Ο βουλευτής Αττικής και υπεύθυνος Παιδείας του Ποταμιού, Γ. Μαυρωτάς, τοποθετήθηκε σήμερα στην κοινή συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων και της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Έρευνας και Τεχνολογίας στη συζήτηση κατ’ άρθρων του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων «Ρυθμίσεις για την Έρευνα και άλλες διατάξεις».
Αφού εξέφρασε την αντίθεση του Ποταμιού στην επίσπευση των συνεδριάσεων μεταξύ Α και Β ανάγνωσης, ο κ. Μαυρωτάς διαπίστωσε πως το κατατεθέν σχέδιο νόμου αποτελεί δείγμα κακής νομοθετικής πρακτικής και πως με αυτό ο χώρος της έρευνας παραμένει κατακερματισμένος. Πρότεινε την έγκριση από τη Βουλή της Εθνικής Στρατηγικής για την Έρευνα, Τεχνολογική Ανάπτυξη και Καινοτομία και μάλιστα για αυτό το Ποτάμι κατέθεσε σχετική τροπολογία. Αναφέρθηκε στη συγχώνευση των Εθνικών Συμβουλίων Παιδείας και Έρευνας/Καινοτομίας ενώ υπέβαλλε προτάσεις σχετικές με τα διοικητικά θέματα των Ερευνητικών Κέντρων. Εισηγήθηκε επίσης την ύπαρξη δυνατότητας ευελιξίας στις συνθήκες απασχόλησης ΑμΕΑ και γονέων ΑμΕΑ στα ερευνητικά ιδρύματα.
Στα θέματα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, επεσήμανε ότι επιχειρείται επιστροφή στο παρελθόν, με την προσπάθεια υποβάθμισης των Συμβουλίων Ιδρύματος και της νομιμοποίησης ανομιών και αυθαιρεσιών της προηγουμένης περιόδου. Στάθηκε αρνητικά απέναντι στην αναγνώριση της περιόδου αναστολής καθηκόντων μελών Δ.Ε.Π. ως χρόνου παραμονής στη βαθμίδα και στην απαλλαγή προέδρων σειράς φορέων από τα διοικητικά και διδακτικά καθήκοντα. Αναφέρθηκε στην προσπάθεια νομιμοποίησης των αυθαιρεσιών του κ. Πελεγρίνη μέσω ειδικής ρύθμισης ενώ τόνισε δε πως η χορήγηση ονομαστικών μετεγγραφών κατά παρέκκλιση των προβλεπομένων διατάξεων, αδικεί υποψηφίους που συμμορφούμενοι με τη νομοθεσία δεν διεκδίκησαν κάτι τέτοιο.
Συνεχίζοντας σε θέματα Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης,, επεσήμανε σειρά φωτογραφικών διατάξεων, με χαρακτηριστικότερες όλων τις προϋποθέσεις για τη μετάταξη εκπαιδευτικών σε θέσεις Ε.Δ.Ι.Π. Α.Ε.Ι. που φωτογραφίζουν τη σύντροφο του πρωθυπουργού και κάλεσε για την απόσυρσή τους.
Τέλος εξέφρασε την ανησυχία του για τις επιχειρούμενες αλλαγές στη λειτουργία των νηπιαγωγείων και τον κίνδυνο για λιγότερους αναπληρωτές νηπιαγωγούς.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της Ομιλίας:
Ευχαριστώ, κύριε πρόεδρε να ξεκινήσω καταρχήν λέγοντας, ότι γενικά δεν συμφωνούμε με την επίσπευση του χρονικού διαστήματος, μεταξύ πρώτης και δεύτερης ανάγνωσης ,που αποφασίστηκε στη Διάσκεψη Προέδρων, δυστυχώς δεν είμαστε παρόντες, γιατί ήταν ο εκπρόσωπος στην Ολομέλεια και έγινε κάποιο, για το οποίο κάναμε ολόκληρο θέμα στην πρώτη συνεδρίαση να υπάρχουν οι εφτά μέρες και τώρα καταπίνουμε τις μερικές ώρες αν όχι λεπτά, μεταξύ των δύο αναγνώσεων, αυτό το διαδικαστικό.
