Ομιλία Γ. Μαυρωτά στην Ολομέλεια κατά τη συζήτηση για την επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών
Ο Αντιπρόεδρος του Ποταμιού, Γιώργος Μαυρωτάς, ξεκίνησε την ομιλία του στην ολομέλεια για την επικύρωσή της Συμφωνίας των Πρεσπών, λέγοντας ότι μπορεί κάποιοι να διέλυσαν την κοινοβουλευτική ομάδα του Ποταμιού, η φωνή του όμως θα συνεχίσει να ακούγεται στη Βουλή, χωρίς μάλιστα αριστερές ή δεξιές εκπτώσεις. Σε ότι αφορά στη συμφωνία, επεσήμανε ότι το Ποτάμι είχε από το 2014 στις θέσεις του την εθνική γραμμή και δεν κάνει μεταβολή, όπως άλλα κόμματα, όταν έρχεται η ώρα του «δια ταύτα». Διαπιστώνοντας, πως η προϊστορία των διαπραγματεύσεων είχε οδηγήσει, πρακτικά, στη διεθνή αναγνώριση της γείτονας χώρας ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας», εκτίμησε πως η εν λόγω Συμφωνία επιτυγχάνει την ανακοπή της μονοπωλιακής χρήσης του όρου. Επανέλαβε πως η Συμφωνία δεν θα πρέπει ούτε να εξιδανικεύεται ούτε να δαιμονοποιείται.
Επέμεινε, πως το πλέον αρνητικό χαρακτηριστικό της Συμφωνίας είναι η εργαλειοποίησή της, τόσο από πλευράς Κυβέρνησης όσο και από πλευράς Αντιπολίτευσης. Η προσπάθεια του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να δημιουργήσει προβλήματα σε Ν.Δ. και ΚΙΝ.ΑΛ. οδήγησε τα δύο κόμματα στην αποκήρυξη της Συμφωνίας, προκειμένου να διασφαλίσουν τα ακροατήριά τους και, έτσι, όχι μόνο χάθηκε η ευκαιρία για μια διεξοδική συζήτηση σε βάση επιχειρημάτων, αλλά αναβίωσαν ακόμα και εμφυλιοπολεμικά σύνδρομα.
Παρουσίασε τα, κατά τη γνώμη του, δύο βασικά θετικά σημεία της Συμφωνίας. Πρώτον, τη διακοπή της μονοπωλιακής χρήσης του όρου Μακεδονία που defacto είχε κερδίσει η γειτονική χώρα και την αποσαφήνιση ότι υπάρχει και άλλη Μακεδονία, ιστορικά συνδεδεμένη με την Ελλάδα. Δεύτερον, το γεωπολιτικό όφελος με τη σταθεροποίηση της γείτονος, χάρη στην Ευρωατλαντική προοπτική της, την ανάδειξη της χώρας μας ως πυλώνα σταθερότητας στην περιοχή και τη δυνατότητα των Βαλκανίων να εκπέμψουν θετικά μηνύματα στη διεθνή κοινότητα που θα οδηγήσουν και σε αναπτυξιακές ευκαιρίες.
Τέλος, απέρριψε ως ανεδαφικές τις θέσεις για ονομασία, που δεν θα περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία» και την πιθανότητα επαναδιαπραγμάτευσης της Συμφωνίας από Κυβέρνηση της Ν.Δ., κρίνοντας πως αν το ζήτημα δεν λυθεί τώρα με τη συμμετοχή μας, θα λυθεί ερήμην μας με χειρότερα αποτελέσματα. Ολοκληρώνοντας, ανέφερε ότι στην ιστορική αυτή συνεδρίαση του κοινοβουλίου εκφράζει τους χιλιάδες συμπολίτες μας, που θεωρούν θετική τη συμφωνία και ταυτόχρονα αρνητική τη θητεία του ΣΥΡΙΖΑ.
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Είναι η πρώτη μου ομιλία ως ανεξάρτητος πλέον βουλευτής, καθότι κάποιοι φρόντισαν να διαλύσουν εσπευσμένα την κοινοβουλευτική ομάδα του Ποταμιού (και μάλιστα πολύ γρήγορα έγιναν αντι-Ποταμικοί σαν έτοιμοι από καιρό). Η φωνή όμως του Ποταμιού θα συνεχίσει να ακούγεται στη Βουλή πιο καθαρή πια, χωρίς δεξιές και αριστερές εκπτώσεις.
