τους δικού σας φίλους!!! Ελάτε λοιπόν να σταματήσουμε να βλέπουμε το κράτος ως φέουδο προς κατάληψη και να μην διορίζονται άκριτα συγγενείς και κολλητοί σε κρίσιμες θέσεις της διοίκησης.
Με το Β’ Κεφάλαιο του νομοσχεδίου (άρθρα 14-24) εισάγετε ένα σύστημα αξιολόγησης για μερικές κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων.
Εδώ εκφράσαμε την απογοήτευσή μας για δύο λόγους. Ο πρώτος γιατί η αξιολόγηση δεν προκύπτει ως αποτέλεσμα ενός συνεκτικού περιγράμματος θέσης – το οποίο σημειωτέον θα ήταν πολύ εύκολο αν εξ’ αρχής προχωρούσατε στη δημιουργία του ψηφιακού οργανογράμματος που προανέφερα-, αλλά ακολουθείτε κι εσείς την πεπατημένη των προηγούμενων κυβερνήσεων: πρώτα το πτυχίο, ο χρόνος προϋπηρεσίας και μετά η θέση για την οποία χρειάζεται ο υπάλληλος προκειμένου να τον αξιολογήσετε.
Επιμένουμε σε αυτό το ζήτημα κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γιατί αν δεν προχωρήσουμε σε σαφή περιγράμματα θέσεων, η αξιολόγηση με μόνο κριτήριο την στοχοθεσία θα αποτελέσει κενό γράμμα. Επιτέλους, για να λειτουργήσει σωστά το δημόσιο, για να χρησιμοποιηθεί στο έπακρο το δυναμικό του, οφείλουμε να τοποθετούμε στις σωστές θέσεις τους σωστούς ανθρώπους και φυσικά ο αριθμός των υπαλλήλων να συμβαδίζει με το πλήθος των αρμοδιοτήτων της κάθε θέσης.
Το δεύτερο ζήτημα που μας προκαλεί εύλογα ερωτηματικά είναι οι διατάξεις σχετικά με όσους υπαλλήλους θα αξιολογούνται ως ακατάλληλοι (από 0-24 βαθμούς) ή ανεπαρκείς (25-39 βαθμούς). Έγινε μία αναλυτική συζήτηση στην επιτροπή όπου ακούσαμε έκπληκτοι τον υπουργό να μας λέει πως σε κάθε περίπτωση και «0» να παίρνεις μετά από δύο χρόνια αξιολόγησης στο δημόσιο δεν θα έχεις επιπτώσεις, μόνο συνέντευξη!
Δεν εισηγούμαστε μια εκδικητική πολιτική απέναντι στους δημοσίους υπαλλήλους, γιατί δε συμφωνούμε με μια τέτοια πολιτική. Αλλά αλίμονο!! Όσοι αξιολογούνται αρνητικά για δύο συνεχόμενες φορές και δεν κατορθώνουν να βελτιωθούν ούτε μετά από την τοποθέτησή τους σε άλλη θέση ούτε μετά από επανεκπαιδευσή τους, πιστεύουμε πως δεν μπορεί να έχουν θέση στο δημόσιο!
Ποιος ο λόγος άλλωστε να φτιάχνουμε κλίμακες με συγκεκριμένη βαθμολόγηση αν δεν υπάρχουν οι σχετικές συνέπειες;
Και ναι! Πρέπει να προχωρήσουμε σε συνταγματική αναθεώρηση και σε αυτό τον τομέα, γιατί δεν μπορεί να κρατούμε ανθρώπους που αποδεδειγμένα δεν μπορούν να συνεισφέρουν στην εξυπηρέτηση των πολιτών.
Στο Γ’ Κεφάλαιο (άρθρα 25-31) σχετικά με την βαθμολογική εξέλιξη και το σύστημα προαγωγών δεν επιφέρουν ουσιαστικές αλλαγές στο υπάρχον σύστημα. Έχουμε μόνο μερικές παρατηρήσεις που θα τις αναπτύξουμε στην επί των άρθρων συζήτηση.
Το μόνο θέμα που θα θέλαμε να θίξουμε και το οποίο νομίζουμε ότι χρήζει νομοτεχνικής βελτίωσης είναι η δυνατότητα τοποθέτησης Υπαρχιφύλακα στα καταστήματα κράτησης μετά από επιλογή από το αρμόδιο Υπηρεσιακό Συμβούλιο. Για τη θέση αυτή άλλωστε δεν προβλέπεται σχετικό επίδομα ευθύνης, ενώ η ίδια η θέση είναι απαραίτητη για να μπορέσει κάποιος να πάρει μετά τη θέση ευθύνης του Αρχιφύλακα.
