«Τα καθρεφτάκια επαναστατικότητας Δρίτσα αφορούν την κομματική πελατεία πέριξ του λιμένος»
«Το επεισόδιο είναι πρωτοφανές. Δεν μπορώ να θυμηθώ άλλη απόπειρα εξαπάτησης αντισυμβαλλόμενου δια της Βουλής. Η κυβέρνηση δικαιούται να γελοιοποιείται. Είτε με τις οιμωγές που ακούμε καθημερινά στα κανάλια «ψηφίζω με πόνο, δε συμφωνώ, αλλά τι να κάνω;» είτε με την εικόνα της παιδικής χαρά που δίνει σήμερα, όπου άλλα λέει ο Πρωθυπουργός, άλλα πράττει ο Υπουργός Ναυτιλίας, με τους Κινέζους να λένε ότι άλλα είχαν συμφωνήσει. Αυτό, όμως, που δεν δικαιούται είναι να γελοιοποιεί την Ελλάδα στα πέρατα της οικουμένης. Γελούσαν –λέει- χθες στις Βρυξέλλες με αυτά που έλεγε ο Πρωθυπουργός. Και άρχισαν να καγχάζουν το ίδιο απόγευμα στο Πεκίνο και στο Χονγκ Κόνγκ» τόνισε ο κ. Μπαργιώτας, βουλευτής Λάρισας με το Ποτάμι, στην Ολομέλεια στη συζήτηση για την «Κύρωση της από 24 Ιουνίου 2016 τροποποίησης και κωδικοποίησης σε ενιαίο κείμενο της από 13ης Φεβρουαρίου 2002 Σύμβασης Παραχώρησης μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου και της Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς ΑΕ και άλλες διατάξεις».
Στη συνέχεια, ο βουλευτής επεσήμανε ότι «Οι Κινέζοι θα κάνουν τη δουλειά μετά από 3-4 τροπολογίες που θα περάσουν. Τα καθρεφτάκια της επαναστατικότητας του κ. Δρίτσα και οι χάντρες δεν ήταν για τους Κινέζους. Αφορούν τους ιθαγενείς. Οι κόνξες και τα τσαλιμάκια δεν έγιναν για τους Κινέζους ούτε είναι το διακύβευμα το οικονομικό συμφέρον της χώρας. Το διακύβευμα είναι το κοινό των συνδικαλιστών και η κομματική πελατεία πέριξ του λιμένος Πειραιώς. Ούτε ιδεολογικό ζήτημα υπάρχει ούτε ζήτημα αρχών. Πολιτικάντηδες της δεκαετίας του ’50 αγωνιούν για τα ψηφαλάκια τους και κάνουν κολπάκια. Όπως αποδεικνύει άλλωστε -εκτός από αυτό το κορυφαίο και ανεπανάληπτο της παραποίησης της σύμβασης- το άρθρο περί μετατάξεων. Ζηλέψατε τη δόξα της Νέας Δημοκρατίας και της Ολυμπιακής. Εξανεμίζεται όλο το οικονομικό τίμημα από την μεταβίβαση του Λιμανιού σε μισθοδοσία. Ας είναι καλά οι πελάτες μας. Πειράζει που η χώρα διασύρεται; Πειράζει που οι Έλληνες πληρώνουν; Γιατί πληρώνουν οι Έλληνες και το τίμημα είναι βαρύτατο. Σε αντίθεση με την οικοδόμηση κλίματος εμπιστοσύνης και ασφάλειας για τις επενδύσεις και το επιχειρείν -που θέλει χρόνο, ιδρώτα, σοβαρότητα, γραβάτα- η γίνεται άμεσα. Κι αρκεί μόνο ένας Γκόρτσος».
