Στην Ολομέλεια της Βουλής τοποθετήθηκε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Ποταμιού, Σπύρος Δανέλλης, με αφορμή το Ν/Σ του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, «Δασικές Συνεταιριστικές Οργανώσεις και άλλες διατάξεις».
Ο βουλευτής Ηρακλείου τόνισε πως το Ποτάμι στηρίζει επί της αρχής το νομοσχέδιο, το οποίο βρίσκεται προς την σωστή κατεύθυνση. Επεσήμανε ωστόσο πως η Κυβέρνηση έχει καθυστερήσει και αυτή στην εκπόνηση δασικών χαρτών και στην ολοκλήρωση του δασικού κτηματολογίου, που αποτελούν κατεξοχήν αναπτυξιακά έργα, επιτρέποντας νέες δημόσιες αλλά και ιδιωτικές επενδύσεις, ενώ παράλληλα προστατεύουν το δασικό περιβάλλον.
Αναφορικά με την τροπολογία του ΕΛΓΑ, ο Σπύρος Δανέλλης επεσήμανε την αναγκαιότητα εκσυγχρονισμού του κανονισμού του, προκειμένου να ανταποκριθεί στις σύγχρονες ανάγκες των γεωργών και των κτηνοτρόφων, όπως και να συμπεριλάβει ολόκληρους κλάδους, όπως η μελισσοκομία, τους οποίους σήμερα δεν καλύπτει.
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Ποταμιού με αφορμή, επίσης, τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την τελευταία εκλογική αναμέτρηση, υπενθύμισε την ακραία, μανιχαϊστική συνθηματολογία που επικράτησε τότε, η όποια εν τέλει δίχασε και πόλωσε περαιτέρω την ελληνική κοινωνία.
«Και είναι γνωστό πως ακόμη και στις δημοκρατίες, όταν η ηθική χρησιμοποιείται εργαλειακά οδηγεί σε έκπτωση και σε κανιβαλισμό των θεσμών. Και αυτό το βλέπουμε σήμερα, στην υπόθεση με τις τηλεοπτικές άδειες. Μιαν υπόθεση, στην οποία χάσατε την ιστορική ευκαιρία, να αναδιοργανώσετε και να εξυγιάνετε το όντως προβληματικό ραδιοτηλεοπτικό τοπίο με θεσμικό τρόπο».
Σε σχέση με το ζήτημα των ημερών, την Τράπεζα Αττικής, ζήτησε από την κυβέρνηση και κυρίως από τον κ. Σπίρτζη απαντήσεις, για την περιπέτεια των χρημάτων του Ταμείου Συντάξεων των Μηχανικών.
Κλείνοντας, ο Σπύρος Δανέλλης αναφέρθηκε και στην επέτειο της αυτοπυρπόλησης του 22χρονου Κερκυραίου φοιτητή της Γεωλογίας, Κώστα Γεωργάκη, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «όσοι πονούν τη Δημοκρατία φτάνουν και να καίγονται για τις ιδέες και τα ιδανικά τους, αλλά δεν διανοούνται να καίνε συνανθρώπους τους. Και επ’ ευκαιρία της αναβληθείσας – με την έναρξή της - δίκης για την υπόθεση της Marfin, θα πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι, πως η τραγωδία που εκτυλίχθηκε, δεν ήταν αποτέλεσμα ενός αγώνα για την Δημοκρατία και τα ιδανικά της, αλλά η έκφραση μιας κτηνώδους, θυμικής και ανορθολογικής φαντασίωσης, πως έτσι χτυπιούνται οι υποτιθέμενοι εχθροί της».
Δείτε το βίντεο της ομιλίας:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Σήμερα κλείνουμε ένα χρόνο από τις τελευταίες εκλογές.
«Τελειώνουμε με το παλιό» έλεγε ο κ. Πρωθυπουργός, στην τελευταία προεκλογική του ομιλία στο Σύνταγμα.
«Με το παλιό και το φθαρμένο».
