Ομιλία Σπύρου Δανέλλη στο νομοσχέδιο του Υπ. Οικονομικών
Στην Ολομέλεια της Βουλής τοποθετήθηκε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Ποταμιού, Σπύρος Δανέλλης, στο πλαίσιο της συζήτησης για το Ν/Σ του Υπουργείου Οικονομικών «Ενσωμάτωση στην εθνική νομοθεσία της Οδηγίας 2014/92/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Ιουλίου 2014 για τη συγκρισιμότητα των τελών που συνδέονται με λογαριασμούς πληρωμών, την αλλαγή λογαριασμού πληρωμών και την πρόσβαση σε λογαριασμούς πληρωμών με βασικά χαρακτηριστικά και άλλες διατάξεις».
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Στον συνάδελφο και σύντροφο κ. Λοβέρδο.
Είμαι από εκείνους που πιστεύουν απολύτως στην αναγκαιότητα συνεννόησης και ενότητας του χώρου του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς.
Αυτή όμως δεν χτίζεται με ενθάρρυνση μετακινήσεων και μεταγραφών βουλευτών, που εκλέγονται με λαϊκή εντολή προς το κόμμα, με το οποίο εκτίθενται.
Προφανώς, είναι θέμα συνείδησης και μόνο του κάθε βουλευτή η σχέση του με το κόμμα του, και δικαίωμά του η ανεξαρτητοποίηση, αν νομίζει ότι το κόμμα του δεν τον εκφράζει πλέον.
Όμως η μεταφορά βουλευτικής έδρας, από ένα κόμμα σε άλλο, θέτει ζητήματα πολιτικής ηθικής, και βέβαια κάθε άλλο παρά βοηθά στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης μεταξύ μας.
Το παραπάνω σχόλιο δεν θα το έκανα, αν δεν είχε προηγηθεί η σχετική αναφορά του κ. Λοβέρδου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Το έχουμε ξαναπεί από αυτό εδώ το βήμα:
«Οδεύουμε προς την τέλεια καταιγίδα».
Παρόλα αυτά, δεν φαίνεται να αντιλαμβανόμαστε την απόλυτη κρισιμότητα των στιγμών.
Δεν θέλουμε να συνεννοηθούμε, δεν θέλουμε να δούμε την αλήθεια.
Θεωρούμε ότι όπως και εχθές, όλα μπορούν να αναβάλλονται επ’ αόριστον και η χώρα μπορεί να λειτουργεί στον αυτόματο πιλότο.
Ήρθε η στιγμή των αποφάσεων.
Είναι επώδυνα τα μέτρα;
Είναι ομολογουμένως.
Αν είχαμε ολοκληρώσει τις διαπραγματεύσεις όταν έπρεπε, και την αξιοπιστία μας θα είχαμε κρατήσει, αλλά και τα μέτρα θα είχαν λιγότερο κόστος.
Και αυτό, γιατί με τις συνεχείς καθυστερήσεις δημιουργούνται νέα κενά, που μας ζητείται να καλυφθούν με νέα μέτρα.
Το σενάριο είναι γνωστό, δικαιολογίες δεν υπάρχουν.
Κάθε νέα αναβολή σημαίνει ένα νέο δυσανάλογο φορτίο στην πλάτη του Έλληνα φορολογούμενου.
Και βεβαίως η λύση δεν είναι, ούτε η ηρωική έξοδος, ούτε η επίκληση των εκλογών.
Η πολιτική ρευστοποίηση θα επιφέρει μόνο την απόλυτη καταστροφή.
Το φορτίο θα είναι εξαιρετικά βαρύ, για όποια ελληνική κυβέρνηση κληθεί να το σηκώσει.
Κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης.
Ο γνήσιος πατριωτισμός και η γνήσια κοινωνική ευαισθησία θα έπρεπε να σας ωθούν στο κλείσιμο της αξιολόγησης, προκείμενου να επέλθει η περιώνυμη ανάκαμψη.
Ποιο είναι το διακύβευμα εδώ;
Νομίζω ότι πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι.
Κάθε μέρα καθυστερήσεων θέτει σε κίνδυνο τα όσα με κόπο και δυσανάλογες θυσίες πέτυχε ο ελληνικός λαός.
Μειώνεται επικίνδυνα, το ήδη απισχνασμένο τραπεζικό απόθεμα.
Αυξάνονται και πάλι επικίνδυνα οι πιέσεις από πλευράς Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, όπως ακριβώς συνέβη με την «περήφανη» διαπραγμάτευση του 2015, αφήνοντας τις ελληνικές στη μέγγενη του ELA.