Τέλος, ο κ. Μπαργιώτας τόνισε ότι «Σε μια χώρα με capital controls, με χρεοκοπημένες τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά και χωρίς ευρώ από τις δημόσιες επενδύσεις για μεγάλες επενδύσεις, η προσέλκυση μεγάλων, ξένων επενδύσεων είναι μονόδρομος. Η στρατηγική συμμαχία με την Κίνα είναι πολύτιμη σε αυτή τη φάση για την Ελλάδα, γιατί είναι ένας από τους ελάχιστους επενδυτές που μπορούν μαζικά να επενδύσουν. Όσοι αντιτίθενται με την ιδιωτικοποίηση πρέπει να μας πουν εναλλακτικές λύσεις. Δε φτάνουν οι αποψάρες των εμπλεκομένων συνδικαλιστών και των δημάρχων των παραλιμένιων δήμων, οι οποίοι έχουν συγκεκριμένο συμφέρον -πολύ γνωστό- από την ακύρωση της επένδυσης. Χρειάζονται μετρήσιμες μελέτες εναλλακτικές λύσεις. Υπάρχουν δεκάδες μελέτες υπέρ της ιδιωτικοποίησης, όσο και αν δεν σας αρέσει. Η μελέτη του ΙΟΒΕ λέει πολύ απλά ότι το ΑΕΠ θα αυξηθεί κατά 0,8% ως αποτέλεσμα της επένδυσης της Cosco. Ότι πάνω από 31.000 θέσεις εργασίας θα ανοίξουν σε επίπεδο δεκαετίας και ότι μακροπρόθεσμα θα μειωθεί κατά 2-3 μονάδες του ΑΕΠ το χρέος. Έχουμε αντίλογο; Υπάρχει μελέτη που να λέει τα αντίθετα; Υπάρχει άλλος, μελετημένος τρόπος να αναπτυχθούν τα λιμάνια ή υπάρχει μόνο γενικευμένη αντίθεση μιας μικρής δράκας αριστερών – εντός εισαγωγικών για μένα πλέον- που τόσα χρόνια στην αντιπολίτευση είχαν μάθει να λένε σε όλα όχι, χωρίς να το αιτιολογούν;».
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί η απομαγνητοφώνηση της ομιλίας:
«Η κυβέρνηση, η κάθε κυβέρνηση, έχει δικαίωμα να πουλήσει ή να μην πουλήσει το κάθε λιμάνι. Να το πουλήσει ή να μην το πουλήσει στην Cosco ή σε οποιαδήποτε άλλη εταιρεία. Παρόλο που πολλοί από αυτή την κυβέρνηση και από τους βουλευτές της προσπαθούν μέσω τηλεοράσεων να μας πείσουν ότι πρόκειται περί κυβέρνησης ανδρεικέλων -δεν το λέω εγώ, αυτοί το λένε- κυβέρνηση που πράττει κατ’ ανάγκη και κατ’ εντολή τρίτων, η αλήθεια είναι ότι η ευθύνη και η απόφαση της πώλησης του λιμανιού είναι δικαίωμα και πράξη της κυβέρνησης. Επιπλέον, εκτός από το δικαίωμα να πουλάει, να συνάπτει συμβάσεις και να τις αλλάζει, έχει δικαίωμα -αν θέλει- και να γελοιοποιείται. Μπορεί να γελοιοποιήσει τον εαυτό της όσο θέλει. Είτε με τις οιμωγές που ακούμε καθημερινά στα κανάλια «ψηφίζω με πόνο, δε συμφωνώ, αλλά τι να κάνω;» είτε με την εικόνα της παιδικής χαρά που δίνει σήμερα, όπου άλλα λέει ο Πρωθυπουργός και άλλα πράττει ο Υπουργός Ναυτιλίας, με τους Κινέζους να λένε ότι άλλα είχαν συμφωνήσει. Αυτό, όμως, που δεν δικαιούται η κυβέρνηση -δεν δικαιούται καμία κυβέρνηση- είναι να γελοιοποιεί την Ελλάδα στα πέρατα της οικουμένης. Αυτό είναι ένα δικαίωμα που δεν το έχει καμία κυβέρνηση και κανένας από εμάς.
Γελούσαν –λέει- χθες στις Βρυξέλλες με αυτά που έλεγε ο Πρωθυπουργός. Και άρχισαν να καγχάζουν το ίδιο απόγευμα στο Πεκίνο και στο Χονγκ Κόνγκ, όταν διαπίστωσαν ότι βρέθηκαν αντιμέτωποι με φαιδρότητες. Γιατί τι άλλο εκτός από φαιδρότητα είναι η μονομερής αλλαγή μιας σύμβασης σε τέτοιο βαθμό που να εκθέτει τον αντισυμβαλλόμενο και να προκαλεί διαφωνίες; Στην γνωστή ελληνική ταινία «Καλώς ήλθε το δολάριο» - υπήρχε ακόμα η Τρούμπα. Στην περιοχή της Τρούμπας υπήρχαν διάφοροι μάγκες, που εξαπατούσαν τα ναυτάκια, τα Αμερικανάκια. Τέτοιου ήθους και λογικής είναι η κίνηση με την οποία βρεθήκαμε αντιμέτωποι χθες το βράδυ, δυστυχώς.