Στην κατ' άρθρο συζήτηση, φαίνεται ουσιαστικά πόσο δυσλειτουργικό είναι, να προσπαθείς να διορθώσεις έναν υπάρχοντα νόμο, φτιάχνοντας ένα νέο νόμο πάνω σε αυτόν και ελπίζουμε στο Νόμο Πλαίσιο που θα έρθει για την Έρευνα να μην έχουμε το ίδιο πράγμα, να έχουμε μία από την αρχή διαδικασία, που θα μας διευκολύνει όλους στην επεξεργασία του νομοσχεδίου.
Ένα γενικό σχόλιο, πριν μπω στα άρθρα είναι, ότι συνεχίζει να μας προβληματίζει η συνεχής αναφορά στον Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων και όχι στον αρμόδιο, Αναπληρωτή Υπουργό για θέματα Έρευνας. Όλες οι αρμοδιότητες είναι σαν να έχουν πάει στον Υπουργό και σα μην υπάρχει αρμόδιος Αναπληρωτής Υπουργός, για θέματα Έρευνας, το θεωρούμε αυτό μια υποβάθμιση θεσμού και δεν το επικροτούμε.
Παρόλη την προσπάθεια που γίνεται θεωρούμε ότι εξακολουθεί να παραμένει κατακερματισμένος ο χώρος της έρευνας και θα πρέπει με το νόμο πλαίσιο που θα έρθει, να το δούμε αυτό το πράγμα και γίνονται κάποια μικρά βήματα για τη δημιουργία ενιαίου χώρου εκπαίδευσης και υπάρχει δυναμικό, για περαιτέρω βελτίωση και σε αυτό το θέμα.
Και πριν μπω στα άρθρα να σχολιάσω και κάτι που είπε ο κ. Φίλης, ο κ. Υπουργός είπε 170 με 200.000 νέοι επιστήμονες, επιστήμονες γενικά είναι στο εξωτερικό και θα ήθελα να πω σ' αυτό το σημείο ότι θα είχε πολύ ενδιαφέρον να ακούσουμε και τη γνώμη τους για τι συνθήκες βρίσκουν εκεί πέρα στα ξένα πανεπιστήμια και για τι συνθήκες υπάρχουν εδώ, πέρα στα δικά μας πανεπιστήμια που πέρα από τις αντιξοότητες μπορούν και διακρίνονται, για να διορθώσουμε τα δικά μας πανεπιστήμια. Και θα έχει και ενδιαφέρον να δούμε πόσοι από αυτούς που δουλεύουν σε μη κρατικά πανεπιστήμια στο εξωτερικό και θα είχε επίσης ενδιαφέρον, να τους ακούμε πιο τακτικά και όχι με τους διώχνουμε, όπως γίνεται με αυτούς που έρχονται στα συμβούλια ιδρύματος με τις διάφορες πρακτικές.
Θα μπω τώρα στα άρθρα, πιο συγκεκριμένα: Θα μιλήσω μόνο για τα άρθρα στα οποία έχουμε κάποιες παρατηρήσεις και θα προσπαθήσουμε να συμβάλουμε και να βελτιώσουμε το νομοσχέδιο με τις παρατηρήσεις αυτές.
Στο άρθρο 1 κατά τη γνώμη μας λείπει η αναφορά στην καινοτομία, ενώ διατρέχει όλο το νομοσχέδιο υπάρχει το ΕΣΕΚ, υπάρχει ΕΣΕΤΑΚ, που το κάπα σημαίνει καινοτομία. Στο άρθρο 1, που είναι ο βασικός ορισμός, για το τι περιλαμβάνει το νομοσχέδιο, λείπει η έννοια της καινοτομίας, που υπήρχε πριν και η έννοια της αναφοράς στην Ε.Ε.
Στο άρθρο 3, αναφέρεται σε υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού ή Ερευνητικά Κέντρα, αυτό θέλει λίγο αποσαφήνιση κατά τη γνώμη μου, διότι προσθέτει κάποια ,που δεν ξέρουμε αν είναι υπηρεσίες, είναι ερευνητικά κέντρα ,σε τι αναφέρονται.
