Ομιλία Γ. Μαυρωτά κατά τη συζήτηση του ν/σ του Υπ. Εθνικής Άμυνας
Το σημαντικό ζήτημα της κομματικοποίησης των ενόπλων δυνάμεων κατήγγειλε ο Αντιπρόεδρος του Ποταμιού και βουλευτής Αττικής, Γιώργος Μαυρωτάς, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, που αφορά ρυθμίσεις μέριμνας προσωπικού Ενόπλων Δυνάμεων, Στρατολογίας, Στρατιωτικής Δικαιοσύνης και άλλες διατάξεις. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε, αν θέλουμε να έχουμε αξιόμαχες και αποτελεσματικές ένοπλες δυνάμεις, πρέπει το κομματικό και πελατειακό κράτος να μείνει έξω από αυτές.
Επιπλέον, ο κ. Μαυρωτάς τοποθετήθηκε για το Συμβούλιο Αμυντικής Έρευνας Τεχνολογίας & Βιομηχανίας, θεωρώντας πολύ σημαντικό το ρόλο του, καθώς το δυναμικό του θα μπορεί να παράγει και ενδεχομένως να εξάγει αμυντική τεχνολογία, αντί μόνο να εισάγουμε. Υποστήριξε, πως στο νομοσχέδιο δυστυχώς απουσιάζουν σημαντικά ζητήματα, όπως η αντικειμενικοποίηση των κριτηρίων αξιολόγησης προσωπικού και των μεταθέσεων με δίκαιο και ορθολογικό τρόπο, χωρίς να χρειάζεται να υπάρχουν παρεμβάσεις από διάφορους πολιτικούς.
Επίσης, ο βουλευτής Αττικής μίλησε για την αδικία που υπάρχει σχετικά με τους μηχανικούς της Αεροπορίας, οι οποίοι θεωρούνται υποδεέστεροι από τους ισόβαθμους ιπτάμενους και δεν μπορούν να αναλάβουν θέσεις ευθύνης, αναγκάζοντάς τους σε πρόωρη φυγή από τις τάξεις της ΠΑ, σε μία περίοδο που η τεχνολογική εξέλιξη του όπλου εξελίσσεται ραγδαία.
Τέλος, έκανε αναφορά στο ζήτημα της χωροταξίας των στρατοπέδων και τι πρέπει να εξυπηρετεί. Καυτηρίασε το πάγωμα της μεταφοράς της 32ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών, που ενώ έπρεπε να μεταφερθεί στην Αττική, κινητοποιήθηκαν τοπικοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ, προκειμένου να μην πραγματοποιηθεί η μετακίνηση. Επίσης, τόνισε πως, όταν η χώρα ξοδεύει το 2,2% του ΑΕΠ σε αμυντικές δαπάνες, το στράτευμα δεν θα πρέπει να λειτουργεί ως μηχανισμός ρουσφετιών ή οριζόντιας προαγωγής και κομματικών επιλογών, αλλά ως ένας μηχανισμός πραγματικής αξιοκρατίας, ενδυναμώνοντας τόσο την εσωτερική εμπιστοσύνη, όσο και την εμπιστοσύνη της κοινωνίας προς τις ένοπλες δυνάμεις.
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Έχουμε να κάνουμε με ένα πολυνομοσχέδιο, κυρίως διευθετήσεων, που φαίνεται ότι, είτε είχαν ωριμάσει για τις ένοπλες δυνάμεις, είτε τώρα πριν τις εκλογές είναι ο κατάλληλος πολιτικός χρόνος να γίνουν. Αφορούν ένα ετερογενές σύνολο, διαφόρων κατηγοριών στελεχών, που συνυπάρχουν μέσα στο στράτευμα. Και γίνεται μια προσπάθεια, όσο γίνεται, ομογενοποίησης. Θα αναφερθώ στην αρχή σε κάποια επιμέρους ζητήματα του νομοσχεδίου και θα κλείσω με κάποια που δεν υπάρχουν στο νομοσχέδιο, αλλά θα πρέπει συνεχώς να τα θυμίζουμε.
Σε ότι αφορά τους ανυπότακτους δίνεται ένα κίνητρο (απαλοιφή των διοικητικών προστίμων κλπ), για όσους καταταγούν έως 31/12/2020, προκειμένου να υπάρξει και ένα ξεκαθάρισμα της κατάστασης. Πρέπει να υπάρξει μια εκστρατεία ενημέρωσης και πρέπει η δυνατότητα αυτή να είναι αυστηρά καθορισμένη, ώστε να μην δημιουργεί κίνητρο για ανυποταξία ή μάλλον (επειδή κυρίως πρόκειται για επιστήμονες) να εκμεταλλευόμαστε το διανοητικό κεφάλαιο, που υπάρχει η χώρα μας για το μικρό διάστημα της στρατιωτικής τους θητεία από κατάλληλες θέσεις.
