Ομιλία Γρηγόρη Ψαριανού κατά τη συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας απέναντι στην κυβέρνηση
«Χάρηκα πάρα πολύ που μετά από πάρα πολύ καιρό είδα μέσα στο Κοινοβούλιο τον παλιό μου σύντροφο Φώτη Κουβέλη, ως… βοηθό Καμμένου. Και ελπίζω να επιλεγεί να πάει στη σύνοδο του ΝΑΤΟ, αντικαθιστώντας τον προϊστάμενό του, ο οποίος αρνείται!».
Με τον καυστικό αυτό τρόπο ξεκίνησε την ομιλία του στη Βουλή ο Γρηγόρης Ψαριανός στη συζήτηση επί της πρότασης δυσπιστίας, που κατέθεσε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εναντίον της κυβέρνησης. Συνεχίζοντας για το μακεδονικό ζήτημα, που αποτελούσε και το θέμα της συζήτησης, είπε μεταξύ άλλων:
«Είμαστε υπέρ της σύνθετης ονομασίας, που ήταν έτσι κι αλλιώς εθνική στρατηγική εδώ και δεκαετίες. Στο γειτονικό κράτος -το οποίο οφείλουμε να αποκαλούμε κράτος και όχι κρατίδιο, γιατί τότε και εμάς οι Κινέζοι ή οι Ινδοί θα πρέπει να μας αποκαλούνε κρατίδιο-, το όνομα Μακεδονία είναι κατοχυρωμένο και με δική μας ευθύνη, εδώ και δεκαετίες. Επειδή, λοιπόν, συζητάμε για το Μακεδονικό πιστεύω πως όλοι πρέπει να είμαστε υπέρ μιας λελογισμένης λύσης με αμοιβαίες υποχωρήσεις. Ωστόσο, ποιος μας ρώτησε αν συμφωνούμε ή όχι, αν την ψηφίζουμε ή όχι; Υπάρχουν δύο διαπραγματευτές, που εκπροσωπούν όχι ολόκληρη την κυβέρνηση, αλλά μια μεγάλη φράξια της κυβέρνησης και διαπραγματεύονται εδώ και μήνες αυτή τη συμφωνία. Ποιον ρώτησαν από τα άλλα κόμματα; Πότε έγινε σύσκεψη πολιτικών αρχηγών, για να καθορίσουμε τη νέα πολιτική γραμμή, αφού αρνηθήκαμε όλες τις προηγούμενες; Τη Λισαβόνα, τον Πινέιρο, όλα τα αρνηθήκαμε, ενώ ήταν καλύτερες συμφωνίες και κακώς τις αρνηθήκαμε. Και ιστορικά συμβαίνει πάντοτε κάθε επόμενη συμφωνία, οποιασδήποτε μορφής, να είναι χειρότερη από όποια προηγούμενη.
Και θέλω να ρωτήσω όλες τις πτέρυγες της Βουλής: Όταν μία κυβέρνηση διαπραγματεύεται ένα κορυφαίο ζήτημα όπως είναι το μακεδονικό, το κυπριακό, το ΝΑΤΟ κλπ, τι κάνει ένας σοβαρός πρωθυπουργός που ενδιαφέρεται να λύσει το πρόβλημα κι όχι να παίξει μικροκομματικά παιχνίδια μήπως και διασώσει την κυβέρνησή του; Δεν ζητά από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να συγκληθεί συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, ώστε να συμφωνηθεί μια εθνική γραμμή και να διαπραγματευτούμε ως χώρα; Κατηγορούσαμε τους άθλιους σαμαροβενιζέλους ότι διέλυσαν τη χώρα, κι εμείς τώρα διαπραγματευόμαστε ένα κορυφαίο ζήτημα με μία φράξια της κυβέρνησης και με την υπόλοιπη κυβέρνηση να διαφωνεί οριζόντια και κάθετα. Κυβερνάς με τα κοράκια και ζητάς από τα περιστέρια να σε στηρίξουν στα δύσκολα! Θα ήθελα, λοιπόν, να μου απαντήσουν ορισμένοι παλιοί μου σύντροφοι, που άλλοτε διαμαρτύρονταν για την κυβέρνηση των γερμανοτσολιάδων, γιατί είναι καλύτερη τώρα η κυβέρνηση των…αμερικανοτσολιάδων; Κατηγορούν μερικοί, ότι άλλοι σπέρνουν τον εθνικό διχασμό. Ποιοι κατηγορούν ποιους; Ο διχασμός είναι το εθνικό μας σπορ από το 1930 και αυτό πρέπει να το τελειώσουμε.
Μας ρωτάνε, γιατί, αφού εσείς θα στηρίζετε μια λύση για το μακεδονικό, θα ψηφίσετε την πρόταση δυσπιστίας προς την κυβέρνηση; Ψηφίζουμε την πρόταση δυσπιστίας, γιατί είναι μακράν η χειρότερη κυβέρνηση που έχει περάσει από την χώρα. Έχει υπογράψει τα χειρότερα, για να προσλαμβάνει και να ταΐζει πελατάκια, τα οποία μπορεί και τα βράδια να σπάνε στα Εξάρχεια και κανένα μαγαζί».
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
