Στην ολομέλεια της Βουλής το τοποθετήθηκε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Ποταμιού Σπύρος Δανέλλης, στο πλαίσιο της συζήτησης για την ευρωπαϊκή οδηγία, Φερεγγυότητα ΙΙ, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην τροπολογία που αφορά στον τρόπο αδειοδότησης των ραδιοτηλεοπτικών καναλιών, που κατατέθηκε σήμερα από τον Υπουργό Επικρατείας .
Δείτε εδώ το βίντεο της ομιλίας:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Νομοθετούμε την κύρωση μιας σοβαρής ευρωπαικής οδηγίας και όμως το σύνολο σχεδόν των ομιλητών αναφέρετε αποκλειστικά στις δύο άσχετες και εκπροθεσμα κατατεθειμένες τροπολογίες. Ο ανορθόδοξος αυτός τρόπος νομοθέτησης δεν τιμά το κοινοβούλιο, ούτε βοηθά την κυβέρνηση.
Νομίζω ότι η πραγματικότητα μας έχει ήδη ξεπεράσει. Φτάνουμε σταδιακά σε ένα no return point. Γιατί η έξοδός μας από τον ενιαίο ευρωπαϊκό χώρο, μόνο αυτό θα σημαίνει.
Ξυπνούν εφιάλτες, που η κυβέρνηση με πομπώδη και πολλές φορές προκλητικό τρόπο προτιμούσε να ξορκίζει, παρά υπεύθυνα και σοβαρά να αντιμετωπίσει.
Η έξαρση του προσφυγικού προβλήματος απειλεί να τινάξει ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα στον αέρα.
Η αποδοχή της έκθεσης της Κομισιόν εκ μέρους του Κολεγίου των Επιτρόπων, έχει ξεκινήσει ήδη την διαδικασία επίδοσης συστάσεων στη χώρα μας, πράγμα που σημαίνει ότι επικρέμεται ως απειλή, η εφαρμογή του άρθρου 26 του Κώδικα της Σένγκεν.
Δηλαδή, επαναφορά στο καθεστώς συνοριακών ελέγχων σε πρόσωπα και αγαθά που μπορεί να φτάσει έως και τα δύο χρόνια.
Και δεν είναι μόνο η έξοδος από την βολή των μετακινήσεων των πολιτών, η δυσκολία μεταφοράς προϊόντων, η δραματική μείωση των αφίξεων τουριστών στους οποίους τόσα επενδύουμε.
Όλοι αντιλαμβανόμαστε τι θα σημάνει μια τέτοια εξέλιξη και μάλιστα σε αυτήν την εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία.
Την πλήρη απομόνωσή και απαξίωσή μας, την απαρχή ίσως της συνολικότερης εξόδου, με τον παράλληλο εγκλωβισμό προσφύγων και μεταναστών στη χώρα μας.
Χθες από το βήμα της Βουλής, ζητήσαμε την άμεση ενημέρωση από τον αρμόδιο Υπουργό και σήμερα ο επικεφαλής του Ποταμιού κ. Θεοδωράκης ήδη συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τους προβληματισμούς και τις συγκεκριμένες προτάσεις μας.
Πρέπει να ληφθούν άμεσα πρωτοβουλίες από την πλευρά της Κυβέρνησης. Επιβάλλεται να εξασφαλιστεί ένα μίνιμουμ εθνικής συνεννόησης. Το θέμα υπερβαίνει κατά πολύ τις στενές μικροκομματικές σκοπιμότητες.
Άλλο θέμα η επίδειξη ανθρωπισμού και άλλο η διασφάλιση και εμπέδωση του αισθήματος ασφάλειας. Δεν μπορώ να αντισταθώ να μην σταθώ στα όσα συμβαίνουν αυτές τις ημέρες στις εθνικές οδούς, αλλά και στα όσα συνέβησαν στη Θεσσαλονίκη, που ματαίωσαν τα εγκαίνια της έκθεσης agrotica στο Βελλίδειο.
Ιστορικά έχει αποδειχθεί, ότι το κλείσιμο των εθνικών οδών, ματαιώνει κάθε ουσιαστικό διάλογο και ο μόνος πραγματικός ηττημένος είναι κάθε φορά ο πρωτογενής τομέας και οι αγρότες. Παράλληλα οι παραγωγοί οπωροκηπευτικών της Κρήτης βλέπουν το βιος τους να καταστρέφεται όσο τα πλοία είναι δεμένα στα λιμάνια.
