«Καμία μεταρρύθμιση δεν γίνεται με τον εκλογικό νόμο, καμία προσπάθεια αλλαγής, όλα γίνονται για να επιτύχουμε βραχυπρόθεσμα μικροκομματικά οφέλη. Εργαλειοποίηση, μικροκομματική πολιτική εκμετάλλευση και τίποτα άλλο. Είναι, δυστυχώς, μια ακόμη χαμένη ευκαιρία, γιατί την ευκαιρία, που είχε σήμερα η κυβέρνηση για μια πραγματική μεταρρύθμιση, την απεμπολείτε αντί πινακίου φακής κυριολεκτικά και αυτό είναι το μεγάλο κρίμα», τόνισε ο βουλευτής Λάρισας με το Ποτάμι, κ. Κώστας Μπαργιώτας, στην αρμόδια επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης της Βουλής στη συζήτηση επί των άρθρων του νομοσχεδίου για το νέο εκλογικό νόμο.
Ο κ. Μπαργιώτας ανέδειξε την μικροκομματική σκοπιμότητα της κυβέρνησης με το παρόν νομοσχέδιο και τόνισε αναφορικά με την διαχρονική απαίτηση της Αριστεράς για ένα δίκαιο εκλογικό σύστημα «το πάγιο αίτημα της Αριστεράς και του προοδευτικού κόσμου της χώρας ήταν ένα σταθερό, μόνιμο, μη μεταβαλλόμενο κάθε τρεις και λίγο σύστημα, το οποίο θα ήταν και δίκαιο και αναλογικό και είχε μέσα ως εκ των ων ουκ άνευ την αναπροσαρμογή των εκλογικών περιφερειών της χώρας. Αυτό που φέρνει σήμερα η κυβέρνηση, ουδεμία σχέση έχει με αυτό που κατεβαίνει σήμερα ως πρόταση και καλά Αριστερή και απλή αναλογική». Τόνισε επίσης και την προσχηματική βούληση της κυβέρνησης για διάλογο λέγοντας ότι «ο διάλογος είναι πάντα χρήσιμος όταν γίνεται πριν. Ο διάλογος μετά είναι πρόσχημα και άλλοθι. Αν θέλατε, αφού έχουμε τρία χρόνια όπως λέτε, θα μπορούσαμε να συζητήσουμε για ένα ολοκληρωμένο εκλογικό σύστημα από την αρχή μέχρι το τέλος. Κάντε μια διακομματική επιτροπή, συζητήστε εξαντλητικά και κατεβάστε μας ένα εκλογικό σύστημα καινούριο να το συζητήσουμε».
Επεσήμανε, τέλος, την ανάγκη να δοθεί η δυνατότητα σε όσους έχουν φύγει στο εξωτερικό όλα αυτά τα χρόνια να μπορούν να ψηφίσουν είτε με επιστολική ψήφο είτε ηλεκτρονικά «Δεν μπορώ να καταλάβω πως μια κυβέρνηση θέλει τους 17άρηδες και τους 16άρηδες να ψηφίζουν, αλλά δεν θέλει τους 28άρηδες, οι οποίοι έφυγαν κυνηγημένοι από την ανεργία και δουλεύουν γκαρσόν στη Γερμανία. Αυτοί δηλαδή δεν είναι καλοί ψηφοφόροι, οι καλοί ψηφοφόροι είναι οι 16άρηδες; Επίσης, δεν είναι καλοί οι ψηφοφόροι που δεν μπορούν να μπουν στο αεροπλάνο το κομματικό, για να κατεβούν από το Μόναχο στη Θεσσαλονίκη, καλοί είναι μόνο αυτοί που μπορούν να το κάνουν;» δήλωσε χαρακτηριστικά.
