Στην ολομέλεια της Βουλής, στη συζήτηση επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών, «Μέτρα για την εφαρμογή της Συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων», μίλησε ο Βουλευτής Λάρισας του Ποταμιού, κ. Κωνσταντίνος Μπαργιώτας.
Αρχικά ο κ. Μπαργιώτας επεσήμανε την στροφή του Πρωθυπουργού που πλέον στηρίζει την φιλοευρωπαϊκή πορεία της χώρας, φτάνοντας στο σημείο να εγκαλεί την Νέα Δημοκρατία για «αντιμνημονιακή στάση». Η Νέα Δημοκρατία απ’ την πλευρά της, θυμίζει «ανανήψαντες αντιμνημονιακούς», καθώς μετά τα «Ζάππεια» επανεμφανίζεται να ακολουθεί τη συγκεκριμένη τακτική. Η συμπολίτευση απ’ την πλευρά της, θυμίζει το παραμύθι με τον πρίγκιπα που μεταμορφώθηκε σε βάτραχο, καθώς τώρα, αμήχανη, φαίνεται να αισθάνεται, σαν τον πρίγκιπα κι αυτή, όταν ξύπνησε μια μέρα στον βάλτο. Θα πρέπει, τόνισε ο κ. Μπαργιώτας, να πάψει να φοβάται ότι θα αποτελέσει «αριστερή παρένθεση», καθώς πλέον έχουμε μπει σε μια νέα περίοδο και η συντριπτική πλειοψηφία του κοινοβουλίου στηρίζει την φιλοευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
Στη συνέχεια κατέκρινε την τακτική της κυβέρνησης που συνεχίζει το παλαιοκομματικό «παιχνίδι» των προηγουμένων κυβερνήσεων, ακολουθώντας έναν τρόπο νομοθέτησης «κορακίστικο», με παραγράφους που παραπέμπουν σε άλλες παραγράφους και που με τη σειρά τους παραπέμπουν σε επόμενες, και που είναι αδύνατο για τον μέσο πολίτη να τις παρακολουθήσει. Προωθεί μεν τις μνημονιακές διατάξεις και δεσμεύσεις της Συμφωνίας, αλλά ταυτόχρονα φέρνει και τις συνήθεις πελατειακές ρυθμίσεις όπως το άρθρο 13, που άλλαξε στην πορεία. Συνεχίζοντας, σχολίασε την επικείμενη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού, λέγοντας ότι όλοι πολιτεύθηκαν με άξονα τα τρία «δεν». «Δεν θα κοπούν συντάξεις, δεν θα αυξηθούν τα όρια ηλικίας και δεν θα αυξηθούν οι εισφορές». Ξαφνικά όλοι ανακαλύπτουν ότι το ασφαλιστικό δεν είναι βιώσιμο, κάτι που ήταν γνωστό από χρόνια. Κλείνοντας, τόνισε την ανάγκη να υπάρξει ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο και να τεθεί μια εθνική στοχοθεσία, γιατί σε διαφορετική περίπτωση δεν θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε ως χώρα.
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
«Πολύ φοβάμαι ότι τώρα πρέπει να επαναφέρω το κλίμα στην Αίθουσα στο νομοσχέδιο και στην προηγούμενη συζήτηση, η οποία οφείλω να ομολογήσω ότι υπήρξε παραγωγική τις προηγούμενες μέρες. Ακούσαμε πολλά από πολλές πλευρές. Ακούσαμε τον Πρωθυπουργό πριν από λίγη ώρα, τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ακούσαμε πολλά από τη Συμπολίτευση.
Και θα ήθελα να ομολογήσω ότι όλες αυτές τις μέρες έχω στο μυαλό μου ένα παραμύθι, το γνωστό παραμύθι που λέει για τον πρίγκιπα που μεταμορφώθηκε από τη μάγισσα σε βάτραχο και ξύπνησε μια ωραία πρωία στο βάλτο. Μου θυμίζουν αυτή τη μεταμόρφωση πολλοί συνάδελφοι της Συμπολίτευσης, οι οποίοι έχουν εκφράσει ένα αίσθημα αμηχανίας, το οποίο μου θυμίζει την αμηχανία που πρέπει να αισθάνθηκε ο πρίγκηπας που ξύπνησε στον βάλτο.
