«Το ΕΣΥ δεν μπορεί να σωθεί με μπαλώματα. Χρειάζεται τολμηρή, τεκτονική μεταρρύθμιση σε όλους τους τομείς. Στη χρηματοδότηση, στις προμήθειες, αλλά κυρίως στην καθημερινή του λειτουργία και δομή. Ο καλύτερος τρόπος, για να κλείσουν νοσοκομεία, είναι να κλείνουμε τα μάτια στην πραγματικότητα. Η κοινή αντίληψη για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του ΕΣΥ είναι ο οικονομισμός. Δηλαδή, ότι αυτό που χρειάζεται είναι περισσότερα λεφτά, περισσότερο προσωπικό, περισσότερα μηχανήματα και το σύστημα από μόνο του αυτομάτως θα βελτιωθεί. Στην πραγματικότητα το ΕΣΥ υπήρξε και εξακολουθεί να είναι ο πίθος των Δαναΐδων. Όσοι πόροι και αν μπουν, το αποτέλεσμα εξακολουθεί να είναι φτωχό και αυτό το γνωρίζουμε ακόμα και από τις εποχές που «λεφτά υπήρχαν». Στην πραγματικότητα τη σημερινή, όμως, της κρίσης και των Μνημονίων, ο προϋπολογισμός είναι πεπερασμένος. Λεφτά παραπάνω δεν υπάρχουν» τόνισε ο κ. Μπαργιώτας, βουλευτής Λάρισας με το Ποτάμι, στην Ολομέλεια κατά τη συζήτηση επίκαιρης ερώτησης του ΚΚΕ για την υγεία.
Στη συνέχεια, ο βουλευτής επέκρινε την ηγεσία του Υπουργείου υγείας για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το ΕΣΥ, λέγοντας «Δυστυχώς, η κυβέρνηση δεν έχει ούτε όραμα ούτε σχέδιο. Ψηλαφά στα σκοτεινά αμήχανη, αναμασά τη σκανδαλολογία των προηγούμενων ετών, αναλώνεται σε ρουσφέτια και μικροδιευθετήσεις και ουσιαστικά στέλνει το λογαριασμό στους φτωχούς και τους αδύνατους. Αντιπαραθέτει ψέματα, όπως είναι τα περίφημα 200 εκατομμύρια παραπάνω που ο ΕΟΠΥΥ -που δεν έχει- θα δώσει στο ΕΣΥ, που έτσι και αλλιώς είναι σταγόνα στον ωκεανό, ή μισές αλήθειες. 3, 500 χιλιάδες διορισμοί σε 3 χρόνια. Στην πραγματικότητα, με το ρυθμό αποχωρήσεων πρόκειται για μείωση του προσωπικού σε βάθος τριετίας και όχι αναπλήρωση των κενών που υπάρχουν. Ουσιαστικά, πρόκειται για πολιτικές πυρόσβεσης χωρίς κανένα όραμα. Το αποτέλεσμα: πλήρης αποσυντονισμός, ολοένα και μεγαλύτερος αποκλεισμός πρόσβασης στο σύστημα υγείας λόγω κατάρρευσης του συστήματος και μεταφορά του κόστους στην τσέπη των ασθενών και στην ιδιωτική υγεία. Όταν εξαντληθεί και το επικοινωνιακό αποτέλεσμα της πολιτικής «Παύλος εν υαλοπωλείο» που ασκεί ο κ. Πολάκης, όταν σπάσει δηλαδή ό, τι έχει μείνει όρθιο, η χώρα θα έρθει αντιμέτωπη με την αλήθεια».
Τέλος, ο κ. Μπαργιώτας πρότεινε τρεις βασικές μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν άμεσα, ώστε να «αιμοδοτηθεί» το σύστημα. «Η αναδιάταξη και οι συγχωνεύσεις είναι η πρώτη και βασική μεταρρύθμιση που πρέπει να γίνει άμεσα. Ο εκσυγχρονισμός της απαρχαιωμένης διοικητικής δομής είναι η δεύτερη. Είναι απαραίτητο τα νοσοκομεία και οι μεγάλες κρατικές μονάδες του ΠΕΔΥ να ανεξαρτητοποιηθούν από τα «νύχια» των κομματικών στρατών. Η ιδέα πως μερικά έμπιστα κομματικά στελέχη μπορούν να ελέγξουν το ΕΣΥ είναι έως και γραφική στη σημερινή πραγματικότητα. Τα νοσοκομεία και οι μονάδες πρέπει να γίνουν αυτόνομες, αυτοδιοικούμενες -πάντα υπό δημόσια εποπτεία- μονάδες με πραγματικά αυτόνομες διοικήσεις, ολοκληρωμένους προϋπολογισμούς και σύγχρονο ευρωπαϊκό μάνατζμεντ. Είναι ο μόνος τρόπος, για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Όμως, η τρίτη και ενδεχομένως δυσκολότερη μεταρρύθμιση αφορά τις ιατρικές υπηρεσίες. Το παλιό μοντέλο, στο οποίο ο ιατρός κάνει περίπου ό, τι καταλαβαίνει ανεξέλεγκτος, είναι σπάταλο και αναποτελεσματικό. Πρέπει να αναμορφωθεί το ΚΕΣΥ στα πρότυπα των Κέντρων Αριστείας του εξωτερικού, να αναμορφωθεί άμεσα η ιατρική εκπαίδευση που έχει κυριολεκτικά διαλυθεί και να εξασφαλιστεί η εφαρμογή βέλτιστων πρακτικών από όλο το σύστημα, με περιοδικούς ελέγχους και περιοδική αξιολόγηση σε όλα τα επίπεδα, ακόμη και των μόνιμων ειδικών που υπηρετούν στο σύστημα. Όλα αυτά είναι εξαιρετικά δύσκολο να εφαρμοστούν σε ένα ιατροκεντρικό σύστημα που ελέγχεται και αναπτύσσεται από ιατρούς» είπε χαρακτηριστικά.