Πόσο κοντά είμαστε όμως σε αυτό;
Γιατί θαρρώ, πως όλη αυτή η μανιχαϊστική συνθηματολογία που στήθηκε πάνω σε αυτό το μότο, όλη αυτή η ρητορική της ηθικής, αποδεικνύεται σήμερα πως δεν ήταν παρά ακόμη ένα εργαλείο διχασμού και πόλωσης.
Και είναι γνωστό πως ακόμη και στις δημοκρατίες, όταν η ηθική χρησιμοποιείται εργαλειακά οδηγεί σε έκπτωση και σε κανιβαλισμό των θεσμών.
Μα πάνω από όλα οδηγεί σε νέα εμφυλιοπολεμικά δίπολα, που καθόλου δεν προμηνύουν το καινούριο, αλλά αντίθετα παραπέμπουν ευθέως στο «παλιό».
Σε αυτό το «παλιό» της διαπλοκής, της διαφθοράς, της χειραγώγησης των υπολοίπων εξουσιών από την εκτελεστική εξουσία, στην εξαχρείωση εν τέλει της δημόσιας ζωής.
Κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης δεν τελειώσατε με το «παλιό».
Δυστυχώς, το αναπαράγετε.
Και όχι μόνο το αναπαράγετε, αλλά το φτιασιδώνετε με ιδεολογικά κλισέ, προκειμένου να γαντζωθείτε στην εξουσία και όχι να την αλλάξετε.
Τα ιδεολογικά κλισέ όμως δεν προάγουν την Δημοκρατία.
Αντιθέτως την στενεύουν, καθώς οι πολίτες χωρίζονται σε «καλούς και κακούς», σε πολίτες πρώτης ή δεύτερης κατηγορίας, στους «δικούς μας και τους άλλους».
Μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα περιμέναμε να έχει ως πρόταγμα μια Δημοκρατία των συνθέσεων.
Μια κυβέρνηση της Αριστεράς, θα περιμέναμε να αναγνωρίζει πως η Δημοκρατία δεν είναι ένας κατακτημένος στόχος, αλλά μια διαρκής πάλη αυτοκριτικής και αυτοβελτίωσης, όλων όσοι την συνθέτουν.
Και εσείς δεν φαίνεται να το πράττετε αυτό.
Γιατί όχι μόνο δεν αναγνωρίζετε τις ανεπάρκειές σας, αλλά αντίθετα, θεωρητικοποιώντας τις, τις επιτείνετε.
Και αυτό δεν είναι αριστερή πολιτική σήμερα.
Σκοπός της Αριστεράς είναι να υπερβεί τις παγίδες της εξουσίας και να ασκήσει διαυγή πολιτική, χωρίς ιδιοτέλειες και αποκλεισμούς.
Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε, αφού μιλάμε για το «καινούριο και το παλιό», πως ο βοναπαρτισμός χαρακτήρισε το χθες βεβαίως.
Όμως βλέπουμε εκφάνσεις του, στο σήμερα, στην υπόθεση με τις τηλεοπτικές άδειες.
Μιαν υπόθεση, στην οποία χάσατε την ιστορική ευκαιρία, να αναδιοργανώσετε και να εξυγιάνετε το όντως προβληματικό ραδιοτηλεοπτικό τοπίο με θεσμικό τρόπο.
Γιατί για την Αριστερά ο έλεγχος και η εξουσία δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός.
Πολύ περισσότερο δεν γίνεται για να εγκαθιδρύσει η ίδια, τα νέα, δικά της τζάκια.
Τζάκια που παραπέμπουν ευθέως σε ημέρες, σε πρόσωπα και καταστάσεις που ξαναζήσαμε στα τέλη της δεκαετίας του ’80, σε ένα ιδιότυπο déjà vu.
Να πάψουμε επιτέλους να κοροϊδευόμαστε.
Εγχώρια επιτήδεια «αρπαχτικά», που εμφανίζονται με περισσό θράσος ακόμη και σήμερα, αποτελούν τους νέους οικονομικούς βαρόνους.