Αυτή η ρητορεία γενικά του «κάτι συνέβη περίεργο και δεν είμαστε εμείς αυτοί, έχουμε συνειδησιακό πρόβλημα με την πολιτική της Κυβέρνησης» κ.ο.κ., είναι κάτι, κατά τη γνώμη μου, αντιπαραγωγικό, το οποίο δεν βοηθάει σε τίποτα.
Μην πιστεύετε τους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας. Δεν είστε παρένθεση, δεν είναι αυτή η πολιτική που ασκείτε μια παρένθεση. Σωστά λέτε ότι δεν είστε παρένθεση. Είναι μια πολιτική η οποία θα πάει σε μάκρος.
Η Κυβέρνηση με τον Πρωθυπουργό έκανε μια πολύ μεγάλη στροφή στη διάρκεια του καλοκαιριού και ακούσαμε σήμερα τον Πρωθυπουργό με σθένος να την υποστηρίζει και να την στοχοθετεί, να βάζει τους στόχους για τον επόμενο καιρό. Δεν έχει νόημα, λοιπόν.
Μάλιστα, τον ακούσαμε, όχι χωρίς έκπληξη, να εγκαλεί και τη Νέα Δημοκρατία για αντιμνημονιακές τάσεις. Τους ρώτησε αν θα ξανακάνουν «Ζάππεια». Χρησιμοποίησε και μια παροιμία κάπου αλλού για κρεμασμένους και σχοινί, αλλά δεν την συνέδεσε με την ερώτηση.
Στηρίζετε, λοιπόν, μια καινούρια πολιτική, διαφορετική από την προηγούμενη για λόγους που θα μπορούσατε ενδεχομένως να τους ερμηνεύσετε. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν συνέβη τυχαία ή συνέβη εξωτερικά και ούτε είναι παρένθεση. Δεν νομίζω ότι υπάρχει Αριστερά σε αγρανάπαυση, ούτε ισχύει εκείνο το «για λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά». Έχουμε μπει σε μια καινούρια περίοδο.
Δεν ξέρω τι νομίζετε, αλλά νομίζω ότι οφείλω να σας υπενθυμίσω ότι η αναθεώρηση δεν είναι αμαρτία, δεν είναι κακό που μας βρίσκει. Είναι κάτι αναγκαίο και είναι κάτι πολύ χρήσιμο, υπό την προϋπόθεση ότι γίνεται με ψυχραιμία, με εντιμότητα και μετά από ανάλυση. Και τα λάθη πολλές φορές διδάσκουν και πρέπει να τα κοιτάμε.
Δεν έχει επιστροφή στην προηγούμενη περίοδο. Δεν θα ξαναγυρίσουμε ούτε στον Μάρτιο ούτε στον Ιανουάριο, ούτε στο 2013. Δεν θα γυρίσει κανένας μας. Έχουμε μπει σε μια συγκεκριμένη διαδρομή. Το σκηνικό έχει αλλάξει για όλους. Έτσι πολύ σχηματικά –κι ενδεχομένως να αδικώ κάποιους- είμαστε πλέον όλοι μνημονιακοί. Είμαστε στην από δω πλευρά, που έλεγε ο Βούτσης κάποια στιγμή ότι εμείς είμαστε στην πλευρά των δανειστών και οι άλλοι στην άλλη μεριά. Είμαστε όλοι εκπεφρασμένα υπέρ της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας.
Αυτό βάζει προβλήματα εδώ, βάζει προβλήματα σε σας, βάζει προβλήματα σε μας. Αλλά αυτή είναι η καινούρια πραγματικότητα. Είμαστε σε ένα καινούριο πολιτικό σκηνικό. Υπήρξατε αντιμνημονιακοί και τώρα είσαστε ανανήψαντες αντιμνημονιακοί. Και για να θυμηθώ και τον Πρωθυπουργό, αυτό το μοιράζεστε με την Νέα Δημοκρατία. Είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό με τη Νέα Δημοκρατία. Υπήρξατε αντιμνημονιακοί και τώρα είσαστε μνημονιακοί, όσο σχηματικό κι αν είναι αυτό, αυτή είναι η πραγματικότητα.
