Την ανάγκη άμεσης επίτευξης συμφωνίας με τους διεθνείς εταίρους μας, που θα διασφαλίσει τη θέση της χώρας στην Ευρώπη και το ευρώ, προκειμένου να προχωρήσουμε γρήγορα στις ριζικές μεταρρυθμίσεις που τόσο έχει ανάγκη η χώρα, υπογράμμισε κατά την τοποθέτησή του στην ολομέλεια της Βουλής, ο ειδικός αγορητής του «Ποταμιού» και βουλευτής Σερρών, κ. Αλέξανδρος Χατζηδημητρίου.
Την ανάγκη άμεσης επίτευξης συμφωνίας με τους διεθνείς εταίρους μας που θα διασφαλίσει τη θέση της χώρας στην Ευρώπη και το ευρώ, προκειμένου να προχωρήσουμε γρήγορα στις ριζικές μεταρρυθμίσεις που τόσο έχει ανάγκη η χώρα, υπογράμμισε κατά την τοποθέτηση του στην ολομέλεια της Βουλής, ο ειδικός αγορητής του «ΠΟΤΑΜΙΟΥ» επί του Σχεδίου Νόμου της Κυβέρνησης «Επείγοντα μέτρα εφαρμογής του ν. 4334/2015» βουλευτής Σερρών κ. Αλέξανδρος Χατζηδημητρίου. Ο κ. Χατζηδημητρίου άσκησε έντονη κριτική στην Κυβέρνηση, η οποία αντί να διαπραγματευτεί άμεσα με τους «θεσμούς» το σχέδιο του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας που παρέλαβε προκειμένου να το βελτιώσει ουσιαστικά, καθυστέρησε αδικαιολόγητα με αποτέλεσμα να καταθέτει προς ψήφιση στη Βουλή ένα Σχέδιο Νόμου με το οποίο διαφωνεί σε βασικές διατάξεις του.
Σε σχέση με το άρθρο που αφορά στην εξυγίανση των πιστωτικών ιδρυμάτων, ο κ. Χατζηδημητρίου τόνισε ότι αυτό που χρειάζονται περισσότερο από οτιδήποτε οι τράπεζες αυτή την στιγμή είναι «…πίστη και ηρεμία». Η Κυβέρνηση οφείλει να επαναφέρει την στοιχειώδη σταθερότητα και κανονικότητα στην καθημερινότητα των πολιτών, προκειμένου να αρχίσουν σιγά - σιγά να επιστρέφουν στις τράπεζες τα 40 - 50 δις. ευρώ που «έκαναν φτερά» από το τραπεζικό μας σύστημα κατά τους τελευταίους μήνες.
Τέλος, ο κ. Χατζηδημητρίου τόνισε ότι ο μοναδικός δρόμος που θα αυξήσει τα δημόσια έσοδα, θα φέρει ανάπτυξη στο πεδίο της πραγματικής οικονομίας και τελικά θα αποτρέψει τη λήψη πρόσθετων φορολογικών μέτρων για συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, όπως οι αγρότες, είναι ο δρόμος των μεταρρυθμίσεων όπως εκείνες που εδώ και τόσο καιρό προτείνει το «ΠΟΤΑΜΙ».
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
[youtube id="CO1D_QczUd8"]
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι λίγο άχαρος ο ρόλος των εισηγητών σήμερα, γιατί ενώ κληθήκαμε να συζητήσουμε κάτι πάρα πολύ σοβαρό και να εισηγηθούμε, προκειμένου να γίνουν τροποποιήσεις –υποτίθεται-, προκειμένου να συζητήσουμε σε βάθος δύο πάρα πολύ σημαντικά ζητήματα, τελικά έχουμε καταλήξει σήμερα να συζητάμε καθαρά πολιτικά και να μην ασχολούμαστε καθόλου με το τεχνοκρατικό κομμάτι του συγκεκριμένου νομοσχεδίου.
