«Το Ποτάμι ίσως ήταν το μόνο κόμμα που είχε δηλώσει τόσο ανοιχτά και εμφατικά τη στήριξη του στην επέκταση του συμφώνου και στα ομόφυλα ζευγάρια, από την πρώτη κιόλας στιγμή της ίδρυσής του» επεσήμανε ο ειδικός αγορητής του Ποταμιού Ιάσονας Φωτήλας, κατά τη πρώτη ημέρα συζήτησης του νομοσχεδίου στην Διαρκή Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης.
Ο κ. Φωτήλας τόνισε ότι για άλλη μια φορά η Κυβέρνηση αποδείχτηκε κατώτερη των περιστάσεων σε σχέση με αυτά που υποστήριζε όσο ήταν στην αντιπολίτευση και με αυτά που πράττει τώρα που είναι Κυβέρνηση. Αναφέρθηκε στη σημαντική εκκρεμότητα που αφήνει κενή το παρόν νομοσχέδιο, όπως επισημάνθηκε και από τον Συνήγορο του Πολίτη και αφορά τα παιδιά που έχουν αποκτηθεί πριν ή μετά από τη σύναψη του συμφώνου.
Τέλος, εξέφρασε την έντονη δυσαρέσκειά του, που η Κυβέρνηση για μια ακόμα φορά σε ένα πολύ σημαντικό νομοσχέδιο φέρνει από τη πίσω πόρτα άσχετες διατάξεις, που αφορούν σημαντικές παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, ικανοποίηση αιτημάτων προνομιακών της ακροατηρίων και εξόφληση πολιτικών γραμματίων.
Δείτε το βίντεο εδώ:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Συζητάμε σήμερα ένα νομοσχέδιο που σε ένα μέρος του, αποκαθιστά μια αδικία προς μια συγκεκριμένη ομάδα συνανθρώπων μας.
Ένα νομοσχέδιο που εμείς στο Ποτάμι το περιμέναμε και το απαιτούσαμε από τη κυβέρνηση της πρώτης φοράς αριστεράς.
Όμως για άλλη μια φορά μας απογοητεύσατε. Αυτό που φέρνετε, είναι ένα πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης που αγγίζει πολλά φλέγοντα και αμφισβητούμενα θέματα και παρεμπιπτόντως αγγίζει και το ζήτημα της επέκτασης του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια. Και μάλιστα με έναν τρόπο άτολμο και ημιτελή.
Και ειλικρινά είναι απορίας άξιο, πως είναι δυνατό, ένα πάγιο αίτημα της ΛΟΑΤ κοινότητας και ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, που επιτέλους η χώρα μας ευθυγραμμίζεται με το ευρωπαϊκό κεκτημένο και το κράτος δικαίου, να έρχεται σαν παρακολούθημα ή σαν λαγός, του πολυνομοσχεδίου που στόχο έχει να περάσει από τη πίσω πόρτα φωτογραφικές διατάξεις.
Δεν περίμενα ποτέ από μια κυβέρνηση της αριστεράς να παραβιάζει έτσι απροκάλυπτα ανοιχτές πόρτες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Το Ποτάμι ίσως ήταν το μόνο κόμμα που είχε δηλώσει τόσο ανοιχτά και εμφατικά, τη στήριξη του στην επέκταση του συμφώνου και στα ομόφυλα ζευγάρια, από την πρώτη κιόλας στιγμή της ίδρυσής του.
Και όχι μόνο λόγω της ανάγκης συμμόρφωσης προς την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όσο και για το ότι ο προηγούμενος νόμος συνιστούσε διάκριση προς μια συγκεκριμένη κατηγορία πολιτών και παραβίαζε την αρχή της ισότητας.
Το Ποτάμι ως κόμμα που όχι μόνο κατ’ όνομα είναι νέο, αλλά κομίζει και νέες αντιλήψεις στα δημόσια πράγματα, ήμασταν ίσως το μόνο κόμμα που είχε βγει τόσο ανοιχτά υπέρ του συγκεκριμένου ζητήματος και μάλιστα ήταν σημαία για τις θέσεις μας στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γιατί, θεωρούμε ότι ο ρόλος της πολιτείας δεν είναι να ρυθμίζει τη σεξουαλική ζωή των ανθρώπων, αλλά να αντιμετωπίζει με ισονομία τους πολίτες της.
Και όπως είπα και νωρίτερα, η συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία έρχεται με μεγάλη καθυστέρηση και φυσικά έπειτα από την καταδίκη της χώρας μας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Όμως σε κάθε περίπτωση, θα αποτελέσει ένα σημαντικό πρώτο βήμα προς τον εξευρωπαϊσμό του νομοθετικού και θεσμικού πλαισίου της χώρας μας στο σκέλος του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ισονομίας.