Και δεν μοιάζετε μόνο σε αυτό, πολύ φοβάμαι. Κι αυτό πρέπει, κυρίως, να σας απασχολεί, γιατί έρχεται το πρώτο νομοσχέδιο του τρίτου μνημονίου και θυμίζει έντονα τα προηγούμενα και τις πρακτικές τους. Είναι γραμμένο στο γόνατο, είναι γεμάτο λάθη, όπως επισημάνθηκε από πολλές μεριές, είναι γραμμένο στα γνωστά κορακίστικα -όπως είπα στην Επιτροπή, παράγραφοι που παραπέμπουν, προσθέτουν μια λέξη, είναι ακαταλαβίστικες εντελώς-, προωθεί μεν τις μνημονιακές επιλογές και τις δεσμεύσεις της Συμφωνίας, χώνει όμως κι από το παράθυρο μερικές πελατειακές ρυθμίσεις, όπως το άρθρο 13, για παράδειγμα, που άλλαξε στην πορεία όπως είδαμε, και πολλές άλλες. Σας θυμίζει τίποτα; Σας θυμίζει παλαιοκομματικό παιχνίδι ίσως; Εμένα μου θυμίζει, όμως.
Μια κουβέντα μόνο για την καλή νομοθέτηση που έθιξα προηγουμένως, είναι απαραίτητη. Το να διαβάζονται οι νόμοι και να γίνονται αντιληπτοί, δεν είναι πολυτέλεια, κύριοι συνάδελφοι.
Πολύ γρήγορα στο συνταξιοδοτικό να θυμίσω ότι όλοι –όλοι- πολιτευτήκατε με τον ίδιο τρόπο, με τα περίφημα τρία «δεν»: Δεν θα μειωθούν οι συντάξεις, δεν θα αυξηθούν τα όρια, δεν θα αυξηθούν οι εισφορές. Η πολιτική όλων ήταν αυτή προεκλογικά. Η πολιτική όλων! Ξαφνικά ανακαλύψαμε όλοι πλέον –γιατί κάποιοι το έλεγαν από παλιά- ότι το ασφαλιστικό, λέει, δεν είναι βιώσιμο και ότι αν δεν κάνει μια μεγάλη αλλαγή, δεν θα επιβιώσει. Γνωστό από χρόνια. Κάποιοι το ανακάλυψαν τώρα.
Θα περιμένουμε, λοιπόν, την πρόταση και θα τοποθετηθούμε εποικοδομητικά για τη μεγάλη αναδιάρθρωση του ασφαλιστικού.
Όμως, στην κατάργηση αυτών που ψηφίσαμε τον Μάιο, δεν θα συναινέσουμε. Στην κατάργηση των διατάξεων του ν.4331 δεν θα συναινέσουμε, ούτε στην αλλαγή των σχέσεων του ΕΤΑΑ ούτε στην κατάργηση της σύνταξης των ανασφάλιστων υπερηλίκων. Δεν θα τα ψηφίσουμε για τον απλούστατο λόγο ότι τα είχαμε ψηφίσει τον Μάιο. Δεν θα αλλάξουμε τη στάση μας. Θα παραμείνουμε υπέρ αυτών.
Θα ήταν καλά να αποσυρθούν οι πονηρές ρυθμίσεις ή εν πάση περιπτώσει να σταματήσουν. Μαζεύουμε, απλώνουμε, μαζεύουμε. Μαζέψαμε πίσω το δικαίωμα υποβολής δήλωσης ενώ γίνεται η έρευνα, βάλαμε τη σολομωνική στη μέση και κόψαμε το άρθρο 13 στη μέση. Δεν κάναμε όλη τη χάρη, κάναμε τη μισή, βάλαμε τη λέξη «καθαριότητα».
Δεν νομίζω ότι μπορούμε έτσι, με αυτήν την τακτική, να φύγουμε μπροστά. Η τακτική του «τραβάτε με κι ας κλαίω», η τακτική του «αμάρτησα για το παιδί μου, εγώ δεν ήθελα άλλοι με σπρώξανε» δεν έχει καμία ωφέλεια. Δεν θα παράξει τίποτα για κανέναν.
Αυτό που χρειάζεται είναι σχέδιο με ορίζοντα πενταετίας. Πάτε, γυρνάτε στον Λένιν, τα πενταετή τα ξεχάσατε. Αυτό που χρειαζόμαστε, λοιπόν, είναι πενταετές σχέδιο για τη χώρα. Το δικό σας πενταετές. Να το συζητήσουμε. Δεν νομίζω ότι μπορούμε να βγαίνουμε με στόχο το επόμενο δεκαπενθήμερο ή ο εθνικός στόχος να είναι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Νομίζω, λοιπόν, ότι το σημαντικό από δω και πέρα είναι η εθνική στοχοθεσία και ο προγραμματισμός μακροπρόθεσμα. Δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε τίποτα αλλιώς.
Σας ευχαριστώ».
Κωνσταντίνος Μπαργιώτας - Λάρισας