Ο κοινωνικός αυτοματισμός καταστρέφει τους πάντες και εν τέλει τη χώρα. Η αναβολή της επίλυσης των προβλημάτων και η προσκόλληση σε πρακτικές προηγούμενων δεκαετιών, οδηγούν στην αέναη διαιώνιση των παθογενειών. Για να μπορέσουν οι αγρότες να έχουν φοροδοτική και εισφοροδοτική ικανότητα η κυβέρνηση πρέπει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για παραγωγή εισοδήματος.
Αυτό που σήμερα ζητείται δεν είναι η συνέχιση του όποιου είδους προστατευτισμού, αλλά η αξιοποίηση των θεσμικών και οικονομικών ευκαιριών που η ΚΑΠ, αλλά και οι ευκαιρίες που το ελληνικό – μεσογειακό αγροδιατροφικό πρότυπο προσφέρουν στον Έλληνα παραγωγό.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ενάμιση χρόνο μετά την έναρξη ισχύος της μεταρρύθμισης της ΚΑΠ, βασικά ζητήματα δεν έχουν λυθεί σε σχέση με το ποιος είναι ο ενεργός αγρότης και πως ακριβώς περνάμε από το ιστορικό στο περιφερειακό μοντέλο.
Ποιος δηλαδή είναι ο δικαιούχος και πώς γίνεται η κατανομή των άμεσων ενισχύσεων. Το μεγάλο ζητούμενο είναι το πώς ο παραγωγός ζει από το εισόδημά του και όχι από τις επιδοτήσεις που είχε μάθει μέχρι σήμερα να ζει.
Κλειδί για τη βιωσιμότητα του Έλληνα παραγωγού είναι η δημιουργία και η συμμετοχή του σε μεγάλα συλλογικά σχήματα, κυρίως ομάδες παραγωγών.
Έξω από αυτά δεν μπορεί να καρπωθεί την προστιθέμενη αξία του προϊόντος που παράγει. Σήμερα οι αγρότες κατανοούν ότι πρέπει να συνεισφέρουν στο μέτρο των δυνατοτήτων τους. Είναι σε απόγνωση γιατί όντως δεν μπορούν να δώσουν αυτά που τους ζητάτε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η αλλεργία της κυβέρνησης στις Ανεξάρτητες Αρχές έχει γίνει επικίνδυνη και δίνει την εντύπωση μιας χώρας, που λειτουργεί εκτός του Ευρωπαϊκού νομικού πλαισίου και πολιτικού πολιτισμού. Οι δυο σας τροπολογίες στο παρόν νομοσχέδιο, σε σχέση με την επιχειρούμενη χειραγώγηση του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου που επιχειρείτε εκ νέου να διαμορφώσετε, αλλά και η παρέμβαση στη λειτουργία της Επιτροπής Ανταγωνισμού, το επιβεβαιώνουν.
Μόλις εχθές, το εγνωσμένου κύρους Global Competition Review ανάρτησε άρθρο με τίτλο «Η Ελληνική κυβέρνηση πηγαίνει σε πόλεμο με την Επιτροπή Ανταγωνισμού».
Αντιλαμβάνεστε τις συνέπειες τέτοιων κριτικών σε μια χώρα που βρίσκεται σε απόλυτη ανάγκη για ξένες επενδύσεις; Ο θεσμός των Ανεξάρτητων Αρχών αποτελεί ένα από τα πλέον προωθημένα προϊόντα του πολιτικού και νομικού πολιτισμού της Δύσης.
Η αύξηση της βαρύτητας των ατομικών δικαιωμάτων, οδήγησε στην αναγκαιότητα δημιουργίας ανεξάρτητων και ανεπηρέαστων από τη βουλή της εκτελεστικής εξουσίας, οργάνων για την προστασία τους. Έχουμε πέντε συνταγματικά κατοχυρωμένες Ανεξάρτητες Αρχές και τέσσερεις οριζόμενες από το νόμο. Δεν υστερούμε σε σχέση με τη λοιπή Ευρώπη.
Το πρόβλημά μας είναι η άρνηση επίδειξης σεβασμού στην ανεξαρτησία τους. Και είναι πολιτικά διαχρονικό.