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί η απομαγνητοφώνηση της ομιλίας:
«Η κοινή αντίληψη για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του ΕΣΥ είναι ο οικονομισμός. Δηλαδή ότι αυτό που χρειάζεται είναι περισσότερα λεφτά, περισσότερο προσωπικό, περισσότερα μηχανήματα και το σύστημα από μόνο του αυτομάτως θα βελτιωθεί. Στην πραγματικότητα το ΕΣΥ υπήρξε και εξακολουθεί να είναι ο πίθος των Δαναΐδων. Όσοι πόροι και αν μπουν, το αποτέλεσμα εξακολουθεί να είναι φτωχό και αυτό το γνωρίζουμε ακόμα και από τις εποχές που «λεφτά υπήρχαν». Το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στην πραγματικότητα και η ΝΔ, όταν είναι στην αντιπολίτευση και το ΠΑΣΟΚ, πουλάνε χρόνια τώρα το ίδιο σενάριο: περισσότερα λεφτά, περισσότεροι πόροι, και μονίμως εγκαλούν την κυβέρνηση, για να εξασφαλίσει περισσότερους πόρους. Στην πραγματικότητα τη σημερινή, όμως, της κρίσης και των Μνημονίων, ο προϋπολογισμός είναι πεπερασμένος. Λεφτά παραπάνω δεν υπάρχουν. Και οι πραγματικές ανάγκες ούτε καταγεγραμμένες είναι στην πραγματικότητα ούτε είναι περισσότερο αναλυμένες και σε καμία περίπτωση δεν είναι ιεραρχημένες.
Η κυβέρνηση δέσμια μιας πολιτικής αντίληψης που πολιτικά ταυτίζεται με αυτή του ΚΚΕ, ενός συστήματος κρατικού αποκλειστικά, απροσδιορίστου κόστους, παρακολουθεί αμήχανη την πραγματικότητα. Είναι περιττό να περιγράφουμε ξανά και ξανά την κατάσταση. Με δύο λέξεις είναι χειρότερη παρά ποτέ. Η αλήθεια είναι ότι με τους προϋπολογισμούς που υπάρχουν, σύντομα θα αρχίσουν ειδικά στα μεγάλα αστικά κέντρα να καταρρέουν ακόμα και τα κτήρια λόγω αδυναμίας βαριάς συντήρησης. Σε αυτό η κυβέρνηση αντιπαραθέτει ψέματα, όπως είναι τα περίφημα 200 εκατομμύρια παραπάνω που ο ΕΟΠΥΥ -που δεν έχει- θα δώσει στο ΕΣΥ, που έτσι και αλλιώς είναι σταγόνα στον ωκεανό, ή μισές αλήθειες. 3, 500 χιλιάδες διορισμοί σε 3 χρόνια. Στην πραγματικότητα, με το ρυθμό αποχωρήσεων πρόκειται για μείωση του προσωπικού σε βάθος τριετίας και όχι αναπλήρωση των κενών που υπάρχουν. Ουσιαστικά, πρόκειται για πολιτικές πυρόσβεσης χωρίς κανένα όραμα. Το αποτέλεσμα: πλήρης αποσυντονισμός, ολοένα και μεγαλύτερος αποκλεισμός πρόσβασης στο σύστημα υγείας λόγω κατάρρευσης του συστήματος και μεταφορά του κόστους στην τσέπη των ασθενών και στην ιδιωτική υγεία. Όταν εξαντληθεί και το επικοινωνιακό αποτέλεσμα της πολιτικής «Παύλος εν υαλοπωλείο» που ασκεί ο κ. Πολάκης, όταν σπάσει δηλαδή ό, τι έχει μείνει όρθιο, η χώρα θα έρθει αντιμέτωπη με την αλήθεια. Η κυβέρνηση με τα κονδύλια που διαθέτει δεν μπορεί να συντηρήσει ούτε στοιχειωδώς το ΕΣΥ στο μέγεθος και τον κατακερματισμό το σημερινό. Πολλώ δε μάλλον δεν μπορεί να δημιουργήσει, όπως διατείνεται, μια αμιγώς κρατική πρωτοβάθμια φροντίδα, απροσδιορίστου κόστους, και αριθμού διορισμών.
