Ομιλία του Σπύρου Δανέλλη στη συζήτηση για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για την Υγεία.
«Άμυνα και Υγεία. Οι δύο τομείς που διαχρονικά προσφέρονται για τα μεγάλα πάρτι.» δήλωσε από το βήμα της Βουλής ο βουλευτής Ηρακλείου με Το Ποτάμι Σπύρος Δανέλλης, στη συζήτηση για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για την Υγεία.
Ο Σπύρος Δανέλλης υποστήριξε πως παρά τις προεκλογικές μεγαλοστομίες για πλήρη αναδόμηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, δυστυχώς η κυβέρνησή φαίνεται να ακολουθεί την ίδια αδιέξοδη, μη οραματική πολιτική. «Τα δείγματα γραφής σας, δυστυχώς, δεν διαφέρουν από των προηγουμένων. Οι διορισμοί ημετέρων συνεχίζονται, οι παρατάσεις κάθε λογής συμβάσεων συνεχίζονται και η κομματοκρατία στο ΕΣΥ βασιλεύει, ενώ η αξιοκρατία αποτελεί άγνωστο όρο.», είπε χαρακτηριστικά.
Ο Βουλευτής Ηρακλείου υπογράμμισε πως αν και τα σκάνδαλα στην Υγεία είναι υπαρκτά, τα ερωτήματα για το αν μια εξεταστική επιτροπή θα δώσει λύση στο διαχρονικό πρόβλημα της διαφθοράς στην Υγεία, παραμένει ανοιχτό.
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Ποταμιού ζήτησε από την κυβέρνηση να δουλέψει προς την κατεύθυνση της θεσμικής θωράκισης, της διαφάνειας και του ελέγχου, προκειμένου να μπει φρένο στο αέναο γαϊτανάκι των σκανδάλων, συμπληρώνοντας πως απαιτείται, η ταυτόχρονη λειτουργία και των τριών, με αναγκαία προϋπόθεση όμως, την πολιτική βούληση.
Κλείνοντας επανέφερε την πάγια θέση του Ποταμιού για κατάργηση του αρθρ. 86 του Συντάγματος περί ευθύνης Υπουργών στο πλαίσιο της πολυαναμενόμενης και πολλαπλώς εξαγγελθείσας Συνταγματικής Αναθεώρησης, γιατί «οι βουλευτές δεν είναι ούτε εισαγγελείς, ούτε και ανακριτές. Και κακώς καλούνται να παίξουν αυτόν τον άχαρο ρόλο, κάθε φορά, και μάλιστα κατ' εξοχήν, για να εξυπηρετηθεί η ατζέντα της εκάστοτε κυβερνητικής πλειοψηφίας».
Δείτε το βίντεο:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Άμυνα και Υγεία.
Οι δύο τομείς που κόστισαν άπειρα φθηνά δανεικά και που εξακολουθούν να βαραίνουν την «καμπούρα» των Ελλήνων φορολογουμένων δυσανάλογα πολύ, σε σχέση με την ανταπόδοσή τους.
Οι δύο τομείς που διαχρονικά προσφέρονται για τα μεγάλα πάρτι.
Ορισμένοι πλούτισαν, ορισμένοι απέκτησαν επιρροή, άλλοι έκαναν καριέρες και πολλοί περισσότεροι, απλώς, «έγλειψαν κάποιο κόκκαλο».
Το βέβαιο είναι πως τον λογαριασμό τον πληρώνουν οι φορολογούμενοι · και την απαξία το πολιτικό σύστημα και συλλήβδην οι πολιτικοί.
«Όλα στο φως» λέει και σήμερα η Κυβέρνηση με την πρότασή της για Εξεταστική στην Υγεία.
Και εμείς συμφωνούμε.
Και είναι λάθος σας, να αρνείστε την επέκταση της έρευνας, για τα έτη 1996 και 2015 έως 2017.