Βέβαια, ναι μεν ξεσηκώθηκαν οι Κινέζοι - κακώς κατά την γνώμη μου - γιατί μετά τις αλλαγές που θα κάνει ο κ. Δρίτσας, μετά από 3-4 τροπολογίες που θα περάσουν στα επόμενα νομοσχέδια, είμαι σίγουρος ότι οι Κινέζοι θα κάνουν την δουλειά τους, γιατί αλλιώς δεν έχει αξιολόγηση, δεν έχει χρήματα και δεν έχει σενάριο. Είμαι σίγουρος ότι οι Κινέζοι θα την κάνουν την δουλειά. Τα καθρεφτάκια της επαναστατικότητας του κ. Δρίτσα και οι χάντρες δεν ήταν για τους Κινέζους. Αφορούν τους ιθαγενείς. Οι κόνξες και τα τσαλιμάκια δεν έγιναν για τους Κινέζους ούτε είναι το διακύβευμα το οικονομικό συμφέρον της χώρας. Το διακύβευμα είναι το κοινό των συνδικαλιστών και η κομματική πελατεία πέριξ του λιμένος Πειραιώς.
Και μη γελιέστε κύριοι, ούτε ιδεολογικό ζήτημα υπάρχει ούτε ζήτημα αρχών. Πολιτικάντηδες της δεκαετίας του ’50 αγωνιούν για τα ψηφαλάκια τους και κάνουν κολπάκια. Όπως αποδεικνύει άλλωστε εκτός από αυτό το κορυφαίο και ανεπανάληπτο της παραποίησης της σύμβασης και το άρθρο 11 περί μετατάξεων. Ζηλέψατε, κύριοι της συμπολίτευσης, τη δόξα της Νέας Δημοκρατίας και της Ολυμπιακής. Μεγάλη η χάρη στην Cosco, πολύ μεγάλη. Εξανεμίζεται όλο το οικονομικό τίμημα από την μεταβίβαση του Λιμανιού σε μισθοδοσία. Ας είναι καλά οι πελάτες μας. Δεν έχει καμία σημασία για τους υπόλοιπους. Πειράζει που η χώρα διασύρεται; Δεν είναι η χώρα το αντικείμενο. Το αντικείμενο είναι το κόμμα μας. Πειράζει που οι Έλληνες πληρώνουν; Μόνο αυτά θα πληρώσουν; Γιατί πληρώνουν οι Έλληνες και το τίμημα είναι βαρύτατο. Σε αντίθεση με την οικοδόμηση κλίματος εμπιστοσύνης και ασφάλειας για τις επενδύσεις και το επιχειρείν -που θέλει χρόνο, ιδρώτα, σοβαρότητα, γραβάτα- η γελοιοποίηση της χώρας γίνεται άμεσα. Κι αρκεί μόνο ένας Γκόρτσος. Δεν χρειάζεται τίποτε άλλο.
Το επεισόδιο είναι πρωτοφανές. Δεν μπορώ να θυμηθώ άλλη απόπειρα εξαπάτησης αντισυμβαλλόμενου δια της Βουλής. Δεν έχει ξαναγίνει αυτό το πράγμα. Αν υπήρχαν διαφορές, μπορούσαν να λυθούν. Αν υπήρχαν αλλαγές που κρίθηκαν απαραίτητες πολιτικά και νομικά, έπρεπε να αποσταλούν στην Cosco, για να συζητηθούν. Νομίζω ότι σε αυτή τη φάση είναι τέτοιο το έλλειμμα αξιοπιστίας της κυβέρνησης που κανονικά θα πρέπει να σταματήσει η διαδικασία εδώ, να κατατεθεί το παράρτημα της συμφωνίας που έχει υπογράψει η Cosco με όλες τις λεπτομέρειες, να μελετηθεί και να γίνει αντιπαραβολή με το νομοσχέδιο, για να έχουμε μια εικόνα για το τι κάνουμε ως ελληνική Βουλή και πως δρούμε.