Παρόλα αυτά, με λύπη μου διαπιστώνω, ότι αυτή η ρύθμιση είναι ημιτελής…
Και εξηγούμαι…
Η κυβέρνηση για άλλη μια φορά διστάζει και για να μην διαταράξει τις σχέσεις της με την δεξιά συνιστώσα της φοβούμενη το πολιτικό κόστος, λησμονεί τις αριστερές καταβολές της στο θέμα αυτό και όσα υποστήριζε πριν γίνει κυβέρνηση.
Και γι’ αυτό έχει έρθει για συζήτηση και ψήφιση, ένα επί της ουσίας άτολμο νομοσχέδιο, που αποτελεί ένα βήμα πίσω σε σχέση με ότι είχε προτείνει το κυβερνών κόμμα πριν από δύο χρόνια ως αντιπολίτευση.
Και αναφέρομαι στη πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ το Νοέμβριο του 2013, όπου με υπογραφή του νυν Πρωθυπουργού και τη συνυπογραφή 45 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, είχατε καταθέσει ένα σχέδιο νόμου για το θέμα αυτό, πολύ πιο ολοκληρωμένο και δίκαιο από αυτό που συζητάμε σήμερα.
Και φυσικά αναφέρομαι στο γεγονός ότι οι διατάξεις για το σύμφωνο συμβίωσης του παρόντος νομοσχεδίου δεν κάνουν καμία νύξη για το θέμα της κατοχύρωσης των δικαιωμάτων των παιδιών που έχουν γεννηθεί ή υιοθετηθεί πριν ή μετά από τη σύναψη του συμφώνου συμβίωσης.
Και να τονίσω, ότι αναφέρομαι κυρίως για τα παιδιά που ήδη υπάρχουν και σε περίπτωση θανάτου ενός γονέα, θα αναγκαστούν να πάνε σε ίδρυμα ή στην πρόνοια.
Και δε νομίζω ότι κανένας μας, από όποια πολιτική αφετηρία και αν προέρχεται, να θεωρήσει καλύτερο ένα παιδί να μεγαλώσει σε ορφανοτροφείο από το να μεγαλώσει με έναν εκ των δύο γονέων που έχει γνωρίσει σε ολόκληρη τη ζωή του.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Πρόκειται για ένα ζήτημα πραγματικό, με τεράστιες κοινωνικές και ανθρωπιστικές διαστάσεις, που πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Υπάρχουν σημαντικά περιθώρια βελτίωσης κυρίως σε πολύ σημαντικά ζητήματα όπως η κάλυψη και προστασία των παιδιών σε υφιστάμενες ομογονεϊκές οικογένειες, η εργασιακή, φορολογική, ασφαλιστική και συνταξιοδοτική μεταχείριση. Ελπίζω κατά τη συζήτηση στην επιτροπή να συζητηθούν επί της ουσίας, νομοτεχνικές βελτιώσεις και προσθήκες.
Γι’ αυτό και εμείς ως Ποτάμι προτείνουμε να υιοθετηθεί η πρόταση του Συνηγόρου του Πολίτη με τη προσθήκη στο άρθρο 11 της προτεινόμενης παραγράφου, μεταξύ των παραγράφων 1 και 2.
Και παρακαλώ πολύ τον Υπουργό να τοποθετηθεί επί του θέματος αυτού και επί της πρότασης του Ποταμιού, κατά τη δευτερολογία του.
Να αναφερθώ τώρα και στις 48 άλλες διατάξεις, οι οποίες ρυθμίζουν μείζονος σημασίας ζητήματα σε πολλά σημαντικά νομοθετήματα του Υπουργείου.
Και εκεί κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζουν τα προβλήματα….
Σχετικά με το δεύτερο κεφάλαιο και τη δημιουργία Εθνικού Συμβουλίου κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας, είναι κάτι που δεν μπορούμε να διαφωνήσουμε επί της αρχής, όμως πραγματικά κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης, θεωρείτε ότι έτσι όπως είναι οργανωμένο το Συμβούλιο, μπορεί να καταστεί λειτουργικό;
Προσωπικά πολύ αμφιβάλλω, με 20 μέλη στη σύνθεσή του τα οποία δύνανται να αλλάζουν, διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις για το κατά πόσο θα λειτουργήσει.
Εκτιμώ επίσης, ότι θα έπρεπε να υπάρξει προσθήκη προβλέψεων για τις διακρίσεις λόγω βιολογικού ή κοινωνικού φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου.
Και κάτι ακόμα, νομίζω είναι αυτονόητο ότι τα ρατσιστικά κηρύγματα από οποιονδήποτε ιεράρχη δεν μπορεί να μένουν στο απυρόβλητο, χωρίς τις συνέπειες του νόμου που ισχύουν για όλους τους πολίτες.