Για τους αντιρρησίες συνείδησης γίνεται μια εναρμόνιση με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Θα ήθελα να δω κάποια στοιχεία, πόσοι είναι διαχρονικά τα τελευταία χρόνια οι αντιρρησίες συνείδησης, πόσοι κάνουν αίτηση, πόσων εγκρίνεται, ώστε να μπορούμε να αξιολογήσουμε το σύστημα και να προταθούν τυχόν αλλαγές, όπως η αλλαγή σύστασης της επιτροπής, που φαίνεται να υπαγορεύεται από τη διεθνή πρακτική. Και εδώ υπάρχει και η ερώτηση που έκανα στην επί της αρχής συζήτηση, γιατί μέλη ΔΕΠ αποκλειστικά της περιφέρειας Αττικής; -αυτό φαντάζομαι εννοείται με τον όρο «Καθηγητές» και όχι «Καθηγητές αποκλειστικά πρώτης βαθμίδας-. Αν είναι για οικονομικούς λόγους, εγώ θεωρώ ότι το κόστος θα είναι ελάχιστο σε σχέση με την ισοτιμία που πρέπει να υπάρχει. Στο κάτω-κάτω ας υπάρχουν και αναπληρωματικά μέλη, για όσους δεν μπορούν, προκειμένου να υπάρχει ευελιξία.
Επίσης, θα ήθελα να ρωτήσω, αν στις υπηρεσίες που αφορούν την εναλλακτική θητεία συμπεριλαμβάνονται για παράδειγμα οι κρατικές δομές φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών. Θεωρώ, ότι θα ήταν μια αμοιβαία επωφελής λύση (και για την κοινωνία και για τους ίδιους) να μπορούν να προσφέρουν σε τέτοιες δομές, γιατί είναι κάτι που σίγουρα εφάπτεται στα ενδιαφέροντά των συγκεκριμένων πολιτών, όπου ο ανθρωπισμός και η αλληλεγγύη έχει κυρίαρχο ρόλο.
Αναφέρθηκα στις επιτροπές στο άρθρο 33, που αφορά στο Συμβούλιο Αμυντικής Έρευνας Τεχνολογίας & Βιομηχανίας. Θεωρώ πολύ σημαντικό το ρόλο του συγκεκριμένου συμβουλίου, με δεδομένο το δυναμικό έρευνας και τεχνολογίας, που υπάρχει στη χώρα μας και βέβαια το γεγονός ότι μπορεί να χρηματοδοτεί ερευνητικά προγράμματα. Κάποια πράγματα, δηλαδή, μπορεί να γίνονται “in house” και να παράγουμε και γιατί όχι να εξάγουμε αμυντική τεχνολογία, αντί να παίρνουμε μόνο από έξω. Π.χ. το Ισραήλ, που πρωτοπορεί στον συγκεκριμένο τομέα, δεν νομίζω ότι έχει καλύτερους επιστήμονες.
Εξέφρασα και πάλι τον προβληματισμό ως προς τη στελέχωση, γιατί η θέση καθηγητή (μέλος ΔΕΠ φαντάζομαι εννοείται) να είναι αποκλειστικά από την περιφέρεια Αττικής. Και δεύτερο, γιατί επιλέγεται εκπρόσωπος μόνο από ένα συγκεκριμένο ερευνητικό κέντρο -το πολύ καλό βέβαια ΕΚΕΤΑ για τη δουλειά του οποίου είμαστε περήφανοι- και δεν γίνεται θεσμικά είτε από το Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας και Καινοτομίας ή από τη Σύνοδος ερευνητικών κέντρων να ορίσουν εκπρόσωπο.
Κλείνοντας, θεωρώ ότι υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης για την αποτελεσματική λειτουργία των ενόπλων δυνάμεων της χώρας μας. Υπάρχουν ζητήματα που δεν τα βλέπουμε σε αυτό το νομοσχέδιο,όπως η αντικειμενικοποίηση των κριτηρίων αξιολόγησης προσωπικού και των μεταθέσεων με δίκαιο και ορθολογικό τρόπο και ίδια αντιμετώπιση απέναντι σε όλους. Να μην χρειάζεται να έχεις μπάρμπα στην Κορώνη, ή μάλλον στην Κουμουνδούρου ή στην Πειραιώς ή στην Χαριλάου Τρικούπη ή όπου αλλού για να εξελιχθείς, να μετράει μόνο το πόσο καλός είσαι και όχι ποιον καλό πολιτικό ξέρεις.
Επίσης, το είπα και στις επιτροπές κάποια στιγμή πρέπει να τεθεί στο τραπέζι το αμετάθετο στο προσωπικό, έστω υπό συνθήκες, ώστε να μην διαταράσσεται η ισορροπία στη στελέχωση, όπως είπε ο κ. Ρήγας. Τα οφέλη που θα προκύψουν θα είναι πολλαπλά.
