2 Ιουνίου, 2016

«Όσο η πόλωση κερδίζει, η Ελλάδα χάνει...»

Ο βουλευτής Αττικής του Ποταμιού, Γ. Μαυρωτάς, τοποθετήθηκε στην Ολομέλεια της Βουλής στη συζήτηση επί των κυρώσεων των συμφωνιών με το Ισραήλ, την Αίγυπτο και τη MIOS, η οποία εξελίχθηκε σε συζήτηση για τις 5 εκπρόθεσμες - νυκτερινές τροπολογίες που έφερε η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για να κλείσει η αξιολόγηση.

Επισημαίνοντας, ότι οι εν λόγω τροπολογίες έρχονται να διορθώσουν το πρόσφατο πολυνομοσχέδιο, που ψηφίστηκε μετά από το κοσκίνισμα των θεσμών, ο κ. Μαυρωτάς αναρωτήθηκε, αν πρόκειται για υποδείξεις των θεσμών ή κρυφές προθέσεις της κυβέρνησης με την ελπίδα να περάσουν καμουφλαρισμένες ως αναγκαστικές διατάξεις.

Συγκεκριμένα επί της τροπολογίας για την απελευθέρωση αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, τόνισε ότι δεν είναι εμφανές, τι ακριβώς διορθώνει ο κ Υπουργός. Συμπλήρωσε μάλιστα, ότι όπως και τώρα είναι διατυπωμένο το άρθρο, φαίνεται σαν να απελευθερώνεται μόνο το 13% της αγοράς το 2019. Τα ποσοστά-στόχοι, σημείωσε, θα πρέπει να είναι σωρευτικά επί του συνόλου των πωλήσεων, αλλιώς όπως ανέφερε χαρακτηριστικά «Είμαστε οι θαυματοποιοί της απελευθέρωσης των ενεργειακών αγορών και από το 13% απελευθέρωσης το 2019, θα πάμε στο 2020 στο 50%!».

Για τις καταργήσεις των εισφορών στα ταμεία των μηχανικών, των νομικών και υπέρ του ΕΜΠ, ο κ. Μαυρωτάς σχολίασε, ότι το Ποτάμι δεν είναι αρνητικό, αλλά γιατί και αυτό η κυβέρνηση το έφερε «νύκτα», τονίζοντας «Να μην το συζητήσουμε, να μην γίνει διαβούλευση με τους σχετικούς φορείς;». Στη συνέχεια ρώτησε τον κ. υπουργό «Από πού θα προέλθουν τα 15 εκ. που υπολογίζει το ΓΛΚ απώλεια για τα ταμεία;».

Σχετικά με τον μαθηματικό τύπο για τον κόφτη, απευθυνόμενος στην Κυβέρνηση, διαπίστωσε ότι δεν έχει αλλάξει κάτι και παραμένει ο ίδιος, οπότε προς τι η νομοτεχνική βελτίωση; Σχολίασε δεικτικά την αντικατάσταση στο κείμενο με τη φράση «κατόπιν συμφωνίας με τους θεσμούς», λέγοντας ότι ευτυχώς που με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ερχόντουσαν υπαγορευμένα και μεταφρασμένα τα νομοσχέδια.

Υπενθύμισε ότι η αξιολόγηση καθυστέρησε 7 μήνες, και με ευθύνη της Κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ο λογαριασμός ανέβηκε και η ελληνική οικονομία βουλιάζει. Τόνισε, ότι «Το ανατολίτικο παζάρι, οι κουτσαβακισμοί και οι κουτοπονηριές δεν πιάνουν» και επεσήμανε την επίθεση της κυβέρνησης εναντίον του ιδιωτικού τομέα και τη συνέχιση των πελατειακών πρακτικών και ρουσφετιών. Κλείνοντας, ο κ. Μαυρωτάς σημείωσε, ότι το μάθημα, το οποίο θα έπρεπε να έχει πάρει το παλιό πολιτικό σύστημα, είναι πως: «Όσο η πόλωση κερδίζει, η Ελλάδα χάνει...»

Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:

Ήρθαν 5 τροπολογίες που έχουν να κάνουν με τις ουρές των προαπαιτούμενων για το κλείσιμο της αξιολόγησης και της πολυπόθητης εκταμίευσης της πρώτης δόσης των 7.5 δις. Ουσιαστικά διορθώνουν το πρόσφατο πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε μετά από το κοσκίνισμα των θεσμών. Το ερώτημα είναι αν πρόκειται για υποδείξεις των θεσμών ή κρυφές προθέσεις της κυβέρνησης με την ελπίδα να περάσουν καμουφλαρισμένες ως αναγκαστικές διατάξεις για να κλείσει η πολυπόθητη αξιολόγηση.

Ξεκινάω γρήγορα από την τροπολογία 466 σχετικά με την απελευθέρωση αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Τι άλλαξε στο άρθρο 135; Τι ακριβώς διορθώσατε δεν κατάλαβα; Έτσι όπως είναι και τώρα διατυπωμένο το άρθρο φαίνεται σαν να απελευθερώνεται μόνο το 13% της αγοράς το 2019. Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί ώστε αυτά τα ποσοστά να είναι αθροιστικά επί του συνολικού όγκου κάθε προηγούμενου έτους ώστε να φτάσουμε κοντά στο 50% απελευθέρωση το 2020 (το οποίο είναι ο στόχος με βάση τη συμφωνία του Αυγούστου, παράγραφος 4.3).

Δηλαδή να απελευθερώνεται το 8% του συνόλου το 2016.