Στα άρθρα 4 και 5, που αναφέρονται στην ΕΣΕΤΑΚ στην Εθνική Στρατηγική Έρευνα Τεχνολογικής Ανάπτυξης Καινοτομίας, δηλαδή. Χρειάζεται περισσότερη εμπλοκή κατά τη γνώμη μου του ΕΣΕΚ σε αυτή τη διαδικασία, λέει ότι ο ΓΓΕΤ θα συμβουλεύατε, αλλά νομίζω ότι πρέπει να υπάρχει πιο ρητά αυτή η αναφορά στο ΕΣΕΚ.
Εμείς προτείνουμε η ΕΣΕΤΑΚ να μπαίνει σε διαβούλευση και να περνάει από τη Βουλή με τις διαδικασίες που προβλέπονται και για το μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό, δηλαδή μια Ειδική Συνεδρίαση της Ολομέλειας και όχι μια απλή έγκριση από τον Υπουργό.
Στο άρθρο 8, που αφορά τα Περιφερειακά Συμβούλια Έρευνας και Καινοτομίας τα ΠΣΕΚ, θέλει προσοχή στην υλοποίηση, γιατί μεγάλο τμήμα των ευρωπαϊκών χρημάτων θα πηγαίνουν πλέον μέσω των Περιφερειών και εκεί πέρα χρειάζεται οριζόντια δικτύωση των ΑΕΙ ή και των ερευνητικών κέντρων.
Στο άρθρο 9, που αφορά το 17μελές Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας και Καινοτομία και για την καλύτερη ενοποίηση του χώρου ανώτατης εκπαίδευσης και έρευνας προτείνουμε την συμμετοχή του ΕΣΕΚ στο ΕΣΥΠ δηλαδή στο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας να γίνει Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας Έρευνας και Καινοτομία (ΕΣΥΠΕΚ) έτσι ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη διασύνδεση των χώρων. Επίσης προτείνουμε οι εκπρόσωποι του επιχειρηματικού κόσμου, και συγκεκριμένα οι ΄δυο προ προβλέπονται από τους 17 να προέρχονται από τομείς με αποδεδειγμένη και έντονη βάσει δεικτών καινοτόμα δραστηριότητα στη χώρα.
Σε ό,τι αφορά το άρθρο 11, χρειάζεται η δημιουργία ρητής νομοθετικής πρόβλεψης με βάση την οποία όσοι νέοι δημόσιο ερευνητικοί οργανισμοί δημιουργούνται θα εντάσσονται στο πεδίο εφαρμογής του νόμου για την ΕΤΑΚ ή και ακόμα καλύτερα στη ΓΓΕΤ.
Σε ό,τι αφορά το άρθρο 12, που καθορίζει το πεδίο εφαρμογής και στον προηγούμενο νόμο 4310 υπήρχε στο άρθρο 3 κάποιοι ιδιωτικοί ερευνητικοί οργανισμοί που δύναται να χρηματοδοτούνται για την ερευνητική έρευνα που διεξάγουν όπως το Ευγενίδειο Ίδρυμα, το Ίδρυμα Ορμύλια, το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, Κέντρο Μοχάμεντ Άλι, το Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής – Ιστορίας, οι οποίοι οργανισμοί αυτοί μπορούν να χρηματοδοτούνται για την ερευνητική τους δραστηριότητα. Από την άλλη μεριά υπάρχει η Ακαδημία Αθηνών που εντάσσεται μερικώς στο πεδίο εφαρμογής, δηλαδή εντάσσεται μόνο για ζητήματα προσωπικού αλλά όχι για θέματα διοίκησης και βασικά απουσιάζουν από το πεδίο εφαρμογής άλλα σημαντικά ερευνητικά κέντρα και Ινστιτούτα όπως είναι το «ΔΗΜΗΤΡΑ» – Πρώην ΕΘΙΑΓΕ, το ΙΠΥΣΕ, το ΙΤΣΑΚ κ.λπ.. Κατά τη γνώμη μας είναι λίγο κατακερματισμένο θεσμικά το ερευνητικό πλαίσιο και δεν πολύ-διορθώνεται. Αυτό πρέπει να το λάβουμε υπόψη μας στη διαμόρφωση του νόμου πλαισίου που θα έρθει αργότερα. Κανονικά τα ερευνητικά κέντρα και τα ινστιτούτα κατά τη γνώμη μας θα έπρεπε να διέπονται από το ίδιο καθεστώς εφόσον διεκδικούνε κρατική χρηματοδότηση.
