Ομιλία Γιώργου Μαυρωτά κατά τη συζήτηση για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση
Με την επάνοδο του Ποταμιού ως κοινοβουλευτική ομάδα 4 μήνες μετά την 1η ψήφο εμπιστοσύνης τον Ιανουάριο του 2019, ξεκίνησε την ομιλία του στην Ολομέλεια ο Αντιπρόεδρος του κόμματος και βουλευτής Αττικής, Γιώργος Μαυρωτάς, κατά τη συζήτηση για τη νέα αίτηση του Πρωθυπουργού για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση. Μάλιστα, τόνισε ότι τα κόμματα τα βάζουν στη Βουλή οι πολίτες με τη ψήφο τους, όπως και τα βγάζουν πάλι οι ίδιοι οι πολίτες με την ψήφο τους και όχι, όπως συμπλήρωσε, οι προσωπικές στρατηγικές βουλευτών και η βουλιμία των μεγαλύτερων κομμάτων, που υπόσχονται φιλόξενη στέγη είτε σε υπουργεία, είτε σε ψηφοδέλτια.
Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στο πολύ χαμηλό επίπεδο της χθεσινής συνεδρίασης με τους διαξιφισμούς των κ.κ. Τσίπρα και Μητσοτάκη, το οποίο όπως χαρακτήρισε ήταν επιπέδο καφενείου και με ύφος «Μακελειού».
Ο κ. Μαυρωτάς επανέλαβε εμφατικά ότι το Ποτάμι δεν έδωσε και δεν δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, για αυτό και όταν ψηφίζει συγκεκριμένα νομοσχέδια το κάνει γιατί στηρίζει τις διακηρυγμένες θέσεις του και όχι τη κυβέρνηση.
Στο σημείο αυτό αναφέρθηκε στην τεράστια ζημιά που έχει κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην Παιδεία με την εφαρμογή του δόγματος του ακαδημαϊκού λαϊκισμού, της επικράτησης των ιδεοληψιών και των ημετέρων συνδικαλιστών. Συνέχισε με το μέτωπο της οικονομίας, όπου απουσιάζουν όπως είπε οι επενδύσεις και έτσι ούτε παραγωγή ούτε δουλειές δημιουργούνται. Απέδωσε την ευθύνη για το αντιεπενδυτικό κλίμα που υπάρχει στη χώρα, στις πολιτικές της Κυβέρνησης, η οποία έχει δυσανεξία σε κάθε ιδιωτική πρωτοβουλία και όποια επιχειρηματική ενέργεια. Όπως τόνισε ο βουλευτής του Ποταμιού, το μόνο που έκανε 4 χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ είναι να στραγγίξει τις επιχειρήσεις και τη μεσαία τάξη με υπέρογκους φόρους και εισφορές προκειμένου να δημιουργηθούν τα γνωστά υπερπλεονάσματα, τα οποία όμως λείπουν από τις επενδύσεις και τις θέσεις εργασίας.
Υπενθύμισε την εποικοδομητική αντιπολιτευτική πρακτική του Ποταμιού με την κατάθεση συγκεκριμένων προτάσεων σε μια σειρά από θέματα, όπως το Ασφαλιστικό, η ΔΕΗ, το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας, η Συνταγματική αναθεώρηση καθώς και η διαφάνεια και η λογοδοσία στη χρηματοδότηση των κομμάτων.
Ως προς το τελευταίο μάλιστα και σχετικά με τα λεγόμενα του κ. Μητσοτάκη και της κα. Γεννηματά ότι έχουν σχέδιο για τη χώρα, σχολίασε πως ελπίζει να έχουν πλάνο και για το πώς θα αποπληρώσουν τα δάνειά των κομμάτων τους, καθότι με βάση τους ίδιους τους ισολογισμούς τους, οι οφειλές αντί να μειώνονται, αυξάνονται περίπου 25 εκατομμύρια τον χρόνο, λόγω τόκων & προσαυξήσεων.
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, ασχολήθηκε και με το θέμα των Ευρωεκλογών και την κρισιμότητά τους, αναφερόμενος στον Γάλλο Πρόεδρο Μακρόν και τις προτάσεις του για Ευρωπαϊκή Αναγέννηση, προτάσεις τις οποίες προσυπογράφει και το Ποτάμι.