Στις επιτροπές μίλησα επίσης και για την αδικία που υπάρχει σχετικά με τους μηχανικούς της Αεροπορίας, που μετά την αποφοίτησή τους γίνονται παιδιά ενός κατώτερου Θεού σε ότι αφορά την ιεραρχία σε σχέση με τους Ιπτάμενους. Μια στρέβλωση, που δεν ισχύει στο Πολεμικό Ναυτικό και στον Στρατό Ξηράς, όπου η αρχαιότητα καθορίζεται από την ημερομηνία κτήσης του βαθμού.
Το γεγονός αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι μηχανικοί της ΠΑ να μην μπορούν να αναλάβουν θέση ευθύνης στα Γενικά Επιτελεία της ΠΑ του ΓΕΕΘΑ και στο ΝΑΤΟ. Μια κατάσταση, που δημιουργεί αισθήματα αδικίας σε αυτό το πολύτιμο υλικό, που έχει εκπαιδευθεί με χρήματα του Ελλήνων πολιτών, με αποτέλεσμα την πρόωρη φυγή από τις τάξεις της ΠΑ και μάλιστα σε μία περίοδο, που η τεχνολογική εξέλιξη του όπλου αναπτύσσεται ραγδαία. Εκτιμώ, ότι πρέπει να δείτε αυτή τη διαχρονική αδικία στην ΠΑ και πρέπει να αποκατασταθεί για το συμφέρον την ΠΑ κ των ΕΔ.
Κλείνω με ίσως το σημαντικότερο. Οι ψηφοθηρικές προτεραιότητες δεν συμβαδίζουν με τις αμυντικές προτεραιότητες. Αν θέλουμε να έχουμε αξιόμαχες και αποτελεσματικές ένοπλες δυνάμεις, πρέπει το κομματικό και το πελατειακό κράτος να μείνει έξω από αυτές. Όπως λέμε στο Ποτάμι έξω τα κόμματα από τη δημόσια διοίκηση, έξω από τα Πανεπιστήμια, πολύ περισσότερο ισχύει το έξω τα κόμματα από τις ένοπλες δυνάμεις.
Σημαντικό, επίσης, θέμα είναι η αναθεώρηση της χωροταξίας των στρατοπέδων. Ο κύριος όγκος του στρατεύματος χρειάζεται να είναι στη μεθόριο και όχι δίπλα στα αστικά κέντρα. Και όταν οι καταστάσεις υπαγορεύουν αλλαγή συνθηκών, δεν μπορεί να παρεμβαίνουν πολιτευτές για την ανατροπή τους ή καθυστέρησή τους, επειδή ξεβολεύονται κάποιες καταστάσεις.
Και το είδαμε αυτό στο πάγωμα της μεταφοράς της 32ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών. Το Επιτελείο κρίνει ότι πρέπει να γίνει η μετεγκατάσταση της εν λόγω Ταξιαρχίας από τον Βόλο στην Αττική (Αυλώνα και στον Ναύσταθμο της Σαλαμίνας) για επιχειρησιακούς και αποτελεσματικούς λόγους ταχείας αντίδρασης στη περίπτωση θερμού επεισοδίου. Ξαφνικά και ενώ η μεταστάθμευση ήταν στη φάση προετοιμασίας, κινητοποιήθηκαν κάποιοι τοπικοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ και άλλοι παράγοντες της περιοχής και πέτυχαν το πάγωμα της μετεγκατάστασης, και εδώ έχουν και τις ευθύνες τους τα κόμματα που ομνύουν στην προτεραιότητα των αμυντικών αναγκών, σλλά όταν πρόκειται για κάποιες ψήφους, επεμβαίνουν απροκάλυπτα. Δηλαδή, άλλα λέμε στη θεωρία, άλλα κάνουμε στην πράξη. Αλίμονο, όμως, αν οι αποφάσεις αμυντικού σχεδιασμού λαμβάνονται με γνώμονα τις καφετέριες και τα ενοικιαζόμενα της κάθε περιοχής.
Τέλος, πέρα από νομοσχέδια διευθετήσεων χρειαζόμαστε δημιουργία προϋποθέσεων εγρήγορσης και αποτελεσματικότητας. Και σίγουρα, όταν ξοδεύουμε το 2.2% του ΑΕΠ σε αμυντικές δαπάνες, δεν μπορεί το στράτευμα να το βλέπουμε μόνο…
• ως ένα μηχανισμό ρουσφετιών στα θέματα των κληρωτών
• ή μηχανισμό προαγωγών στα μεσαία στελέχη,
• ή μηχανισμό κομματικών επιλογών στα ανώτερα στελέχη,
αλλά ως ένα μηχανισμό πραγματικής αξιοκρατίας, που θα διαχέεται από την κορυφή προς τη βάση. Έτσι, θα κτισθεί ακόμα περισσότερη εμπιστοσύνη και μέσα στην πυραμίδα του στρατεύματος και βέβαια από την κοινωνία στις ένοπλες δυνάμεις.
