Συζήτηση για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, σχετικά με τους δασικούς χάρτες
Στην Ολομέλεια της Βουλής τοποθετήθηκε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Ποταμιού, Σπύρος Δανέλλης, στο πλαίσιο της συζήτησης για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, σχετικά με τους δασικούς χάρτες.
Ο Βουλευτής Ηρακλείου, αναφερόμενος στο θέμα της αξιολόγησης, επεσήμανε πως το πρόβλημα παραμένει μεγάλο, καθώς η κυβέρνηση δεν αναλαμβάνει την ιδιοκτησία της συμφωνίας που φέρνει και η αξιωματική αντιπολίτευση, δηλώνει πως δεν θα ψηφίσει μέτρα, θα τα υλοποιήσει όμως ως κυβέρνηση και ζητά άμεσα εκλογές για να γίνει κυβέρνηση.
«Εμείς, Το Ποτάμι, διαρκώς και σχεδόν κουραστικά ζητούσαμε από την κυβέρνηση την ανάληψη της ιδιοκτησίας της συμφωνίας που έφερε, προωθώντας τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, που θα προλάβαιναν τα επώδυνα μέτρα. Δεν θα υιοθετήσουμε όμως από την άλλη τις δημαγωγικές κραυγές της αντιπολίτευσης και τη μόνιμη επωδό του αιτήματός της, για εκλογές “εδώ και τώρα”», είπε χαρακτηριστικά.
Ο Σπύρος Δανέλλης, για το συζητούμενο νομοσχέδιο τόνισε πως η κυβέρνηση αντί να εκπονήσει μια ολοκληρωμένη δασική πολιτική, επιχειρεί δίκην «μποναμά», να μειώσει το αντίτιμο της νομιμοποίησης των εκχερσώσεων, ακόμη όμως και καταπατήσεων.
«Είναι χαρακτηριστικό πως ήδη αναρτημένοι δασικοί χάρτες μπορούν να υποστούν αλλαγές από ιδιοκτήτες ή από χρήστες που θα επιχειρήσουν με ένορκες βεβαιώσεις μαρτύρων, να κατοχυρώσουν ιδιοκτησία επί δασικών εκτάσεων.», τόνισε.
Παράλληλα, υπογράμμισε πως το χρόνιο πρόβλημα απουσίας δασικών χαρτών και κατ΄ επέκταση Κτηματολογίου στη χώρα μας αποτελούν ελλείψεις που για μια χώρα που βρίσκεται στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης, είναι αδικαιολόγητες.
Τέλος, ζήτησε από τον αρμόδιο Υπουργό να εξετάσει προσεκτικά την τροπολογία που αφορά την Αναστολή αναγκαστικών μέτρων εις βάρος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης, ενώ για την Υπουργική τροπολογία σχετικά με την παραχώρηση της χρήσης αιγιαλών και παραλίας υποστήριξε πως είναι σε θετική κατεύθυνση, καθώς ο χρόνος παραχώρησης και η παραχώρηση με ηλεκτρονική δημοπρασία βελτιώνουν σαφώς το σύστημα.
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Στα 8 χρόνια της κρίσης η ελληνική οικονομία έχει δεχθεί ένα ισχυρότατο σοκ.
Με βίαιο τρόπο, κατέρρευσε το παραδοσιακό μοντέλο της με δανεικά κατανάλωσης, και μάλιστα εισαγόμενων αγαθών.
Η ελληνική βερσιόν ενός ιδιότυπου κρατικοδίαιτου, παρασιτικού καπιταλισμού που στηρίζεται στις υπηρεσίες και στην κατανάλωση.
Πρώτα θύματα της νέας κατάστασης, η απασχόληση και οι αμοιβές των εργαζομένων.
250.000 τουλάχιστον επιχειρήσεις έκλεισαν.
Επιχειρήσεις βέβαια, οι περισσότερες των οποίων δεν ήταν ούτε ανταγωνιστικές, ούτε εξωστρεφείς, αλλά αντίθετα ανακύκλωναν τα φτηνά δανεικά.
Ποτέ δεν κάναμε αυτό που οφείλαμε.
Να ανιχνεύσουμε, δηλαδή, και να υλοποιήσουμε τους όρους και τις προϋποθέσεις για την μετάβαση μας σε ένα βιώσιμο παραγωγικό μοντέλο.
Ένα νέο μοντέλο, που θα έφερνε εθνικό πλούτο και στέρεες θέσεις εργασίας.
Αναλάβατε τη διακυβέρνηση της χώρας με το τυχοδιωκτικό σύνθημα «θα σκίσουμε τα Μνημόνια», μιας και αφελώς πιστεύατε πως η χρεοκοπία οφείλονταν στα Μνημόνια και όχι το αντίθετο.
