27 Ιουνίου, 2018

Στα παλιά του τα παπούτσια ο όρκος του Ιπποκράτη;

Ερώτηση Γιώργου Αμυρά προς τον Υπουργό Υγείας

Μπορεί κάποιος να αρνείται την είσοδο στο χώρο εργασίας σε οροθετική ασθενή απαγορεύοντάς της να παραλάβει τα απολύτως αναγκαία φάρμακα από το γραφείο της; Μπορεί αυτό να το κάνει ένας γιατρός ο οποίος γνωρίζει τον κίνδυνο για την υγεία του ασθενούς και ότι δεν μπορεί να τα προμηθευτεί με άλλο τρόπο; Μπορεί η άρνηση αυτή να προέρχεται από τον πρόεδρο του ΚΕΕΛΠΝΟ, που σύμφωνα με τον ιδρυτικό του νόμο υπάρχει για την προστασία αυτών των ευάλωτων και ευπαθών ομάδων;

Επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ όλα επιτρέπονται! Ο πρόεδρος του ΚΕΕΛΠΝΟ Θεόφιλος Ρόζενμπεργκ, γιατρός με έδρα αναπληρωτή καθηγητή στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αρνήθηκε την είσοδο στο χώρο του ΚΕΕΛΠΝΟ σε οροθετική εργαζόμενή του, η οποία είχε ξεχάσει τα απολύτως αναγκαία για την υγεία της φάρμακα στο γραφείο της. Ο κύριος Ρόζενμπεργκ προφασίστηκε δικαιολογίες γραφειοκρατικού χαρακτήρα ότι δηλαδή η είσοδος στο χώρο του γραφείου ήταν εκτός ωραρίου εργασίας και προτίμησε να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή της εργαζόμενης και οροθετικής ασθενούς για τρεις ολόκληρες μέρες αποδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο πόσο ακατάλληλος είναι για τη θέση που κατέχει.

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Ποταμιού, Γιώργος Αμυράς, με ερώτησή του προς τον Υπουργό Υγείας ζητά την άμεση διερεύνηση του περιστατικού και την απόδοση ευθυνών στον πρόεδρο του ΚΕΕΛΠΝΟ, λαμβάνοντας υπόψη την επίσημη καταγγελία του συμβάντος στην ελληνική αστυνομία από την ίδια την εργαζόμενη.

«Πώς μπορεί ο πρόεδρος του ΚΕΕΛΠΝΟ ως γιατρός να καταπατά τον όρκο του Ιπποκράτη αρνούμενος την πρόσβαση στα φάρμακά της στην οροθετική εργαζόμενή του, όταν μάλιστα γνωρίζει ότι οι οροθετικοί ασθενείς που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του ΚΕΕΛΠΝΟ μπορούν να προμηθευτούν την θεραπεία τους αποκλειστικά μέσω των φαρμακείων των νοσοκομείων και με κανέναν άλλο τρόπο;” καταλήγει ο κύριος Αμυράς.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης:

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ

ΘΕΜΑ: Αδιανόητη ταλαιπωρία και επίδειξη αναλγησίας σε βάρος οροθετικής εργαζόμενης από τον πρόεδρο του ΚΕΕΛΠΝΟ

Τα ψυχικά και σωματικά όρια μιας οροθετικής εργαζόμενης του ΚΕΕΛΠΝΟ δοκίμασε με τον πλέον απαράδεκτο και σκληρό τρόπο ο πρόεδρος του Θεόφιλος Ρόζενμπεργκ, όταν την Παρασκευή 15 Ιουνίου του 2018 αρνήθηκε την είσοδο στο ΚΕΕΛΠΝΟ σε οροθετική εργαζόμενη προκειμένου η ίδια να παραλάβει τα απολύτως απαραίτητα σε αυτήν αντιρετροϊκά φάρμακα, τα οποία είχε ξεχάσει στο γραφείο της.

Όπως κάλλιστα γνωρίζει ο πρόεδρος του ΚΕΕΛΠΝΟ, ο οποίος είναι χειρουργός με έδρα αναπληρωτή καθηγητή στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, τα συγκεκριμένα φάρμακα δεν μπορούν να αγορασθούν σε κανένα εφημερεύον φαρμακείο και ο ασθενής μπορεί να τα προμηθευτεί μόνο μέσω νοσοκομείου αναφέροντας συγκεκριμένο κωδικό και τα αρχικά του ονόματός του.

Παρά το γεγονός αυτό ο κύριος Ρόζενμπεργκ αρνήθηκε δύο φορές στην εν λόγω εργαζόμενη να εισέλθει στο γραφείο της για μερικά μόνο λεπτά της ώρας με την αιτιολογία ότι το αίτημα πρόσβασής της στο χώρο εργασίας ήταν εκτός ωραρίου και συνεπώς αδικαιολόγητο! Παρά τις προσπάθειες της εργαζόμενης, η οποία ζήτησε τη συνδρομή της ελληνικής αστυνομίας ο κύριος Ρόζενμπεργκ δεν μεταπείσθηκε και έκρινε προτιμότερο να εκθέσει σε κίνδυνο την υγεία της εργαζόμενης του αποστερώντας την από τη φαρμακευτική της θεραπεία για τρεις ολόκληρες μέρες.

Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτάσθε:

1. Σε ποιες ενέργειες σκοπεύετε να προβείτε για την διερεύνηση του περιστατικού και την απόδοση των σχετικών ευθυνών δεδομένου ότι η εργαζόμενη έχει προβεί σε επίσημη καταγγελία ενώπιον της ελληνικής αστυνομίας;

2. Δικαιολογείτε την ακατανόητη αυστηρότητα που επέδειξε ο πρόεδρος του ΚΕΕΛΠΝΟ απέναντι σε μία εργαζόμενη η οποία ανήκει σε ευάλωτη ομάδα ασθενών προφασιζόμενος δικαιολογίες γραφειοκρατικού χαρακτήρα;

3. Πώς είναι δυνατόν ο πρόεδρος του ΚΕΕΛΠΝΟ γιατρός και αναπληρωτής καθηγητής της Ιατρικής Σχολής, να αρνείται στην οροθετική εργαζόμενή του τα φάρμακά της όταν γνωρίζει ότι οι οροθετικοί ασθενείς, η φροντίδα των οποίων εμπίπτει στην αρμοδιότητα του μπορούν να προμηθευθούν την θεραπεία τους αποκλειστικά μέσω των φαρμακείων των νοσοκομείων;

Ο ερωτών βουλευτής
Γιώργος Αμυράς, Β’ Αθήνας