Θα θέλαμε η Κυβέρνηση να λάβει θέση σε αυτό, ειδικά μετά τα όσα ακούστηκαν για το συγκεκριμένο θέμα από κάποιους ιεράρχες της μειοψηφίας.
Και όχι μόνο η Κυβέρνηση, αλλά και η Ιερά Σύνοδος πρέπει να πάρει θέση για τους χαρακτηρισμούς που ακούστηκαν από συγκεκριμένο Ιεράρχη. Γιατί για όσο χρονικό διάστημα δεν υπάρχει επίσημη απάντηση της Συνόδου, παραμένει η επίσημη φωνή της Εκκλησίας ο κ. Αμβρόσιος.
Φυσικά διατηρούμε σοβαρές επιφυλάξεις του για ορισμένες από τις τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα και ειδικότερα για τις περιπτώσεις εκείνες που σε ανηλίκους δίνεται μιας μορφής ασυλία για διάφορα αδικήματα, το οποίο βλέπουμε να επαναλαμβάνεται και σε αυτό το νομοσχέδιο σε κάποια άρθρα.
Δεν εξηγείται για ποιο λόγο μέσα σε ένα χρόνο ο κ. Υπουργός τροποποιεί τις ίδιες διατάξεις για δεύτερη φορά. Με το ν. 4322/2015 που έφερε ο κ. Παρασκευόπουλος, προβλεπόταν ο περιορισμός σε ειδικό κατάστημα κράτησης ως αναμορφωτικό μέτρο σε ανήλικο, μόνο σε περίπτωση που τελούσε κακούργημα τιμωρούμενο με ισόβια κάθειρξη σε ενήλικους.
Μετά από 7 μήνες κ. Υπουργέ, κρίνετε ότι χρειάζεται εκ νέου τροποποίηση η διάταξη και την κάνετε τώρα αυστηρότερη; Καταλαβαίνω καλά τη διάταξη; Πλέον για τον εγκλεισμό ανηλίκου αρκεί να τελέσει πράξη που αν την τελούσε ενήλικας θα τιμωρούνταν με κάθειρξη; Δεν διαφωνούμε κατ' αρχήν, το είχαμε τονίσει και στον προηγούμενο νόμο ότι αυτή η πολύ επιεικής αντιμετώπιση δεν είναι απαραιτήτως η ενδεδειγμένη. Αλλά η απορία μας παραμένει: Εσείς μεταβάλατε στο μεταξύ τις απόψεις σας;
Ακόμα απορία προκαλεί, ποιος ο λόγος ελαστικοποίησης των ποινών όσων συστηματικά παρακωλύουν την δημόσια συγκοινωνία και καταλαμβάνουν κοινόχρηστες εγκαταστάσεις και πιο συγκεκριμένα το ότι θα μένουν ατιμώρητοι όσοι παρακωλύουν τις συγκοινωνίες εφόσον ο δικαστής κρίνει ότι οι πράξεις τους τελέστηκαν για την προάσπιση μείζονος κοινωνικού συμφέροντος, η οποία δεν ορίζεται στο παρόν νομοσχέδιο.
Και πως ορίζεται η προάσπιση του κοινωνικού συμφέροντος; Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη νομολογία γι αυτό;
Προσωπικά έτσι όπως το διαβάζω, έχω βάσιμες υποψίες ότι υπάρχουν κάποιες συγκεκριμένες ομάδες τις οποίες θέλετε να προστατέψετε, νομοθετώντας φωτογραφικά.
Σχετικά με τις διατάξεις που αφορούν τη βελτίωση του τυποκτόνου νόμου, πιστεύουμε ότι βρίσκεται προς τη σωστή κατεύθυνση, περισσότερα στοιχεία θα δώσω κατά την ομιλία μου επί των άρθρων.
Και τώρα να πάω στα σημεία εκείνα, τα οποία είναι κόκκινο πανί για εμάς και δυστυχώς βλέπουμε για μια ακόμα φορά την Κυβέρνηση να προσπαθεί να φέρει νομοθετήματα από τη πίσω πόρτα.
Νομοθετούμε για το σύμφωνο συμβίωσης και φέρνουμε και διατάξεις που αφορούν μερικά από τα αγαπημένα θέματα της Κυβέρνησης και προνομιακά ακροατήρια με τα οποία συνομιλεί.
Και φυσικά οι διατάξεις που αφορούν την πιλοτική εφαρμογή του συστήματος ηλεκτρονικής επιτήρησης.