Και τα πράγματα γίνονται ακόμη δυσκολότερα, δεδομένου ότι εντείνονται οι γερμανικές πιέσεις προς το Μάριο Ντράγκι για πιο σφιχτά δημοσιονομικά, δηλαδή για υψηλότερα επιτόκια και παύση των μαζικών αγορών κρατικών ομολόγων.
Αναθεώρηση και λήξη του Προγράμματος Ποσοτικής Χαλάρωσης, στο οποίο τόσο προσβλέπουμε.
Θα προλάβουμε άραγε;
Και όμως θυμίζω ότι εμείς από αυτό εδώ το βήμα αναγνωρίσαμε τους αισιόδοξους οικονομικούς δείκτες και σας προτρέψαμε να εκμεταλλευτείτε το διαφαινόμενο momentum.
Εσείς όμως, όχι μόνο δεν το εκμεταλλευτήκατε, αλλά αντίθετα κινδυνεύετε να το χάσετε ολότελα.
Αξιοποιήστε ό,τι απομένει από αυτό, μήπως και «ξεβαλτώσουμε».
Γιατί με την αναποφασιστικότητα, την κωλυσιεργία, τον φόβο της διαχείρισης του εσωκομματικού σας ακροατηρίου, καταστρέψατε ακόμη και αυτά τα λίγα που χτίσατε.
Πάμε πίσω ολοταχώς.
Όλοι οι στόχοι είναι στο «κόκκινο».
Σε αναπτυξιακό, σε δημοσιονομικό, σε χρηματοπιστωτικό επίπεδο.
Τίποτα πλέον δεν είναι δεδομένο.
Ούτε οι προσδοκώμενοι ρυθμοί ανάπτυξης, ούτε τα υψηλά πλεονάσματα, ούτε η απομείωση των «κόκκινων» δανείων.
Όσο παραμένετε δέσμιοι της αμφιθυμίας σας, σε σχέση με τις ιδιωτικοποιήσεις, θέτοντας εμπόδια σε ήδη δρομολογημένες αξιοποιήσεις ακίνητης δημόσιας περιουσίας.
Όσο επιμένετε σε ένα μοντέλο οικονομίας μη φιλικό προς την επιχειρηματικότητα και την ανάπτυξη.
Όσο αντιμετωπίζετε το δομικό πρόβλημα της μακροχρόνιας ανεργίας, με κρατικές ασπιρίνες.
Η οικονομία δεν θα επανέλθει σε τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης.
Οι αισιόδοξες προβλέψεις του προϋπολογισμού για το 2017, είναι προφανές πως δεν μπορούν να ευοδωθούν με χαμένο το πρώτο τρίμηνο και με αυτές τις προϋποθέσεις.
Και εδώ ταιριάζουν οι στίχοι του Διονύση Σαββόπουλου από τον «Άγγελο εξάγγελο».
«Αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει / καλύτερα να μην μας πει κανένα».
Δεν θα έπρεπε να σας φταίει ο Έλληνας κεντρικός τραπεζίτης για τις νέες αρνητικές προβλέψεις του.
Κάνει απλώς τη δουλεία του.
Από την άλλη, όσοι ονειρεύονται «Σχέδια Μάρσαλ», μπορεί να ακούγονται ευχάριστοι στα αυτιά σας, αλλά δεν έχουν καμία επαφή με τη σημερινή πραγματικότητα.
Ο θείος από την Αμερική βγήκε στη σύνταξη.
….
Ακούστε επιτέλους την κραυγή αγωνίας της πραγματικής οικονομίας.
Μην ξεχνάτε πως ο μόνος τομέας που φαίνεται να λειτουργεί ακόμη στην παρούσα περίοδο – η βαριά βιομηχανία της χώρας μας – ο τουρισμός, βρίσκεται σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη στιγμή.
Είναι η περίοδος των κρατήσεων, ενόψει της θερινής σεζόν.
Θα είναι καταστροφικό, παλινωδίες, καθυστερήσεις και κλίμα αβεβαιότητας να καταστρέψουν τη δυναμική, που φαίνεται να καταγράφεται.
Από Βρετανούς τουριστικούς πράκτορες γίνεται λόγος για αύξηση της τάξης του 40%, ενώ στοιχεία από την Γερμανία μιλούν για αύξηση της τάξης του 70%!
Όμως, αυτό που κυρίως πρέπει να μας αφορά είναι το τι πρόκειται να μείνει στην τοπική και εθνική οικονομίας από τις εντυπωσιακές αυτές προβλέψεις.
