Το θέμα της φορολογικής μεταχείρισης του εισοδήματος από γυναικείους αγροτικούς συνεταιρισμούς για αγρότισσες, που απασχολούνται και στην παρασκευή παραδοσιακών προϊόντων, με κίνδυνο να χάσουν την ιδιότητα του κατά κύριο επάγγελμα αγρότη, αναδεικνύει η βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης με το Ποτάμι, Κατερίνα Μάρκου, με ερώτησή της προς τους Υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων και Οικονομικών.
Το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα έντονο σε χωριά, που βρίσκονται σε ορεινές και απομακρυσμένες περιοχές, με μικρούς κλήρους, οπότε και το αγροτικό εισόδημα είναι ούτως ή άλλως περιορισμένο, με αποτέλεσμα να ανατρέπεται η απαιτούμενη ποσόστωση με την προσθήκη του – εξίσου μικρού – εισοδήματος από την απασχόληση στο συνεταιρισμό.
Η βουλευτής επισημαίνει τη σημαντική δραστηριότητα των γυναικείων αγροτικών συνεταιρισμών, που δίνουν ζωή στην ελληνική ύπαιθρο και προσφέρουν απασχόληση σε πολλές γυναίκες, και ζητά τη ρύθμιση του ζητήματος, αλλά και τη λήψη μέτρων, σε εφαρμογή και του άρθρου 2 του ν. 4384/2016, για τη στήριξη της συμμετοχής και της απασχόλησης των γυναικών και την ενίσχυση της οικονομικής τους αυτοτέλειας στην αγροτική παραγωγή.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης:
ΠΡΟΣ: α) τον Υπουργό Οικονομικών και β) τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
ΘΕΜΑ: Φορολογική μεταχείριση εισοδήματος από γυναικείους αγροτικούς συνεταιρισμούς
Οι γυναικείοι αγροτικοί συνεταιρισμοί έχουν να επιδείξουν σημαντική δραστηριότητα τα τελευταία χρόνια, δίνοντας ζωή στην ελληνική ύπαιθρο και προσφέροντας απασχόληση σε πολλές γυναίκες. Εξακολουθούν, όμως, να αντιμετωπίζουν μια σειρά γραφειοκρατικών και οργανωτικών προβλημάτων που εμποδίζουν την περαιτέρω ανάπτυξή τους.
Μεταξύ αυτών, είναι και το θέμα της φορολογικής μεταχείρισης των εισοδημάτων. Ειδικότερα, πολλές αγρότισσες που ανήκουν σε γυναικείους αγροτικούς συνεταιρισμούς απασχολούνται περιστασιακά στο συνεταιρισμό για την παρασκευή παραδοσιακών προϊόντων (γλυκά κουταλιού, μαρμελάδες, τραχανά, ζυμαρικά, κουλουράκια κ.λ.π.), χρησιμοποιώντας ως πρώτη ύλη τα προϊόντα που παράγουν.
Για την απασχόληση αυτή, μπορεί να λαμβάνουν κάποια επιπλέον αμοιβή από το συνεταιρισμό, πέραν των κερδών του συνεταιρισμού, δεδομένης της επιπλέον συνεισφοράς με την εργασία τους. Το εισόδημα, όμως, αυτό δεν λογίζεται ως αγροτικό, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να χάσουν την αγροτική τους ιδιότητα (κατά κύριο επάγγελμα αγρότισσες) επειδή το αγροτικό εισόδημα δεν αντιπροσωπεύει το 50% του συνολικού εισοδήματος.
Σχετική είναι η με αρ. πρωτ.: ΔΕΑΦΑ 1075426 ΕΞ 2015/2.6.2015 εγκύκλιος της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων με θέμα «Φορολογική μεταχείριση περιστασιακών αμοιβών που καταβάλλει γυναικείος συνεταιρισμός» η οποία ορίζει ότι το εν λόγω ευκαιριακό εισόδημα εξομοιώνεται με εισόδημα από μισθωτή εργασία και φορολογείται αναλόγως.
Το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα έντονο σε χωριά που βρίσκονται σε ορεινές και απομακρυσμένες περιοχές, με μικρούς κλήρους, οπότε και το αγροτικό εισόδημα είναι ούτως ή άλλως μικρό, με αποτέλεσμα να ανατρέπεται η ποσόστωση με την προσθήκη του – εξίσου μικρού – εισοδήματος από την απασχόληση στο συνεταιρισμό.
Το πρόβλημα είχε επισημανθεί και κατά τη συζήτηση στη Βουλή του ν. 4384/2016 [ΦΕΚ Α’ 78] για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς από την εκπρόσωπο του Γυναικείου Αγροτικού Συνεταιρισμού Παραδοσιακών Προϊόντων Αγίου Αντωνίου Θεσσαλονίκης. Έγινε μία απόπειρα αντιμετώπισης του θέματος με τη διάταξη του άρθρου 8 του σχεδίου νόμου, η οποία, όμως, λόγω κακής διατύπωσης, εν τέλει αποσύρθηκε χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις.
Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτάστε:
1) Προτίθεστε να προχωρήσετε σε ρύθμιση του χαρακτηρισμού του εν λόγω εισοδήματος ώστε να μην κινδυνεύουν οι αγρότισσες κατά κύριο επάγγελμα να απωλέσουν την αγροτική τους ιδιότητα λόγω αυτού;
2) Σε ποιες άλλες ενέργειες προτίθεστε να προβείτε, σε εφαρμογή και του άρθρου 2 του ν. 4384/2016, που αναφέρεται στη στήριξη της συμμετοχής και της απασχόλησης των γυναικών και την ενίσχυση της οικονομικής τους αυτοτέλειας στην αγροτική παραγωγή;
Η ερωτώσα βουλευτής
Κατερίνα Μάρκου – Β’ Θεσσαλονίκης