Τόσο για τις επερχόμενες Ευρωεκλογές όσο και για τις εθνικές εκλογές ο κ. Μαυρωτάς έκρινε ότι θα συγκρουστούν δύο κόσμοι, ο κόσμος της πόλωσης και ο κόσμος της σύνεσης, και όχι ο κόσμος της αριστεράς με εκείνον της δεξιάς. Δηλαδή, όπως εξήγησε, ο κόσμος της πόλωσης με τις άγονες επιθέσεις από τη μία και ο κόσμος της σύνεσης με τις γόνιμες αντιπαραθέσεις από την άλλη.
Το Ποτάμι, όπως είπε, είναι εξαρχής με τον κόσμο της σύνεσης και δεν μετέχει ούτε σε εμφυλιοπολεμικά ούτε σε ρεβανσιστικά μέτωπα. Για αυτό και δεν δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στις παραγωγικές και δημιουργικές δυνάμεις της χώρας, στη σύγχρονη και ελεύθερη παιδεία και στην πραγματική αξιοκρατία και τις ίσες ευκαιρίες.
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Και να που βρισκόμαστε 4 μήνες μετά να συζητάμε πάλι στη Βουλή μια ψήφο εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση. Τότε 16 Ιανουαρίου ήταν η τελευταία φορά που το Ποτάμι ήταν στη συζήτηση ως κοινοβουλευτική ομάδα. Σήμερα πάλι σε ψήφο εμπιστοσύνης η κοινοβουλευτική ομάδα του Ποταμιού επανέρχεται…και πιο συμπαγής από πριν.
Και έτσι αποκαθίσταται μια κοινοβουλευτική ανωμαλία καθότι τα κόμματα τα βάζουν στη Βουλή οι πολίτες με τη ψήφο τους. Και τα βγάζουν πάλι οι πολίτες με την ψήφο τους.
Ούτε οι προσωπικές στρατηγικές βουλευτών, ούτε η βουλιμία των μεγαλύτερων κομμάτων που υπόσχονται φιλόξενη στέγη… είτε στα υπουργεία, είτε στα ψηφοδέλτια
Η συζήτηση για ψήφο εμπιστοσύνης προέκυψε από την αμετροέπεια του κ. Πολάκη …τον οποίο θέλησε να προστατέψει ο Πρωθυπουργός, μη αφήνοντάς τον εκτεθειμένο σε μια πρόταση μομφής.
18 μέρες πριν τις ευρωεκλογές …η συζήτηση δυστυχώς δεν θα περιστραφεί γύρω από τα πραγματικά διακυβεύματα αυτών των εκλογών…αλλά γύρω από τον κ. Πολάκη, τη Novartis, τη Siemens, τα κότερα, όπως άλλωστε είδαμε χθες ένα τραγικά χαμηλό επίπεδο. Επίπεδο καφενείου και ύφος Μακελειού.
Εμείς θα προσπαθήσουμε να μείνουμε στην ουσία σε πείσμα των καιρών. Ξεκινάω από το βασικό ερώτημα της συζήτησης:
Έχουμε εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση; Η απάντηση είναι ότι ούτε είχαμε, ούτε έχουμε!
«Μα γιατί;», θα πει κάποιος, «αφού έχετε ψηφίσει νομοσχέδιά της και μάλιστα κομβικά;»
Να τα ξεχωρίσουμε λοιπόν: Είναι άλλο το στηρίζω τις θέσεις μου στη Βουλή… και άλλο το στηρίζω την κυβέρνηση.