Σε ό,τι αφορά τα άρθρα 13 και 14, που αφορούν τα διοικητικά συμβούλια των ερευνητικών κέντρα και τις διαδικασίες εκλογής διευθυντών ερευνητικών κέντρων και ινστιτούτων. Νομίζουμε ότι στα διοικητικά συμβούλια οι ερευνητές υπο-εκπροσωπούνται και έχουν μόνο έναν εκπρόσωπο από κοινού με τους ειδικούς και λειτουργικούς επιστήμονες. Επίσης μια συμβιβαστική πρόταση θα ήταν να υπάρχουν ένας έως τρεις ανάλογα με τον αριθμό των ινστιτούτων, δηλαδή ένας ερευνητής αν είναι από ένα έως δύο τα ινστιτούτα στο ερευνητικό κέντρο, δύο αν υπάρχουν τρία έως τέσσερα ινστιτούτα και τρεις αν υπάρχουν πέντε ή έξι ινστιτούτα. Αυτό καλύπτει νομίζω το σύνολο των ερευνητικών κέντρων της χώρας. Όσον αφορά για τη θέση του διευθυντή ινστιτούτου ή ερευνητικού κέντρου η προκήρυξη κατά τη γνώμη μας πρέπει να είναι υποχρεωτικά διεθνής και ο διευθυντής ινστιτούτου ή ερευνητικού κέντρου καλό θα είναι εκτός από πλήρους να είναι και αποκλειστικής απασχόλησης. Λοιπόν, σε εκλογές που κάνουμε για διευθυντή ερευνητικού κέντρου ή ινστιτούτου ακούσαμε τις προτάσεις των φορέων την περασμένη Τρίτη. Οι πρόεδροι των ερευνητικών κέντρων λένε από την μία πλευρά κανένας εκπρόσωπος από το εσωτερικό, δηλαδή από τους ερευνητές και οι ερευνητές από τη δικής τους μεριά λένε η πλειοψηφία του εκλεκτορικού σώματος των εφτά μελών να είναι ερευνητές. Η προτεινόμενη λύση είναι σαν μια σολομώντεια λύση μεταξύ των δύο. Επίσης τα επιστημονικά συμβούλια που επικουρούν τον διευθυντή ινστιτούτο ίσως θα έπρεπε να είχαν περισσότερες αρμοδιότητες κυρίως σε θέματα στρατηγικής του ινστιτούτου. Προτείνουμε μάλιστα ο πρόεδρος του επιστημονικού συμβουλίου ινστιτούτου του ΕΣΥ να έχει και τη θέση του αναπληρωτή διευθυντή του ινστιτούτου.
Σερ ό,τι αφορά το άρθρο 16, που αφορά το προσωπικό χρειάζεται ένας τίτλος αφού υπάρχει ένα τυπογραφικό λάθος, δηλαδή αναφέρεται το ν. 4310/1984 ενώ είναι ν. 4310/2014. Επίσης, στην παρ. 6, μπορεί να προστεθεί το εξής σε ό,τι αφορά τα ΑμεΑ. Σε περίπτωση ΑμεΑ ή κηδεμόνα με ΑμεΑ, για τις συνθήκες ωραρίου, να παρέχεται μετά από απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του ερευνητικού κέντρου η δυνατότητα ευελιξίας στις συνθήκες απασχόλησης και προσαρμογής του ωραρίου. Επιπρόσθετα, στην παρ. 16, για την επίβλεψη διδακτορικών από ερευνητές, μετά από την απόφαση της γενικής συνέλευσης του οικείου τμήματος ΑΕΙ εμείς θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη του επιστημονικού συμβουλίου του ινστιτούτου.