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί η απομαγνητοφώνηση της ομιλίας:
«Ξεκινήσαμε την κουβέντα για τον εκλογικό νόμο με τις δηλώσεις, τις διαρροές και τις αναφορές στον Τύπο για την βελτίωση του υφιστάμενου εκλογικού συστήματος και τη δημιουργία ενός νόμου, ο οποίος θα είχε λιγότερο μπόνους και αλλαγές στις περιφέρειες κ.λπ., με αποτέλεσμα να καταλήξουμε σε αυτή την αίθουσα σε ένα σύστημα εκλογικό, το οποίο βαφτίστηκε απλή αναλογική και χρησιμοποιήθηκε ως αριστερό άλλοθι ή ως μια αριστερή πράξη από ένα κόμμα το οποίο «κατάπιε» το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης και έκανε τις κόκκινες γραμμές μια ωραία «κουβαρίστρα» και τις έβαλε στην άκρη προσπαθώντας με έναν εκλογικό νόμο, ο οποίος ονομάζεται απλή αναλογική, να κάνει, όπως λέμε στην καθομιλουμένη, «ρελάνς».
Αφού, λοιπόν, ακούσαμε την προηγούμενη φορά για απλή αναλογική, η οποία δεν είναι διαπραγματεύσιμη, ήρθαμε, σήμερα στην αίθουσα, έχοντας διαρροές που μιλάνε για χαμήλωμα του 3% σε 2%, καθώς επίσης, διαψεύστηκε και ότι, ενδεχομένως, η Κυβέρνηση να είναι διατεθειμένη να συζητήσει και ένα μικρό μπόνους. Όχι τίποτα άλλο, αλλά είναι κρίμα στην προσπάθεια του κ. Κουρουμπλή να κάνει όλη την πολιτική αλλαγή αυτές τις ημέρες για να ξανά καταλήξουμε από εκεί που ξαναρχίσαμε πριν από ένα μήνα σε μια συζήτηση «κουτσή», γρήγορη και επιφανειακή που δεν προσέφερε τίποτα.
Τελικά, όμως, προκύπτει ένα ερώτημα. Τι ακριβώς επιδιώκετε; Ένα σύστημα απλής αναλογικής, όπως το καταθέσατε στην αρχή μετά από κανα δύο βδομάδες, το πολύ δύο βδομάδες, ενδοκομματικής διαβουλεύσεις, γιατί δεν το συζητήσατε με κανέναν άλλον; Επικοινωνιακό ντόρο, για να αλλάξει η ατζέντα; Ή 200 ψήφους πάση θυσία, ότι και να είναι αυτό, να πάρει 200 ψήφους για να τελειώνουμε;
Επαναλαμβάνω, το είπα και προχθές. Το πάγιο αίτημα της Αριστεράς, δεν είναι ένα σύστημα απλής αναλογικής με 3% κατώφλι και χωρίς μπόνους. Το πάγιο αίτημα της Αριστεράς ήταν σταθερό, μόνιμο, μη μεταβαλλόμενο κάθε τρεις και λίγο σύστημα εκλογικό, το οποίο θα ήταν και δίκαιο και αναλογικό και είχε μέσα ως εκ των ων ουκ άνευ την αναπροσαρμογή των εκλογικών περιφερειών της χώρας.
Και εξήγησε πολύ καλά ο κ. Σκανδαλίδης, γιατί δεν υπάρχει αναλογική και απλή αναλογική με τον τρόπο με τον οποίον είναι διαρθρωμένες οι εκλογικές περιφέρειες σήμερα.
Άρα, λοιπόν, αυτό που ζητούσε η Αριστερά και ο προοδευτικός κόσμος σε όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης ουδεμία σχέση έχει με αυτό που κατεβαίνει σήμερα ως πρόταση και καλά Αριστερή και απλή αναλογική. Μισές δουλειές; ούτε καν. Είναι φανερό νομίζω πως η Κυβέρνηση ελίσσεται και ελίσσεται χωρίς αρχές και χωρίς ιδιαίτερο πρόγραμμα.
Είναι πραγματικά η αποθέωση του τακτικισμού. Τον Μάιο κατώφλι συνασπισμοί που παίρνουν το μπόνους και συνασπισμοί που δεν παίρνουν το μπόνους. 2% το κατώφλι, 3% το κατώφλι και ξαφνικά απλή αναλογική ανόθευτη. Μέσα σε δεκαπέντε μέρες, συναίνεση καμία.