Η σύγκρουση σας με την πραγματικότητα, κατά την πρώτη περίοδο της διακυβέρνησής σας δεν σας έκανε σοφότερους.
Δεν διδαχτήκατε, δυστυχώς, από τα λάθη της καταστροφικής «διαπραγμάτευσης» του 2015.
Για αυτό και ξαναζούμε αντίστοιχο εφιάλτη, τηρουμένων βεβαίως των αναλογιών.
Η «στοιχειωμένη» δεύτερη αξιολόγηση που έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί ήδη από τον περσινό Μάιο, είναι ακόμη ανοιχτή.
Έχετε αναγκάσει την πραγματική οικονομία να περνά εδώ και μήνες το μαρτύριο της σταγόνας.
Μια οικονομία που παραπαίει εξαιτίας του παρατεταμένου κλίματος ανασφάλειας, και μαθηματικά οδηγείται εκ νέου σε ύφεση.
Η κλιμακούμενη αβεβαιότητα έδιωξε μέσα σε τρεις μήνες, 4,5 – δις καταθέσεων, θέτοντας το τραπεζικό σύστημα ξανά σε επισφάλεια.
Ένα τραπεζικό σύστημα, που θυμίζω, έχει πληρώσει ανακεφαλαιοποιώντας το ο ελληνικός λαός, τρεις φορές.
Παράλληλα, είχαμε διόγκωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Δυστυχώς, το μη κλείσιμο της τρέχουσας αξιολόγησης έχει πολύ συγκεκριμένα και μετρήσιμα αποτελέσματα στη οικονομία:
Μείωση του ΑΕΠ κατά 1,35% το τελευταίο 3μηνο 2016.
Κάθετη μείωση επενδύσεων, λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης.
Ένα χαμένο οικονομικό έτος, το 2016.
Ένα οικονομικό έτος που φαίνεται να παραπαίει, το 2017 και πολλές χαμένες ευκαιρίες για ανάκαμψη, με προεξάρχουσα τη μη ένταξη της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης του Ευρωπαίου Κεντρικού Τραπεζίτη, κ. Ντράγκι.
Κοινώς, φαίνεται να χάνεται το momentum, ενός προϋπολογισμού που άφηνε μια χαραμάδα αισιοδοξίας για την υπέρβαση της κρίσης, ενός προϋπολογισμού που θυμίζω ότι προέβλεπε αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,7%.
Σήμερα, αυτό το σενάριο μοιάζει μακρινό όνειρο.
Όλα τα παραπάνω στοιχεία καταδεικνύουν πως οι ολιγωρίες σας είναι εξαιρετικά ακριβές για την ελληνική οικονομία.
Οι φιλόδοξες προβλέψεις για ανάπτυξη 2,7% περιορίζονται στο 1,5%, αν δεν χαθεί άλλος χρόνος.
Η ανατροπή όμως των αρχικών προβλέψεων σημαίνει νέα, επώδυνα μέτρα.
Η καταρχάς συμφωνία του Eurogroup της Μάλτας είναι τα καλά νέα.
Τα κακά, όμως, είναι ο αυξημένος λογαριασμός.
Όσο για τις ευθύνες των δανειστών μας;
Η αλήθεια είναι πως η παγίδευσή μας στη διαμάχη Γερμανίας– ΔΝΤ, σε μια περίοδο μάλιστα αυξημένης ανελαστικότητας της πρώτης λόγω των επερχόμενων εκλογών και αβεβαιότητας του δεύτερου λόγω μετάβασης στην απροσδιόριστη ακόμη εποχή Τραμπ, θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί.
Αν η κυβέρνηση δεν επεδείκνυε τη μακαριότητα που επέδειξε λόγω αμφιθυμιών, εμμονών, αστοχιών.
Το πρόβλημα παραμένει μεγάλο.
Η κυβέρνηση να μην αναλαμβάνει την ιδιοκτησία της συμφωνίας που φέρνει και η αξιωματική αντιπολίτευση να δηλώνει πως δεν θα ψηφίσει μέτρα, θα τα υλοποιήσει όμως ως κυβέρνηση και ζητά άμεσα εκλογές για να γίνει κυβέρνηση.
Εμείς, Το Ποτάμι, διαρκώς και σχεδόν κουραστικά ζητούσαμε από την κυβέρνηση την ανάληψη της ιδιοκτησίας της συμφωνίας που έφερε, προωθώντας τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, που θα προλάβαιναν τα επώδυνα μέτρα.
Δεν θα υιοθετήσουμε όμως από την άλλη, τις δημαγωγικές κραυγές της αντιπολίτευσης και τη μόνιμη επωδό του αιτήματός της, για εκλογές «εδώ και τώρα».
Μια στάση, που δείχνει πλήρη αδιαφορία για το επιπρόσθετο κόστος, που θα επιφέρει η πολιτική αποσταθεροποίηση.
