Ομιλία Σπύρου Δανέλλη στην Ολομέλεια για τα δάνεια των κομμάτων και των ΜΜΕ
Στην Ολομέλεια της Βουλής τοποθετήθηκε ο βουλευτής Ηρακλείου με το Ποτάμι, Σπύρος Δανέλλης, στη συζήτηση, σύμφωνα με το άρθρο 148 του Κανονισμού της Βουλής, επί του κατατεθέντος πορίσματος της Εξεταστικής Επιτροπής, σχετικά με τη διερεύνηση της νομιμότητας της δανειοδότησης των πολιτικών κομμάτων, καθώς και των ιδιοκτητριών εταιρειών μέσων μαζικής ενημέρωσης από τα τραπεζικά ιδρύματα της χώρας, που ανακοινώθηκε στη Βουλή στις 25 Ιανουαρίου 2017.
Κατά την τοποθέτησή του ο βουλευτής του Ποταμιού επεσήμανε πως δεν είναι από εκείνους που με ευκολία θα έλεγαν πως κάθε μέσο ενημέρωσης εξυπηρετεί το ίδιο καλά την Δημοκρατία.
«Εξάλλου οι διάφορες σχολές κιτρινισμού και εισαγγελικής δημοσιογραφίας, μέσα από λαθρόβια ή σοβαρά έντυπα και κανάλια ή ραδιόφωνα, δηλητηρίασαν σε σημαντικό βαθμό την ελληνική κοινωνία, με μηνύματα διχασμού, μίσους, συνωμοσίας και προδοσίας, εκτρέποντάς την από τη λογική, οδηγώντας την στις ευκολίες του αντιμνημονιακού χυλού και σε ό,τι ακολούθησε», συμπληρώνοντας πως «πολλοί από αυτούς τους τύπους θρασύτητα συνεχίζουν το καταστροφικό τους έργο, βοηθούμενοι και από την άρνηση του ίδιου του δημοσιογραφικού κόσμου να επιβάλλει τον λυτρωτικό για τη δημόσια ζωή κώδικα δεοντολογίας».
Μιλώντας για τον ιστορικό Όμιλο του ΔΟΛ υπενθύμισε πως παρότι «συνδέθηκε με την πολιτική πορεία του τόπου, ως τα έντυπα που κατεξοχήν εξέφραζαν τον φιλελεύθερο, τον κεντρώο και τον κεντροαριστερό χώρο, λειτουργώντας μάλιστα στα χρόνια της ακμής ως ‘’ασανσέρ κυβερνήσεων’’, ωστόσο σήμερα οδηγείται στον αφανισμό».
Στην συνέχεια τόνισε πως το έργο των Εξεταστικών Επιτροπών δεν είναι σε καμία περίπτωση αμελητέο και πως το έργο τους δεν μπορεί να μηδενίζεται από την αδιαλλαξία, τη μικροκομματική πολιτική, την κοντόφθαλμη και αφελή άμυνα χαρακωμάτων του πολιτικού συστήματος, που εμποδίζει ακόμη και σήμερα την κατάληξη σε ένα κοινό πόρισμα.
«Σήμερα το πολιτικό σύστημα οφείλει όσο ποτέ στο παρελθόν, να οικοδομήσει σχέσεις εμπιστοσύνης με την κοινωνία, κερδίζοντας την αξιοπιστία του. Και όμως αντί αυτού, χάνει την ευκαιρία, γιατί ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αρνούνται την αυτοκριτική και δι’ αυτής, την ανάληψη των διαχρονικών ευθυνών τους. Χάνει την ευκαιρία, επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ υποκρίνεται τον δια σφραγίδας δωρεάς αδιάφθορο. Με άλλα λόγια, η αιτούμενη κάθαρση, όπως πάντα, αφορά τα βρώμικα των άλλων. Έτσι, η διαχρονική κατηγορία της διαπλοκής θα συνεχίσει να επικρέμεται επί δικαίων και αδίκων, για την κοινή γνώμη και η κάθαρση του πολιτικού βίο μένει ξανά στα αζήτητα» συμπλήρωσε χαρακτηριστικά.
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Δυστυχώς, δεν υπάρχει ούτε ένας πολίτης στην χώρα που να πιστεύει πως μια Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, είναι ικανή να φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο.
Μας αδικούν οι πολίτες;
Ή αδικούμε εμείς τους εαυτούς μας;
Νομίζω πως ισχύει το δεύτερο.