Ακούσαμε σήμερα για κουλτούρα συναίνεσης. Πού είναι; Στο δρόμο με τον οποίο δεν συζητήθηκε το ασφαλιστικό; Ή στο δρόμο με τον οποίο δεν συζητήθηκε το εκλογικό; Για κουλτούρας συναίνεσης είμαστε από τους πρώτους που φωνάζουν ότι χρειάζονται συγκλίσεις και συναινέσεις.
Τι συζητήθηκε και πότε; Σε ποιο βάθος; Υπάρχουν δεκάδες σοβαρά ζητήματα όπως θα φανούν στην πορεία, τα οποία δεν συζητήθηκαν ποτέ.
Και ακούμε και αυτό είναι πολύ σοβαρό κύριε Υπουργέ, δεν ξέρω αν όντως το είπατε στη συνέντευξη σας, επιφυλάσσομαι γιατί δεν την άκουσα, αλλά το ακούω από πολλούς και γράφεται και το ακούω και από πολλούς συναδέλφους, έχουμε 197 και πάμε για τους 200. Εγώ άκουσα την Χρυσή Αυγή να επιφυλάσσεται και δεν την είδα να τοποθετείται σήμερα.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης): Είπα κάτι τέτοιο εγώ;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΓΙΩΤΑΣ (Ειδικός Αγορητής του «Ποταμιού»): Είπα επιφυλάσσομαι.
Μιλάτε όλοι σας, σαν Κυβέρνηση, για 197. Ξέρετε κάτι που δεν το ξέρουμε; Η Χρυσή Αυγή εδώ επιφυλάσσεται. Είπε ότι θα δει.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης): Όχι, δεν ξέρω κάτι.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΓΙΩΤΑΣ (Ειδικός Αγορητής του «Ποταμιού»): Ωραία, το χαίρομαι που δεν ξέρετε κάτι. Το παίρνω.
Και επίσης, να ξεχωρίσουμε κάτι το οποίο παίζει στο διάλογο, δεν έχετε πάρει θέση. Είχατε μια διατύπωση αμφίβολη στον κ. Τόλιο για το τι θα πρέπει να πάρει 200 ψήφους για να ισχύει. Αρκεί να ψηφιστεί το άρθρο 2, για παράδειγμα, με 200 ή χρειάζεται να ψηφιστεί και τα 5; Θα μας το ξεχωρίσετε αυτό; Είναι εξαιρετικά σημαντικό.
Ομολογώ ότι δεν κατάλαβα από το τρόπο που ήταν διατυπωμένο τι θέλατε να πείτε, ενδεχομένως να ήταν και κακή η απομαγνητοφώνηση που διάβασα.
Υπάρχει όμως ένα μεγάλο θέμα. Τι πρέπει να συγκεντρώσει 200 ψήφους για να ισχύει την επ΄ αύριον στις επόμενες εκλογές και ως τις μεθεπόμενες; Και το 2 και το 5; Ή μόνο το 2 ενδεχομένως; Αυτό είναι ένα ερώτημα στο οποίο νομίζω ότι οφείλετε να τοποθετηθείτε.
Το σώμα καλείται να ψηφίσει ένα ένα κομματάκι ενός νόμου ο οποίος είναι κονιορτοποιημένος κυριολεκτικά και καλά θα κάνει οφείλει να γνωρίζει τι ψηφίζει και τι επακόλουθα έχει η ψήφος τους. Είναι πολύ σημαντικό.
Είπα προηγουμένως ότι ο τρόπος με τον οποίον μπήκε ο νόμος, το σύντομο διάστημα, το σπάσιμο των κομματιών, είδαμε ότι το άρθρο 2 έγιναν 2 και 3 προχθές για να βολεύει όσο το δυνατόν μεγαλύτερες συσπειρώσεις στο 2.
