«54.000 ευρώ ημερησίως χάνει το Δημόσιο από την καθυστέρηση ολοκλήρωσης του διαγωνισμού του ορολογικού ελέγχου του αίματος»
Ο διαγωνισμός αφορά τη σύναψη συμφωνίας για τέσσερα χρόνια με έναν μειοδότη για τον υποχρεωτικό έλεγχο μονάδων αίματος για τα μεταδιδόμενα, με τη μετάγγιση, νοσήματα. Μέχρι σήμερα, ο έλεγχος διενεργούνταν σε 96 κέντρα στα Νοσοκομεία όλης της χώρας και η ανάγκη συγκεντροποίησης ήταν επί σειρά ετών αίτημα όλων των εμπλεκομένων στο χώρο της αιμοδοσίας. Υπολογίζεται ότι, όταν ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός, το σύστημα υγείας θα εξοικονομεί 19,8 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Σύμφωνα με το από 28/12/2015 δελτίο τύπου του Υπουργείου Υγείας «ο ορολογικός έλεγχος του αίματος, που διενεργούνταν στα 96 κέντρα στα Νοσοκομεία όλης της χώρας κόστιζε 26.500.000 ευρώ το χρόνο και με την διενέργεια του ελέγχου από τέσσερα κέντρα, υπό τον έλεγχο του Ε.ΚΕ.Α το κόστος ανέρχεται στα 6.700.000 ευρώ». Με άλλα λόγια, κάθε μέρα που καθυστερεί η ολοκλήρωση του διαγωνισμού το Δημόσιο ζημιώνεται με 54.000 ευρώ. Επιτυχημένο προηγούμενο αποτελεί ο διαγωνισμός για τον μοριακό έλεγχο του αίματος. Το ελληνικό Δημόσιο δαπανούσε, μέχρι πριν από περίπου έναν χρόνο, 28,8 εκατομμύρια ευρώ, συμπεριλαμβανομένης και της μεταφοράς του αίματος. Σήμερα, ο μοριακός έλεγχος του αίματος κοστίζει σε όλη τη χώρα 6,28 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο.
Ωστόσο, οι διαδικασίες που ακολουθούνται στο πλαίσιο της διαγωνιστικής διαδικασίας γεννούν πολλά και εύλογα ερωτήματα. Πρώτον, ο διαγωνισμός δεν διεξάγεται από την Επιτροπή Προμηθειών Υγείας (ΕΠΥ), αλλά από το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας (ΕΚΕΑ). Κατόπιν αναιτιολόγητης απόφασης του Υπουργείου Υγείας παρακάμφθηκε η ΕΠΥ και ο ορολογικός διεξήχθη από το ΕΚΕΑ, το οποίο δεν έχει την υποδομή, για να διενεργήσει ηλεκτρονικό μειοδοτικό διαγωνισμό. Δεύτερον, η επιλογή του Υπουργείου οδηγεί στην ύπαρξη μίας και μοναδικής προσφοράς για κάθε συμμετέχοντα, δίχως δυνατότητα μειοδοσίας. Τρίτον, η ανάθεση και των 4 κέντρων του ΕΚΕΑ θα γίνει σε έναν προμηθευτή, σύμφωνα με την προκήρυξη, σε αντίθεση με τον προηγούμενο διαγωνισμό του μοριακού ελέγχου, που προέβλεπε έναν προμηθευτή για κάθε κέντρο, για να μην παρουσιαστούν φαινόμενα αδυναμίας εξυπηρέτησης. Τέταρτον, ενώ μέριμνα από πλευράς της αναθέτουσας αρχής θα έπρεπε να είναι η ανάπτυξη του ανταγωνισμού, ώστε να επιλεγεί η βέλτιστη λύση, οι προδιαγραφές που τέθηκαν στα τεύχη δημοπράτησης ήταν, πέραν του συνήθους, αυστηρές. Έτσι, η συμμετοχή περιορίστηκε σε δύο μόνο εταιρείες. Μάλιστα, η μία από τις δύο συμμετέχουσες αποκλείστηκε από την Επιτροπή του διαγωνισμού και υπέβαλε ένσταση στην Επιτροπή, καθώς και αίτηση ασφαλιστικών μέτρων ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Ο βουλευτής Λάρισας με το Ποτάμι, κ. Κώστας Μπαργιώτας, ρωτά τον Υπουργό: Γιατί καθυστερεί η ολοκλήρωση του διαγωνισμού; Για ποιους λόγους επέλεξε η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου να διεξαχθεί ο διαγωνισμός από το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας (ΕΚΕΑ) και όχι από την Επιτροπή Προμηθειών Υγείας (ΕΠΥ), κατά το πετυχημένο μοντέλο του διαγωνισμού του μοριακού ελέγχου; Γιατί δεν έγινε ηλεκτρονικός μειοδοτικός διαγωνισμός; Γιατί προκρίθηκε η επιλογή του ενός προμηθευτή και για τα 4 κέντρα αίματος, σε αντίθεση με τον προηγούμενο διαγωνισμό του μοριακού ελέγχου, που προέβλεπε έναν προμηθευτή για κάθε κέντρο;