Να έρθω στο θέμα μας. Mε τη συμφωνία των Πρεσπών δεν γράφουμε σε λευκό χαρτί. Υπάρχει προϊστορία. Έως το 2007 περίπου 140 κράτη (μεταξύ των οποίων Αμερική, Ρωσία και Κίνα) την είχαν αναγνωρίσει με τη συνταγματική της ονομασία ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Έκτοτε, προκειμένου να ανακοπεί αυτό το μονοπώλιο του ονόματος από τη γειτονική χώρα, η εθνική γραμμή για το όνομα της γείτονος διαμορφώθηκε ως εξής:
https://www.mfa.gr/to-zitima-tou-onomatos-tis-pgdm/
«σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό πριν από τη λέξη «Μακεδονία» που θα ισχύει έναντι όλων (ergaomnes), για κάθε χρήση, εσωτερική και διεθνή,». Το Ποτάμι από την ίδρυσή του το 2014 έχει στις θέσεις του την αποδοχή αυτής της εθνικής γραμμής. Το ίδιο υποστήριζαν και άλλα κόμματα. Η διαφορά είναι ότι εμείς δεν κάναμε μεταβολή όταν ήρθε η ώρα του «δια ταύτα». Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που το Ποτάμι μεταξύ εθνικού και κομματικού συμφέροντος, επιλέγει το πρώτο.
Η συμφωνία των Πρεσπών είναι μια συμφωνία που δεν πρέπει ούτε να την εξιδανικεύουμε ούτε να την δαιμονοποιούμε. Όμως τα θετικά της συμφωνίας υπερτερούν των αρνητικών και ο πολύπειρος πρέσβης ο κ.Κακλίκης μας έχει κάνει μια αναλυτικότατη ενημέρωση.
Κατά τη γνώμη μου όμως το πιο αρνητικό κομμάτι της συμφωνίας δεν είναι μέσα στη συμφωνία. Το πιο αρνητικό κομμάτι της συμφωνίας είναι η εκμετάλλευσή της στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό. Η κυβέρνηση την είδε σαν μια ευκαιρία να πετύχει με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Από τη μία να λύσει ένα «ζόρικο» πρόβλημα, βελτιώνοντας τη διεθνή της εικόνα. Και από την άλλη, να διεμβολίσει την αντιπολίτευση. Έτσι, διαπραγματεύθηκε χωρίς να επιδιώξει ευρύτερες συναινέσεις.
Η Ν.Δ., μπροστά στον κίνδυνο διάσπασης έκλινε επί δεξιά, αποκηρύσσοντας τη συμφωνία με αφορμή τα σημεία συμβιβασμού. Το ίδιο έκανε και το Κίνημα Αλλαγής παρά την αντίθετη άποψη των 5 από τα 6 μέλη του πολιτικού συμβουλίου, προφανώς βλέποντας μια ευκαιρία να προσελκύσει το «πατριωτικό ΠΑ.ΣΟ.Κ.» που είχε πάει στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Αυτή η εργαλειοποίησηστο εσωτερικό κατέληξε γρήγορα σε ένα διχασμό με αποτέλεσμα. Όσοι συμφωνούν με την κύρωση να θεωρούνται προδότες και όσοι διαφωνούν ακροδεξιοί. Εγώ δεν το βλέπω έτσι. Εγώ βλέπω πατριώτες υπέρ και πατριώτες κατά της συμφωνίας.
Όμως μέσα σε αυτό το διχαστικό σκηνικό η συζήτηση δεν έγινε με επιχειρήματα αλλά με αναθέματα. Χάσαμε έτσι την ευκαιρία να δούμε. Τι κερδίζουμε από αυτά που defacto είχαμε χάσει τα τελευταία 25 χρόνια. Πού συμβιβαζόμαστε και με τι ασφαλιστικές δικλείδες; Πού πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας και να είμαστε σε εγρήγορση; (γιατί ως γνωστόν οι συμφωνίες κρίνονται στην εφαρμογή).
Μια συμφωνία που θα μπορούσε να είναι κτήμα όλου του ευρωπαϊκού τόξου του πολιτικού συστήματος, εντάχθηκε στο εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι. Ακόμα και εμφυλιοπολεμικά σύνδρομα αναβίωσαν, επειδή ακριβώς οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές, είδαν τη συμφωνία αυτή υπό το πρίσμα του παρελθόντος και όχι του μέλλοντος, με την ακροδεξιά να τρίβει τα χέρια της.
Η εργαλειοποίηση της συμφωνίας είναι λοιπόν το κύριο αρνητικό. Τα βασικά θετικά σημεία της συμφωνίας είναι δύο κατά τη γνώμη μου.
Πρώτον, με τον όρο «Βόρεια Μακεδονία» σπάμε το μονοπώλιο του όρου Μακεδονία που de facto είχε κατακτήσει η γειτονική χώρα τα τελευταία 25 χρόνια. Με το «Βόρεια Μακεδονία» η διεθνής κοινότητα συνειδητοποιεί ότι υπάρχει μια ευρύτερη Μακεδονία. Και εκεί το μεγαλύτερο και καλύτερο κομμάτι το έχει η Ελλάδα. Ποιό; Αυτό που έχει την αρχέγονη Μακεδονία, την ιστορική Μακεδονία. Το κομμάτι που έχει δώσει την αίγλη στον όρο «Μακεδονία» και είναι γνωστή παγκοσμίως (Ιστορία, Μέγας Αλέξανδρος κλπ.) Τώρα πλέον τα περί της ιστορικής κληρονομιάς μπαίνουν ρητά στη συμφωνία κανείς δεν μπορεί ποτέ να τα αμφισβητήσει. Αυτό είναι κατά τη γνώμη μου το πρώτο μεγάλο κέρδος.
