Α) Συμμαχίες Κοινωνικές και πολιτικές «Για Ποιους και Με Ποιους».
-1)Για να δημιουργήσεις συμμαχίες πρέπει να ξέρεις τι είσαι τι εκπέμπεις, να έχεις αυτό που λέγεται ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΤΙΓΜΑ. [[Αυτό πρέπει να είναι φανερό στις πολιτικές σου, με το που ανήκεις στην πολιτική γεωγραφία, στην Χώρα και στην Ευρώπη, με ποιούς Συμμαχείς πολιτικά.]]
-Το απολιτικό σύνθημα «Παλιό- Νέο», τελικά αποδείχθηκε μεγάλη «Πολιτική Παγίδα». Δεν απαντάει στην πραγματικότητα, διότι δεν είναι αυτή η βασική αντίθεση, της κοινωνίας και της χώρας. Δεν μπορείς να προσπερνάς, να μην βλέπεις την Κυρίαρχη Αντίθεση, ή «να την αποδέχεσαι μερικώς μόνο κοινωνικά, αλλά -Εφαρμοσμένη Πολιτική- να κάνεις με το στρεβλό «παλιό-νέο». Την Κυρίαρχη Αντίθεση που είναι οι Μεγάλες Βαθιές Ουσιαστικές Δημοκρατικές Μεταρρυθμίσεις για δίκαιη κατανομή των βαρών της κρίσης από την μια. Απέναντι στον Λαϊκισμό και όσους τις αρνούνται από την άλλη. Με ποιους θα συμμαχήσεις για αυτές. (το είχαμε εντοπίσει σαν ΜΕΤΑ σε συνάντηση με τον Σταύρο).
-Άρα στο για ποιους, απαντώ ότι προσπαθώ κοινωνικά να εκφράσω αυτούς που αποδέχονται τις Μεταρρυθμίσεις. Διαστρωματικά, οι οποίοι δεν είναι πολλοί είναι όμως αρκετοί.
-2)Οι Μεταρρυθμίσεις όμως από μόνες τους, δεν αποτελούν Πολιτικό Στίγμα, υπάρχουν π.χ αρκετές που είναι αντικειμενικές, ουδέτερες, διοικητικές, μιλούν πολλά κόμματα για αυτές όπως «η αξιολόγηση, η γραφειοκρατία, η Διαύγεια, τα δικαιώματα κλπ», τις θέλει και η ΚΔ.
Πώς εμείς μπορούμε να ξεχωρίσουμε να είμαστε διακριτοί;
Υπάρχουν όμως Πολλές άλλες όπως «το παραγωγικό μοντέλο, το οποίο δεν το θέλω με αυτορρύθμιση της αγοράς, η την Δίκαιη φορολόγηση την οποία θέλω, για να έχω σωστό κοινωνικό κράτος κλπ» που με τους Φιλελεύθερους π.χ τις εννοούμε διαφορετικά. Πολύ δε περισσότερο με την ΚΔ.
Για αυτό χρειάζεται το Πολιτικό Στίγμα, το οποίο θα σε κάνει διακριτό και για το οποίο θα σε επιλέγει ο πολίτης.
-3)Οι Κεντρικές πολιτικές μας, στην πλειοψηφία τους, για τα μείζονα ζητήματα, αλλά και οι θέσεις μας για επιμέρους θέματα, εντάσσουν το Ποτάμι στον χώρο του Δημοκρατικού σοσιαλισμού της Μεταρρύθμισης, της Σοσιαλδημοκρατίας δηλαδή. Αυτό είναι το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΤΙΓΜΑ που χρειάζεται να αναδεικνύομε.
Άρα στο με ΠΟΙΟΥΣ υπάρχει η απάντηση, χρειάζεται να την κάνουμε ξεκάθαρη, ποιούς πολιτικούς συμμάχους και τι σχέσεις θα έχουμε.
-4) Επομένως όταν επιλέγεις να ανήκεις στους Σοσιαλιστές-Δημοκράτες, δεν είναι πολιτικά ξεκάθαρο να κοιτάζεις με υπονοούμενα σε άλλες δυο τρεις μεριές. Να πατάς σε δύο-τρείς βάρκες συγχρόνως.
-Στο εσωτερικό δεν γίνεται να μην Συνομιλείς, με όσους αντίστοιχα συνεργάζεσαι στην Ευρώπη, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν ή κινούνται σε αυτόν το χώρο. Δεν μπορείς αυθαίρετα να καταργήσεις Ιστορικά Πολιτικά Ρεύματα-Χώρους, που έχουν προσφέρει στην εξέλιξη του σύγχρονου κόσμου και συνεχίζουν να υπάρχουν. Συνεχίζουν να παρεμβαίνουν σε αυτή την εξέλιξη. Αν αυτό το κάνουν με Λάθος η Σωστό τρόπο, στην Ευρώπη ή στη Ελλάδα, είναι άλλης τάξης ζήτημα. Θέλει άλλου είδους πολιτική παρέμβαση από εσένα. Δεν θέλει άρνηση θέλει να βάλεις την δική σου Ατζέντα.
-Διαφορετικά μπερδεύεις τον κόσμο είσαι θολός δεν σε διακρίνουν, χρειάζονται γυαλιά.