Δυστυχώς, η αβεβαιότητα και η έλλειψη ρευστότητας που πιέζει τους Έλληνες επιχειρηματίες του τουρισμού, οδηγεί στο να ξεπουλούν στους tour operator δωμάτια σε εξευτελιστικές τιμές ακόμη και μέχρι το 2021.
Ας μην θέσουμε εν αμφιβόλω, μια από τις λίγες πηγές πραγματικού εισοδήματος της χώρας.
….
Ο κρατικο-μονοπωλιακός καπιταλισμός, ποτέ και πουθενά δεν μακροημέρευσε, ούτε διασφάλισε ευημερία στις κοινωνίες.
Η ΔΕΗ, αν και μονοπωλιακή επιχείρηση, αν και επιχείρηση που εμπορεύεται ανελαστικό προϊόν, είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης!
Πρόκειται δηλαδή για μια πανεύκολη εξίσωση και όμως οι διαχρονικοί διαχειριστές της εταιρίας αδυνατούν να την επιλύσουν.
Και με αυτούς μονίμως συντάσσεστε.
Η ίδια η ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ δηλώνει πως σε δύο μήνες δεν θα μπορεί η εταιρία να ανταπεξέλθει στη μισθολογική δαπάνη.
Και μας κακοφαίνεται το άνοιγμα στον ανταγωνισμό και η εξυγίανση της εταιρίας, που θα έχει διπλό θετικό αποτέλεσμα.
Και για τον καταναλωτή, αλλά και για την ίδια την εναπομείνασα κρατική εταιρία.
Γιατί ναι μεν καταργήσατε τη «μικρή ΔΕΗ», ωστόσο τώρα κινδυνεύει με χρεοκοπία και η μεγάλη.
Και πέραν των τακτικισμών, δεν πρέπει να ξεχνούμε πως το βλέμμα μας πρέπει να είναι στραμμένο προς την κοινή Ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας.
Προς τα εκεί πρέπει να κινηθούμε, αφού είναι το πεδίο, στο οποίο τόσα πολλά επενδύουμε.
Κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης.
Ας αντιληφθούμε, πως αν συνεχίσουμε έτσι, το κόστος στην πραγματική οικονομία θα βαρύνει κυρίως τους πιο αδύναμους.
Το τρενάρισμα της αβεβαιότητας απορρυθμίζει έτι περαιτέρω, ό,τι παραμένει ακόμη νεκροζώντανο στην αγορά.
Μιλήστε με τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες.
Μιλήστε με τις νέες στρατιές ανέργων.
Ας καταλάβουμε επιτέλους πως οι ζημιές που επαπειλούνται είναι πολύ μεγαλύτερες από το όποιο βάρος, δύσκολων μέτρων που πρέπει να ληφθούν τώρα.
Σε σχέση με την τροπολογία που αφορά την Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.
Έστω και καθυστερημένα, φέρνετε την τροπολογία, η οποία διευθετεί μεγάλο μέρος των αιτημάτων της εν λόγω Ένωσης.
Ωστόσο, αν και η τροπολογία βρίσκεται προς την σωστή κατεύθυνση, παρουσιάζει ορισμένα ζητήματα.
Καταρχάς δεν διασφαλίζεται με ρητό τρόπο, η χωροταξική αυτονομία της ΕΕΔΑ, παρότι υπάρχει η γνωστή προϊστορία των γραφείων της, με τις παρεμβάσεις του κ. Μπαλτάκου.
Επίσης, τίθεται ζήτημα από την στιγμή που επεμβαίνετε στον αριθμό των θητειών των επιστημονικών συνεργατών της.
Ορίζεται λοιπόν από την τροπολογία ότι η επαναπρόσληψή τους μπορεί να συμβεί μέχρι δύο φορές, ενώ η ΕΕΔΑ, θεωρώντας πως αυτοί είναι ειδικών απαιτήσεων, θα επιθυμούσε την παραμονή τους για περισσότερες θητείες, από την στιγμή που έχουν γνώση του τρόπου εργασίας της Ένωσης.
Σε σχέση με την τροπολογία για την αντιμετώπιση των δυσβάσταχτων προβλημάτων των δανειοληπτών σε ελβετικό φράγκο, είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα, που απασχολεί χιλιάδες συμπολίτες μας και πρέπει σαφώς να διευθετηθεί.
Όμως αυτό πρέπει να γίνει με τρόπο συντεταγμένο, με τρόπο καλά σχεδιασμένο, προκειμένου να είναι και αποτελεσματικό.
Οφείλει λοιπόν η Κυβέρνηση να το διαχειριστεί με τη δέουσα σοβαρότητα και η Αντιπολίτευση θα την στηρίξει στο σύνολό της.
Ευχαριστώ.
