10 Ιουλίου, 2015

Το Ποτάμι ψηφίζει ΝΑΙ καθαρά και ξάστερα και απαιτεί από τον Πρωθυπουργό να φέρει σε πέρας τη διαπραγμάτευση

Για τη «Διαπραγμάτευση και Σύναψη Δανειακής Σύμβασης με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM)» μίλησε σήμερα στη Βουλή ο βουλευτής Λάρισας με το Ποτάμι, κ. Κωνσταντίνος Μπαργιώτας.

Για τη «Διαπραγμάτευση και Σύναψη Δανειακής Σύμβασης με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM)» μίλησε σήμερα στη Βουλή ο βουλευτής Λάρισας με το Ποτάμι, κ. Κωνσταντίνος Μπαργιώτας.

Σύμφωνα με το βουλευτή «πεντέμισι χρόνια τώρα, ο λαϊκισμός όλων των αποχρώσεων πουλάει τσάμπα λύσεις και στην πραγματικότητα συντρίβεται. Κεντροαριστεροί, δεξιοί και αριστεροί λαϊκισμοί συντρίβονται, συνθλίβονται κυριολεκτικά από την πραγματικότητα, όταν καλούνται να εφαρμόσουν τσάμπα λύσεις. Με αυτά και με αυτά, η χώρα πλησιάζει επικίνδυνα στη συντριβή. Λαϊκισμός, ψέματα και παλαιοκομματισμός οδήγησαν τη χώρα εδώ. Δημιούργησαν ένα πολιτικό παιχνίδι το οποίο παίζεται στις πλάτες του λαού από όλους, δεξιούς και αριστερούς. Ενός λαού που υποφέρει, έχοντας αποδείξει εδώ και καιρό πως είναι μακράν πιο ώριμος από το πολιτικό κατεστημένο, γιατί έκανε υπομονή και κουράγιο, αλλά κυρίως γιατί κράτησε το θυμό του εντός των δημοκρατικών ορίων».

Για το Ποτάμι η απάντηση είναι εύκολη. Ψηφίζει ΝΑΙ καθαρά και ξάστερα και απαιτεί από τον Πρωθυπουργό να φέρει σε πέρας τη διαπραγμάτευση. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο κ. Μπαργιώτας «Με κόστος σπεύσαμε να δηλώσουμε από την αρχή πως θα ψηφίσουμε την όποια συμφωνία θα υπογράψει ο Πρωθυπουργός. Αυτό δε σημαίνει πως συντασσόμαστε χωρίς όρους. Δε σημαίνει πως προσχωρούμε σε πολιτικές και νοοτροπίες που ήδη έχουμε καταγγείλει πολλαπλώς. Έχουμε επιφυλάξεις και φόβους, όπως έχουν όλοι οι Έλληνες. Έχουμε αμφιβολίες και για τις προθέσεις και για τις δυνατότητες. Έχουμε σοβαρότατες ενστάσεις σε επιμέρους μέτρα και ρυθμίσεις. Πιστεύουμε πως η παρούσα κυβέρνηση δύσκολα θα συγχρονισθεί με το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, απλά και μόνο γιατί δεν το αντιλαμβάνεται. Ούτε συγχωροχάρτι δίνουμε ούτε κολυμβήθρα του Σιλωάμ αποτελεί από μόνη της η οποιαδήποτε συμφωνία. Υπάρχουν λάθη, υπάρχουν ευθύνες που πρέπει να αποδοθούν και θα αποδοθούν. Όλα αυτά θα συζητηθούν, όταν έρθει η στιγμή».

Καταληκτικά, ο ειδικός αγορητής του Ποταμιού τόνισε ότι «σήμερα καλούμαστε να συνειδητοποιήσουμε πως δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Ο δρόμος της εξυγίανσης αποτελεί μονόδρομο για τη σωτηρία της χώρας. Η αλλαγή παραδείγματος, η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων είναι η ουσία και το διακύβευμα. Η Ευρώπη μπορεί να μας επιβάλλει μέτρα, μπορεί να ζητά οικονομικές θυσίες. Κανονική, όμως, χώρα ευρωπαϊκή μπορούμε και οφείλουμε να γίνουμε από μόνοι μας. Δεν μπορεί να μας το επιβάλλει κανείς».

Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:

[youtube id="-z75ztI9q_E"]

Ακολουθεί το πλήρες κείμενος της ομιλίας:

«Τον Απρίλιο του 2010, από το Καστελόριζο η κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου παραδέχθηκε την αδυναμία να διαχειριστεί το οικονομικό χάος που παρέλαβε και εν μέρει δημιούργησε. Ήταν η εποχή που η χώρα αναγκάστηκε να συνομολογήσει το πρώτο μνημόνιο. Τότε σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος, ουσιαστικά και το όλον ΠΑΣΟΚ, ανέβηκε στα κάγκελα. Όλοι είχαν να προτείνουν τσάμπα λύσεις. Όλοι είχαν να προτείνουν εναλλακτικές, οι οποίες χωρίς κόστος θα έβγαζαν τη χώρα από την κρίση. Μερικές φορές σε εικοσιτετράωρα και άλλες σε λίγους μήνες, όπως είχανε δηλώσει. Πεντέμισι χρόνια τώρα, ο λαϊκισμός όλων των αποχρώσεων πουλάει τσάμπα λύσεις και στην πραγματικότητα συντρίβεται. Κεντροαριστεροί, δεξιοί και αριστεροί λαϊκισμοί συντρίβονται, συνθλίβονται κυριολεκτικά από την πραγματικότητα, όταν καλούνται να εφαρμόσουν τσάμπα λύσεις. Με αυτά και με αυτά, η χώρα πλησιάζει επικίνδυνα στη συντριβή. Βρίσκεται ήδη στη γκρίζα ζώνη του καθαρτηρίου, ακριβώς γιατί τέτοιες λύσεις φαίνεται να μην υπάρχουν.

Επί πεντέμισι χρόνια παίζουμε το παιδικό παιχνίδι που λέγεται φιδάκι. Σκαρφαλώνουμε συνεχώς και με κόπο και ξαφνικά ξαναγυρίζουμε στην αφετηρία. Και το παίζουμε σαν παιδιά. Με την ίδια ανωριμότητα και επιπολαιότητα που έχουν τα δεκάχρονα, αλλά και με κύριο χαρακτηριστικό την άρνηση των κανόνων, όταν χάνουν. Κανείς δεν παραδέχεται την πραγματικότητα.

Φτάσαμε έτσι από τα περίφημα Ζάππεια στην Ζάμπια. Γίναμε η πρώτη χώρα βόρεια της Σαχάρας που δεν μπόρεσε να αποπληρώσει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Λαϊκισμός, ψέματα και παλαιοκομματισμός οδήγησαν τη χώρα εδώ. Δημιούργησαν ένα πολιτικό παιχνίδι το οποίο παίζεται στις πλάτες, του απλού λαού, από όλους, δεξιούς και αριστερούς. Στις πλάτες των άνεργων, των φτωχών και των νεόπτωχων που δημιούργησε η κρίση. Ενός λαού που υποφέρει, έχοντας αποδείξει εδώ και καιρό πως είναι μακράν πιο ώριμος από το πολιτικό κατεστημένο, γιατί έκανε υπομονή και κουράγιο, αλλά κυρίως γιατί κράτησε το θυμό του εντός των δημοκρατικών ορίων. Παρά τις παραινέσεις διαφόρων, ούτε την πλατεία Συντάγματος έκανε πλατεία Ταξίμ, ούτε ποτέ αμφισβήτησε τη δημοκρατία και τον Ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας. Αμφισβήτησε με την ψήφο του και τη διαμαρτυρία του το παλαιό κομματικό κατεστημένο. Ζήτησε λύσεις, πίστεψε σε ψέματα και ακολούθησε υπερβολές. Παρέμεινε, όμως, φανατικά στη δημοκρατική, ευρωπαϊκή Ελλάδα της μεταπολίτευσης. Άλλωστε, κύριοι, αυτό μας κληρονόμησε η μεταπολίτευση, ανεξάρτητα από την άποψη που μπορεί να έχει ο καθένας για τους μεν ή τους δε. Δημοκρατία και Ευρώπη. Ευρώπη και Δημοκρατία θα έλεγα, γιατί έχουμε πολλαπλώς αποδείξει ότι μάλλον δεν μπορούμε να συντηρήσουμε τη δημοκρατία μας εκτός Ευρώπης. Και αυτό είναι το κέρδος πάνω στο οποίο πρέπει να χτίσουμε.