Το 8%+12% δηλ. το 20% το 2017
Το 20% + 13% = 33% το 2018
Το 33%+13% = 46% το 2019

Χρειάζεται κατά τη γνώμη μας αποσαφήνιση στη διατύπωση και τα ποσοστά αυτά ή θα πρέπει να είναι σωρευτικά επί του συνόλου των πωλήσεων ή να αναφέρονται στον όγκο πωλήσεων της ΔΕΗ που θα βαίνει μειούμενος κι όχι στο σύνολο. Αλλιώς είμαστε οι θαυματοποιοί της απελευθέρωσης των ενεργειακών αγορών και από το 13% απελευθέρωσης το 2019, θα πάμε στο 2020 στο 50%.

Παράγραφος 6α: Καταργείτε με μια έκτακτη τροπολογία όπως η σημερινή, νόμους 75 ετών που έδιναν πόρους στα Ταμεία Μηχανικών στο ΕΜΠ, σε ταμεία νομικών κλπ. Δεν θα ήμασταν αρνητικοί αλλά… Γιατί δεν είχε έρθει νωρίτερα. Πρέπει αυτό το πράγμα να περάσει νύχτα; Να μην το συζητήσουμε, να μην γίνει διαβούλευση με τους σχετικούς φορείς; Δεν θα πρέπει να δούμε λίγο την επιχειρηματολογία να σταθμίσουμε τις επιπτώσεις κλπ. Για παράδειγμα: από πού θα προέλθουν τα 15 εκ. που υπολογίζει το ΓΛΚ απώλεια για τα ταμεία. Ή μήπως μας το ζήτησαν και το κάναμε χωρίς πολλά - πολλά για να μην προλάβουν να αντιδράσουν οι συνδικαλιστικοί φορείς;

Στην τροπολογία 467, κάτι αλλάζει με τα μετωπικά διόδια, φαντάζομαι με βαριά καρδιά πάλι θα το υπέγραψε ο κ. Σπίρτζης (μας το είπε η κ. Χρυσοβελώνη) που έχει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στην επόμενη σελίδα.

Στην τροπολογία 468, ο μαθηματικός τύπος για τον κόφτη μένει ο ίδιος δεν βλέπουμε να έχει αλλάξει κάτι. Προς τι η νομοτεχνική βελτίωση; Σχετικά με τις φυσικές καταστροφές όμως η φράση στον πρόσφατο νόμο από «ύστερα από ειδική διαβούλευση με τους θεσμούς», αντικαθίσταται από τη φράση «κατόπιν συμφωνίας με τους θεσμούς».
Ευτυχώς που με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ερχόντουσαν υπαγορευμένα και μεταφρασμένα τα νομοσχέδια.

Κλείνοντας, ελπίζω να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση έστω και με 7 μήνες καθυστέρηση και με ότι αυτό σημαίνει για την οικονομία. Γιατί όσο καθυστερούμε ανεβαίνει ο λογαριασμός, αυτό θα πρέπει να μας έχει γίνει μάθημα. Το ανατολίτικο παζάρι, οι κουτσαβακισμοί και οι κουτοπονηριές ελπίζω να έγινε φανερό δεν πιάνουν. Δαπανήσατε χρόνο, δυνάμεις κι αξιοπιστία για το εσωτερικό ακροατήριο. Κι εν τω μεταξύ η ελληνική οικονομία μέσα από αυτήν την στασιμοαβεβαιότητα βουλιάζει. Αυτό που λοιπόν μετράει είναι η αξιοπιστία που πρέπει να την ανακτήσει η κυβέρνηση γιατί με τις παλινωδίες της και τους ερασιτεχνισμούς της την έχει χάσει. Να την ανακτήσει για το καλό όλων μας, γιατί αν είσαι αναξιόπιστος θα σου ζητάνε 10 για να κάνεις τα 5 και αυτό έχει συμβεί στην περίπτωσή μας σε αντίθεση με τις άλλες χώρες. Η αξιοπιστία όμως κερδίζεται, δεν χαρίζεται. Και για να κερδίσει η κυβέρνηση τη χαμένη αξιοπιστία πρέπει να αλλάξει μυαλά. Να δει τι έκαναν οι άλλες χώρες π.χ. Κύπρος, Ιρλανδία και πώς τα κατάφεραν.

Δεν μπορεί να είσαι με κάθε ευκαιρία λάβρος κατά του ιδιωτικού τομέα και να πείθεις ότι είσαι εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου.
Να μιλάς για δομικές μεταρρυθμίσεις και να συνεχίζεις τις πελατειακές πρακτικές και τη ρουσφετοκρατία του παρελθόντος.

Όμως η αξιοπιστία της οποιασδήποτε κυβέρνησης έχει να κάνει και με ένα minimum συνεννόησης κι αυτό μας αφορά όλους, τουλάχιστον τις δυνάμεις που συμφωνούν στην ευρωπαϊκή προοπτική της Ελλάδας, που μπορεί να γίνει μόνο μέσα από στοχευμένες δομικές μεταρρυθμίσεις που απαιτούν με τη σειρά τους ευρύτερες συναινέσεις.

Κυρίες και κύριοι της συμπολίτευσης δεν πήρατε ούτε σεις το μάθημα της τελευταίας εξαετίας, όπου ο καθένας βιαζόταν να πάρει το παιχνίδι μόνος του και συνήθως έτρωγε τα μούτρα του.

Ένα μάθημα που θα έπρεπε να το είχατε πάρει απ’ όλα αυτά τα χρόνια και ίσως είναι διαχρονικό, πηγαίνοντας πίσω και στους περασμένους αιώνες. Το μάθημα αυτό συμπυκνωμένο σε 7 λέξεις λέει: Όσο η πόλωση κερδίζει, η Ελλάδα χάνει...

Γιώργος Μαυρωτάς - Αττικής