Στην ολομέλεια της Βουλής τοποθετήθηκε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Ποταμιού, Σπύρος Δανέλλης, κατά τη συζήτηση του πολυνομοσχεδίου: Επείγουσες διατάξεις για την εφαρμογή της Συμφωνίας Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις.
Ο βουλευτής Ηρακλείου υποστήριξε, πως το πακέτο των μέτρων είναι βαρύ και αποδεικνύει, πως τόσο οι αυταπάτες, όσο και οι λαϊκισμοί, αλλά και η δημαγωγία πληρώνονται, επισημαίνοντας πως είναι υποκριτικό να μιλάμε σήμερα εξ αφορμής του νομοσχεδίου για «Εθνική Ντροπή».
Συνεχίζοντας, τόνισε πως «η Εθνική Ντροπή δεν προκύπτει από το σημερινό πολυνομοσχέδιο, αλλά από την κακοδιαχείριση δεκαετιών, στην οποία «διέπρεψε» σχεδόν το σύνολο του πολιτικού μας συστήματος.
Αν η κυβέρνηση εξαρχής είχε σχέδιο και στόχους και συνείδηση της αναγκαιότητας ανάληψης της ιδιοκτησίας της συμφωνίας, οι σημερινές βαριές ρυθμίσεις θα μπορούσαν να έχουν διαμορφωθεί ως θεσμικό ανάχωμα της πελατειακής βουλιμίας των μελλοντικών κυβερνήσεων.
Αν η κυβέρνηση ήξερε τι ήθελε, δεν θα είχαμε ρυθμίσεις, που θέτουν ζητήματα δημοκρατικής νομιμοποίησης.»
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Σήμερα είναι χωρίς αμφιβολία μία δύσκολη μέρα για τη χώρα και το κοινοβούλιο.
Το πακέτο των μέτρων είναι βαρύ και αποδεικνύει πως τόσο οι αυταπάτες, όσο και λαϊκισμοί και δημαγωγία πληρώνονται.
Και πληρώνονται ακριβά. Φόροι και περικοπές ύψους 5,4 δις ευρώ σε δύο εβδομάδες.
Μιλούν πολλοί σήμερα για Εθνική Ντροπή και την επικεντρώνουν στο πολυνομοσχέδιο που συζητάμε.
Είναι υποκριτικό. Είναι υποκριτικό γιατί ο καθένας την εντοπίζει στον απέναντι. Γιατί για χρόνια αναβάλλαμε να τακτοποιήσουμε τα του οίκου μας.
Ήταν αναμενόμενο να έρθουν κάποιοι τρίτοι να τα τακτοποιήσουν. Και εξυπακούεται πως δεν θα τα τακτοποιήσουν με τον πιο ευχάριστο για μας τρόπο.
Ας είμαστε λοιπόν ειλικρινείς, η Εθνική Ντροπή δεν προκύπτει μόνο από το σημερινό πολυνομοσχέδιο, αλλά και από την άφρονα κακοδιαχείριση δεκαετιών στην οποία «διέπρεψε» σχεδόν το σύνολο του πολιτικού μας συστήματος.
Αν η κυβέρνηση εξαρχής είχε σχέδιο και στόχους και συνείδηση της αναγκαιότητας ανάληψης της ιδιοκτησίας της συμφωνίας, οι σημερινές βαριές ρυθμίσεις θα μπορούσαν να έχουν διαμορφωθεί ως θεσμικό ανάχωμα της πελατειακής βουλιμίας των μελλοντικών κυβερνήσεων.
Αν η κυβέρνηση ήξερε τι ήθελε δεν θα είχαμε ρυθμίσεις, που θέτουν ζητήματα δημοκρατικής νομιμοποίησης.
Όλη αυτή η επιτέλους τακτοποίηση και απομάκρυνσή μας, από τις σειρήνες του πελατειασμού και της διαχρονικής λαφυραγώγησης του κράτους, που μας έφεραν μέχρι εδώ, στην χρεοκοπία.
Όλα αυτά θα αποφεύγονταν αν είχαμε έναν σχεδιασμό και αν τις ρυθμίσεις αυτές ορθολογικά τις ενσωματώναμε στο εθνικό μας δίκαιο.
Σε σχέση με κάποιες συγκεκριμένες διατάξεις και τροπολογίες του πολυνομοσχεδίου τώρα.
Θα ήθελα να σταθώ στο απαράδεκτο άρθρο 106. Τι κρύβεται άραγε πίσω από την σκληρή νομική γλώσσα του άρθρου; Ας το κάνουμε λίγο πιο κατανοητό.
