Ερώτηση προς τον Υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής
Το ζήτημα του χαμηλού ανώτατου ορίου ηλικίας για την άσκηση του επαγγέλματος του ναυαγοσώστη, που τους αναγκάζει από τα 45 έτη να αναζητούν νέους επαγγελματικούς δρόμους, ανέδειξε με ερώτησή του προς τον Υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής ο βουλευτής Αττικής και Γραμματέας Κοινοβουλευτικού Έργου του Ποταμιού, Γ. Μαυρωτάς.
Με 16.000 χλμ. ακτογραμμής και τους περισσότερους μήνες του χρόνου εξαιρετικό κλίμα, η χώρα μας κατέχει τη θλιβερή πρωτιά στην Ευρώπη, ενώ είναι 2η παγκοσμίως σε πνιγμούς, γεγονός που αποδεικνύει την πολύ σημαντική αποστολή που έχουν να επιτελέσουν οι ναυαγοσώστες, καθώς οι Έλληνες υστερούν σε κολυμβητική παιδεία.
Αντί, λοιπόν, να επεκτείνουμε την παρουσία τους στις παραλίες, έχουν καθοριστεί από την Πολιτεία ως υποχρεωτικοί για πρόσληψη ναυαγοσωστών από εκμεταλλευόμενους λουτρικές εγκαταστάσεις (ΟΤΑ, ξενοδοχειακές μονάδες, οργανωμένες κατασκηνώσεις κ.α.), οι μήνες Ιούνιος-Ιούλιος-Αύγουστος, ενώ το υποχρεωτικό ωράριο περιορίζεται στις ώρες 10:30-17:30, όταν οι λουόμενοι παραμένουν στις παραλίες από πολύ νωρίς το πρωί μέχρι τη δύση του ήλιου.
Η αναθεώρηση του νομικού πλαισίου, που διέπει το επάγγελμα του ναυαγοσώστη και η κατάρτιση υπεύθυνης στρατηγικής πολιτικής για το θέμα, είναι επιτακτικά, αν θέλουμε να περιοριστούν σημαντικά τα περιστατικά πνιγμών στην Ελλάδα.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης:
Προς Τον Υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής
ΘΕΜΑ: «Όρια ηλικίας άσκησης επαγγέλματος ναυαγοσώστη»
Σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 5, εδάφιο 12 του Π.Δ.23/2000 (ΦΕΚ 18/Α΄/07-02-2000) «Καθορισμός προϋποθέσεων ιδρύσεως και λειτουργίας σχολών ναυαγοσωστικής εκπαιδεύσεως. Καθορισμός προϋποθέσεων χορηγήσεως άδειας ναυαγοσώστη από τις Λιμενικές Αρχές ως και καθορισμός των υποχρεώσεων του ναυαγοσώστη κατά την άσκηση των καθηκόντων του. Καθορισμός περιπτώσεων υποχρεωτικής προσλήψεως ναυαγοσώστη, σε οργανωμένες ή μη παραλίες, για την προστασία των λουόμενων στο θαλάσσιο χώρο», «δικαίωμα απασχόλησης ως ναυαγοσώστη έχουν όσοι διαθέτουν την ανωτέρω άδεια σε ισχύ, και είναι ηλικίας από δεκαοκτώ (18) μέχρι και σαρανταπέντε (45) ετών και έχουν το πιστοποιητικό υγείας της υποπαραγράφου 1θ του άρθρου 2 σε ισχύ». Αυτό σημαίνει ότι κάθε ναυαγοσώστης που έχει υπερβεί το ηλικιακό όριο των 45 ετών, πρέπει να αποσυρθεί από την ενεργό δράση.
Στον αντίποδα, η Υ.Α. 3131.1/20/95 (ΦΕΚ 978Β/02-11-1995) «Έγκριση του Γενικού Κανονισμού Λιμένα με αριθ. 10 «Για τις καταδυτικές εργασίες»», άρθρο 3 παρ. 3, οι ενδιαφερόμενοι προκειμένου να λάβουν άδεια δύτη από τη Λιμενική Αρχή, πρέπει να έχουν συμπληρώσει το εικοστό έτος της ηλικίας τους και να μην έχουν υπερβεί το 55ο έτος.
