Ο βουλευτής Αττικής του Ποταμιού Γιώργος Μαυρωτάς τοποθετήθηκε στη σημερινή συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής με θέμα το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων (ΥΠ.Π.Ε.Θ.) «Ρυθμίσεις για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση, τη διαπολιτισμική εκπαίδευση και άλλες διατάξεις».
Ο κ. Μαυρωτάς ξεκίνησε την τοποθέτησή του επισημαίνοντας πως αποδείχθηκε η αδυναμία πραγματοποίησης τριών συνεδριάσεων εντός μίας ημέρας και πως δεν θα πρέπει να επιχειρηθεί εκ νέου κάτι παρόμοιο, άποψη που έγινε αποδεκτή από το Προεδρείο.
Στο θέμα των εκπαιδευτικών ιδιωτικών σχολείων είπε ότι πρέπει να υπάρξει μια λύση που θα ικανοποιεί δύο κριτήρια: την ελευθερία των ιδιοκτητών στην επιλογή προσωπικού και την εργασιακή ασφάλεια των άξιων εκπαιδευτικών. Επεσήμανε ως θετική την αποδοχή ως βάσης συζήτησης από πλευράς Υπουργείου, της πρότασής του περί αξιολόγησης των αιτιολογημένων απολύσεων από μια 5μελή επιτροπή αποτελούμενη από έναν εκπρόσωπο του ΥΠ.Π.Ε.Θ., της Ο.Ι.Ε.Λ.Ε. και της Ένωσης Ιδιοκτητών Ιδιωτικών Σχολείων και δύο μέλη Δ.Ε.Π. με αντικείμενο το Εργατικό Δίκαιο και τη Διδακτική επιλεγόμενα με κλήρωση, σε αντικατάσταση των οριζομένων στο σχέδιο νόμου Υπηρεσιακών Συμβουλίων. Τόνισε πως η πρόταση αντανακλά τη συναινετική φιλοσοφία που πρεσβεύει το Ποτάμι. Στο ίδιο θέμα, διαπίστωσε την ανάγκη σαφούς περιγραφής της, αναφερόμενης στο σχέδιο νόμου ως αιτίας απόλυσης, διαταραχής του εκπαιδευτικού κλίματος στο σχολείο.
Διερωτήθηκε εάν υπάρχει περιθώριο πολιτικών παρεμβάσεων στις διαδικασίες αποσπάσεων εκπαιδευτικών, προκαλώντας μάλιστα τη θετική απάντηση του Υπουργού όσον αφορά στις περιπτώσεις αποσπάσεων εκτός εκπαιδευτικού συστήματος, και τόνισε την ανάγκη διακομματικής συνεργασίας στην κατεύθυνση δημιουργίας αδιάβλητων συστημάτων και καταπολέμησης του πελατειακού κράτους. Επεσήμανε ότι παρά το ότι οι αποσπάσεις εκπαιδευτικών προς ορισμένες κατηγορίες προορισμού μειώθηκαν το τελευταίο έτος, αυξήθηκαν σε περιπτώσεις όπως τα Α.Ε.Ι. και τα εκκλησιαστικά ιδρύματα.
Ζήτησε, τέλος, να δοθεί στη δημοσιότητα ο αριθμός των εκπαιδευτικών που είναι αποσπασμένοι σε κόμματα και βουλευτές.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Θα ξεκινήσω συμφωνώντας με τον κ. Χαρακόπουλο, στο θέμα του χρόνου, δηλαδή ότι θα έπρεπε να έχουμε περισσότερο χρόνο μεταξύ της α’ και β’ ανάγνωσης και ασφαλώς, μετά το χθεσινό, θα καταλάβατε ότι θα ήταν αδύνατον να κάναμε τρεις συνεδριάσεις μέσα σε μια μέρα, οπότε καλύτερα να μην ξαναέρθει ποτέ αυτό το αίτημα.
Θα μιλήσω για τα άρθρα 11, 15 και 16, όπου στην αρχή έχουμε κάποιες προτάσεις. Για το άρθρο 11 προτείνουμε οι Συντονιστές Εκπαίδευσης να εξομοιώνονται μοριοδοτικά με τους Διευθυντές των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης της ημεδαπής και με τους Σχολικούς Συμβούλους, κατά τις κρίσεις για την επιλογή στελεχών εκπαίδευσης, γιατί πιστεύουμε ότι το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα θα πρέπει να μπορεί να αξιοποιεί τις γνώσεις και τις εμπειρίες των συντονιστών.
Στο άρθρο 15 πιστεύουμε ότι θα πρέπει να μπει κάποιος περιορισμός στις ανανεώσεις των Συμβάσεων Ωρομισθίων, που αναφέρονται μέσα στο άρθρο, ώστε να μην γίνεται εκμετάλλευση αυτού του παραθύρου για να διεκδικήσουν μετά από συνεχόμενες ανανεώσεις τη μετατροπή σε Αορίστου Χρόνου και μάλιστα με υψηλές αμοιβές στην αλλοδαπή.