Το άρθρο προβλέπει ότι στην περίπτωση που μια επιχείρηση εξοφλήσει πρόστιμο που της έχει επιβληθεί από την Επιτροπή Ανταγωνισμού, εξαλείφεται το αξιόποινο των εγκλημάτων της, όχι μόνο σε ό,τι αφορά παραβάσεις του δικαίου του ανταγωνισμού, αλλά και για οικονομικά εγκλήματα, ενώ παράλληλα απαλλάσσεται και από διοικητικές κυρώσεις.
Για την ιστορία, μόλις πριν δυο μέρες και μετά από πολυετείς έρευνες, η Επιτροπή Ανταγωνισμού διαπίστωσε ότι επί 27 συναπτά έτη λειτουργούσε καρτέλ στον τομέα των δημοσίων έργων.
Καρτέλ, το οποίο απομυζούσε τα λεφτά του Έλληνα φορολογούμενου, εφαρμόζοντας παράνομες πρακτικές, όπως η διαμόρφωση των τιμημάτων στις δημοπρασίες και το μοίρασμα των συμβάσεων μεταξύ των εταιρειών που συμμετείχαν σε αυτό.
Καρτέλ, βασική πηγή της διαπλοκής και της διαφθοράς του δημοσίου βίου για αρκετές δεκαετίες.
Κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης εκτίθεστε ανεπανόρθωτα χωρίς λόγο.
Έρχεστε σε αντίθεση με τις αρχές και βεβαίως με την ρητορική σας.
Εκτίθεστε ανεπανόρθωτα αν όντως δεν ακολουθείτε την πεπατημένη των αντιπαροχών με τους «εθνικούς εργολάβους». Αποσύρτε το τώρα. Και βλέπετε.
Το ζητά μετ’ επιτάσεως ένα κόμμα το οποίο έχει κατασυκοφαντηθεί όσο κανείς στο παρελθόν, για δήθεν «ειδικές σχέσεις» με τον χώρο των μεγάλων εργολάβων…
Επί των τροπολογιών τώρα.
Γιατί καταργείτε με την τροπολογία υπ' αριθ. 437/81 μία διάταξη που ψηφίστηκε μόλις πριν 10 μέρες και έδινε ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα κατά παρέκκλιση στα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα;
Τι συνέβη;
Αν δεν έχει ενημερότητα η εταιρεία, κλείνει ατάκτως.
Με έναν εξορθολογισμένο σχεδιασμό τα ΕΑΣ μπορούν όχι μόνο να αυτοσυντηρηθούν, αλλά να γίνουν κερδοφόρα και πολλαπλώς χρήσιμα.
Πάμε τώρα στην τροπολογία υπ' αριθ. 449/93, με την οποία καταργούνται οι νέες χρήσεις γης και οι οικοδομικοί συντελεστές που είχαν οριστεί με τον ν. 4269/2014.
Μετά την κατάργησή του, έτσι όπως προβλέπεται επιστρέφουμε στο προηγούμενο νομοθετικό καθεστώς, δηλαδή τον καθορισμό των χρήσεων γης με Π.Δ.
Η τροπολογία, μας έρχεται με μία αόριστη αιτιολογική έκθεση και με μία εξίσου αόριστη και γενικόλογη τοποθέτηση εκ μέρους του αρμόδιου Υπουργού, με αποτέλεσμα πραγματικά να αδυνατούμε να καταλάβουμε γιατί θέλετε να επαναφέρετε το αποτυχημένο καθεστώς που ίσχυε στη δεκαετία του 80.
Είναι δυνατόν ένα Π.Δ. της δεκαετίας του ’80, στο οποίο θέλετε να επιστρέψετε, να εξυπηρετεί καλύτερα τις σύγχρονες απαιτήσεις;
Τέλος, σχετικά με την σύμβαση παραχώρησης των αεροδρομίων στα άρθρα 215 -230, γενικώς συμφωνούμε.
Ωστόσο, θα πρέπει να υπάρξει προσθήκη παρ. 5, στο άρθρ. 229, όπου να γίνεται σαφής και ρητή αναφορά στην Κρατική Αεροπορική Αρχή, διότι ο καταγραφείς ορισμός της κρατικής αρχής στη σελ. 39 της Σύμβασης, είναι γενικόλογος.
Αναφέρονται οι εποπτικές αρχές και ιδιαίτερα η αεροναυτιλία, όχι όμως και η αερολιμενική αρχή.
Η ύπαρξη και λειτουργία Αερολιμενικού Ελέγχου ως κρατική αρχή, κατοχυρώνεται από το ν.3913/2011, -αλλά και από το Ευρωπαϊκό δίκαιο- και αφορά τη διάρθρωση και λειτουργία της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας.
Αυτό θα πρέπει να ληφθεί υπόψη.
Προς τούτο καταθέτω σχετικό έγγραφο του Πανελληνίου Συλλόγου Αερολιμενικών.
Ευχαριστώ.
Σπύρος Δανέλλης - Ηρακλείου