Και δίχως βέβαια, να λαμβάνουμε παράλληλα επαρκείς εξηγήσεις, για το πώς εκείνοι θα γοητεύσουν τους δανειστές, αποφεύγοντας τα φορτία των μέτρων.
Ο Μάρτιν Σουλτς, φίλος μας αδιαμφισβήτητος, χθες μας υπενθύμισε πως χωρίς τις μεταρρυθμίσεις που συνεχώς αποφεύγουμε για το μέλλον, η απειλή του Grexit θα παραμένει ζωντανή.
…
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Επί του συζητούμενου νομοσχεδίου τώρα.
Μεγάλη Τρίτη σήμερα, και εμείς με την διαδικασία του επείγοντος, συζητούμε για ένα ζήτημα ουσίας, που αφορά το χρόνιο πρόβλημα απουσίας δασικών χαρτών και κατ΄ επέκταση Κτηματολογίου στη χώρα μας.
Ελλείψεις, που για μια χώρα που βρίσκεται στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης, είναι αδικαιολόγητες.
Ελλείψεις, που υπονομεύουν την φυσική κληρονομιά της χώρας και παρεμποδίζουν το όποιο αναπτυξιακό όφελος μπορούμε να αποκομίσουμε, από την ήπια και ορθολογική εκμετάλλευση των δασών.
Αντί να εκπονήσετε μια ολοκληρωμένη δασική πολιτική, επιχειρείτε δίκην «μποναμά» με αυτό το νομοσχέδιο, να μειώσετε το αντίτιμο της νομιμοποίησης των εκχερσώσεων, ακόμη όμως και καταπατήσεων.
Τί έχουμε ως τώρα για το θέμα των δασικών χαρτών από πλευράς σας;
Έχουμε το ν. 4389/2016, και μαζί με αυτόν, ένα γαϊτανάκι τροποποιήσεων – «μπαλωμάτων», που προφανώς υποδηλώνουν τις αστοχίες του βασικού σας νομοθετήματος.
Με άλλα λόγια, δηλώνουν την έλλειψη μιας ολοκληρωμένης αντίληψης και στρατηγικής για το όλο ζήτημα.
Τελικά καταλήγετε στο σημερινό νομοσχέδιο, που και αυτό φαίνεται να κουβαλάει τα δικά του προβλήματα.
Το Εθνικό Κτηματολόγιο και οι δασικοί χάρτες είναι ζητήματα αιχμής.
Ζητήματα, για τα οποία είναι αδιανόητο να μην μπορεί να υπάρξει μια στοιχειώδης συνεννόηση και μια στοιχειώδης συνέχεια νομοθετικών πράξεων από πλευράς Πολιτείας, από πλευράς των διαδοχικών κυβερνήσεων – όποιες και αν είναι αυτές.
Αποτέλεσμα;
Καταλήγουμε αενάως στο σημείο μηδέν.
Αλλά το ίδιο συμβαίνει και σε άλλα ζητήματα αιχμής, όπως η φορολογία, η εκπαίδευση κ.α., για τα οποία όσο «κυνηγάμε την ουρά μας», τόσο αυτά δεν παρέχουν τα αναπτυξιακά αποτελέσματα που θα προσδοκούσαμε, τα αποτελέσματα που τόσο ανάγκη έχει η χώρα.
Τι κάνετε, τελικά, σε σχέση με τους δασικούς χάρτες σήμερα;
Στην ουσία βγάζετε στο σφυρί δασικές εκτάσεις, προωθώντας πελατειακές σχέσεις στον αγροτικό κόσμο.
Για τις μεταγενέστερες του 1975 καταπατήσεις προβλέπετε ένα είδος ενοικίου, προκειμένου να διατηρηθεί η χρήση τους.
Παράλληλα, ενώ έχουμε ήδη αναρτημένους δασικούς χάρτες και σήμερα αλλάζουμε πάλι τη δασική νομοθεσία.
Τι σημαίνει αυτό πρακτικά;
Πως οι ήδη αναρτημένοι δασικοί χάρτες μπορούν να υποστούν αλλαγές από ιδιοκτήτες ή από χρήστες που θα επιχειρήσουν με ένορκες βεβαιώσεις μαρτύρων, να κατοχυρώσουν ιδιοκτησία επί δασικών εκτάσεων;
Αν ισχύει αυτό, φοβάμαι πως η μάστιγα των αυθαίρετων οικιστικών περιοχών, των περίφημων «οικιστικών πυκνώσεων», μέσα σε δασικές εκτάσεις με αυτήν τη ρύθμιση, όχι μόνο δεν θα επιλυθεί, αλλά αντίθετα θα εξαπλωθεί.