Ο κόσμος σε ψηφίζει, για να στηρίξεις τις διακηρυγμένες θέσεις σου στη Βουλή… και όχι για να βλέπεις τι ψηφίζουν οι άλλοι και να καθορίζεις τη στάση σου ανάλογα. Ψήφος εμπιστοσύνης λοιπόν… Πώς να έχουμε εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση που την μεγαλύτερη ζημιά την έχει κάνει στην Παιδεία
• εκεί που εφάρμοσε το δόγμα του ακαδημαϊκού λαϊκισμού στα Πανεπιστήμια
• που έχει τους συνδικαλιστές πάντα δίπλα στο αυτί της
• που ιδεοληπτικά απέκρουσε οτιδήποτε θα έδινε επιλογές στους νέους μας ή και στις διοικήσεις των Πανεπιστημίων, επιμένοντας στον κρατικό παρεμβατισμό παντού
• που βάφτιζε βολικά νεοφιλελεύθερο ότι δεν την βόλευε και το απέρριπτε μετά βδελυγμίας
Αλλά πάμε και στην οικονομία. Οικονομία σημαίνει επενδύσεις. Χωρίς επενδύσεις ούτε παραγωγή μπορείς να έχεις και κατ’ επέκταση ούτε δουλειές να δημιουργήσεις. Είμαστε μια χώρα που έχει υποστεί δραματική αποεπένδυση τα χρόνια της κρίσης. Τον Νοέμβριο του 2017 η πρόβλεψη για τον Ακαθάριστο Σχηματισμό Παγίου Κεφαλαίου (τον δείκτη επενδύσεων) ήταν 11.4% αύξηση για το 2018.
Πρόσφατα βγήκε ότι τελικά το 2018 είχαμε αντί για αύξηση 11.4% μια δραματική μείωση στο 12.2%. Το -12.2% σε ιδιωτικές και δημόσιες επενδύσεις αντικατοπτρίζει το ανύπαρκτο ΠΔΕ
και το αντιεπενδυτικό κλίμα στον ιδιωτικό τομέα, τη δυσανεξία σας στην ιδιωτική πρωτοβουλία και την επιχειρηματικότητα. Όταν όμως στραγγίζεται η επιχειρηματικότητα με φόρους και εισφορές για να δημιουργηθούν τα υπερπλεονάσματα… αυτά τα χρήματα από κάπου λείπουν. Λείπουν από τις επενδύσεις και τις νέες θέσεις εργασίας. Ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας δεν έχει κίνητρο να επεκταθεί και δουλεύει μόνο για να πληρώνει φόρους και εισφορές. Χρειαζόμαστε επενδύσεις σε εμπορεύσιμους κλάδους που θα αυξάνουν 8-9% τον χρόνο και εξαγωγές που θα αυξάνουν ετησίως με 6-7% για πιάσουμε ένα στοιχειώδες 3% στην ανάπτυξη.
Και οι χθεσινές εξαγγελίες του ΠΘ για τις επενδύσεις είναι επιβεβλημένες μεν, καθυστερημένες δε… Θα τις σχολιάσουμε όμως αναλυτικά την άλλη εβδομάδα να δούμε και τι θα περάσει από το φίλτρο των θεσμών.
Το Ποτάμι αυτά τα 4 χρόνια έκανε μια αντιπολίτευση εποικοδομητική και όχι στείρα. Με προτάσεις για όλα. Πρόσφατα για την Παιδεία το παραδέχτηκε και ο κ. Γαβρόγλου «Μόνο το Ποτάμι έχει καταθέσει προτάσεις» (άλλο αν ποτέ δεν εισακούσθηκαν). Εκτός από τις προτάσεις για την Παιδεία το Ποτάμι έκανε προτάσεις:
1. Για το Ασφαλιστικό
2. Για τη ΔΕΗ
3. Για το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας
4. για το εκλογικό σύστημα
5. για την Συνταγματική αναθεώρηση
6. για τον κανονισμό της Βουλής
7. για τη διαφάνεια και λογοδοσία στη χρηματοδότηση των κομμάτων
Και επειδή χθες άκουσα και από τον κ. Μητσοτάκη και από την κ. Γεννηματά ότι έχουν σχέδιο,
έχουν πλάνο για τη χώρα. Ελπίζω να υπάρχει και κάποιο κεφάλαιο για το πώς θα αποπληρώσουν τα δάνειά των κομμάτων τους, καθότι με βάση τους ίδιους τους ισολογισμούς τους, οι οφειλές αντί να μειώνονται, αυξάνονται περίπου 25 εκατομμύρια τον χρόνο, λόγω τόκων & προσαυξήσεων.