Συγκρίνοντας τα οριζόμενα στις δύο ανωτέρω διατάξεις για τους μεν ναυαγοσώστες και για τους δε δύτες, είναι εύλογος ο ισχυρισμός ότι το επάγγελμα του δύτη είναι πιο επικίνδυνο από αυτό του ναυαγοσώστη, καθώς οι καταδυτικές εργασίες λαμβάνουν χώρα κάτω από την επιφάνεια του νερού, με πιέσεις ίσες ή μεγαλύτερες της ατμοσφαιρικής, οπότε και η καταπόνηση είναι μεγαλύτερη. Συνεπώς η διαφορά μιας 10ετίας στα όρια ηλικίας άσκησης του επαγγέλματος μεταξύ των δύο αυτών κατηγοριών εργαζομένων, μπορεί να θεωρηθεί ως αβάσιμη.
Άλλωστε, σύμφωνα με το με αρ. πρωτ. 2131.17/4739/21-01-2016 έγγραφο του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής με θέμα «Απάντηση σε υπόμνημα» σχετικά με υπόμνημα που κατέθεσε ναυαγοσώστης με αίτημα την αύξηση του ορίου ηλικίας των ναυαγοσωστών, το αίτημα κρίθηκε εύλογο και θα λαμβανόταν υπόψη σε επικείμενη τροποποίηση του Π.Δ. 23/2000.
Επιπλέον ο ορισμός μόνο των μηνών Ιουνίου-Ιουλίου-Αυγούστου ως υποχρεωτικούς μήνες για πρόσληψη ναυαγοσωστών από τους εκμεταλλευόμενους λουτρικές εγκαταστάσεις (ΟΤΑ, ξενοδοχειακές μονάδες, οργανωμένες κατασκηνώσεις κ.α.), αλλά και το περιορισμένο ωράριο παρουσίας του ναυαγοσώστη μεταξύ 10:30-17:30, σε μια χώρα που η καλοκαιρία και κατ΄ επέκταση η προσέλευση στις παραλίες διαρκούν πολύ περισσότερο, θα πρέπει επανεξεταστούν και να αναθεωρηθούν.
Άλλωστε, σύμφωνα με τον Διευθυντή της Ελληνικής Ναυαγοσωστικής Ακαδημίας, κ. Νικόλαο Γιοβανίδη, η Ελλάδα κατέχει την πρωτιά σε όλη την Ευρώπη σε πνιγμούς κατατασσόμενη στη 2η θέση παγκοσμίως, ενώ βάσει έρευνας του Πανεπιστημίου Αθηνών, το 63% των πολιτών δεν γνωρίζει να κολυμπάει σωστά.
Με βάση τα παραπάνω ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Προτίθεστε να τροποποιήσετε το Π.Δ.23/2000, και αν ναι πότε; Ποιες τροποποιήσεις προτίθεστε να συμπεριλάβετε;
2. Θα αναθεωρηθούν τα όρια ηλικίας των ναυαγοσωστών προς τα πάνω, προκειμένου να ασκείται το επάγγελμα από τους ενδιαφερόμενους και μετά του 45ου έτους ηλικίας, κατόπιν φυσικά αξιολόγησης της φυσικής και πνευματικής τους κατάστασης, αλλά και κατόπιν ιατρικών εξετάσεων που θα αποδεικνύουν την επάρκειά τους;
3. Υπάρχει στον σχεδιασμό σας η αναθεώρηση της υποχρεωτικότητας πρόσληψης ναυαγοσώστη πέραν του 3μήνου και του 7ώρου ωραρίου εργασίας που ισχύει σήμερα, σε σχέση και με τα στατιστικά στοιχεία καταγραφής περιστατικών πνιγμών λουόμενων στις ελληνικές ακτές;
4. Έχει αξιολογηθεί το υπόμνημα που κατέθεσαν στο Υπουργείο σας προ τριετίας οι εκπρόσωποι των σχολών Ναυαγοσωστικής με τις προτάσεις τους για την βελτίωση του Π.Δ. 23/2000 και αν ναι θα ληφθεί υπόψη;
5. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα των ελέγχων των Λιμενικών Αρχών το έτος 2016 για την παρουσία ναυαγοσώστη όπου προβλέπεται υποχρεωτικά; Ποιος ο αριθμός των παραβάσεων που διαπιστώθηκαν και ποιο το ύψος των διοικητικών κυρώσεων που επιβλήθηκαν;
Ο ερωτών βουλευτής
Γιώργος Μαυρωτάς – Αττικής