Σε ό,τι αφορά στο άρθρο 17, για τους πόρους, έφυγαν τα δάνεια που υπήρχαν στον προηγούμενο νόμο, δηλαδή στο ν. 4310. Εμείς θεωρούμε ότι σε κάποιες περιπτώσεις ίσως θα είναι χρήσιμο να λαμβάνονται δάνεια εκτός αν θεωρούμε ότι τα διάφορα spin-offs που δημιουργούν τα ερευνητικά κέντρα είναι ανεξάρτητες νομικές οντότητες και αυτές μπορούν να διαπραγματεύονται όποια δάνεια από venture capital κ.λπ..
Σε ό,τι αφορά το άρθρο 19, για το μητρώο αξιολογητών αντί για την τριμελή επιτροπή που ορίζεται από το ΓΓΕΤ θα μπορούσαν να κρίνονται αιτήσεις από τα διάφορα τεστ τομεακά και επιστημονικά συμβούλια και το ΕΣΕΚ όπως ήταν. Εφόσον οι αξιολογητές θα κρίνουν τώρα ερευνητικά έργα, εμείς προτείνουμε ότι καλό θα ήταν να έχουν και διδακτορικό δίπλωμα και όχι απλώς μεταπτυχιακό.
Στο άρθρο 21, που αφορά την αξιολόγηση του προσωπικού δεν καταλαβαίνουμε γιατί να είναι κλειστή η διαδικασία από ερευνητής β΄ σε ερευνητή α΄. Στα πανεπιστήμια δεν ισχύει αυτό. Μάλιστα, υπάρχει και πρόβλεψη άμα δεν εκλεχθεί, ότι θα μπορεί να επανυποβάλλει σε τρία χρόνια και τα τρία χρόνια να γίνουν ένα κ.λπ.. Ο ερευνητής δ΄ φεύγει και είναι ο αντίστοιχος λέκτορας.
Στον εθνικό κατάλογο κριτών το σύστημα ΑΠΕΛΛΑ που υπάρχει για τα Α.Ε.Ι., θα έπρεπε να συνεχίζει να λειτουργεί και να επεκτείνει την ισχύ του και στα ερευνητικά κέντρα. Είναι ένα σύστημα το οποίο έχει δοκιμαστεί και είναι αρκετά αποτελεσματικό.
Στο άρθρο 23, που προβλέπει τις αποσπάσεις από τα ερευνητικά κέντρα στην ΓΓΕΤ, οι αποσπάσεις αυτές να γίνουν μετατάξεις, δεν το βλέπουμε με αρνητικό μάτι. Απλώς, θα πρέπει να προβλέπεται και κάποια προϋπηρεσία, όχι με το που πήγε κάποιος να αποσπάσει κατευθείαν να γίνει και μετάταξη, αλλά να έχει κάποια προϋπηρεσία στην ΓΓΕΤ και να συναινεί και το επιστημονικό συμβούλιο του ινστιτούτου, δηλαδή του φορέα προέλευσης.
Στο άρθρο 24 στην παράγραφο 7, το όριο των 1000 ευρώ για καταχώρηση στο ΚΗΜΔΣ, θα έπρεπε να δούμε ίσως μια μικρή αύξηση του σε 2500, όπως ήταν, έτσι ώστε να μην μπαίνουν σε γραφειοκρατικές διαδικασίες για ψύλλου πήδημα, εκτός αν μας το απαγορεύουν αλλά πράγματα.
Στην παράγραφο 12, στο β΄, οι επιστημονικοί υπεύθυνοι των διαφόρων έργων στα Α.Ε.Ι. πρέπει να έχουν διδακτορικό, ενώ στα ερευνητικά κέντρα, αρκεί το μεταπτυχιακό. Γιατί να υπάρχει αυτή η διαφοροποίηση και να μην ισχύει και εκεί το διδακτορικό;
Στο άρθρο 25, στις μεταβατικές διατάξεις, στην παράγραφο 4, υπάρχει μια περίεργη διάταξη που κάνει τους ειδικούς λειτουργικούς επιστήμονες με διδακτορικό, ερευνητές, τους βάζει σε διαδικασία. Δεν θα πρέπει να γίνει κατάχρηση αυτού του άρθρου, γιατί ακούγονται διάφορα.