Μας έχετε τρελάνει στη διαφάνεια, παρεμπιπτόντως. Νομοσχέδιο-αστραπή, με τη σύμβαση εν κρυπτώ. Θα την αποκαλύψει η Cosco κάποια στιγμή. Τα ψέματα έχουν κοντά ποδάρια. Αν συνεχίσει η διαφωνία με την Cosco, το πιθανότερο είναι ότι η Cosco θα καταθέσει μονομερώς το έγγραφο και θα το δούμε. Κάντε το τώρα, για να σώσετε και τη δική σας αξιοπιστία και, κυρίως, την αξιοπιστία της χώρας. Κυρίες και κύριοι, σε μια χώρα με capital controls, με χρεοκοπημένες τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά και χωρίς ευρώ από τις δημόσιες επενδύσεις για μεγάλες επενδύσεις, η προσέλκυση μεγάλων, ξένων επενδύσεων είναι μονόδρομος. Ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο μπορεί να πάρει «μπροστά» η ελληνική οικονομία. Η στρατηγική συμμαχία με την Κίνα είναι πολύτιμη σε αυτή τη φάση για την Ελλάδα, γιατί είναι ένας από τους ελάχιστους επενδυτές που μπορούν μαζικά να επενδύσουν. Ελάχιστοι υπάρχουν στον πλανήτη. Και μάλιστα σε αυτό το επίπεδο. Και μάλιστα χώρες.
Όσοι αντιτίθενται με την ιδιωτικοποίηση πρέπει να μας πουν εναλλακτικές λύσεις. Δε φτάνουν οι αποψάρες των εμπλεκομένων συνδικαλιστών και των δημάρχων των παραλιμένιων δήμων, οι οποίοι έχουν συγκεκριμένο συμφέρον -πολύ γνωστό- από την ακύρωση της επένδυσης. Χρειάζονται μετρήσιμες μελέτες εναλλακτικές λύσεις. Πρέπει κοινώς να μας πουν με ποια λεφτά και με ποιόν τρόπο τα λιμάνια μας -με τα χρόνια προβλήματα που έχουν- θα αναπτυχθούν από εδώ και πέρα και θα γίνουν μοχλός ανάπτυξης. Γιατί, όπως σωστά είπε ο κ. Δανέλλης, «Είναι εργαλεία παραγωγής πλούτου τα λιμάνια σε μια χώρα σαν την Ελλάδα». Και αυτή τη στιγμή χρειαζόμαστε το μέγιστο από αυτά. Υπάρχουν δεκάδες μελέτες υπέρ της ιδιωτικοποίησης, όσο και αν δεν σας αρέσει. Η μελέτη του ΙΟΒΕ λέει πολύ απλά ότι το ΑΕΠ θα αυξηθεί κατά 0,8% ως αποτέλεσμα της επένδυσης της Cosco. Ότι πάνω από 31.000 θέσεις εργασίας θα ανοίξουν σε επίπεδο δεκαετίας και ότι μακροπρόθεσμα θα μειωθεί κατά 2-3 μονάδες του ΑΕΠ το χρέος. Έχουμε αντίλογο; Υπάρχει μελέτη που να λέει τα αντίθετα; Υπάρχει άλλος, μελετημένος τρόπος να αναπτυχθούν τα λιμάνια ή υπάρχει μόνο γενικευμένη αντίθεση μιας μικρής δράκας αριστερών – εντός εισαγωγικών για μένα πλέον-που τόσα χρόνια στην αντιπολίτευση είχαν μάθει να λένε σε όλα όχι, χωρίς να το αιτιολογούν; Οι επενδύσεις είναι αναγκαίες για τη χώρα. Χρειάζεται, όμως, σοβαρότητα. Ποιος κινέζος επιχειρηματίας, ποιος κινέζος Υπουργός θα πάρει στα σοβαρά μια κυβέρνηση η οποία άλλα συμφωνεί και άλλα φέρνει προς ψήφιση στη Βουλή;»
Κώστας Μπαργιώτας - Λάρισας
