Ερώτηση του Γιώργου Αμυρά προς τον Υπουργό Οικονομικών
Πρωταθλήτρια της ευρωζώνης η Ελλάδα στην παιδική φτώχεια, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat. Το 37,5% των παιδιών έως 17 ετών στη χώρα μας κινδυνεύει από φτώχεια, αποστέρηση και κοινωνικό αποκλεισμό. Επιπλέον, η Ελλάδα κατέγραψε τη μεγαλύτερη αύξηση ποσοστού μεταξύ του 2010 και 2016. Ειδικότερα, στα χρόνια της κρίσης το ποσοστό αυτό αυξήθηκε κατά 8,8%, από 28,7% στο 37,5%.
Με ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Ποταμιού, Γιώργος Αμυράς, προς τον Υπουργό Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτο, τον ρωτά τι σκοπεύει να κάνει, ώστε να αντιστραφεί αυτή η εικόνα της χώρας μας, τη στιγμή που και η πρόσφατη έκθεση της UNICEF αποτυπώνει μια εξίσου δραματική εικόνα. Καθίσταται πλέον επιτακτική η ανάγκη σχεδιασμού κι εφαρμογής κατάλληλων πολιτικών για την υποστήριξη κι ενίσχυση των οικογενειών με παιδιά.
Ζητά να μάθει, αν η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών προτίθεται να αναπτύξει ένα σύστημα κοινωνικής προστασίας μέσω ενός κατάλληλου μείγματος παροχών και ρυθμίσεων ως προς την αντιμετώπιση της φτώχειας, αποστέρησης και κοινωνικού αποκλεισμού των παιδιών στη χώρα μας.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης:
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΘΕΜΑ: Η παιδική φτώχεια στην Ελλάδα
Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat για την παιδική φτώχεια, η Ελλάδα εμφανίζεται πρωταθλήτρια της ευρωζώνης. Το 37,5% των παιδιών έως 17 ετών στη χώρα μας κινδυνεύει από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό, καθώς μεγαλύτερα ποσοστά καταγράφουν μόνο η Ρουμανία (49,2%) και η Βουλγαρία (45,6%). Επιπλέον, η Ελλάδα κατέγραψε τη μεγαλύτερη αύξηση ποσοστού μεταξύ του 2010 και 2016. Ειδικότερα, στα χρόνια της κρίσης το ποσοστό αυτό αυξήθηκε κατά 8,8%, από 28,7% στο 37,5%.
Η πρόσφατη έκθεση της UNICEF αποτυπώνει μια εξίσου δραματική εικόνα για την κατάσταση των παιδιών στην Ελλάδα χρησιμοποιώντας εναλλακτικούς δείκτες μέτρησης της φτώχειας, της αποστέρησης και του κοινωνικού αποκλεισμού. Η έντονη και παρατεταμένη ύφεση και οι πολιτικές λιτότητας, με μείωση των δαπανών για κοινωνική προστασία, έχουν πλήξει ιδιαίτερα τις οικογένειες με παιδιά. Ως αποτέλεσμα τα παιδιά αντιμετωπίζουν πλέον σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο φτώχειας και αποστέρησης σε σχέση με το συνολικό πληθυσμό.
Το φαινόμενο έχει ιδιαίτερη σημασία επειδή η φτώχεια κατά την παιδική ηλικία, που είναι ιδιαίτερα κρίσιμη στην εξέλιξη του ατόμου, οδηγεί στη συσσώρευση μειονεκτημάτων και τείνει να εγκλωβίζει τα άτομα σε παγίδες φτώχειας κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής, συμβάλλοντας παράλληλα στη διαγενεακή αναπαραγωγή των φαινομένων της ανισότητας και της αποστέρησης. Το γεγονός αυτό θα έχει σημαντικές επιπτώσεις και στην οικονομία της χώρας μέσω της επίδρασης στα ποιοτικά χαρακτηριστικά του εργατικού της δυναμικού.
Η επιδείνωση της φτώχειας και της αποστέρησης κάνει επιτακτική την ανάγκη σχεδιασμού κι εφαρμογής κατάλληλων πολιτικών για την υποστήριξη κι ενίσχυση των οικογενειών με παιδιά. Η στήριξη των παιδιών από τα πρώιμα παιδικά χρόνια και σε όλη την παιδική ηλικία αναμένεται να έχει σημαντικό κοινωνικοοικονομικό όφελος και την αποφυγή δαπανηρών παρεμβάσεων στο μέλλον. Επιπρόσθετα, μέσω της υψηλής τιμής των δημοσιονομικών πολλαπλασιαστών που έχουν οι σχετικές δαπάνες για κοινωνική προστασία, μπορεί να έχουν καθοριστικό ρόλο στην προώθηση της οικονομικής μεγέθυνσης ως οργανικό κομμάτι της μακροοικονομικής πολιτικής.
Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτάσθε:
1. Σκοπεύετε να αναπτύξετε ένα σύστημα κοινωνικής προστασίας της χώρας ως προς την αντιμετώπιση της φτώχειας και αποστέρησης των παιδιών;
2. Προτίθεστε να προχωρήσετε σε μια στοχευμένη κοινωνική πολιτική μέσω ενός κατάλληλου μείγματος παροχών και ρυθμίσεων ώστε να εκλείψει το φαινόμενο της παιδικής φτώχειας στη χώρα μας;
Ο ερωτών βουλευτής
Γιώργος Αμυράς, Β’ Αθήνας