Το δεύτερο μεγάλο κέρδος είναι το γεωπολιτικό. Σταθεροποιείται η γειτονική χώρα με την Ευρωατλαντική προοπτική της, κάτι απόλυτα συμβατό με τον δυτικό προσανατολισμό και της δικής μας χώρας. Σε ένα ασταθές βαλκανικό σκηνικό όπου Ρώσοι, Τούρκοι έχουν ήδη διεισδύσει στα Σκόπια, η χώρα μπαίνει σε μια δυτική τροχιά αντί να γίνει προτεκτοράτο τους. Έτσι απομακρύνεται ο κίνδυνος να διαμελισθεί και να έχουμε στα βόρεια σύνορά μας μια μεγάλη Αλβανία και μια μεγάλη Βουλγαρία. Θα αναπτυχθούν ομαλότερα οι σχέσεις και η χώρα μας θα παίξει τον ρόλο του πυλώνα σταθερότητας στην περιοχή. Τα Βαλκάνια και η Ελλάδα θα εκπέμψουν επιτέλους κάποια καλά νέα και αυτό είναι σημαντικό και αναπτυξιακά στην παρούσα γεωπολιτική συγκυρία.
Όμως η συμφωνία δεν είναι ο τερματισμός αλλά μάλλον η αφετηρία μιας προσπάθειας να ανατρέψουμε ένα διεθνές τετελεσμένο και να το γυρίσουμε προς όφελός μας. Η πορεία αυτή που ξεκινάει θέλει διπλωματική εγρήγορση και μεθοδικότητα και προφανώς και από τις επόμενες κυβερνήσεις.
Επίσης, ο ισχυρισμός ότι «η Μακεδονία είναι Ελληνική» και δεν πρέπει να δεχθούμε καθόλου τον όρο Μακεδονία στο όνομα είναι ανεδαφικός.
Πρώτον, γιατί το όνομα «Μακεδονία» το έχουμε ήδη αποδεχθεί (λέμε Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας). Και δεύτερον, μπορεί στους Βαλκανικούς Πολέμους (το 1913) να πήραμε το καλύτερο κομμάτι της Μακεδονίας, δεν την πήραμε όμως ολόκληρη. Κι επειδή «εθνικόν είναι το αληθές» η Μακεδονία μπορεί να είναι μία, αλλά δεν είναι μόνο Ελληνική. Και όσοι θέλουν όνομα χωρίς «Μακεδονία» μέσα οδηγούν πρακτικά σε όνομα με σκέτο το «Μακεδονία» μέσα όπως έδειξαν τα 25 τελευταία χρόνια.
Η ΝΔ λέει ότι αν δεν περάσει η συμφωνία θα υπάρξει επαναδιαπραγμάτευση.
Πολύ αμφιβάλω. Απλώς θα τους αναγνωρίσουν πλέον όλοι με το όνομα σκέτο «Μακεδονία», θα μπουν στο ΝΑΤΟ ίσως με κάποιο ειδικό καθεστώς και μεις θα είμαστε τα κακομαθημένα παιδιά στη γωνία.
Έστω όμως ότι θα επαναδιαπραγματευτούμε. Αυτό θα γίνει με πολύ χειρότερους όρους γιατί αφενός θα έχουν επικρατήσει οι πιο σκληροπυρηνικοί στα Σκόπια (ο Ζάεφ θα πέσει την επόμενη μέρα της κατάρρευσης της συμφωνίας των Πρεσπών), αφετέρου θα έχουμε απέναντι και τη διεθνή κοινότητα.
Κλείνοντας, Αν δεν τολμήσουμε να το λύσουμε τώρα το θέμα με τα Σκόπια θα λυθεί ερήμην μας και εις βάρος μας (όπως πολλά άλλα που βάζουμε κάτω από το χαλί). Πιστεύω λοιπόν (ίσως περισσότερο και από κυβερνητικούς βουλευτές) ότι η συμφωνία των Πρεσπών είναι προς το εθνικό συμφέρον. Το ίδιο πιστεύουν και πολλοί συμπολίτες μας που δεν είναι ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Θεωρώ λοιπόν ότι δεν εκφράζω μόνο το Ποτάμι εδώ. Εκφράζω και τους χιλιάδες συμπολίτες μας που θεωρούν θετική τη συμφωνία αλλά αρνητική τη θητεία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Και σε μια ιστορική στιγμή για το κοινοβούλιο η φωνή τους πρέπει κι εδώ μέσα να ακουστεί (ανεξάρτητα από το σε ποιο κόμμα ανήκουν). Και αυτή τη φωνή τους, δεν θα την ακούσουν από πολλούς σε αυτό εδώ το βήμα. Μόνο από λίγους και τολμηρούς.