Τρανό παράδειγμα η ΓΓ Δημοσίων Εσόδων που είναι και η λιγότερο Ανεξάρτητη Αρχή. Όμως, ο πρώτος επικεφαλής της αποκεφαλίστηκε από την κυβέρνηση Σαμαρά και η δεύτερη από την κυβέρνηση Τσίπρα.
Με τη λογική της υπονόμευσης των Ανεξάρτητων Αρχών, όπως στην πρόταση της κυβέρνησης, για απόφαση από τη Βουλή περί του αριθμού των πανελλήνιας εμβέλειας τηλεοπτικών σταθμών, είναι σαν να μεταθέτουμε την επιλογή του μόνιμου προσωπικού του Δημοσίου από το ΑΣΕΠ στην Βουλή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Ως ειδικός αγορητής του Ποταμιού στο σχέδιο νόμου «Ρυθμίσεις Θεμάτων Δημόσιου Ραδιοτηλεοπτικού Φορέα, Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση Ανώνυμη Εταιρεία και τροποποίηση του άρθρου 48 του Ν. 2190», πέρυσι τον Απρίλη σας είχα επισημάνει – και μεταφέρω αυτολεξεί: « ένα από τα μείζονα σκάνδαλα που επιτέλους οφείλουμε να κλείσουμε είναι η επιβολή τάξης στο καθεστώς των ραδιοτηλεοπτικών συχνοτήτων. Φέρτε και τώρα ρύθμιση, η οποία να επιλύει αυτήν την πολύ μεγάλη εκκρεμότητα που απαξιώνει το πολιτικό σύστημα και αυξάνει την αναξιοπιστία του, απέναντι στην κοινωνία.
7 Απριλίου 2015.
Αλήθεια πιστεύετε ότι με τη σημερινή τροπολογία ή με τον ελλιπέστατο ν. 4339/2015, ο οποίος αποτελεί μια άκριτη και σε μεγάλο βαθμό συρραφή παλαιότερων ρυθμίσεων επιλύετε αυτό το μείζον για την ορθή λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος πρόβλημα;
Η ρύθμιση του τηλεοπτικού τοπίου και συνολικότερα των ΜΜΕ είναι θέμα της δημοκρατίας και όχι της αγοράς. Συνταγματική μας επιταγή, αλλά και κατάκτηση του ευρωπαϊκού νομικού και πολιτικού πολιτισμού, αποτελεί η διασφάλιση της ελεύθερης κίνησης ιδεών και λόγου, του επικοινωνιακού πλουραλισμού.
Βεβαίως, και δεν έχουμε την πολυτέλεια παράτασης της αυθαιρεσίας που σήμερα επικρατεί. Όμως με την αφαίρεση κάθε αρμοδιότητας από το ΕΣΡ καταφέρνετε να στήσετε ένα νέο σύστημα διαπλοκής με διαφορετικούς αυτήν τη φορά παίκτες.
Κινδυνεύουμε να καταγραφούμε με την Ουγγαρία και την Πολωνία, στην ομάδα των κρατών ανελεύθερων και χειραγωγημένων ΜΜΕ. Το απόλυτο όνειδος. Αποτελεί μονόδρομο η εκλογή ΕΣΡ από την Διάσκεψη των Προέδρων.
Προσφέρατε, με την αύξηση του αριθμού των μελών, το πρόσχημα στη ΝΔ, σαν να μη θέλατε το ΕΣΡ να περάσει στην κανονικότητα. Επιμένουμε ότι πρέπει να εξαντλήσουμε τη δυνατότητα εκλογής ΕΣΡ. Κάθε άλλη πράξη θα εμπεριέχει το σπέρμα της αντισυνταγματικότητας.
Εκτός εάν δεν επιδιώκετε οριστική ρύθμιση, αλλά σας αρκεί να επαπειλείται ένας διαρκής ιδιότυπος εκβιασμός με την παράταση της αυθαιρεσίας. Και βεβαίως και η Ν.Δ. του μεταρρυθμιστή κ. Μητσοτάκη ας αποδείξει πως την ενδιαφέρει περισσότερο της επίδειξης αντιπολιτευτικής ισχύος, η ορθή λειτουργία των θεσμών.
Τέλος, το περίφημο 20% επί των τηλεοπτικών διαφημίσεων δεν επιβαρύνει τους καναλάρχες αλλά τους διαφημιζόμενους που με τη σειρά τους το μετακυλύουν στους καταναλωτές. Για να ξέρουμε περί τίνος πρόκειται.
Ευχαριστώ.