Ξέρετε, σαν νέος Βουλευτής, εδώ κι έξι μήνες θεωρώ ότι έχω χάσει τη λογική μου. Ήρθα από την ελεύθερη οικονομία. Είμαι ένας ελεύθερος επαγγελματίας και δυστυχώς δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν κάνουμε το αυτονόητο. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί εμείς ως Έλληνες Βουλευτές σ’ αυτήν την Αίθουσα δεν παλεύουμε από το πρωί ως το βράδυ για να δώσουμε λύση σε συγκεκριμένα ζητήματα. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί σήμερα, ενώ πήραμε μια δύσκολη απόφαση όλοι μας, υπάρχει το «ναι» και το «όχι». Υπάρχουν οι υπέρμαχοι του «όχι» που λένε δηλαδή ότι δεν πρέπει να ακολουθήσει η χώρα μας και ο λαός μας μια ευρωπαϊκή πορεία –σεβαστό-, και υπάρχουν και οι υπέρμαχοι του «ναι» που καταφέρνουμε να είμαστε περίπου τα 4/5 της Βουλής. Κι ενώ υποτίθεται τα 4/5 της Βουλής συμφωνούν στο βασικό, στο διακύβευμα -μπορεί με πολλά προβλήματα από την πλευρά της Κυβέρνησης, δηλαδή η Κυβέρνηση κάνει ό,τι χρειάζεται, προκειμένου να διασπάσει αυτήν την ενότητα, αλλά ας το ξεπεράσουμε, στη συνέχεια θα περάσω σ’ αυτό- ενώ είμαστε υπέρμαχοι του «ναι» και είμαστε τα 4/5 της Βουλής, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε για το απλό και αυτονόητο: να τελειώσουμε το συγκεκριμένο ζήτημα όσο πιο γρήγορα γίνεται, να δώσουμε την καθαρή ευρωπαϊκή πορεία στον τόπο κι από εκεί και πέρα να έρθουμε να λύσουμε τις διαφορές μας.
Σήμερα από το πρωί -κι εκεί έχω χάσει τη λογική μου- βλέπω ότι λύνονται διαφορές ετών μεταξύ ανθρώπων που στο τέλος μάλλον θα ψηφίσουν το ίδιο ακριβώς πράγμα. Λύνονται διαφορές ετών και δεν ερχόμαστε να προχωρήσουμε μπροστά, να κάνουμε αυτό που λέμε σαν Ποτάμι εδώ και πάρα πολύ καιρό και κινδυνεύουμε να παρεξηγηθούμε, να τελειώσουμε το θέμα της Ευρώπης, να τελειώσουμε το θέμα της συμφωνίας, να σηκώσουμε τα μανίκια και να μπούμε στην πραγματική δουλειά που χρειάζεται ο τόπος.
Κύριε Υπουργέ, αντιληφθήκαμε όλοι τι έχει συμβεί. Μάλλον για κάποιο λόγο δεν ασχοληθήκαμε με τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας όσο θα έπρεπε. Ενώ γνωρίζατε το τι έπρεπε να γίνει, ενώ ήσασταν κι εσείς μαζί με τους δικηγόρους, μαζί με τους πολλούς που το Νοέμβριο κάναμε απεργία, κάναμε αποχή γιατί υπήρχαν αυτά τα λάθος άρθρα του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, αντί από την πρώτη στιγμή που αναλάβατε ως Υπουργός να διαπραγματεύεστε αυτό το κομμάτι, να διαπραγματεύεστε τη διόρθωση των συγκεκριμένων άρθρων, δεν κάνατε κάτι τέτοιο.
Καθυστερήσατε, με αποτέλεσμα να αναγκαστούμε να δεχθούμε αυτό, για το οποίο όλος ο νομικός κόσμος διαφωνούσε. Όχι σαν σύνολο, σίγουρα δεν διαφωνούσε συνολικά, αλλά διαφωνούσε για κάποια βασικά σημεία που αυτά τα βασικά σημεία έπρεπε ήδη να τα έχετε συζητήσει να τα έχετε διαπραγματευτεί και τώρα να μην αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε.
Δυστυχώς, όμως, η λογική αυτή έχει χαθεί. Γιατί χάθηκε αυτή η λογική; Το απλό και το αυτονόητο. Διότι, απ’ ό,τι φαίνεται, ασχολούμασταν με λάθος πράγματα. Το «κυρίως πιάτο» που είστε εσείς, κύριε Παρασκευόπουλε -γιατί ο κ. Τσακαλώτος σαν να λέει ότι είναι το «ορεκτικό»- όφειλε, επειδή γνωρίζατε, να ξεκαθαρίσει ορισμένα κάποια συγκεκριμένα ζητήματα που δεν τα ξεκαθαρίσαμε επί σειρά ετών στην ελληνική κοινωνία. Όφειλε να τακτοποιήσει το ζήτημα της συντόμευσης των διαδικασιών, προκειμένου να αποδίδεται γρηγορότερα η δικαιοσύνη.
Το Ποτάμι από την πρώτη στιγμή πήρε θέση πάνω σε αυτό. Από την πρώτη στιγμή το Ποτάμι φωνάζει και ζητάει τις μεταρρυθμίσεις. Μέσα στις μεταρρυθμίσεις είναι και αυτό, η γρηγορότερη συντόμευση της διαδικασίας απονομής της δικαιοσύνης. Όμως, παρ’ όλα αυτά, για μια ακόμη φορά, ακολουθούμε κάποιες διαδικασίες και ψηφίζουμε ένα νόμο που σε συγκεκριμένα σημεία δεν επιτυγχάνει αυτήν τη συντόμευση της διαδικασίας.