Όλα είναι εύλογα, αλλά είναι τακτικισμός κ. συνάδελφε. Δεν είναι τίποτα παράνομο, αλλά η αλλαγή του εκλογικού νόμου είναι πάρα πολύ σοβαρή υπόθεση, κατά την άποψή μου. Είπα και τις προηγούμενες μέρες και εξακολουθώ να το λέω ότι η αλλαγή του εκλογικού νόμου είναι μια από τις δύο ίσως μεγαλύτερες μεταρρυθμίσεις που μπορεί και πρέπει να γίνουν σ' αυτή τη χώρα, για να αλλάξει ο τρόπος με τον οποίον λειτουργεί το πολιτικό σύστημα και ο δημόσιος βίος και προφανώς δεν μπορεί να γίνεται με τον τρόπο που γίνεται.
Εμείς είμασταν οι πρώτοι που είχαμε ολοκληρωμένη άποψη, αυτή που έχουμε, και την έχουμε κατατεθειμένη πριν και από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Και επειδή θέλαμε να είμαστε σοβαροί σε αυτό, κύριε Μπαλάφα, κάναμε εκδήλωση ανοιχτή με την συγκεκριμένη πρόταση που έχουμε από το Δεκέμβριο, δύο μήνες μετά τις εκλογές. Και εξακολουθούμε να λέμε αυτό που λέγαμε, έχουμε μια ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση και όχι μισές δουλείες, όπως μας βολεύουν.
Μάλιστα δεν μας βολεύουν τυπικά αυτά που λέμε. Θα μας βόλευε το 2% ή η κατάργηση του κατωφλίου για παράδειγμα ή να μείνουν οι μεγάλες περιφέρειες αδιατάρακτες. Αυτό βολεύει στα μικρά κόμματα.
Παρόλα αυτά εμείς υποστηρίζουμε ένα εντελώς καινούργιο εκλογικό σύστημα το οποίο έχει μονοεδρικές, έχει τη δυνατότητα χωριστής ψήφου κόμματος και Βουλευτή και δεν βολεύει τα μικρά κόμματα ούτε ανθρώπους που εκλέγονται σε μεγάλες περιφέρειες, σαν την αφεντιά μου, με μικρά κόμματα. Βολεύει, όμως, τη χώρα, σπάζει τις περιφέρειες και τη διαπλοκή, αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο εκπροσωπείται το εκλογικό Σώμα στη Βουλή και τον αλλάζει με τρόπο ριζοσπαστικό. Κανένας, δυστυχώς, δεν δέχτηκε να το συζητήσει. Ναι, είμαστε εναντίον της απλής, ανόθευτης, όπως θέλετε πείτε το, αναλογικής.
Πιστεύουμε ότι πρέπει το εκλογικό σύστημα να εξυπηρετεί και την αναλογικότητα και την αντιπροσωπευτικότητα και την κυβερνησιμότητα. Είμαστε, λοιπόν, υπέρ ενός μικρού αναλογικού κλιμακώμενου μπόνους ανάλογο με τη δύναμη των κομμάτων και ανάλογα με τη δύναμη του πρώτου κόμματος. Μια τέτοια πρόταση θα μπορούσε να συζητηθεί και είναι ένα σύστημα το οποίο θα όφειλε να γίνει και πάγιο και σταθερό, όπως ήτανε επαναλαμβάνω η πάγια διαχρονική απαίτηση το προοδευτικού κόσμου στη χώρα.
Θα μπορούσε να γίνει όπως έγινε το ΑΣΕΠ και η ΔΙΑΥΓΕΙΑ, γιατί είναι μια ώριμη μεταρρύθμιση για την οποία οι συνθήκες έχουν ωριμάσει. Δυστυχώς, όμως, τόσο η Κυβέρνηση όσο και η Αξιωματική Αντιπολίτευση για τους ίδιους ακριβώς λόγους αρνούνται σθεναρά να ξεκολλήσουν από τις αμαρτωλές συνήθειες της μεταπολίτευσης. Δεν άκουσα, δυστυχώς, από κανένα, κανένα επιχείρημα που να μην το έχω ξανακούσει ως θεατής και ως πολίτης κάθε φορά τα τελευταία τριάντα χρόνια που συζητείται ένας εκλογικός νόμος. Αλλάζουν οι θέσεις, ποιος είναι στη Κυβέρνηση, ποιος είναι στην Αντιπολίτευση, οι μεν και οι δε υποστηρίζουν πάντα το ίδιο, αυτό που τους συμφέρει για τις επόμενες εκλογές και γαία πυρί μειχθήτω.