Επιπροσθέτως, με τις ρυθμίσεις που εισάγετε και ελλείψει ασφαλιστικών δικλείδων, εξομοιώνετε τους καταπατητές με τους έννομους χρήστες - αγρότες πρώην δασικών εκτάσεων.
Αποτέλεσμα;
Εκπέμπετε μήνυμα αθώωσης στους καταπατητές.
Μια επιλογή που «κοστίζει» κάθε χρόνο χιλιάδες στρέμματα δάσους και δεν πιστεύω ότι μπορεί να είναι συνειδητή από πλευράς σας.
Το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου φοβάμαι, επιπλέον, πως εισάγει και ρυθμίσεις που διαιωνίζουν την απαράδεκτη αντίληψη ότι η νομιμοποίηση της περιβαλλοντικής παρανομίας αποτελεί δημόσιο συμφέρον, ενώ η πάταξή της και η διαφύλαξη του φυσικού μας πλούτου είναι ανεπιθύμητη πολυτέλεια.
Αν λοιπόν μια έκταση έχει καταπατηθεί, ο δασικός χάρτης οφείλει να την αποτυπώσει, όπως ήταν κατά το παρελθόν, αφού το ίδιο το Σύνταγμα αναφέρει ρητά πως τα δάση και οι δασικές εκτάσεις που καταστρέφονται, δεν χάνουν τον δασικό τους χαρακτήρα.
Οι δασικοί χάρτες είναι απαραίτητοι γιατί προστατεύσουν το φυσικό περιβάλλον, προσφέρουν ασφάλεια δικαίου και βέβαια εξυπηρετούν την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη.
Κάθε μη ορθολογική «τακτοποίηση» που επεμβαίνει στο δυστυχώς ημιτελές προστατευτικό πλαίσιο που αυτοί προσπαθούν να κατοχυρώσουν, μόνο υπόνοιες για πονηρές εξυπηρετήσεις μπορεί να εγείρει.
Σε σχέση, τώρα, με την τροπολογία υπ’ αριθμ. 1014/130, που καταθέσαμε με τους άλλους συναδέλφους μου από το Νομό Ηρακλείου και αφορά την Αναστολή αναγκαστικών μέτρων εις βάρος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης, κύριε Υπουργέ θα ήθελα να την εξετάσετε προσεκτικά.
Και αυτό γιατί κατά την διαδικασία της πράξεως εφαρμογής της πολεοδομικής μελέτης Ηρακλείου δεν ελήφθησαν υπ’ όψιν οι παραχωρήσεις μεγάλων τμημάτων οικοπέδων της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης για διάνοιξη δημοτικών οδών, με αποτέλεσμα να προχωρήσει η επιβολή υπέρογκων ποσών (700.000 ευρώ).
Ποσών που εκτός της πλήρους αδυναμίας καταβολής τους εκ μέρους της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης έχουν προέλθει από Πράξη Επιβολής Εισφοράς η οποία έχει προσβληθεί αρμοδίως από την Ιερά Αρχιεπισκοπή Κρήτης.
Οπότε, μέχρι την έκδοση αμετάκλητης απόφασης επί της ασκηθείσας προσφυγής προτείνουμε την συγκεκριμένη ρύθμιση, προκειμένου να ανασταλούν τα αναγκαστικά μέτρα είσπραξης και τα μέτρα δέσμευσης του ΑΦΜ της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης.
Τέλος, σε σχέση με την Υπουργική τροπολογία, με γενικό αριθμό 1016 και ειδικό 182, που αφορά την παραχώρηση της χρήσης αιγιαλών και παραλίας είναι σε θετική κατεύθυνση.
Ο χρόνος παραχώρησης και η παραχώρηση με ηλεκτρονική δημοπρασία βελτιώνουν σαφώς το σύστημα.
Θεωρούμε επιβεβλημένη την αύξηση των προστίμων για την αυθαίρετη χρήση, προκειμένου να αποθαρρυνθούν οι καταπατητές.
Σε περίπτωση παραχώρησης σε παράκτια ξενοδοχεία και επιχειρήσεις, να προστεθεί και η εκμετάλλευση θαλασσίων σπορ στις προβλέψεις των παρ. 3 και 4.
Στις λιγοστές περιπτώσεις όπου έχουμε τμήματα παλαιού αιγιαλού, όπως στον Πλατανιά ή τα Χανιά, να παραχωρούνται και τα τμήματά του, από την ΕΤΑΔ Α.Ε., στους οικείους Δήμους.
Τέλος, στην προβλεπόμενη Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ), στην οποία παραπέμπονται σχεδόν τα πάντα, η πρόβλεψη για το ποσοστό απολαβών των Δήμων, να ληφθεί σοβαρά υπόψη, η επιβάρυνση που εκείνοι έχουν, λόγω της παροχής – πλην των άλλων - αξιόπιστων ναυαγοσωστικών υπηρεσιών.
Ευχαριστώ.