Δίνετε δικαιώματα, δείχνοντας αμυντισμό, παραβλέποντας το «πως καθαρός ουρανός, αστραπές δεν φοβάται».
Τα υπαρκτά και διαχρονικά σκάνδαλα της υγείας δεν είναι υπόθεση βεντέτας μεταξύ Πολάκη – Γεωργιάδη όπως με περισσή αυταρέσκεια τα αντιμετωπίζουν και πολύ σωστά ο πρόεδρος τους επετίμησε λίγο πριν.
Ούτε πολύ περισσότερο αντιμετωπίζονται με πρακτικές τηλεκαβγάδων και κλειδαρότρυπας.
Τίθενται και ορισμένα κρίσιμα ερωτήματα.
Παρά τις προεκλογικές μεγαλοστομίες για πλήρη αναδόμηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, δυστυχώς και η κυβέρνησή σας φαίνεται να ακολουθεί την ίδια αδιέξοδη, μη οραματική πολιτική.
Τα δείγματα γραφής σας, δυστυχώς, δεν διαφέρουν από των προηγουμένων.
Οι διορισμοί ημετέρων συνεχίζονται, οι παρατάσεις κάθε λογής συμβάσεων συνεχίζονται και η κομματοκρατία στο ΕΣΥ βασιλεύει, ενώ η αξιοκρατία αποτελεί άγνωστο όρο.
Προβεβλημένος Υπουργός σας, δήλωνε χαρακτηριστικά, πως «Οι διοικητές των νοσοκομείων είναι πολιτικά πρόσωπα» και ότι έχει το δικαίωμα να επιλέγει τους συνεργάτες του, εκπαραθυρώνοντας παράλληλα όλους τους προηγούμενους, ανεξαρτήτως ποιότητας του έργου τους.
Έτσι κάπως φτάσαμε, να βλέπουμε και επί των ημερών σας σε θέσεις Διοικητών Νοσοκομείων, στελέχη βγαλμένα αμιγώς από τις κομματικές δεξαμενές σας.
…
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Η πάγια τακτική του ελληνικού νοικοκυριού είναι να αποταμιεύει κάτι «για τη δύσκολη ώρα», όπως χαρακτηριστικά λέγεται.
Και η δύσκολη ώρα δεν είναι άλλη, από την ώρα που θα απαιτηθούν ιατρικές υπηρεσίες.
Και τι δηλώνει το παραπάνω;
Πως δεν υπάρχει καμία εμπιστοσύνη στο σύστημα Υγείας, αφού οι πολίτες γνωρίζουν ότι πρέπει να το τροφοδοτήσουν και με το «φακελάκι», πέρα από τους φόρους τους.
Αλλά και πέρα από την δίκαιη καχυποψία των πολιτών, τα επίσημα στοιχεία επιβεβαιώνουν πως οι δαπάνες για την Υγεία στη χώρα μας, κάθε άλλο παρά ανταποδοτικές είναι.
Την πρώτη δεκαετία του 2000 υπερ-τριπλασιάσαμε σε απόλυτα νούμερα, το κατά κεφαλήν πόσο της φαρμακευτικής δαπάνης, έναντι αύξησης μόλις κατά 40% στο σύνολο της ΕΕ των 27.
Η Ελλάδα σε κάποιο σημείο έφτασε να δαπανά περισσότερα για την υγεία, απ’ ότι οι Σκανδιναβικές χώρες.
Επιπρόσθετα, είχαμε τους περισσότερους γιατρούς ανά κάτοικο από οποιαδήποτε άλλη χώρα του ΟΟΣΑ με 6,1 γιατρούς ανά 1000 κατοίκους το 2009, σχεδόν διπλάσιο από το μέσο όρο 3,1 του ΟΟΣΑ.
Παρόλα αυτά, την ίδια περίοδο, πέσαμε δέκα θέσεις, όσον αφορά το προσδόκιμο ζωής των πολιτών.