Και ισχύει το δεύτερο, γιατί όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει, ωστόσο, εμμονικά επιμένουμε στην επανάληψη του ίδιου μοτίβου.
Είχα αναφερθεί σε αυτό το μοτίβο, από αυτό εδώ το βήμα, στις 15/4/2016, όταν συνεδριάζαμε για τη σύσταση της εν λόγω Εξεταστικής Επιτροπής, με αυτά ακριβώς τα λόγια:
«Τα τελευταία χρόνια έχουμε παρακολουθήσει πληθώρα εξεταστικών επιτροπών.
Ο κατάλογος είναι μακρύς.
Θυμόμαστε όλοι τα μηδενικά αποτελέσματά τους.
Καμία συνεννόηση, ακόμη και για τα προφανή.
Ξεχωριστά πορίσματα, μερικά πρωτοσέλιδα και το θέμα ξεχνιέται στα συρτάρια».
…
Φοβάμαι πως πάλι έχουμε φτάσει στο ίδιο αποτέλεσμα:
Πολλά στοιχεία, πολλές ακροάσεις εμπλεκομένων, πολλές διαπιστώσεις, ήδη πολλά πρωτοσέλιδα, αλλά πράξη μηδέν.
Το κοινό πόρισμα πάλι λείπει.
Και έτσι, η διαπλοκή των σχέσεων μεταξύ του πολιτικού κόσμου, των ΜΜΕ και των τραπεζών, εξακολουθεί να απαξιώνει το πολιτικό σύστημα και τα κόμματα.
Μεγάλο θύμα αυτής της κατάστασης ο Κοινοβουλευτισμός, η Δημοκρατία και τρίβει τα χέρια της η ακροδεξιά αντικοινοβουλευτική πτέρυγα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ πολιτικών κομμάτων, ΜΜΕ και τραπεζών συνιστούν ένα τρίγωνο αλληλεξαρτήσεων, το οποίο καταδικάζεται μεν στα λόγια από όλους, αλλά ποτέ δεν αντιμετωπίστηκε με σοβαρά θεσμικά εργαλεία.
Το μαύρο χρήμα που διακινείται μέσα σε αυτό το τρίγωνο, σε μια ιδιότυπη omerta μεταξύ των τριών πόλων του, είναι μία διαχρονική παθογένεια και δεν αφορά μόνο την σχετικά ανώριμη Ελληνική Δημοκρατία.
Αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο.
Δεν είμαι από κείνους που με ευκολία θα έλεγαν πως με κάθε μέσο ενημέρωσης που κλείνει γίνεται φτωχότερη η Δημοκρατία.
Γιατί δεν εξυπηρετούν όλα τα ΜΜΕ, το ίδιο καλά την Δημοκρατία.
Εξάλλου οι διάφορες σχολές κιτρινισμού και εισαγγελικής δημοσιογραφίας, μέσα από λαθρόβια ή σοβαρά έντυπα και κανάλια ή ραδιόφωνα, δηλητηρίασαν σε σημαντικό βαθμό την ελληνική κοινωνία, με μηνύματα διχασμού, μίσους, συνωμοσίας και προδοσίας, εκτρέποντάς την από τη λογική, οδηγώντας την στις ευκολίες του αντιμνημονιακού χυλού και σε ό,τι ακολούθησε.
Πολλοί από αυτούς τους τύπους θρασύτητα συνεχίζουν το καταστροφικό τους έργο, βοηθούμενοι και από την άρνηση του ίδιου του δημοσιογραφικού κόσμου να επιβάλλει τον λυτρωτικό για τη δημόσια ζωή κώδικα δεοντολογίας.
Όμως, τα ιστορικά έντυπα του ΔΟΛ συνδέθηκαν με την πολιτική πορεία του τόπου, ως τα έντυπα που κατεξοχήν εξέφραζαν τον φιλελεύθερο, τον κεντρώο και τον κεντροαριστερό χώρο.
Στα χρόνια της ακμής, μάλιστα, υπήρξαν κατ’ ουσία «ασανσέρ κυβερνήσεων».
Και όμως ο ιστορικός αυτός Όμιλος οδηγείται σήμερα στον αφανισμό.
Με μόνιμο βέβαια θύμα τους εργαζόμενους του Ομίλου.