Όσον αφορά τη διασφάλιση της αντικειμενικής επιλογής αποσπασμένων μονίμων εκπαιδευτικών και πρόσληψη ωρομισθίων πάλι στο άρθρο 15, προτείνουμε να οριστεί ένα σαφές πλαίσιο με γνώμονα την ποιότητα του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου, δηλαδή, να μπουν κάποια κριτήρια.
Στο άρθρο 16, εδώ από ό,τι κατάλαβα θεωρείτε, ότι γινόταν κατάχρηση ενός φαινομένου και πάτε να βάλετε ασφαλιστικές δικλίδες.
Η απορία μου είναι γιατί η παροχή του επιμισθίου να συνδέεται μόνο με το διδακτικό έργο;
Δεν είναι μια πρόσθετη παροχή για να ανταποκριθεί στα πρόσθετα έξοδα στη χώρα υποδοχής, ακόμα και εάν δεν κάνει κάποιος εκπαιδευτικό έργο και κάνει διοικητικό;
Επίσης, προτείνουμε ο νομοθέτης να ορίσει στο παρόν νομοσχέδιο τη διαδικασία επιλογής εκπαιδευτικών προς απόσπαση στα ευρωπαϊκά σχολεία και στα σχολεία διεθνών οργανισμών, δηλαδή, τα προσόντα, τα κριτήρια εκείνα, τους όρους και τις προϋποθέσεις, έτσι ώστε να αποφεύγονται φωτογραφικές αποσπάσεις εκπαιδευτικών. Όταν υπάρχουν, δηλαδή, διαφανείς και καθαρές διαδικασίες με καθαρούς κανόνες, δεν μπορεί να έχουμε τέτοιες περιπτώσεις ρουσφετολογικών αποσπάσεων.
Επειδή μιλήσαμε για αποσπάσεις, επιτρέψτε μου μια προσωπική εμπειρία, ανοίγοντας μια παρένθεση, κύριε Υπουργέ.
Επειδή δεν με ξέρουν, με πλησιάζουν διάφοροι που μου ζητούν να μεσολαβήσω για την απόσπαση γυναίκας, φίλης, αδελφής, αδελφού κ.λπ. μέσα στη χώρα. Τους λέω «αυτό δε γίνεται ρε παιδιά» και μου απαντούν « μα, πού ζεις;».
Απορώ, δεν υπάρχουν διαδικασίες αντικειμενικής μοριοδότησης για αυτά τα πράγματα; Υπεισέρχεται καθόλου εκεί ο υποκειμενικός παράγοντας, δηλαδή, στις αποσπάσεις στο εσωτερικό της χώρας; Υπάρχουν περιθώρια παρέμβασης ενός Βουλευτή;
Θα ήθελα να με διαφωτίσετε λίγο για τη διαδικασία και να με διαβεβαιώσετε, ότι δεν υφίσταται κάτι τέτοιο ή εάν υφίσταται, να μας πείτε τι μέτρα πρέπει να λάβουμε για ξεκόψουμε αυτό το πράγμα, γιατί αυτά ουσιαστικά είναι η μόνιμη πληγή του πελατειακού κράτους, που όλο κόβουμε κεφάλια και κεφάλια βγαίνουν σαν την Λερναία Ύδρα.
Να φτιάξουμε, λοιπόν, αδιάβλητα συστήματα, τα οποία θα αντικαταστήσουν τα επιμελώς αδιαφανή συστήματα, που διογκώνουν το πελατειακό κράτος.
Εκεί θα πρέπει νομίζω να συνεργαστούμε διακομματικά, γιατί πιστεύω, ότι θα βρεις ανθρώπους υπέρ της αξιοκρατίας οριζόντια σε όλα τα κόμματα, όπως θα βρεις και ανθρώπους υπέρ της ρουσφετοκρατίας και το θέμα είναι να επικρατήσουν οι πρώτοι.
Όσο, λοιπόν, η πολιτική αντλεί δύναμη από το ρουσφέτι είναι καταδικασμένη μακροπρόθεσμα να αποτύχει.
Πάμε στο άρθρο 28 και εδώ θέλω να εκφράσω το θετικό της υπόθεσης, ότι η πρότασή μας έγινε δεκτή ως βάση συζήτησης από τον Υπουργό, δείχνοντας, ότι έτσι μπορεί να υπάρξει κάποιος διάλογος και αυτό είναι που πρεσβεύει το «ΠΟΤΑΜΙ», να μην λέμε όχι σε όλα ούτε ναι σε όλα, αλλά να προσπαθούμε να παρεμβαίνουμε με προτάσεις.
Η σύγκρουση είναι πάντα πιο εύκολη από τη σύνθεση και ας δοκιμάσουμε στην περίπτωση αυτή το δύσκολο.
Όσο και αν θεωρούν κάποιοι, ότι υπάρχει ένα ιδεολογικό πρόσημο σε όλα αυτά νομίζω, ότι υπάρχουν και ζητήματα αντικειμενικής και λογικής προσέγγισης και αυτά θα πρέπει κάθε φορά να αναζητούμε, αυτές τις συγκλίσεις.