Και σίγουρα οι πολίτες δεν είναι ούτε τυφλοπόντικες, για να μη βλέπουν τα τραγικά λάθη του σήμερα…αλλά ούτε και χρυσόψαρα να ξεχνάνε τι γινόταν χθες.
Κλείνω με τα Ευρωπαϊκά για τα οποία θα ψηφίσουμε σε λίγες μέρες… (σήμερα μάλιστα 9 Μαϊου είναι και η μέρα της Ευρώπης). Οι φετινές ευρωεκλογές είναι οι πιο κρίσιμες που έγιναν ποτέ. Οι ευρωπαίοι πολίτες θα επιλέξουν μεταξύ εθνικής περιχαράκωσης και ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Οι ατζέντες έχουν ήδη διαμορφωθεί και πρώτος ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν μίλησε με συγκεκριμένες προτάσεις για την Ευρωπαϊκή Αναγέννηση.
Προτάσεις που ενστερνίζεται και το Ποτάμι που μιλάει μεταξύ άλλων
• Για ευρωπαϊκή άμυνα και ασφάλεια
• Ταμείο για την κλιματική αλλαγή
• Φορολογία πολυεθνικών
• Ελάχιστο ευρωπαϊκό μισθό
Έτσι ώστε οι τρεις πυλώνες της βιώσιμης ανάπτυξης
-οικονομική ανάπτυξη
- κοινωνική συνοχή
- σεβασμός στο περιβάλλον
να μπορούν να αναπτυχθούν ισόρροπα
Για αυτά θα έπρεπε να συζητάμε συνεχώς και για τις λύσεις που προτείνει ο καθένας
Στην Ελλάδα όμως…στις επερχόμενες Ευρωεκλογές αλλά και στις εθνικές εκλογές φαίνεται ότι θα συγκρουστούν δύο κόσμοι που εκτείνονται οριζόντια και διακομματικά:
Όχι ο κόσμος της αριστεράς με της δεξιάς
ούτε της προόδου με τη συντήρηση
ούτε του χθες με του αύριο
Θα συγκρουστεί ο κόσμος της πόλωσης και ο κόσμος της σύνεσης. Ο κόσμος της πόλωσης με τις άγονες επιθέσεις από τη μία και ο κόσμος της σύνεσης με τις γόνιμες αντιπαραθέσεις από την άλλη.
Ο κόσμος της πόλωσης (τον είδαμε χθες εδώ στη Βουλή) θέλει τελική πτώση δεν θέλει αιχμαλώτους. Θέλει «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν». Θέλει ισοπέδωση των ενδιάμεσων, ψύχραιμων, αντικειμενικών, ορθολογικών φωνών.
Αντίθετα ο δεύτερος κόσμος, της σύνεσης βλέπει και την επόμενη μέρα. Βλέπει ότι η μισή Ελλάδα δεν μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση (ειδικά όταν βλέπουμε τα σύννεφα να πυκνώνουν στην περιοχή).
Το Ποτάμι θα συμπαραταχθεί σε αυτόν τον δεύτερο κόσμο, της σύνεσης. Ούτε σε εμφυλιοπολεμικά ούτε σε ρεβανσιστικά μέτωπα. Αν υπάρχει ένα μέτωπο που θα υπηρετήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις είναι το αντιδιχαστικό μέτωπο. Το μέτωπο της συμμετοχής των πολιτών. Το μέτωπο της ψύχραιμης φωνής, το μέτωπο της λογικής.
Δόξα τω Θεώ, τα τελευταία χρόνια οι πολίτες χόρτασαν κοκκορομαχίες και είδαν που κατέληξαν.
Σε αυτό το πλαίσιο η μόνη ψήφος εμπιστοσύνης που δίνουμε είναι σε αυτά για τα οποία μάχεται το Ποτάμι:
• Για τις παραγωγικές και δημιουργικές δυνάμεις της χώρας
• τη σύγχρονη και ελεύθερη παιδεία
• τη θεσμική θωράκιση
• την πραγματική αξιοκρατία και τις ίσες ευκαιρίες
Όπως καταλαβαίνετε, δεν είναι δυνατόν να δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης στην παρούσα κυβέρνηση γιατί σε αυτές ακριβώς τις προτεραιότητες που προανέφερα, έχει μείνει μετεξεταστέα…