[[-Τελικά έγινε φανερό, ότι δεν μπορείς να είσαι με πολλούς από λίγο διότι στο τέλος θα χάνεις από πολλούς πολύ.]]
-Αυτό βέβαια, δεν πρέπει να- και δεν Αποκλείει, τις όποιες Απαραίτητες συμμαχίες και συνεργασίες σε Επιμέρους συμφωνίες με άλλους, π.χ τους Φιλελεύθερους. Συμμαχίες όμως συγκεκριμένες, όχι είμαι και με αυτούς και με τους άλλους. Δεν αποκλείει τις ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ για την χώρα, π,χ «οικουμενική και με ΝΔ και με ΣΥΡΙΖΑ».
[[-Το ότι στα κείμενα του συνεδρίου υπάρχει ερώτηση είμαστε με την ΚΔ η την ΚΑ φανερώνει την πολιτική σύγχυση που υπάρχει από πάνω μέχρι κάτω, και εξηγούμαι.]]
Β) Το κύριο Διακύβευμα ο ρόλος και η Χρησιμότητα του Ποταμιού.
-1)Η Κατάσταση στην Χώρα είναι τραγική έχουν επιβεβαιωθεί οι πιο δυσάρεστες προβλέψεις. Έχουμε περάσει από την Κρίση στα μαύρα όρια της γενικής ΠΑΡΑΚΜΗΣ.
-2)Το πολιτικό περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί είναι αδυσώπητα σκληρό. Έχουμε από την μια πλευρά την χαοτική ανερμάτιστη επικίνδυνη εθνικολαϊκιστική κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, από την άλλη την συντηρητική παράταξη της ΝΔ που η εκλογή του κ Μητσοτάκη, θεωρητικά τουλάχιστον, Αρχίζει να της προσδίδει, κεντρώα-φιλελεύθερα χαρακτηριστικά. Αρχίζει έτσι να διαμορφώνεται ένα Διπολικό σκηνικό με κίνδυνο την ανασύσταση του δικομματισμού.
-Διότι αν το πολιτικό σύστημα αδυνατεί, δεν μπορεί να κάνει τις απαραίτητες αναγκαίες συνθέσεις, μέσα από τον πολυκομματισμό, μοιραία θα οδηγηθεί να συνθέσει μέσα από τον δικομματισμό, ο οποίος βαρύνεται με πολλές ευθύνες για την σημερινή κρίση.
-3)Η κατάσταση αυτή απαιτεί από τα κόμματα, τις κινήσεις, τους πολίτες που κινούνται ή αναφέρονται στο χώρο της Σοσιαλδημοκρατίας, της Κεντροαριστεράς και του ριζοσπαστικού Κέντρου να επιδιώξουν κοινό βηματισμό.
4)-Είναι επιτακτική ανάγκη να προσπαθήσουν για την συγκρότηση του Νέου μεγάλου πολιτικού φορέα του χώρου. Του τρίτου πόλου Ανάμεσα από ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Σύγχρονου, προοδευτικού, μεταρρυθμιστικού, ευρωπαϊκού. Όχι από θέση αυτοσυντήρησης και διατήρησης των μαγαζιών. Αλλά για να δημιουργήσουν ένα μεγάλο Ρεύμα Ρεαλιστικής Ελπίδας στους πολίτες. Να συμβάλουν, με ένα συγκροτημένο πρόγραμμα για ουσιαστικές και δίκαιες μεταρρυθμίσεις, για προστασία των αδύνατων συμπολιτών για την Έξοδο από την Κρίση και την Παρακμή. Να γίνει παράγοντας ισορροπίας του πολιτικού σκηνικού, της σταθερότητας και της διακυβέρνησης. Να μην ετεροκαθορίζονται οι επιμέρους δυνάμεις, αν θα συνεργαστούν με την ΝΔ η Τον ΣΥΡΙΖΑ. Να γίνει ισχυρός φορέας βάζοντας την δική του πολιτική πρόταση. Μετά συνεργαζόμαστε και με τον διάολο για να σώσουμε την Χώρα.
- Φαίνεσαι Ανακόλουθος, είναι αντίθεση να προτείνεις –πολύ σωστά- για την χώρα Οικουμενική και για τον χώρο να γίνεσαι σκαντζόχοιρος.
-5)Το Ποτάμι πρέπει να πρωτοστατήσει στην δημιουργία του χώρου, μπορεί να έχει αποφασιστική συμβολή. Είναι θετικό το βήμα που πρότεινε ο Σταύρος για το «κοινοβούλιο του Κέντρου». Όμως η κρισιμότητα της κατάστασης απαιτεί σύνθεση, περισσότερο θαρρετά και συγκεκριμένα βήματα, ας τα κάνουμε, ο χρόνος τελειώνει.
–Το Ποτάμι μπορεί να γίνει μέρος της λύσης, κερδίζοντας εμπιστοσύνη και αξιοπιστία. Να μην γίνει μέρος του προβλήματος επιλέγοντας την μοναξιά. Το έχει ανάγκη η χώρα.
Με αυτήν την πολιτική πρόταση θα συμφωνήσω στο συνέδριο και θα ήθελα να την προτείνουμε και στους πολίτες.