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης:
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ
ΘΕΜΑ: «54.000 ευρώ ημερησίως χάνει το Δημόσιο από την καθυστέρηση ολοκλήρωσης του διαγωνισμού του ορολογικού ελέγχου του αίματος»
Κύριε Υπουργέ,
ο διαγωνισμός που βρίσκεται σε εξέλιξη (ημερομηνία προσφορών 07/03/2016 και ημερομηνία αποσφράγισης προσφορών 11/03/2016) για τη συγκεντροποίηση του ορολογικού ελέγχου των μονάδων αίματος σε 4 Κέντρα Αίματος αποτελεί αναμφίβολα θετική εξέλιξη, αφού επιτυγχάνεται εξοικονόμηση πόρων. Ο διαγωνισμός αφορά τη σύναψη συμφωνίας για τέσσερα χρόνια με έναν μειοδότη για τον υποχρεωτικό έλεγχο μονάδων αίματος για τα μεταδιδόμενα, με τη μετάγγιση, νοσήματα. Πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους διαγωνισμούς των τελευταίων ετών, μετά τον μοριακό έλεγχο.
Μέχρι σήμερα, ο έλεγχος διενεργούνταν σε 96 κέντρα στα Νοσοκομεία όλης της χώρας και η ανάγκη συγκεντροποίησης ήταν επί σειρά ετών αίτημα όλων των εμπλεκομένων στο χώρο της αιμοδοσίας. Η πολυδιάσπαση των υπηρεσιών αιμοδοσίας δημιουργούσε αντικειμενικές δυσκολίες στην κάλυψη των αυξημένων απαιτήσεων ενός σύγχρονου Εθνικού Αιμοδοσιακού Συστήματος (επαρκές και ειδικευμένο προσωπικό, σύγχρονος εξοπλισμός υψηλής παραγωγικότητας, ενιαίες διαδικασίες ποιοτικών ελέγχων, κατάλληλες εργαστηριακές υποδομές). Η συγκεντροποίηση υπηρεσιών αιμοδοσίας είναι μια τάση που υπάρχει εδώ και χρόνια σε όλο τον κόσμο, αφού πέραν της ποιοτικής αναβάθμισης των υπηρεσιών, εξασφαλίζονται οικονομίες κλίμακας σε διαδικασίες, υποδομές και λειτουργικά κόστη. Στην Ολλανδία, για παράδειγμα, το κέντρο Sanguin είναι το μοναδικό εξουσιοδοτημένο κέντρο διαχείρισης των αναγκών σε αίμα και προϊόντα αίματος, απασχολεί 3.000 επιστήμονες και τεχνικό προσωπικό και ταυτόχρονα έχει εκτεταμένο ρόλο στην επιστημονική έρευνα.
Υπολογίζεται ότι, όταν ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός, το σύστημα υγείας θα εξοικονομεί 19,8 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Σύμφωνα με το από 28/12/2015 δελτίο τύπου του Υπουργείου Υγείας «ο ορολογικός έλεγχος του αίματος, που διενεργούνταν στα 96 κέντρα στα Νοσοκομεία όλης της χώρας κόστιζε 26.500.000 ευρώ το χρόνο και με την διενέργεια του ελέγχου από τέσσερα κέντρα, υπό τον έλεγχο του Ε.ΚΕ.Α το κόστος ανέρχεται στα 6.700.000 ευρώ». Με άλλα λόγια, κάθε μέρα που καθυστερεί η ολοκλήρωση του διαγωνισμού το Δημόσιο ζημιώνεται με 54.000 ευρώ. Επιτυχημένο προηγούμενο αποτελεί ο διαγωνισμός για τον μοριακό έλεγχο του αίματος Η εξοικονόμηση που επετεύχθη ήταν τεράστια. Το ελληνικό Δημόσιο δαπανούσε, μέχρι πριν από περίπου έναν χρόνο, 28,8 εκατομμύρια ευρώ, συμπεριλαμβανομένης και της μεταφοράς του αίματος. Σήμερα, ο μοριακός έλεγχος του αίματος κοστίζει σε όλη τη χώρα 6,28 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο.