Στην παράγραφο 8 - αναφέρθηκε προηγουμένως και ο κ. Υπουργός - καταργείται το ΕΣΕΚ και δημιουργείται ένα προσωρινό ΕΣΕΚ τεσσάρων μηνών, με την επιλογή των 17 μελών να είναι στη διακριτική ευχέρεια του Υπουργού και όσο εμπιστοσύνη και αν έχουμε στον συγκεκριμένο Υπουργό, μας φαίνεται περίεργο, γιατί να γίνεται αυτό και γιατί να μην υπάρχει το ΕΣΕΚ να συνεχίζει τη θητεία του μέχρι να έρθει το επόμενο ΕΣΕΚ με κανονικές διαδικασίες.
Για την παράγραφο 18, που αφορά στο ΝΟΗΣΙΣ, ειπώθηκε και προηγουμένως, τα καθυστερούμενα.
Να πάμε τώρα στην ανώτατη εκπαίδευση, στο άρθρο 26 παράγραφος 4. Έχουμε πει και άλλες φορές ότι τα συμβούλια ιδρύματος γενικά δέχθηκαν και δέχονται πόλεμο, γιατί αποτελούν ένα θεσμικό αντίβαρο λογοδοσίας και ελέγχου της Συγκλήτου και των πρυτανικών αρχών. Εδώ ουσιαστικά νομιμοποιείται η ανομία της προηγούμενης περιόδου και γιατί να νομιμοποιούνται οι αποφάσεις των συγκλήτων; Ήταν μη σύννομες, όπως γίνεται με το άρθρο 26;
Η παράγραφος 6, λέει ότι μέχρι να γίνει ο οργανισμός ιδρύματος και ο εσωτερικός κανονισμός, τα θέματα που προβλέπονται σε αυτούς ρυθμίζονται με αποφάσεις της Συγκλήτου, έτσι χωρίς να βάζει κάποιο χρονικό όριο. Με άλλα λόγια, ουσιαστικά λέμε στις Συγκλήτους, ότι δεν είναι ανάγκη να φτιάξουν οργανισμό ή εσωτερικό κανονισμό, τα οποία θα πρέπει ειρήσθω εν παρόδω να εγκριθούν από τα συμβούλια ιδρύματος και ότι θα μπορούν εσαεί να αποφασίζουν για τα θέματα αυτά μόνοι τους, εφόσον δεν βάζουμε κάποιο χρονικό περιορισμό. Πίσω, δηλαδή, ολοταχώς στο 1982.
Στο άρθρο 27 στην παράγραφο 1, λέμε ότι «μέχρι την έκδοση του προεδρικού διατάγματος του άρθρου 29 του ν. 4009 ………..». Αυτό είναι ενδεικτικό της ελληνικής νομοθετικής παθογένειας. Έχει ψηφιστεί ένας νόμος από το 2011, ο ν.4009 και δεν υπάρχουν ακόμη τα προεδρικά διατάγματα στο έτος 2016, με ευθύνη βέβαια όλων, δεν απευθύνομαι μόνο στην τωρινή κυβέρνηση, αλλά και στις προηγούμενες από το 2011 μέχρι τώρα.
Στην παράγραφο 3, υπάρχει μια πονηρή διάταξη λέει ότι οι αρμοδιότητες των νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, παράγραφος 3 και 4 του άρθρου 58 του ν.4009/2011, μεταφέρονται στις εταιρείες διαχείρισης και αξιοποίησης περιουσίας, στα ΝΠΔΔ δηλαδή των πανεπιστημίων, αναδρομικά μάλιστα μέχρι να καταργηθούν τα ΝΠΔΔ. Δηλαδή, ουσιαστικά επ’ άπειρον.
Εδώ πέρα πρέπει να σημειώσω ότι τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου δεν έχουν δραστηριοποιηθεί ακόμα παρόλο που από 19 Ιανουαρίου το Συμβούλιο Ιδρύματος του Μετσόβιου Πολυτεχνείου που ξέρω έχει στείλει ένα έτοιμο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για τον ΝΠΙΔ του Πολυτεχνείου, αλλά παρόλα αυτά το Υπουργείο δεν έχει δώσει καμία απάντηση.