Αυτή ήταν η αλήθεια, αυτή είναι και τώρα η αλήθεια υπέρ του μικροκομματικού συμφέροντος και μόνο εναλλασσόμενοι εκλογικοί νόμοι, των οποίων ο στόχος ανεξάρτητα από το αν είναι απλή ή ενισχυμένη αναλογική αποσκοπούν στην βέλτιστη αξιοποίηση της ψήφου για το κυβερνόν κόμμα. Από την άλλη μεριά η Αντιπολίτευση κάνει αυτό που κάνει πάντα προσπαθεί να κερδίσει για τον εαυτό της πόντους και όσο περισσότερο μπορεί. Με τη διαφορά, όμως, ότι αυτό δεν λέγεται μεταρρύθμιση, δεν αλλάζει τα πράγματα στη χώρα, δεν πρόκειται ποτέ να παράξει ένα διαφορετικό πολιτικό σύστημα και ειλικρινά είμαι απογοητευμένος, γιατί πολύ σωστά είπε ο Σκανδαλίδης, είχε βαρόνους και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ στη Β’ Αθηνών. Εξήγησε πολύ καλά γιατί δεν σπάει η Β’ Αθηνών.
Πίστευα ότι εσείς δεν έχετε βαρόνους στη Β’ Αθηνών, δεν είχατε κανένα έρμα στο να αλλάξετε το συγκεκριμένο, το μόνο ήταν ότι έπρεπε να χωράνε πολλοί. Να συμφωνήσουμε με όλους και ενδεχομένως και με τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, η οποία επίσης δεν θέλει το σπάσιμο των μεγάλων περιφερειών, ούτε το ΚΚΕ, το θέλει ούτε ο Λεβέντης το θέλει. Προκειμένου, λοιπόν, να εξυπηρετήσουμε το βραχυχρόνιο, το πολύ -πολύ βραχίδιο κομματικό μας συμφέρον αφήνουμε τη μεταρρύθμιση στην άκρη και κάνουμε μισές δουλειές και όπως είπα όχι μισές δουλειές, κάνουμε άλλες δουλειές δια μέσου του εκλογικού νόμου.
Εμείς θα μπορούσαμε πολύ εύκολα να ξεφύγουμε από τη συζήτηση. Έχουμε, όπως είπα προηγουμένως, μια πολύ οργανωμένη, ολοκληρωμένη πρόταση εκλογική, η οποία λέει πέντε πράγματα. Θα μπορούσαμε να πούμε έχουμε την αποψάρα μας, έχουμε την προτασάρα μας, δεν την συζητάτε, δεν συζητάμε, ψηφίζουμε όχι, καθαρίσαμε. Όμως θα προσπαθήσουμε να είμαστε εποικοδομητικοί. Θα προσπαθήσουμε ακόμα και τώρα να καταδείξουμε ότι υπάρχουν πράγματα που δεν πρέπει να είναι έτσι και ότι ορισμένα πράγματα πρέπει να γίνουν και να αλλάξουν.
Θα καταθέσουμε, λοιπόν, τροπολογίες, παρόλο που η φιλοσοφία του συγκεκριμένου νόμου είναι πολύ μακριά από τη δικιά μας. Θα καταθέσουμε τρεις τροπολογίες. Η πρώτη έχει να κάνει με τη θεσμοθέτηση της ψήφου στα 17. Επειδή από την αρχή είπαμε «ναι» στην ψήφο στα 17 και «όχι» στα 16 και επειδή αυτό κατάλαβε και όλος ο ελληνικός λαός και επειδή υπάρχουν χιλιάδες προβλήματα που έχουν να κάνουν με τα 16, από τον τρόπο που θα μπει η πολιτική στα σχολεία αύριο το πρωί μέχρι αυτά που ακούγονται για τις σχέσεις, για τις δικαιοπρακτικές τα οποία μπορεί να έχουν λόγο και αντίλογο, αλλά πρέπει να συζητηθούν.
