6 Μαρτίου, 2017

Ο Αλέξης Τσίπρας σε ρόλο Δόκτωρος Τζέκυλ και Κυρίου Χάιντ

Επίκαιρη ερώτηση του Γιώργου Αμυρά προς τον Υπουργό Οικονομικών

«Όταν κλείνουν νοσοκομεία, γιατί δεν έχουμε να δώσουμε 23 εκατομμύρια ευρώ, την ίδια στιγμή για κάποια κτίρια που είναι απέναντι από το Αιγινήτειο και το Αρεταίειο χαρίζουμε 100 εκατομμύρια σε εγγυήσεις, στο Μέγαρο Μουσικής… πρέπει να αποφασίσουμε τι προέχει. Η κοινωνική συνοχή; Να προασπίσουμε τον αδύναμο ή να προασπίσουμε τα συμφέροντα των λίγων και εκλεκτών της οικονομικής ολιγαρχίας αυτού του τόπου».

Μόλις λίγα χρόνια και 112 εκατομμύρια € χωρίζουν ή κάποιοι θα πουν συνδέουν τον Αλέξη Τσίπρα της αντιπολίτευσης με τον Αλέξη Τσίπρα Πρωθυπουργό.

Τον Μάιο του 2014 από τη θέση της αντιπολίτευσης κατήγγειλε, ως καραμπινάτο σκάνδαλο διαπλοκής, την απόφαση της τότε κυβέρνησης να δώσει το φιλί της ζωής στο καταχρεωμένο Μέγαρο Μουσικής. Ως Πρωθυπουργός, ο ίδιος άνθρωπος, έδωσε το φιλί της ζωής στο χρεωκοπημένο Μέγαρο φορτώνοντας τα χρέη του, ύψους 112.292.421,23 €, στις πλάτες των φορολογούμενων έως το 2030.

Δεν πρόκειται για τον Δόκτωρα Τζέκυλ και τον Κύριο Χάιντ αλλά για τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος για μία ακόμη φορά «τσάκισε» την διαπλοκή εντάσσοντας στο ελληνικό δημόσιο τα χρέη του Μεγάρου Μουσικής.

Ζούμε το θέατρο του παραλόγου, αναφέρει σε επίκαιρη ερώτησή του ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Ποταμιού Γιώργος Αμυράς και καλεί τον κ. Τσακαλώτο να δώσει εξηγήσεις από πότε τα συμφέροντα των λίγων κι εκλεκτών της οικονομικής ολιγαρχίας ταυτίζονται με εκείνα των αδυνάμων.

Καταλήγοντας ο κ. Αμυράς, αναρωτιέται εάν ή απόφασή αυτή αποτελεί μία λαμπρή ομολογία αποτυχίας και ενοχής, ή αν είναι ακόμη μια «αριστερή» αυταπάτη.

Επειδή ο Μαρκ Τουέιν έχει γίνει trend, κάπου αναφέρει, ότι «Ο άνθρωπος είναι το μόνο ζώο που κοκκινίζει ή που θα έπρεπε να το κάνει».

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης:

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

ΘΕΜΑ: Ανάληψη από το Ελληνικό Δημόσιο του ανεξόφλητου υπολοίπου δανειακής σύμβασης του Ο.Μ.Μ.Α.

Την ανάληψη και ένταξη στο χρέος της Κεντρικής Διοίκησης από 1η Ιανουαρίου 2017, του ανεξόφλητου κεφαλαίου της, από 22 Δεκεμβρίου 2003, δανειακής σύμβασης αρχικού ποσού των 150 εκατομμυρίων ευρώ, που έχει συναφθεί από τον Οργανισμό Μεγάρου Μουσικής Αθηνών (ΟΜΜΑ) με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, προβλέπει απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Γιώργου Χουλιαράκη.

Όπως αναφέρεται στην απόφαση το ανεξόφλητο κεφάλαιο, πλην των επιβαρύνσεων από τόκους, την 1η Ιανουαρίου 2017 ανέρχεται στο ποσό των 112.292.421,23 €, το οποίο και ουσιαστικά αναλαμβάνει το Δημόσιο. 

Η παρακολούθηση, ο προϋπολογισμός και η εξυπηρέτηση των ανεξόφλητων υποχρεώσεων από την 1η Ιανουαρίου 2017 αναλαμβάνονται από τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (Ο.Δ.ΔΗ.Χ). Όπως σημειώνεται στην απόφαση, προκαλείται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού για τα οικονομικά έτη 2017 έως και 2030, η οποία θα καλυφθεί από τις σχετικές πιστώσεις εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους.

Να σας θυμίσω, τι έλεγε ο σημερινός μας πρωθυπουργός, με τον σύνηθες γι΄αυτόν αλλά και για εκείνη την εποχή, «αριστερό» του οίστρο:

«Όταν κλείνουν νοσοκομεία, γιατί δεν έχουμε να δώσουμε 23 εκατομμύρια ευρώ, την ίδια στιγμή για κάποια κτίρια που είναι απέναντι από το Αιγινήτειο και το Αρεταίειο, χαρίζουμε 100 εκατομμύρια σε εγγυήσεις, στο Μέγαρο Μουσικής…πρέπει να αποφασίσουμε τι προέχει. Η κοινωνική συνοχή; Να προασπίσουμε τον αδύναμο ή να προασπίσουμε τα συμφέροντα των λίγων και εκλεκτών της οικονομικής ολιγαρχίας αυτού του τόπου».

Ζούμε το θέατρο του παραλόγου. Η κυβέρνηση αποδεικνύει για μια ακόμη φορά, ότι έχει «κοντή» μνήμη.
Συγχαρητήρια λοιπόν, με την απόφαση σας αυτή, δώσατε ένα ηχηρό χαστούκι στην διαπλοκή.

Κατόπιν αυτών ερωτάσθε:

1. Η κυβέρνηση σας τελικά προασπίζεται τα συμφέροντα των λίγων και εκλεκτών της οικονομικής ολιγαρχίας, αναλαμβάνοντας κι εντάσσοντας στο Ελληνικό Δημόσιο το χρέος του Μεγάρου Μουσικής;

2. Οι βαρύγδουπες δηλώσεις της κυβέρνησής σας, περί διαπλοκής, τι έγιναν; Ισχύουν ακόμη; Η απόφασή σας αυτή αποτελεί ομολογία αποτυχίας και ενοχής, ή είναι ακόμη μια «αριστερή» αυταπάτη;

3. Με ποιο σκεπτικό και βάσει ποιας μελέτης βιωσιμότητος επιλέξατε να φορτώσετε τα χρέη του Μεγάρου Μουσικής στους φορολογούμενους πολίτες;

Ο ερωτών βουλευτής
Γιώργος Αμυράς, Β’ Αθήνας