Η στρεψόδικη λογική των συμψηφισμών, του «επειδή τα έκαναν οι άλλοι τα κάνουμε και εμείς», εξαϋλώνουν το περίφημο ηθικό πλεονέκτημά σας.
Πλεονέκτημα που δεν αποτελεί σφραγίδα δωρεάς βεβαίως.
Πρόταγμά σας θα έπρεπε να είναι η ενδυνάμωση των δημοκρατικών θεσμών, μέσα από την τήρηση του Συντάγματος.
Αναπαράγετε το παλιό.
Καθώς εκκρεμούν επαρκείς απαντήσεις για το τι ακριβώς έχει συμβεί με την Τράπεζα Αττικής και όχι μόνο με τις συνεχείς αλλαγές διοικήσεων.
Κάποιες συμπτώσεις στο πλαίσιο της έντασης μεταξύ κυβέρνησης και Κεντρικού Τραπεζίτη φαντάζουν να υπερβαίνουν ακόμη και το νόμο του Μέρφυ.
Επιπλέον, για την Τράπεζα Αττικής οφείλονται πολλές απαντήσεις – και έχω αναφερθεί ξανά από αυτό εδώ το βήμα, όταν μιλούσαμε στο νομοσχέδιο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών – για την περιπέτεια των χρημάτων του Ταμείου Συντάξεων των Μηχανικών.
Ο κ. Σπίρτζης ως, ο επί κρίσιμα έτη, πρόεδρος του ΤΕΕ ξέρει πολλά και θα πρέπει να μας δώσει απαντήσεις.
Και είχα ξανα-αναφερθεί τότε – όχι μόνο με την βουλευτική μου ιδιότητα – αλλά και ο ίδιος ως μέλος, τόσο του ΤΕΕ, όσο και του ΤΣΜΕΔΕ.
Και φαντάζομαι ότι εκφράζω την αγωνία και την οργή του συνόλου των συναδέλφων τεχνικών επιστημόνων εντός και εκτός Βουλής.
Αναπαράγετε το «παλιό».
Μειώνετε δήθεν την ανεργία, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, μα με μια προσεκτικότερη ματιά και πέρα από τις θριαμβολογίες σας, αυτό που κάνατε στην πραγματικότητα, δεν είναι παρά να διογκώνετε το αναποτελεσματικό και δυσκίνητο δημόσιο, με προσλήψεις των δικών σας παιδιών.
27700 προσλήψεις στο δημόσιο, από τον Ιούνιο του 2015, μέχρι τον Ιούνιο του 2016.
Σχεδόν μισό δις, το κόστος διατήρησης αυτού του κομματικού στρατού.
Ή αλλιώς το μισό ΕΚΑΣ που κόπηκε από τους μικροσυνταξιούχους.
Και θα έλεγε κανείς πως η μείωση της ανεργίας προηγείται ως στόχος από την περικοπή των συντάξεων.
Είναι όμως έτσι;
Που εργάζονται όλοι αυτοί;
Ποιες πάγιες ανάγκες της κρατικής μηχανής εξυπηρετούν;
Έγιναν περιγράμματα θέσεων, που θα εξασφάλιζαν την ποιοτική αναβάθμιση της ελληνικής δημόσιας διοίκησης, προκειμένου να καταστεί αυτή μοχλός ανάπτυξης;
Κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης.
Θα μπορούσατε όντως να έχετε φέρει το καινούριο.
Φευ!
Επιλέξατε να συντηρήσετε το παλιό.
Αλλά χρειάζεται θάρρος.
Χρειάζεται θάρρος να αποχωριστεί κανείς τις ιδεοληπτικές κορώνες που τον έφεραν στην εξουσία και να υιοθετήσει τη ρητορική του ορθού λόγου και της πραγματικότητας.
Για άλλη μια φορά, λίγο πριν το σφύριγμα της λήξης, θα τρέξουμε να κλείσουμε τα προαπαιτούμενα και την αξιολόγηση.