Έπρεπε να χτυπήσουμε όλες τις πόρτες, να φτάσουμε μέχρι και τους Πέρσες στην Τεχεράνη, κλείνοντας έναν κύκλο 2500 χρόνων, από τον Πελοποννησιακό πόλεμο, έπρεπε να τρακάρουμε με όλους τους τοίχους, έπρεπε να καταρριφθούν όλες οι φενάκες, έπρεπε να αποκαλυφθούν όλες οι υπερβολές, έπρεπε να φτάσουμε όπως λέει ο ποιητής «από εκατό δρόμους στα όρια της σιωπής, για να συνειδητοποιήσουμε το αναγκαίο». Επί πεντέμισι χρόνια μετατρέψαμε μια κρίση χρέους σε κρίση κοινωνική και κρίση αξιών. Διχαστήκαμε με τρόπο απαράδεκτο, για να φτάσουμε με τρόπο, μπορώ να ομολογήσω, αναπάντεχο και ανορθολογικό από το χείλος του γκρεμού κυριολεκτικά σε αυτό που μοιάζει και ελπίζει κανείς να είναι μια πανεθνική προσπάθεια διάσωσης στο χείλος, την τελευταία στιγμή.

Κυρίες και κύριοι, δεν συζητάμε για αριθμούς. Δεν μιλάμε για το ύψος της επιβάρυνσης των συντάξεων, για το ΦΠΑ στα Δωδεκάνησα -και ας με συγχωρήσουν οι Ρόδιοι-. Καταφέραμε να συζητάμε κατ’ αρχήν για την επιβίωση της χώρας, όπως την ξέραμε και όπως την φτιάξανε οι πρόγονοί μας και εμείς οι ίδιοι -με τα καλά της και τα κακά της. Με ό, τι έχει και δεν έχει. Εντελώς αναπάντεχα από το μηδέν προέκυψε μια σημαντική πρωτοβουλία εθνικής συνεννόησης. Οφείλουμε να την πιστώσουμε στον Πρωθυπουργό. Είναι κάτι το οποίο παρ’ όλα τα λάθη, παρ’ όλες τις επιφυλάξεις έχει γίνει και είναι μια προσπάθεια πάνω στη βάση της λαϊκής επιταγής υπέρ της δημοκρατίας και υπέρ της Ευρώπης. Σαν αποτέλεσμα αυτής της ραγδαίας πορείας, η οποία διήρκεσε μια εβδομάδα, είμαστε εδώ, για να κάνουμε αυτό ακριβώς: να εξουσιοδοτήσουμε ως εθνικό κοινοβούλιο τον Πρωθυπουργό της χώρας να πετύχει μια συμφωνία με την Ευρώπη. Να επιβεβαιώσουμε σαν χώρα –περισσότερο από αυτό- την απόφασή μας να συνάψουμε και κυρίως να εφαρμόσουμε μια συμφωνία με τους εταίρους. Να δώσουμε ένα μήνυμα προς τα μέσα και προς τα έξω πως το πολιτικό σύστημα της χώρας θα σεβαστεί και τις διεθνείς του δεσμεύσεις και τη λαϊκή εντολή, ανεξάρτητα από διαφωνίες, συγκρούσεις -που δημοκρατικά πρέπει να γίνουν και θα γίνουν- και διαφωνίες για τη συνταγή και τα επιμέρους της οποιασδήποτε προσπάθειας. Θα κάνουμε ό, τι χρειαστεί, για να παραμείνουμε στην Ευρώπη.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για το Ποτάμι η απάντηση είναι εύκολη. Αποτελεί βασική μας αρχή, συστατική μας αρχή η παραμονή στην Ευρώπη. Με κόστος σπεύσαμε να δηλώσουμε από την αρχή πως θα ψηφίσουμε την όποια συμφωνία θα υπογράψει ο Πρωθυπουργός. Συναντηθήκαμε αμέσως με τα κόμματα της παλιάς συγκυβέρνησης, όταν κρίναμε πως αυτός ο στόχος κινδυνεύει. Μιλάω για το δημοψήφισμα. Γιατί είχαμε πάντα την ίδια σταθερή πολιτική θέση: το συμφέρον της χώρας, η ανάγκη των ανέργων και το μέλλον των παιδιών μας επιβάλλει την παραμονή μας στην Ευρώπη. Δε θα σταθούμε σε τυπικά προβλήματα που ενδεχομένως ανακύπτουν από τη σημερινή διαδικασία. Δε θα μιζεριάσουμε ούτε σε κριτικές ούτε σε θριαμβολογίες. Ούτε σε λογικές και τοποθετήσεις του στυλ «εμείς σας τα λέγαμε» ή «εμείς είχαμε από παλιά εκφραστεί». Το Ποτάμι ψηφίζει ΝΑΙ καθαρά και ξάστερα. Το Ποτάμι απαιτεί από τον Πρωθυπουργό να φέρει σε πέρας τη διαπραγμάτευση που ανέλαβε την τελευταία εβδομάδα πάνω στη βάση διαπραγμάτευσης που έχει ήδη δημιουργηθεί με τους εταίρους μας. Θα προτιμούσαμε βέβαια το κείμενο να είναι στα ελληνικά. Απαιτεί από την κυβέρνηση να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να κάνει το καθήκον της. Έχουμε με πολλούς τρόπους στηρίξει και υποστηρίξει αυτή τη θέση. Έχουμε δηλώσει πως ο,τιδήποτε άλλο ισοδυναμεί με προδοσία του λαού. Αυτό δε σημαίνει πως συντασσόμαστε χωρίς όρους. Δε σημαίνει πως προσχωρούμε σε πολιτικές και νοοτροπίες που ήδη έχουμε καταγγείλει πολλαπλώς.