Στην παρ. 7 λέμε ότι συνυπολογίζεται η διάρκεια του χρόνου όσων καθηγητών είναι σε αναστολή καθηκόντων ως χρόνος παραμονής στη βαθμίδα και να προσμετράτε αυτό μεταξύ των εξελίξεων, αυτό είναι κάτι το οποίο προσωπικά με συμφέρει, γιατί εμπίπτω σε αυτή την κατηγορία, αλλά νομίζω πως είναι λίγο άδικο να θεωρείται ότι κάποιος που είναι Βουλευτής ή Υπουργός, που είναι μια full time απασχόληση ότι παράλληλα μπορεί να μετρά ο χρόνος του και ως Καθηγητής, γιατί έτσι αδικούμε και υποτιμάμε τους συναδέλφους που είναι στο Πανεπιστήμιο ή στο Πολυτεχνείο.
Στην παρ. 10 νομιμοποιούνται οι αυθαιρεσίες ουσιαστικά του κ. Πελεγρίνη που έκανε τις εξελίξεις με τον προηγούμενο νόμο θέλοντας να δείξει την περιφρόνησή του στο ν. 4009/2011.
Στην παρ. 11 απαλλάσσονται από διδακτικά και διοικητικά καθήκοντα οι Πρόεδροι ΕΣΥΠ κλπ.. Όργανα που έχουν να συνεδριάσουν από το Φεβρουάριο του 2015 ουσιαστικά. Μήπως είναι λίγο υπερβολικό να απαλλάσσονται και από τα διδακτικά καθήκοντα; Η απάντηση κατά τη γνώμη μου είναι ναι.
Υπάρχουν διάφορα ακόμα που είναι διάσπαρτα, όπως για παράδειγμα στο άρθρο 30 θα θέλαμε να ξέρουμε αν υπάρχουν Πανεπιστήμια που έχουν καταβάλλει εισφορά σε χρήμα, στη παρ. 2, σε δήμους και με αυτά τι θα γίνει; Μήπως είναι η διάταξη αυτή λίγο ετεροβαρής ενάντια σε όσους ήταν συνεπείς;
Σχετικά με την παρ. 7 και τους 5 φοιτητές το ζητούμενο εδώ είναι ότι κάποιοι ζήτησαν πράγματα εκτός του ισχύοντος πλαισίου και δικαιώθηκαν και αν το ήξεραν και άλλοι ότι μπορούν να το κάνουν αυτό το πράγμα μπορεί να το έκαναν, αλλά δεν το ήξεραν.
Στα θέματα της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης θα είμαι πιο σύντομος για τις κενές θέσεις σε πρότυπα και πειραματικά. Στο άρθρο 33 στην παρ. 6 για τις κενές θέσεις σε πρότυπα και πειραματικά λέμε ότι μπορούν να γίνονται αποσπάσεις Καθηγητών με αντίστοιχα αυξημένα προσόντα. Αν γίνεται αυτό σήμερα με το να αναφέρεται ότι μπορεί αν δεν συμπληρώνονται να έρθουν και άλλοι Καθηγητές, μήπως οδηγούμε ουσιαστικά σε υποτίμηση και απαξίωση των πρότυπων πειραματικών σχολείων;
Η περίφημη παρ. 7 του άρθρου 33 σχετικά με τη δυνατότητα μετάταξης εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης σε θέσεις ΕΔΙΠ σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ σας είχαμε πει και την προηγούμενη φορά ότι με τις προϋποθέσεις που βάζετε την κάνετε φωτογραφική τη συγκεκριμένη ρύθμιση. Εξακολουθείτε παρόλα αυτά, δεν ίδρωσε κανενός το αυτί, να διατηρείτε τις διατάξεις που σας είχαμε καταγγείλει ότι φωτογράφισαν συγκεκριμένο πρόσωπο και για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, την κυρία Μπαζιάνα.
Οι διατάξεις αυτές, τα δύο έτη προϋπηρεσίας και η κατάργηση του διαστήματος πενταετίας μεταξύ των μετατάξεων κατά παρέκκλιση του υπαλληλικού κώδικα είναι οι δύο προϋποθέσεις που θα έπρεπε κατά τη γνώμη μας να φύγουν. Στο άρθρο 23, που είναι αντίστοιχη περίπτωση, που αναφέρεται στους αποσπασμένους από τα ερευνητικά κέντρα στη ΓΓΕΤ, εκεί πέρα λέει αφενός μεν δεν υπάρχει διετής προϋπηρεσία αφετέρου λέει ξεκάθαρα και ρητά ότι εφαρμόζονται οι διατάξεις του υπαλληλικού κώδικα, δηλαδή η πενταετία μεταξύ των μετατάξεων.