Στο συγκεκριμένο θέμα του άρθρου 28 αναζητούμε το πώς θα ικανοποιήσουμε δύο κριτήρια, δηλαδή, την ελευθερία του ιδιοκτήτη στην επιλογή του εκπαιδευτικού προσωπικού και την εργασιακή ασφάλεια του καλού εκπαιδευτικού.
Το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να ορισθεί σαφώς τι σημαίνει «επαρκώς αιτιολογημένη διαταραχή του εκπαιδευτικού κλίματος στο σχολείο», να μην το αφήσουμε τόσο ασαφές, αλλά να το προσδιορίσουμε λίγο πιο σαφώς στο νομοσχέδιο.
Η πρόταση που είπατε χθες στην Επιτροπή και που θα μπορούσε να αποτελέσει και στην Ολομέλεια μία βάση συζήτησης είναι αντί τα διάφορα ΠΥΣΠΕ και ΠΥΣΔΕ να είναι αυτά που θα κρίνουν το θέμα της αιτιολογημένης απόλυσης, να υπάρχει μια πενταμελής Επιτροπή από έναν εκπρόσωπο του Υπουργείου Παιδείας, έναν εκπρόσωπο της ΟΙΕΛΕ, έναν εκπρόσωπο του Συλλόγου Ιδιοκτητών, ένα μέλος ΔΕΠ Εργατικού Δικαίου, ένα μέλος ΔΕΠ Παιδαγωγικών Τμημάτων - μάλιστα θα την καταθέσουμε αυτή την πρόταση - και τα δύο τελευταία μέλη να κληρώνονται μαζί με τους αναπληρωματικούς τους για κάθε συνεδρίαση της Επιτροπής από τα αντίστοιχα Πανεπιστημιακά Τμήματα ανά την Ελλάδα και η κλήρωση αυτή μπορεί να γίνεται και παρουσία και των άλλων τριών εκπροσώπων, ώστε να είναι αδιάβλητη.
Η Επιτροπή θα συνεδριάζει τακτικά δύο φορές το χρόνο Ιανουάριο και Ιούνιο και έκτακτα όποτε το θεωρεί σκόπιμο.
Επειδή αναφερθήκαμε στο ν.3848/2010, που έλεγε «μια απόλυση εκπαιδευτικού το πολύ μια απόλυση ανά σχολείο ανά χρόνο», εάν μπουν κάποιες τέτοιες ασφαλιστικές δικλίδες, ίσως θα μπορούσαμε να ανεβάσουμε αυτό το νούμερο. Χθες, είπε ο κ. Υπουργός, ότι μπορεί να είναι και όσο να είναι οι απολύσεις, αρκεί να είναι αιτιολογημένες, θα μπορούσαμε να βάλουμε κάποιο άνω κατώφλι εκεί, δηλαδή, τους δύο εκπαιδευτικούς ανά έτος.
Κύριε Υπουργέ, αυτό εάν πραγματικά το πιστεύετε, μπορείτε να το φέρετε στην Ολομέλεια, ανεξάρτητα από την υποστήριξη των άλλων κομμάτων.
Θέλοντας να διορθώσω κάποια πράγματα που είπε χθες ο κ. Υπουργός σχετικά με τις αποσπάσεις θα πω το εξής.
Μίλησε για μείωση των αποσπάσεων εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε διάφορους άλλους φορείς και πράγματι σε ορισμένες κατηγορίες έγινε.
Εάν κοιτάξουμε, όμως, λίγο τους πίνακες θα δούμε, ότι υπήρξαν αποσπάσεις εκπαιδευτικών από τη δευτεροβάθμια στις Ανώτατες Εκκλησιαστικές Ακαδημίες ενώ πέρυσι ήταν 13, φέτος έγιναν 23, δηλαδή, αυξήθηκαν.
Αποσπάσεις πάλι εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στα Πανεπιστήμια ενώ πέρυσι ήταν 125, φέτος πήγαν στις 138, δηλαδή πάλι αυξήθηκαν.
Αυτά τα λέω, γιατί μας στείλατε ένα χαρτί στα κόμματα ζητώντας ποιοι είναι οι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί, ώστε να μειώσετε τον αριθμό αυτό κατά 30%, κάτι με το οποίο και εμείς συμφωνούμε, ότι θα πρέπει να γίνει.
Προχθές, σας στείλαμε και μια επιστολή, την οποία φαντάζομαι ότι έχετε λάβει. Αυτό που ζητάμε, όμως, είναι να δώσετε και στη δημοσιότητα πόσοι εκπαιδευτικοί είναι αποσπασμένοι στα κόμματα ή και στους Βουλευτές των κομμάτων, ώστε να υπάρχει αυτό το στοιχείο της διαφάνειας.
Τέλος, σε σχέση με την τροπολογία, επειδή φάνηκε ότι είναι αδούλευτη, ήρθε αιφνιδιαστικά και φάνηκε και στην ακρόαση των φορέων, εμείς θα θέλαμε να αξιοποιηθεί το διάστημα μέχρι την Ολομέλεια, ώστε να υπάρξει μια πιο εκτεταμένη διαβούλευση και να έρθει το πράγμα στην Ολομέλεια, που θα πάρουμε και θέση.