Θα προτείνουμε, λοιπόν, την τροποποίηση της παραγράφου 2 του συγκεκριμένου άρθρου, έτσι ώστε να δίνεται δικαίωμα ψήφου σε όποιον συμπληρώνει τα 17 και μια μέρα και όχι τα 16 και μια μέρα, όπως ακριβώς το πρότεινε η Κυβέρνηση, ψήφο στα 17. Αυτή, λοιπόν, θα είναι η πρώτη τροπολογία και νομίζω ότι αναρτήθηκε ευρύς προβληματισμός για το συγκεκριμένο θέμα και πρέπει να το δούμε. Δεν είναι καθόλου εύκολο και προφανώς, έλεος δεν έχει καμία σχέση με τη Βουλή των Εφήβων η ψήφος στα 16 για τις εκλογές.
Είναι ένα πράγμα το οποίο έχει πολύ μεγάλη σημασία. Θα προτείνουμε επίσης -αυτό που είπα από την αρχή- με τροπολογία τη θέσπιση ενός κλιμακούμενου μπόνους για το πρώτο κόμμα -1 έδρα για κάθε 2%- το οποίο εξασφαλίζει και την κυβερνησιμότητα, χωρίς να διαταράσσει σημαντικά ούτε την αντιπροσωπευτικότητα ούτε την αναλογικότητα των ψήφων. Το πρώτο κόμμα πρέπει να μπορεί να έχει τον πρώτο λόγο. Είπαμε από την αρχή -το είπαν και άλλοι προηγουμένως, το είπε νομίζω ο κ. Κατσώτης- ο στόχος αυτής της πρότασης είναι να μπορεί να δημιουργηθεί κυβέρνηση με κορμό το δεύτερο κόμμα. Μπορεί και να μπορεί να γίνει, μπορεί και να γίνεται σε ορισμένες δημοκρατίες ώριμες, με παρελθόν, είναι κάτι, όμως, που πρέπει να συζητηθεί. Η πρωτοκαθεδρία ενός κόμματος, η συμμετοχή ενός κόμματος που παίρνει 35% στην κυβέρνηση, νομίζω ότι είναι ένα θέμα που δεν χρειάζεται πάρα πολλή συζήτηση ούτε ιδιαίτερη επιχειρηματολογία για να ισχύει.
Τέλος, θα καταθέσουμε μια ολοκληρωμένη αναλυτική πρόταση για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού, ένα θέμα, το οποίο επίσης υπήρξε πάγιο αίτημα της Αριστεράς και διορθώστε με εάν κάνω λάθος. Νομίζω ότι ήταν η Αριστερά και ο προοδευτικός χώρος της χώρας που ενσωμάτωσε στο Σύνταγμα την πρόβλεψη για επιστολική ψήφο. Δεν μπορώ να καταλάβω πραγματικά γιατί την αγνοείτε. Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τι είναι αυτό που φοβάται.
Κύριε Κουρουμπλή, αυτό έχει ενδιαφέρον γιατί κάποιοι εδώ από τα άλλα κόμματα, αυτό που λέτε διαρκώς και το άκουσα και προηγουμένως ότι «θα το δούμε», «θα το κάνουμε», τι εννοείτε; Θα ψηφίσουμε αυτά; Κάποιοι οι οποίοι έβαλαν από ό,τι ακούγεται ή είναι εναντίον του «σπασίματος» των περιφερειών, για παράδειγμα ή έχουν κάθε λόγο να έχουν επιφυλάξεις για το συγκεκριμένο, αυτό που θέλω να μιλήσω, τι θα κάνετε; Θα τους «εξαπατήσετε» –εντός εισαγωγικών- και μετά θα φέρετε τον άλλο μισό εκλογικό νόμο, μετά από έξι μήνες ή μετά από τρεις; Να καταλάβω. Έχουμε τρία χρόνια. Αφού έχουμε τρία χρόνια, γιατί δεν συζητάμε ένα ολοκληρωμένο εκλογικό σύστημα από την αρχή με το τέλος, όπως είπε ο κ. Σκανδαλίδης και συμφωνείτε; Κάντε μια διακομματική επιτροπή, συζητήστε εξαντλητικά και κατεβάστε μας ένα εκλογικό σύστημα καινούργιο, να το συζητήσουμε. Κομματάκι-κομματάκι, είναι άλλο πράγμα, δεν είναι εκλογικό σύστημα.