Πώς εξηγείται αυτό;
Προφανώς τα πλεονάσματα από την μεγέθυνση των δαπανών για την Υγεία, περιήλθαν στις τσέπες κάποιων.
Τα σκάνδαλα στην Υγεία είναι υπαρκτά.
Όμως, τα ερωτήματα παραμένουν.
Είναι μια ακόμη Εξεταστική Επιτροπή, η λύση στο διαχρονικό πρόβλημα της διαφθοράς στην Υγεία;
Ή θα χτυπήσει ξανά η «κατάρα» των πολλαπλών πορισμάτων και των τελικά «άσφαιρων» Εξεταστικών;
Διαθέτει η κοινωνία τα ψυχικά αποθέματα να παρακολουθήσει ακόμη μια Εξεταστική Επιτροπή, δίκην reality show, χωρίς ωστόσο τελικό νικητή;
Έχουμε όλοι εμείς τα ψυχικά αποθέματα να παλέψουμε με τη μηδενική συνεννόηση, ακόμη και για τα προφανή;
Γιατί η κατάληξη του έργου είναι γνωστή και μακάρι να διαψευστώ αυτήν τη φορά…
Μερικοί πηχυαίοι τίτλοι εφημερίδων, κακοδεμένες υποθέσεις που καταπίπτουν στο αρμόδιο Δικαστήριο και το θέμα καταχωνιάζεται, ως ένας ακόμη «σκελετός» στη ντουλάπα του πολιτικού συστήματος.
Αυτό που μένει - και βαραίνει όλους εμάς συνολικά - είναι μια επιπλέον δόση αναξιοπιστίας, που βέβαια επισύρει την όχι άδικη καχυποψία της κοινωνίας.
Μονάχα η θεσμική θωράκιση, η διαφάνεια και ο έλεγχος μπορούν να βάλουν φραγμό, στο αέναο γαϊτανάκι των σκανδάλων.
Απαιτείται, όμως η ταυτόχρονη λειτουργία και των τριών, με αναγκαία προϋπόθεση όμως, την πολιτική βούληση.
Από το 2004 λειτουργεί ο Συνήγορος Υγείας Κοινωνικής και Αλληλεγγύης, υπό την Ανεξάρτητη Αρχή του Συνηγόρου του Πολίτη.
Το «φακελάκι» όμως, ούτε που το κατάλαβε.
Να προχωρήσουμε και ένα βήμα παρακάτω.
Και αυτό το βήμα δεν είναι τίποτα άλλο, από την Συνταγματική Αναθεώρηση.
Την αλλαγή του άρθρου 86 του Συντάγματος «Περί Ευθύνης Υπουργών».
Για εμάς, στο Ποτάμι, αυτό αποτελεί θέση αρχής.
Εξάλλου, οι βουλευτές δεν είναι ούτε εισαγγελείς, ούτε και ανακριτές.
Και κακώς καλούνται να παίξουν αυτόν τον άχαρο ρόλο, κάθε φορά, και μάλιστα κατ' εξοχήν, για να εξυπηρετηθεί η ατζέντα της εκάστοτε κυβερνητικής πλειοψηφίας.
Έχει γίνει αντιληπτό ότι και αυτή η Κυβέρνηση αρέσκεται στη διαχείριση συμβόλων.
Χθες κι αν είδαμε ανάσυρση συμβόλων.
Υπάρχουν όμως στιγμές που η πολιτικοί οφείλουν να πάψουν να κουνούν τα λάβαρα των συμβόλων και να ασχοληθούν με την ουσία των πραγμάτων.
Μόνο έτσι θα πάψουμε να ρίχνουμε νερό στο μύλο των λογιών λογιών ακραίων και αντισυστημικών δυνάμεων, που τρίβουν τα χέρια τους, κάθε φορά που εμείς αδυνατούμε να φτάσουμε σε κάποιο απτό αποτέλεσμα.
Ευχαριστώ.
