Στην ολομέλεια της Βουλής τοποθετήθηκε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Ποταμιού, Σπύρος Δανέλλης, στη συζήτηση για το Νομοσχέδιο «Βοσκήσιμες γαίες Ελλάδας και άλλες διατάξεις».
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.
Χθες στη μεταμεσονύκτια τοποθέτησή μου είχα πει ότι όταν η σχέση άρθρων του νομοσχεδίου, με τροπολογίες ήταν 21 προς 15, πλησιάζετε στο ρεκόρ σας. Τώρα αν δεν έχω χάσει τον λογαριασμό είμαστε η αναλογία έχει ανέβει. Έχουμε πλέον 21 άρθρα με 24 τροπολογίες, άσχετες με το συζητούμενο νομοσχέδιο.
Φοβάμαι πολύ, κ. Αποστόλου, ότι είτε εν αγνοία σας, είτε με την σύμφωνη γνώμη σας, ότι το ν/σ, το οποίο ειρήσθω εν παρόδω θα μπορούσε να είχε έρθει ως Προεδρικό Διάταγμα, αξιοποιήθηκε, για να περάσουν διάφορες άλλες ρυθμίσεις.
Αν μου επιτρέπετε τον όρο το ν/σ ήρθε για το «ξεκάρφωμα».
Ήρθε ως ένα «βαποράκι». Φαντάζομαι κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι δεν διαφωνεί κανείς σας, ότι έτσι δεν περιποιούμε τιμή στην λειτουργία του Κοινοβουλίου.
Η τέχνη του «νομοθετείν» δεν εξυπηρετείται με αυτόν τον τρόπο.
Τρία τέταρτα πριν ολοκληρωθεί η συζήτηση και ψηφίσουμε το νομοσχέδιο δεν έχουμε ακόμη στα χέρια μας τον οριστικό αριθμό των τροπολογιών που κατατέθηκαν για σοβαρά ζητήματα. Δεν έχουμε ακόμη αντίληψη αν μένουμε σε αυτήν την σχέση (21 προς 24) ή αν αυτή θα διαφοροποιηθεί και άλλο.
Έτσι, δυστυχώς, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε. Έχουμε ακόμη τρία τέταρτα της ώρας και – λυπάμαι που το λέω – αλλά οι τροπολογίες μπορεί να αυξηθούν σημαντικά. Δεν θα σχολιάσω πολλά πράγματα.
Θεωρώ ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει πια, από τα όρια ανοχής.
Θα αναφερθώ σε δυο τρεις από τις τροπολογίες, που δεν έχουν καμία σχέση βεβαίως με το συζητούμενο πολύ σοβαρό νομοσχέδιο. Θα ξεκινήσω με την τροπολογία του κ. Σπίρτζη.
Νομίζω ότι το επιχείρημα του κ. Σπίρτζη προς υπεράσπιση της τροπολογίας του - μιας τροπολογίας που αλλάζει έναν σωστό νόμο, που μόλις ένα μήνα νωρίτερα ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ, αντιμετωπίζοντας μια μη ανεκτή παθογένεια του παρελθόντος – είναι χειρότερο ακόμη και από την ίδια την τροπολογία.
Διότι δεν είναι ότι σας έσπρωξαν οι συμμετέχοντες στην επιτροπή βουλευτές της αντιπολίτευσης στο να τροποποιήσετε το νόμο. Τόσα χρόνια που η αριστερά, δικαίως, φώναζε για αξιοκρατία, για μείωση των περιττών δαπανών του δημόσιου τομέα, πάνε στον αέρα; Πρέπει μήπως να ταχτοποιήσουμε κάποιους ακόμη, από το κομματικό αποθεματικό των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ;
Εξάλλου, δεν είδα εκείνες τις περγαμηνές και εκείνες τις γνώσεις στα βιογραφικά των υποψηφίων, που θα ήταν τόσο απαραίτητες, προκειμένου να ορθοποδήσουν οι αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας. Γιατί λοιπόν να θεωρούμε απαραίτητη την συμμετοχή έξι αντί τριών;
Αυτή είναι η αντίληψη;
Ad hoc και κατά περίπτωση για την κάθε κάλυψη θέσεως δημοσίου συμφέροντος θα έχουμε τροποποίηση του νόμου για συγκεκριμένες ΔΕΚΟ ή για δημόσιους οργανισμούς.
Είπατε, επιπλέον, πως η έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους λέει ότι δεν φέρνει νέες δαπάνες, είναι αλήθεια αυτό, αλλά θα επιβαρύνει την εσωτερική κατανομή του προϋπολογισμού που θα έχουμε στην διάθεσή μας.
Θα είναι άμισθοι οι Πρόεδροι; Και εν πάση περιπτώσει ξέρουμε ότι ο Πρόεδρος είναι διακοσμητικός. Δεν έχει μια αποφασιστικού χαρακτήρα συμμετοχή στην διοίκηση. Τώρα, η δεύτερη τροπολογία που θα ήθελα να σχολιάσω.
Το Πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» είναι από τα πιο επιτυχημένα προγράμματα κοινωνικής παροχής - κοινωνικών υπηρεσιών. Όμως είναι ανάγκη να χρηματοδοτηθεί από το ΑΚΑΓΕ, στο οποίο προστρέχουμε όποτε δούμε κάποια κενά;
Είναι ταμείο διαθέσιμο για να καλύπτει τέτοιου είδους τρύπες; Θα έπρεπε ως κόρη οφθαλμού να το διατηρήσουμε για τις επόμενες γενιές, από την στιγμή που αυτή είναι και η χρήση του.
Αναφορικά με την τροπολογία για την επιλογή των διευθυντών της Α’βάθμιας και Β’βάθμιας εκπαίδευσης.
Η επαναφορά του κριτηρίου και της βαθμολόγησης της προσωπικής συνέντευξης, νομίζω ότι μας πηγαίνει πίσω.
Δεν είναι δυνατόν να μην σκεφτούμε ότι πρόκειται για το κατάλληλο εργαλείο προκειμένου να φέρουμε αυτούς που περιμένουν από το κομματικό αποθεματικό διορισμούς ή ανάδειξη σε δημόσιες θέσεις. Δεν θα αναφερθώ σε άλλα επιμέρους θέματα.
Αν θέλουμε πραγματικά να γυρίσουμε σελίδα και να μπούμε σε μια κανονικότητα για αυτήν την χώρα και αυτήν την κοινωνία, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να νομοθετούμε με αυτόν τον τρόπο.
Ευχαριστώ.