Άραγε μετά το τέλος της εξεταστικής επιτροπής, μετά τη σύνταξη του πορίσματος τα κόμματα θα πάψουν να αντιλαμβάνονται τη σχέση τους με το κράτος και το τραπεζικό σύστημα, ως πεδίου ασυδοσίας και μη ελέγχου, ως πεδίου εκτός κανόνων αγοράς, εκτός ισονομίας και ισοπολιτείας;
Ως βασικού πεδίου εξυπηρέτησης της πολιτικής αντιπαροχής;
Προφανώς όχι.
Όχι, γιατί δεν μπορούμε να καταλήξουμε ούτε καν σε ένα κοινό πόρισμα.
Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε στα βασικά, ταμπουρωμένοι στα κομματικά μας κελύφη.
Συμφωνούμε όλοι πως είναι κακό πράγμα η διαπλοκή, αλλά πάντοτε των άλλων.
Γιατί η δική μας, επειδή έχει καλές προθέσεις, δεν είναι διαπλοκή!
Αυτήν την γενικευμένη αντίληψη υποκρισίας από πλευράς πολιτικού συστήματος, την διαβάζει η κοινωνία.
Την αντιλαμβάνεται.
Για αυτό Το Ποτάμι κατέθεσε δέσμη συγκεκριμένων προτάσεων.
Προτάσεις που δημιουργούν ένα πλαίσιο εξυγίανσης και πρόληψης παρομοίων καταστάσεων για το μέλλον.
Γιατί νομίζουμε ότι η καλύτερη παρακαταθήκη αυτής της Επιτροπής, δεν είναι τίποτα άλλο από το να θωρακίσει το πολιτικό σύστημα με ένα πλαίσιο κανόνων, που θα τηρούνται απαρέγκλιτα από όλους.
Προτάσεις από ένα Κίνημα, που από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του δημοσιοποιεί συνεχώς τα οικονομικά του στοιχεία, για κάθε μεγάλη του ή μικρή δράση.
Από ένα Κίνημα, που από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του υπήρξε θύμα της άγνωστης ακόμη τότε, post truth μεθοδολογίας, όταν επιχείρησαν να το συνδέσουν με άνομες σχέσεις με γνωστό μεγαλοεργολάβο και καναλάρχη, χωρίς βέβαια ποτέ κανείς να προσκομίσει αποδεικτικά στοιχεία…
Τι κι αν η ίδια η ζωή τα διάψευσε πανηγυρικά, η ζημιά στην κοινωνία έγινε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Δεν θέλω σε καμία περίπτωση να απαξιώσω τη διαδικασία των Εξεταστικών Επιτροπών.
Δεν έχω πρόθεση να μηδενίσω τη δουλειά που έγινε.
Όμως για άλλη μια φορά σχετικοποιούμε τις πολιτικές ευθύνες, ψάχνοντας αποκλειστικά, σχεδόν εμμονικά, για ποινικές.
Δεν είναι αμελητέες όμως οι πολιτικές ευθύνες.
Δεν είναι ακίνδυνες.
Δεν είναι δίχως σοβαρό αντίκρισμα.
Οφείλουμε να επιμείνουμε σε αυτές, τιμώντας τη δουλειά της επιτροπής και δίνοντας αξία στα ευρήματά της.
Όμως, οφείλουμε πια να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα.
Σήμερα το πολιτικό σύστημα οφείλει όσο ποτέ στο παρελθόν, να οικοδομήσει σχέσεις εμπιστοσύνης με την κοινωνία, κερδίζοντας την αξιοπιστία του.
Και όμως αντί αυτού, χάνει την ευκαιρία, γιατί ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αρνούνται την αυτοκριτική και δι’ αυτής, την ανάληψη των διαχρονικών ευθυνών τους.
Χάνει την ευκαιρία, επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ υποκρίνεται τον δια σφραγίδας δωρεάς αδιάφθορο.
Με άλλα λόγια, η αιτούμενη κάθαρση, όπως πάντα, αφορά τα βρώμικα των άλλων.
Η μικροκομματική πολιτική, με κοντόφθαλμη και αφελή άμυνα χαρακωμάτων, εμποδίζει και σήμερα την κατάληξη αποδοχής ενός κοινού πορίσματος.
Έτσι, η διαχρονική κατηγορία της διαπλοκής θα συνεχίσει να επικρέμεται επί δικαίων και αδίκων, για την κοινή γνώμη και η κάθαρση του πολιτικού βίου μένει ξανά στα αζήτητα.
Ευχαριστώ.