Θα επισημάνω γρήγορα δύο σημεία και θα φύγω, γιατί τελικά η ουσία της υπόθεσης σήμερα και το διακύβευμα δεν είναι ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας. Είναι το να συμφωνήσουμε, να προχωρήσουμε μπροστά και να δούμε τι μπορούμε να διορθώσουμε.
Δεν θα συζητήσουμε για το ζήτημα της ζωντανής εμμάρτυρης απόδειξης και για τις προτάσεις που έχουμε κάνει σαν Ποτάμι, ακόμα και για το ζήτημα της χρήσης των ηλεκτρονικών μέσων –γιατί, για να μπούμε στη διαδικασία χρήσης των ηλεκτρονικών μέσων, θα πρέπει πρώτα να μεταρρυθμίσουμε πλήρως το ζήτημα της λειτουργίας των δικαστηρίων-, θα στηριχθώ, θα μείνω και θα επισημάνω δύο σημεία που τα έχουν ξεχάσει όλη η Βουλή και όλοι οι συνομιλητές μου. Το ένα είναι το ζήτημα των μισθώσεων. Οι μισθώσεις, το άρθρο 1009, έτσι όπως διατυπώνεται, όπως καταλαβαίνετε, πιθανόν να είναι και πιο σημαντικό από τη ρύθμιση των κόκκινων δανείων.
Τα κόκκινα δάνεια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ρυθμιστούν, γιατί όλοι συμφωνούμε ότι δεν μπορεί να χαθεί η πρώτη κατοικία. Σε αυτό συμφωνούμε όλοι. Όμως, με το άρθρο 1009 τινάζονται οι εμπορικές μισθώσεις στον αέρα και γι’ αυτό δεν το συζητάει κανείς.
Τι προβλέπει το άρθρο 1009; Λέει ότι όποιος έρθει και πάρει, υπερθεματίσει, να το πούμε απλά, πάρει στον πλειστηριασμό ένα ακίνητο που έχει μέσα εμπορικό μισθωτή ή βρίσκεται σε καθεστώς εμπορικής μίσθωσης, έχει το δικαίωμα, εντός διμήνου, να διώξει τον όποιο μισθωτή από το συγκεκριμένο ακίνητο.
Θα το επαναλάβω και δεύτερη φορά. Αν μισθώσετε ένα ακίνητο, από αύριο που θα ψηφίσουμε αυτό το νόμο, ό,τι επένδυση και να έχετε κάνει, ό,τι συμφωνητικό κι αν έχετε στα χέρια σας, και ο ιδιοκτήτης του ακινήτου το χάσει γιατί οφείλει, σας πετάει έξω αυτός που έχει αγοράσει το ακίνητο, που έχει υπερθεματίσει, που το έχει πάρει στον πλειστηριασμό, εντός δύο μηνών. Είναι αυτό που δεν έχει αγγίξει κανείς.
Γενικά για τον Κώδικα είπαμε να μπούμε όλοι στη διαδικασία για το καλό, για το συμφέρον του κράτους, γιατί βάζουμε πλάτη. Ναι, θα στηρίξουμε. Μας το ζήτησαν. Έγινε το λάθος, θα στηρίξουμε, θα ψηφίσουμε. Όμως, δεν είναι δυνατόν αυτό να το διαχωρίζετε από τα κόκκινα δάνεια. Πιθανόν, να είναι και πιο σημαντικό. Γιατί τα κόκκινα δάνεια, επειδή οι τράπεζες ανήκουν στα χέρια του ελληνικού λαού, με κάποιον τρόπο θα τα διαχειριστούμε, θα τα ρυθμίσουμε και θα προστατεύσουμε την κατοικία των ανθρώπων. Συμφωνούμε όλοι σε αυτό και οι τριακόσιοι. Όμως, το ζήτημα των μισθώσεων δεν το έθιξε κανείς.
Κι ένα δεύτερο ζήτημα είναι ότι αποκλείονται πλέον οι τοπικές εφημερίδες, ο επαρχιακός Τύπος, από τη δημοσίευση των πλειστηριασμών, που ήταν ένα από τα βασικότερα έσοδά του. Και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάτε.