Έχουμε επιφυλάξεις και φόβους, όπως έχουν όλοι οι Έλληνες. Έχουμε αμφιβολίες και για τις προθέσεις και για τις δυνατότητες. Έχουμε σοβαρότατες ενστάσεις σε επιμέρους μέτρα και ρυθμίσεις. Πιστεύουμε πως η παρούσα κυβέρνηση δεν είναι συμβατή, αν θέλετε, με την εφαρμογή της συμφωνίας. Πιστεύουμε πως δύσκολα θα συγχρονισθεί με το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, απλά και μόνο γιατί δεν το αντιλαμβάνεται. Όλα αυτά θα συζητηθούν, όταν έρθει η στιγμή. Ούτε συγχωροχάρτι δίνουμε ούτε κολυμβήθρα του Σιλωάμ αποτελεί από μόνη της η οποιαδήποτε συμφωνία. Υπάρχουν λάθη, υπάρχουν ευθύνες που πρέπει να αποδοθούν και θα αποδοθούν, υπάρχουν κυρίως μαθήματα για το παρόν και για το μέλλον της χώρας. Σοβαρά.

Κυρίες και κύριοι, σήμερα όλοι μας, ένας ολόκληρος λαός καλούμαστε να συνειδητοποιήσουμε πως δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Ο δρόμος της εξυγίανσης, όχι μόνο της οικονομίας, όπως ζητάνε οι ευρωπαίοι, αλλά ο μονόδρομος της εξυγίανσης της ίδιας μας της δημοκρατίας, της ίδιας μας της δημόσιας ζωής -με θυσίες και προσπάθεια, πέρα από τα δυσβάσταχτα μέρη- αποτελεί μονόδρομο για τη σωτηρία της χώρας. Πέρα από τα δυσβάσταχτα μέτρα, η αλλαγή του παραδείγματος, η εξυγίανση της δημόσιας ζωής, η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων που κατά την άποψή μας εν μέρει μόνο περιέχονται στο κείμενο της συμφωνίας, της προσυμφωνίας, είναι η ουσία και το διακύβευμα.

Η Ευρώπη μπορεί να μας επιβάλλει μέτρα, μπορεί να ζητήσει οικονομικές θυσίες. Κανονική, όμως, χώρα ευρωπαϊκή μπορούμε και οφείλουμε να γίνουμε από μόνοι μας. Δεν μπορεί να μας το επιβάλλει κανείς».

*Ο Κωνσταντίνος Μπαργιώτας είναι βουλευτής Λάρισας

10 Ιουλίου 2015

Σχετικά