Το ΕΣΥ δεν μπορεί να σωθεί με μπαλώματα. Δεν μπορεί καν να συντηρηθεί με τα λεφτά που υπάρχουν. Χρειάζεται μια μεγάλη, τολμηρή, τεκτονική μεταρρύθμιση σε όλους τους τομείς. Στη χρηματοδότηση, στις προμήθειες, αλλά κυρίως στην καθημερινή του λειτουργία και δομή. Είναι ανάγκη να δούμε κατάματα αυτό που κρύβουμε συνεχώς κάτω από το χαλί. Στην Αθήνα, αλλά και στην περιφέρεια επείγει η αναδιάταξη των διαθέσιμων πόρων. Αν δεν γίνει μελετημένα και συνειδητά, πολύ σύντομα η αδυναμία της συντήρησης των εγκαταστάσεων, οι συνταξιοδοτήσεις και ενδεχομένως η τρόικα θα την επιβάλουν βίαια και άναρχα. Ο καλύτερος τρόπος για να κλείσουν νοσοκομεία είναι να κλείνουμε τα μάτια στην πραγματικότητα.
Είναι ανάγκη να αξιοποιήσουμε το 100% των διαθέσιμων πόρων που υπάρχουν στο ΕΣΥ. Η αναδιάταξη και οι συγχωνεύσεις είναι η πρώτη και βασική μεταρρύθμιση που πρέπει να γίνει άμεσα. Ο εκσυγχρονισμός της απαρχαιωμένης διοικητικής δομής είναι η δεύτερη. Είναι απαραίτητο τα νοσοκομεία και οι μεγάλες κρατικές μονάδες του ΠΕΔΥ να ανεξαρτητοποιηθούν από τα «νύχια» των κομματικών στρατών. Η ιδέα πως μερικά έμπιστα κομματικά στελέχη μπορούν να ελέγξουν το ΕΣΥ είναι έως και γραφική στη σημερινή πραγματικότητα. Τα νοσοκομεία και οι μονάδες πρέπει να γίνουν αυτόνομες, αυτοδιοικούμενες -πάντα υπό δημόσια εποπτεία- μονάδες με πραγματικά αυτόνομες διοικήσεις, ολοκληρωμένους προϋπολογισμούς και σύγχρονο ευρωπαϊκό μάνατζμεντ. Είναι ο μόνος τρόπος, για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Όμως, η τρίτη και ενδεχομένως δυσκολότερη μεταρρύθμιση αφορά τις ιατρικές υπηρεσίες. Το παλιό μοντέλο, στο οποίο ο ιατρός κάνει περίπου ό, τι καταλαβαίνει ανεξέλεγκτος, είναι σπάταλο και αναποτελεσματικό. Πρέπει να αναμορφωθεί το ΚΕΣΥ στα πρότυπα των Κέντρων Αριστείας του εξωτερικού, να αναμορφωθεί άμεσα η ιατρική εκπαίδευση που έχει κυριολεκτικά διαλυθεί και να εξασφαλιστεί η ποιότητα, η εφαρμογή βέλτιστων πρακτικών από όλο το σύστημα, με περιοδικούς ελέγχους και περιοδική αξιολόγηση σε όλα τα επίπεδα, ακόμη και των μόνιμων ειδικών που υπηρετούν στο σύστημα. Όλα αυτά είναι εξαιρετικά δύσκολο να εφαρμοστούν σε ένα ιατροκεντρικό σύστημα που ελέγχεται και αναπτύσσεται από ιατρούς. Και είναι πρακτικά ανοχύρωτο απέναντι στην αυθαιρεσία και τα ιατρικά λάθη. Δεν είναι οι προμήθειες ο κύριος λόγος κατασπατάλησης πόρων και υλικών, αλλά οι κακές πρακτικές και οι καταχρηστικές θεραπευτικές μέθοδοι. Δυστυχώς, η κυβέρνηση δεν έχει ούτε όραμα ούτε σχέδιο. Ψηλαφά στα σκοτεινά αμήχανη, αναμασά τη σκανδαλολογία των προηγούμενων ετών, αναλώνεται σε ρουσφέτια και μικροδιευθετήσεις και ουσιαστικά στέλνει το λογαριασμό στους φτωχούς και τους αδύνατους».
Κώστας Μπαργιώτας - Λάρισας