Αν θέλετε, λοιπόν, να με διαψεύσετε ότι αυτές οι δύο διατάξεις δεν είναι φωτογραφικές θα πρέπει να τις αποσύρετε αλλιώς αν εμμένετε μπορεί να διεκδικείτε το όσκαρ φωτογραφίας, αλλά εις βάρος εκατοντάδων άλλων νέων επιστημόνων που δεν έχουν αυτές τις φωτογραφικές προϋποθέσεις.
Στο άρθρο 35 για τα νηπιαγωγεία ειπώθηκαν αρκετά, δεν θα επιμείνω εδώ.
Στο άρθρο 38 δεν θα επιμείνω.
Στο άρθρο 41 που αφορά στην απασχόληση των Καθηγητών σε ΙΕΚ από τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση θα πρέπει να οριστεί ρητά ότι η διάθεσή τους θα γίνει αφού έχουν εξαντληθεί όλες οι περιπτώσεις του άρθρου 33 παρ. 5 και με βεβαίωση του οικείου Διευθυντή Εκπαίδευσης. Επίσης, με τους Διευθυντές ΙΕΚ υπάρχει ένα θέμα ότι δεν τους αναγνωρίζεται η διευθυντική προϋπηρεσία. Αυτό είναι κάτι που θα το δούμε σε επόμενο νομοσχέδιο φαντάζομαι.
Κλείνοντας με το άρθρο 45, όπου καταργούνται διάφορα, καταργείται ουσιαστικά και ο ν. 2811/2000 που ήταν ο νόμος με τις καταλήψεις, τις ποινικές διώξεις σε μαθητές κλπ..
Εμείς, δεν είμαστε «εισαγγελειομανείς», αλλά από την άλλη δεν μπορούμε να αφήσουμε τα σχολεία «ξέφραγα αμπέλια». Στην πραγματικότητα, αν διαβάσουμε την συγκεκριμένη διάταξη του νόμου, λέει: «Όποιος καθ' οιονδήποτε τρόπο παρεμποδίζει, διαταράσσει, διακόπτει την ομαλή λειτουργία των δημόσιων σχολείων πρωτοβάθμιας κ.λπ., τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών». Εδώ, θα μπορούσαμε να βάλουμε, εάν θέλουμε να μην διώκονται οι μαθητές, «Όποιος μη μέλος της μαθητικής κοινότητας παρεμποδίζει κ.λπ.», ώστε να κλείσει το θέμα.
Τέλος, στο άρθρο 45, στην παράγραφο 5, μας προκαλεί εντύπωση η κατάργηση της δυνατότητας να απασχολούνται σε Δημόσιους ερευνητικούς οργανισμούς καταξιωμένοι ερευνητές που απασχολούνται στην αλλοδαπή. Από τη μία δεν θέλουμε να φεύγουμε έξω τα δικά μας παιδιά και από την άλλη, δεν δημιουργούμε τις προϋποθέσεις να έρθουν, ουσιαστικά, στα ερευνητικά μας κέντρα.
Σε ό,τι αφορά την τροπολογία για το ΑΣΕΠ και για τους αναπληρωτές καθηγητές που απέσυρε ο κ. Υπουργός και εμείς θεωρούσαμε ότι ήταν κάτι το οποίο δεν θα έπρεπε να γίνει με διαδικασίες «άρπα κόλλα». Χρειάζεται διαβούλευση. Δική μας πεποίθηση είναι, ότι πρέπει να συμπεριλαμβάνονται όσο το δυνατόν περισσότερα κριτήρια στην αξιολόγηση και την κατάρτιση αυτών των πινάκων και η όλη υπόθεση είναι, στο πως σταθμίζεις αυτά τα κριτήρια. Εδώ είμαστε για να συμβάλουμε και σε αυτή τη συζήτηση. Ευχαριστώ.
Γιώργος Μαυρωτάς - Αττικής