Έχουν περάσει τόσοι μήνες από την έκδοση του ΠΔ 61/2014 στις 29/04/2014 επί προηγούμενης κυβέρνησης, που προβλεπόταν η πιλοτική εφαρμογή του θεσμού. Έχουν περάσει τόσοι μήνες, 10 επί δικής σας κυβέρνησης και δεν έγινε κάτι.
Επίσης, επεκτείνετε το βραχιολάκι και σε άλλες κατηγορίες κρατουμένων, όπως σε σπουδαστές υποδίκους, καταδίκους των ΑΕΙ! Τυχαίο;!
Και να έρθουμε και στο σημείο των εκπαιδευτικών αδειών.
Για κάποιο λόγο, προχωράτε σε εξειδικευμένη ρύθμιση για την παρακολούθηση μαθημάτων εξ αποστάσεως για τους υπόδικους φοιτητές και σπουδαστές.
Καταργείτε τη συμμετοχή του εξωτερικού δικαστικού οργάνου στη διαδικασία λήψης της σχετικής απόφασης και πλέον μόνο από το Πειθαρχικό Συμβούλιο του καταστήματος κράτησης, το οποίο έχει πλέον διευρυμένες εξουσίες, χωρίς να παρεμβάλλεται η κρίση του δικαστικού οργάνου.
Είναι μια άκρως προβληματική διάταξη και ανοίγει το δρόμο για αθρόα αιτήματα χορήγησης εκπαιδευτικών αδειών με επικίνδυνα αποτελέσματα, αφού θα εξετάζεται μόνο η συμπεριφορά του κατά τη περίοδο του εγκλεισμού του και όχι οι πραγματικές προθέσεις του.
Γιατί μπορεί μεν το Πειθαρχικό Συμβούλιο να προεδρεύεται από Εισαγγελέα, ο οποίος είναι ο μόνος που γνωρίζει τον πλήρη φάκελο του κατηγορουμένου, το βάρος της κατηγορίας αλλά και της συνολικής πορείας του κρατουμένου, ο οποίος πλέον θα είναι μειοψηφία στο Συμβούλιο των Φυλακών.
Ένα ακόμα ιδιαίτερα προβληματικό ζήτημα, είναι και στο άρθρο 41 παρ. 3 όπου δίνεται η δυνατότητα σε φορείς του δημοσίου τομέα να προβαίνουν σε απευθείας αναθέσεις, κατόπιν διαπραγμάτευσης, προμήθειας αγαθών ή προϊόντων στα συγκεκριμένα καταστήματα κράτησης.
Για ποιο λόγο κ. Υπουργέ προβλέπεται την εξαίρεση από τα προβλεπόμενα στη νομοθεσία περί δημοσίων προμηθειών;
Είναι ευρωπαϊκή νομοθεσία αυτό. Γιατί το καταργείτε;
Κλείνοντας την πρωτολογία μου θα ήθελα να αναφερθώ, ίσως στο μεγαλύτερο σκάνδαλο του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, το οποίο πάτε να το περάσετε ως παράγραφο 3 του άρθρου 46 όπου στην ουσία καταργείτε τη διάκριση των εξουσιών και το Σύνταγμα.
Και δεν είναι το πρώτο θεσμικό σας ατόπημα.
Είναι μια σειρά κλιμακούμενων πράξεων με στόχο να ελέγξετε πλήρως την ελληνική Δικαιοσύνη.
Το βράδυ του δημοψηφίσματος αλλάξατε την πρόεδρο του Αρείου Πάγου στις 3 τα ξημερώματα, για να έχετε για υπηρεσιακό Πρωθυπουργό έναν δικό σας άνθρωπο.
Και σήμερα, στο ίδιο άτομο, δίνετε την ανώτερη πειθαρχική εξουσία και τη δυνατότητα να εγκαλεί Εισαγγελείς!
Αναρωτιόμασταν γιατί στη δεύτερη κυβέρνησή σας, αλλάξατε τον κ. Νικολούδη.
Πλέον δεν έχουμε καμία απορία….
Ανοίγετε το κουτί της Πανδώρας και δεν ξέρετε τι θα βγει από μέσα…
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Θα μπορούσα να συνοψίσω το συγκεκριμένο νομοσχέδιο ως ένα σύμφωνο συμβίωσης μεταξύ της κα Θάνου και του κ. Παπαγγελόπουλου με κουμπάρο τον κ. Παρασκευόπουλο.
Επιφυλασσόμαστε για τη στάση μας στο παρόν νομοσχέδιο, γιατί έχουν υπάρχουν πολλές προβληματικές διατάξεις.
Δεδομένη θεωρείται η στήριξή μας στις διατάξεις για το σύμφωνο συμβίωσης, σίγουρα όμως πρέπει να γίνουν βελτιώσεις.
Για τις υπόλοιπες διατάξεις, θα τοποθετηθούμε στην ολομέλεια.
Σας ευχαριστώ