Ξανά το μαρτύριο της σταγόνας.
Σχετικά τώρα με το νομοσχέδιο, το οποίο υπερψηφίζουμε.
Ένα νομοσχέδιο το οποίο ταχτοποιεί ένα ζήτημα.
Θα ήταν πολύ αποδοτικότερη η συμβολή αυτού του ν/σ κύριε Υπουργέ αν είχαν ουσιαστικά οι μεγάλες εκκρεμότητες των δασικών χαρτών και του δασικού κτηματολογίου.
Σε σχέση με την τροπολογία για τους σταθμούς μεταφόρτωσης απορριμάτων στην Κρήτη και την Εύβοια, δεν είμαστε αρνητικοί αλλά θα θέλαμε κάποιες διευκρινήσεις.
Στην Κρήτη, όπου έχει δρομολογηθεί η διαχείριση απορριμμάτων και δεν υπάρχουν προβλήματα σε ένταση, δεν νομίζω ότι θα υπάρξει απαίτηση χωροθετησης ΣΜΑ, μέσα σε δασικές εκτάσεις.
Αναφορικά με την τροπολογία που αφορά τον ΕΛΓΑ θεωρούμε πως πρέπει να γίνει αποδεκτή, γιατί είναι ορθολογική.
Η τροπολογία αυτή είναι δημοσιονομικά ουδέτερη, δεν φέρνει επιπρόσθετα οικονομικά βάρη γιατί ο ΕΛΓΑ είναι αυτοχρηματοδοτούμενος.
Μιλώντας για τον ΕΛΓΑ, δράττομαι της ευκαιρίας να υπενθυμίσω στον Υπουργό πως απαιτείται άμεσα αναδιαμόρφωση και εκσυγχρονισμός του κανονισμού του, ο οποίος είναι πεπαλαιωμένος και δεν καλύπτει πάρα πολλές σύγχρονες ανάγκες των αγροτών και των κτηνοτρόφων.
Ολόκληροι κλάδοι, όπως ο μελισσοκομικός μένουν εκτός των προβλέψεών του.
Και αυτό πρέπει να αλλάξει.
Κλείνοντας, θέλω να αναφερθώ με μια μικρή καθυστέρηση και σε μια άλλη επέτειο.
Μακρινή και ξεχασμένη από τους πολλούς, δυστυχώς.
Το ξημέρωμα της 19ης Σεπτεμβρίου του 1970, αυτοπυρπολήθηκε στην Γένοβα ο 22χρονος Κερκυραίος φοιτητής Γεωλογίας, Κώστας Γεωργάκης.
Έδωσε τη ζωή του για να αφυπνίσει τις συνειδήσεις στην Ευρώπη, αλλά και στην Ελλάδα ενάντια στη χούντα.
«Δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά, παρά να σκέφτομαι και να ενεργώ ως ελεύθερο άτομο», έγραφε λίγο πριν βάλει τέλος στη ζωή του.
Ένας πραγματικός ήρωας της Δημοκρατίας από τους ελάχιστους.
Και όσοι πονούν τη Δημοκρατία φτάνουν και να καίγονται για τις ιδέες και τα ιδανικά τους, αλλά δεν διανοούνται να καίνε συνανθρώπους τους.
Και επ’ ευκαιρία της αναβληθείσας – με την έναρξή της - δίκης για την υπόθεση της Marfin, που έχει αγγίξει τα όρια της αρνησιδικίας, θα πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι, χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις:
Η τραγωδία στη Marfin, δεν ήταν αποτέλεσμα ενός αγώνα για την Δημοκρατία και τα ιδανικά της, ή την εθνική αξιοπρέπεια που «τσαλακώνονταν» από τους εταίρους μας, αλλά η έκφραση μιας κτηνώδους, θυμικής και ανορθολογικής φαντασίωσης, πως έτσι χτυπιούνται οι υποτιθέμενοι εχθροί της.
Και σε αυτά δεν σηκώνει καμία έκπτωση.
Ευχαριστώ.