Ωστόσο, οι διαδικασίες που ακολουθούνται στο πλαίσιο της διαγωνιστικής διαδικασίας γεννούν πολλά και εύλογα ερωτήματα. Πρώτον, ο διαγωνισμός δεν διεξάγεται από την Επιτροπή Προμηθειών Υγείας (ΕΠΥ), αλλά από το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας (ΕΚΕΑ). Κατόπιν αναιτιολόγητης απόφασης του Υπουργείου Υγείας παρακάμφθηκε η ΕΠΥ και ο ορολογικός διεξήχθη από το ΕΚΕΑ, το οποίο δεν έχει την υποδομή, για να διενεργήσει ηλεκτρονικό μειοδοτικό διαγωνισμό. Δεύτερον, η επιλογή του Υπουργείου οδηγεί στην ύπαρξη μίας και μοναδικής προσφοράς για κάθε συμμετέχοντα, δίχως δυνατότητα μειοδοσίας. Αξίζει να τονιστεί ότι η ΕΠΥ προ δύο ετών περίπου ολοκλήρωσε τον διαγωνισμό για τον μοριακό έλεγχο του αίματος, ευθύνης του ΕΚΕΑ, με το σύστημα της ηλεκτρονικής μειοδοσίας. Ο διαγωνισμός χαρακτηρίστηκε εξαιρετικά επιτυχημένος, καθώς πέτυχε σημαντική έκπτωση σε σχέση με το κόστη του μοριακού ελέγχου τα προηγούμενα έτη. Αντίστοιχο πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η διαδικασία πλειοδοσίας των τηλεοπτικών αδειών.
Τρίτον, η ανάθεση και των 4 κέντρων του ΕΚΕΑ θα γίνει σε έναν προμηθευτή, σύμφωνα με την προκήρυξη, σε αντίθεση με τον προηγούμενο διαγωνισμό του μοριακού ελέγχου, που προέβλεπε έναν προμηθευτή για κάθε κέντρο, για να μην παρουσιαστούν φαινόμενα αδυναμίας εξυπηρέτησης. Τέταρτον, ενώ μέριμνα από πλευράς της αναθέτουσας αρχής θα έπρεπε να είναι η ανάπτυξη του ανταγωνισμού, ώστε να επιλεγεί η βέλτιστη λύση, οι προδιαγραφές που τέθηκαν στα τεύχη δημοπράτησης ήταν, πέραν του συνήθους, αυστηρές. Έτσι, η συμμετοχή περιορίστηκε σε δύο μόνο εταιρείες. Μάλιστα, η μία από τις δύο συμμετέχουσες αποκλείστηκε από την Επιτροπή του διαγωνισμού. Η αποκλειόμενη εταιρεία ισχυρίζεται ότι ο λόγος αποκλεισμού της είναι αβάσιμος και υπέβαλε ένσταση στην Επιτροπή, καθώς και αίτηση ασφαλιστικών μέτρων ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Κατόπιν τούτων, ερωτάσθε:
1) Γιατί καθυστερεί η ολοκλήρωση του διαγωνισμού του ορολογικού ελέγχου του αίματος εξαιτίας της οποίας το Δημόσιο ζημιώνεται με 54.000 ευρώ ημερησίως;
2) Για ποιους λόγους επέλεξε η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου να διεξαχθεί ο διαγωνισμός από το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας (ΕΚΕΑ) και όχι από την Επιτροπή Προμηθειών Υγείας (ΕΠΥ), κατά το πετυχημένο μοντέλο του διαγωνισμού του μοριακού ελέγχου;
3) Γιατί δεν έγινε ηλεκτρονικός μειοδοτικός διαγωνισμός;
4) Γιατί προκρίθηκε η επιλογή του ενός προμηθευτή και για τα 4 κέντρα αίματος, σε αντίθεση με τον προηγούμενο διαγωνισμό του μοριακού ελέγχου, που προέβλεπε έναν προμηθευτή για κάθε κέντρο;
5) Οι «τραβηγμένες προδιαγραφές» δεν οδηγούν σε αποθάρρυνση και άρα έμμεσο αποκλεισμό εταιρειών, πλήττοντας καίρια τον ανταγωνισμό;
Ο ΕΡΩΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΓΙΩΤΑΣ – ΛΑΡΙΣΑΣ