Ο διάλογος είναι πάντα χρήσιμος όταν γίνεται πριν. Ο διάλογος μετά είναι πρόσχημα και άλλοθι. Είναι άλλο πράγμα.
Για να τελειώσω, νομίζω ότι υπάρχει η δυνατότητα πολύ γρήγορα, γιατί υπάρχουν πολλά τεχνικά προβλήματα με τους Έλληνες της Διασποράς, με τους Έλληνες που δεν έχουν ζήσει χρόνια στην Ελλάδα ή απουσιάζουν. Υπάρχει ένας τρόπος να αρχίσουμε αύριο και αυτό προτείνουμε. Προτείνουμε, λοιπόν, δικαίωμα ψήφου που θα μπορεί να είναι επιστολική ή ηλεκτρονική -μπορούμε να το δούμε- δικαίωμα ψήφου, όμως, αύριο σε όσους είναι εγγεγραμμένοι στα δημοτολόγια και στους εκλογικούς καταλόγους τους υφιστάμενους. Είναι πολύ απλό. Γίνεται στις ευρωεκλογές σε πολύ μικρούς αριθμούς, υπάρχει ο μηχανισμός, υπάρχει, αν θέλετε, η τεχνογνωσία, δεν υπάρχει η πολιτική βούληση.
Δεν μπορώ να καταλάβω πως μια κυβέρνηση θέλει τους 17άρηδες και τους 16άρηδες να ψηφίζουν, αλλά δεν θέλει τους 28άρηδες, οι οποίοι έφυγαν κυνηγημένοι από την ανεργία και δουλεύουν γκαρσόν στη Γερμανία. Αυτοί δεν είναι καλοί ψηφοφόροι, οι καλοί ψηφοφόροι είναι οι 16άρηδες. Επίσης, δεν είναι καλοί οι ψηφοφόροι που δεν μπορούν να μπουν στο αεροπλάνο το κομματικό για να κατεβούν από το Μόναχο στη Θεσσαλονίκη, καλοί είναι μόνο αυτοί που μπορούν να έρθουν, αυτοί που ελέγχουμε, δηλαδή.
Κυρίες και κύριοι, για να κλείσω, η πρόταση είναι ένα ακόμα θλιβερό επεισόδιο της μεταπολίτευσης. Όπως είπα και προηγουμένως είναι «Τι είχες Γιάννη μου; Τι είχα πάντα». Πλησιάζουν εκλογές ή θέλουμε να αλλάξουμε το σκηνικό, αλλάζουμε το νόμο όπως μας βολεύει. Μισές δουλειές, καμία μεταρρύθμιση και μια προσπάθεια αλλαγής, για να επιτύχουμε βραχυπρόθεσμα μικροκομματικά οφέλη. Εργαλειοποίηση, μικροκομματική πολιτική και τίποτα άλλο. Είναι, όμως, μια ακόμη χαμένη ευκαιρία, γιατί τέτοιες ευκαιρίες -πραγματικά το λέω- την ευκαιρία που είχατε σήμερα να κάνετε μια πραγματική μεταρρύθμιση εσείς που δεν μπορούσαν να την κάνουν αυτοί και δεν θα μπορέσουν να την κάνουν ποτέ αυτοί, την απεμπολείτε για πολύ-πολύ μικρά, αντί πινακίου φακής κυριολεκτικά και αυτό είναι το μεγάλο κρίμα. Σας ευχαριστώ».
Κωνσταντίνος Μπαργιώτας - Λάρισας