Εδώ σταματώ με τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και θα έρθω –δεν βλέπω εδώ τον κύριο Υπουργό- στο «ορεκτικό», όπως το λέει ο κ. Τσακαλώτος. Όμως, το «ορεκτικό» πιθανόν να είναι και το κυρίως πιάτο. Έτσι χαρακτήρισε ο κ. Τσακαλώτος τον εαυτό του, ότι είναι το «ορεκτικό» και ότι το «κυρίως πιάτο» είναι ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας.
Όμως, όταν μιλάμε για τις τράπεζες, δεν μπορεί να μιλάμε απλά για «ορεκτικό». Είναι αυτή τη στιγμή, ίσως, το ζήτημα των τραπεζών αυτό που μας οδηγεί και σε αυτήν τη δύσκολη διαδικασία που περνάμε όλοι μας σαν Βουλευτές, προκειμένου να κλείσουμε γρήγορα μια συμφωνία για να προχωρήσουμε στις ζωές μας, να προχωρήσει ο λαός μας στην καθημερινότητά του χωρίς προσκωλύματα και χωρίς προβλήματα.
Αυτό που χρειάζονται οι τράπεζες είναι πίστη και ηρεμία, τίποτα άλλο. Πρέπει να καταλάβουμε ότι οι τράπεζες δεν είναι απλές επιχειρήσεις. Οι τράπεζες θα μπορούσαν και σήμερα και χθες και αύριο, σε μία μέρα, να λειτουργήσουν κανονικότατα και να στηρίξουν την οικονομία, αν ο κόσμος αποκτούσε ξανά την πίστη και την ηρεμία που απαιτείται για να λειτουργήσουν.
Οι τράπεζες είναι η κατάθεση. Για να μπει κάποιος μέσα να καταθέσει τα χρήματά του, θα πρέπει να πιστέψει ότι τα έχει εξασφαλισμένα σαν να είναι στο σπίτι του. Αυτούς τους έξι μήνες 40-50 δισεκατομμύρια έφυγαν και μπήκαν στα μαξιλάρια, στα σπίτια, στα συρτάρια, σε χρηματοκιβώτια, ενώ αυτά από μόνα τους, πιθανόν, να ήταν και η λύση.
Για μια ακόμη φορά δεν χρειάζεται, πιθανόν, να πάρουμε κάποιο μέτρο για την εξυγίανση των τραπεζών. Πρέπει να καταφέρουμε μέσα από την ενότητα, μέσα από την ομόνοια –και μετά λύνουμε τις διαφορές μας- να ηρεμήσουμε τον κόσμο, να ηρεμήσουμε το λαό μας. Αυτό ζητάει. Σε ποσοστά πάνω από 70%, 80% ζητάει την ομόνοια των πολιτικών. Αυτό περιμένει. Εμείς εδώ το ξεχνάμε. Διαφωνούμε με βαρύγδουπες δηλώσεις, με έξυπνες ατάκες. Διαφωνούμε μεταξύ μας, αλλά τελικά έξω τι γίνεται; Υπάρχει ανασφάλεια. Εάν λύσουμε το ζήτημα της ανασφάλειας, από αύριο ο λαός μας πιθανόν να γυρίσει αυτά τα χρήματα. Είναι βέβαιο –δεν είναι πιθανό- ότι θα γυρίσει αυτά τα χρήματα, που κρατάει στο σπίτι του, στις τράπεζές μας και θα έχουμε μια εντελώς διαφορετική μέρα.
Το Ποτάμι έχει προτείνει από την πρώτη στιγμή μια σειρά μεταρρυθμίσεων. Για να δούμε τις μεταρρυθμίσεις, αγαπητές και αγαπητοί κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς που είμαστε υπέρμαχοι του «ΝΑΙ» δεν πρέπει να δυναμιτίζουμε το κλίμα. Πρέπει να τελειώσουμε με το ζήτημα της συμφωνίας και να μαζέψουμε τα μανίκια και να αρχίσουμε να δουλεύουμε πραγματικά σε αυτό που έχει ανάγκη ο τόπος, το ζήτημα των μεταρρυθμίσεων.
Και εάν προλάβουμε και εάν τρέξουμε, μπορούμε πραγματικά να σώσουμε πολλά, όπως τα ζητήματα και της φορολόγησης και του ΦΠΑ των αγροτών. Εάν μπούμε στη διαδικασία των μεταρρυθμίσεων είναι πολύ πιθανό τέτοιες κοινωνικές ομάδες να μην χρειαστεί να θιγούν και να μπορέσουμε να προστατεύσουμε και να σώσουμε την κοινωνία μας και το λαό μας.
Ευχαριστώ.
* Ο Αλέξανδρος Χατζηδημητρίου είναι βουλευτής Σερρών
23 Ιουλίου 2015