Στο Δ’ Κεφάλαιο (άρθρα 29-31) ισχύουν και για την επιλογή των προϊσταμένων όσα είπα και για την αξιολόγηση των στελεχών, με την αναγκαιότητα δηλαδή ύπαρξης σαφών περιγραμμάτων θέσεων.
Μιας και μιλάμε όμως για επιλογή προϊσταμένων ας δούμε πού στηριχτήκατε για τη δημιουργία 49 διευθύνσεων/ τμημάτων στην ΕΡΤ!!!! 49 διευθύνσεις/ τμήματα με ευφάνταστους τίτλους, ώστε να μπορείτε να καλύψετε όλη την «οικογένεια»!
Ακούστε παράδειγμα: Η Γενική Διεύθυνση Νέων Μέσων θα έχει πια τέσσερις προϊστάμενους: Πρωτότυπου Περιεχομένου, Ψηφιακών Εκδόσεων, Ροής Επικαιρότητας και Δημιουργικού Σχεδιασμού. Δηλαδή, άλλος προϊστάμενος θα παρακολουθεί το ΑΠΕ και τους ρεπόρτερ, άλλος θα ζητά από τους ρεπόρτερ αποκλειστικά θέματα, άλλος θα έχει τον σχεδιασμό και άλλος τις ψηφιακές εκδόσεις!
Άλλος επίσης προϊστάμενος θα υπάρχει για τις τηλεοπτικές διαφημίσεις, άλλος για τις αμοιβαίες διαφημίσεις! Το παλιό καλό ελληνικό Δημόσιο!
Τίποτα δεν έχετε καταλάβει ή μάλλον έχετε καταλάβει, αλλά δε θέλετε να αλλάξετε…
Και έρχομαι στο Ε’ και τελευταίο κεφάλαιο του σχεδίου νόμου (άρθρα 32-54), που πραγματικά αποτελεί από μόνο του λόγο καταψήφισης του νομοσχεδίου, σε πλήρη αντίθεση πάντα με τις διακηρύξεις σας περί ανάγκης ρυθμίσεων που δε θα είναι ρουσφετολογικές.
Θα μπορούσα να πω πολλά για το άρθρο 32 για παράδειγμα – τώρα ακούω ότι απεσύρθη, τίποτα δεν αποσύρετε εάν δεν το φέρετε εδώ να το δούμε κ. Υπουργέ, «στα λόγια χτίζω ανώγια και κατώγια» - όπου με αντισυνταγματικό τρόπο δίνεται εξουσία στον Υπουργό να κάνει μετατάξεις και αποσπάσεις.
Επίσης, στο άρθρο 36 – σε αντίθεση με το άρθρο 43 – αποφασίζει ο Υπουργός και όχι το Υπηρεσιακό Συμβούλιο. Βλέπεις είναι 15.000 υπάλληλοι. Είναι πολλές οι ψήφοι Χριστόφορε!
Με την διάταξη του άρθρου 35 τακτοποιείτε δύο (2) δημοσιογράφους στο Υπουργείο Εσωτερικών, επειδή - όπως αναφέρετε στην αιτιολογική έκθεση - έχουν συγχωνευθεί τα δύο Υπουργεία Εσωτερικών και Διοικητικής Μεταρρύθμισης!
Μα, κ. Υπουργέ, σας το είπαμε και στην Επιτροπή, γι’ αυτό κάνατε- εσείς μάλιστα όχι εμείς- τις συγχωνεύσεις υπουργείων, για να μειώνονται οι δαπάνες λειτουργίας τους όχι για να διπλασιάζονται!
Ένα άλλο παράδειγμα είναι το άρθρο 45 για το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ) στην Πάτρα, όπου δημιουργούνται 3 νέες θέσεις αντιπροέδρων, απαλλάσσοντας τους μάλιστα από διδακτικά καθήκοντα και προερχόμενοι από άλλα Πανεπιστήμια!
Δεν έχουμε ανάγκη από τακτοποιήσεις ημετέρων κ. Υπουργέ, έχουμε ανάγκη από ρυθμίσεις που θα προωθούν την αυτοδυναμία του Ανοιχτού Πανεπιστημίου στην Πάτρα.
Τέλος για το άρθρο 48 θα αναφερθώ αναλυτικά αύριο – αν δεν αποσυρθεί. Σήμερα μόνο θα αναφέρω «Βερναρδάκης κερνάει, Κατρούγκαλος πίνει».
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Με τις παραπάνω σκέψεις και απόψεις που ανέπτυξα, είναι φανερό πως πρόκειται για νομοσχέδιο κατώτερο των περιστάσεων γι’ αυτό κι εμείς το καταψηφίζουμε επί της αρχής.
Σας Ευχαριστώ
Ιάσονας Φωτήλας - Αχαΐας
