«Η Ευρώπη πρέπει να διαμορφώσει μια πολιτική αντιμετώπισης του προβλήματος και διαχείρισης των προσφυγικών ροών στην ολότητά του»
«Η απάντηση στο προσφυγικό ζήτημα, είναι η αντιμετώπισή του ως κοινό ευρωπαϊκό πρόβλημα και για τις χώρες υποδοχής και για τις χώρες εισόδου». Με αυτή την φράση συνοψίζεται η παρέμβαση στην κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και στην συζήτηση με αντιπροσωπεία της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Ολλανδικού Κοινοβουλίου, υπό τον πρόεδρό της, κ. Malik Azmani, για το προσφυγικό ζήτημα και την μεταναστευτική κρίση, του Βουλευτή Λάρισας με το Ποτάμι, κ. Κώστα Μπαργιώτα.
Ξεκινώντας την τοποθέτησή του ο βουλευτής, αναφέρθηκε στο εξαιρετικά δύσκολο έργο της φύλαξης των συνόρων της χώρας λέγοντας ότι «σε ότι αφορά στα σύνορά μας και την φύλαξή τους, η πρώτη παρατήρηση είναι, ότι είναι εξαιρετικά δύσκολα σύνορα, όχι μόνο για γεωγραφικούς όρους, δηλαδή, λόγω της νησιωτικότητας, αλλά και γεωπολιτικών με την παραδοσιακά κακή σχέση δυσπιστίας της Ελλάδας με την Τουρκία, που όλα αυτά είναι προβλήματα που δημιουργούν επιπλοκές στην αντιμετώπιση του προβλήματος». Ο δρόμος, τόνισε, που ακολουθούν οι μεταναστευτικές ροές είναι «επικίνδυνος και απάνθρωπος για τους μετανάστες, αλλά και πολύ ακριβός και δύσκολος επιχειρησιακά για τις δυνάμεις που προσπαθούν να ελέγξουν αυτές τις ροές».
Στη συνέχεια της παρέμβασής του, κάλεσε την Ευρωπαϊκή Ένωση να παράσχει τεχνική και οικονομική υποστήριξη για την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ροών, αλλά «και διπλωματική, μιας και οι ροές και η αντιμετώπισή τους και ο έλεγχός τους υπερβαίνει και τις διπλωματικές της δυνατότητες και προφανώς, τα σύνορά της. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, μπορεί και πρέπει να υποστηρίξει τη διαχείριση του θέματος των προσφύγων στις χώρες πριν την είσοδο στην Ελλάδα. Την διαχείριση των προσφύγων στην Τουρκία, την επίτευξη μιας συμφωνίας και την τήρηση μιας συμφωνίας με την Τουρκία, η οποία θα διευκόλυνε και τους πρόσφυγες και τον έλεγχο και την προώθηση των προσφύγων δια μέσω των δύσκολων διαδρόμων της Βαλκανικής». Εξέφρασε επίσης την ενόχλησή του για την συζήτηση για την αλλαγή ή κατάργηση της Συνθήκης του Σένγκεν, μόλις η Ευρώπη αντιμετώπισε μια μεγάλη δυσκολία. «Η αντιμετώπιση του προβλήματος ως κοινού ευρωπαϊκού προβλήματος και για τις χώρες υποδοχής και για τις χώρες εισόδου, χωρίς διακρίσεις, αλλά με γνώμονα την αντιμετώπιση του προβλήματος και τη διαχείρισή του, είναι η απάντηση».
Κλείνοντας την ομιλία του είπε αναφορικά με τα φαινόμενα φυλετικού μίσους που αυξάνονται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες αλλά και το πόσο απροετοίμαστη φάνηκε η Ευρώπη να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των προσφύγων, ότι «υπάρχει υποδαύλιση φυλετικού μίσους και εκ της ακροδεξιάς αντιμετώπισης, υπάρχουν ταραχές και η υποδαύλιση των πιο συντηρητικών αντανακλαστικών όλων των κοινωνιών, κυρίως στο Βορρά. Για ακόμη μια φορά η Ευρώπη πιάστηκε «αδιάβαστη», μια και δεν είχε διαμορφωμένη πολιτική για να αντιμετωπίσει ένα τέτοιο πρόβλημα σε αυτή την κλίμακα. Νομίζω ότι, έστω και εκ των υστέρων, αυτό που πρέπει να διαμορφώσει, είναι μια πολιτική αντιμετώπισης του προβλήματος και διαχείρισης των προσφυγικών ροών στην ολότητά του. Αυτό περιλαμβάνει όλες τις χώρες της Ευρώπης, αλλά ακόμη και παρεμβάσεις στις χώρες, στις οποίες «παράγεται» -με συγχωρείται για την λέξη- το πρόβλημα, όπως είναι η Συρία».
Ακολουθεί η απομαγνητοφώνηση της εισήγησης του κ. Μπαργιώτα:
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΓΙΩΤΑΣ (Εισηγητής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του «ΠΟΤΑΜΙΟΥ» από την Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης): Σας ευχαριστώ κ. Πρόεδρε.
Welcome everybody from our beautiful country - Καλημέρα σε όλους από την όμορφη χώρα μας. Θα συνεχίσω και εγώ στα ελληνικά.
Δεν θα κάνω αναφορές στις πραγματικές και σοβαρές ευθύνες που έχει η δύση γενικότερα και η Ε.Ε., για να μείνω μόνο στα τελευταία χρόνια στη σταδιακή αποσταθεροποίηση των χωρών του Μαγκρέμπ και της Μέσης Ανατολής, η οποία οδήγησε και εν πολλοίς στο πρόβλημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε σήμερα. Ούτε στην ανθρωπιστική παράδοση της Ευρώπης θα αναφερθώ ή θα κάνω επικλήσεις μια και ξέρω, ότι αυτή είναι πάρα πολύ ισχυρή και στη χώρα σας, αλλά και στις υπόλοιπες χώρες της Βόρειας Ευρώπης και δεν συζητάμε το θέμα από την ανθρωπιστική του άποψη, αλλά από την καθαρά επιχειρησιακή.
Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος και πολύ επιγραμματικός.
Σε ότι αφορά στα σύνορά μας και την φύλαξή τους, η πρώτη παρατήρηση είναι, ότι είναι εξαιρετικά δύσκολα σύνορα, όχι μόνο για γεωγραφικούς όρους, δηλαδή, λόγω της νησιωτικότητας, αλλά και γεωπολιτικών, αν θέλετε, και της παραδοσιακά κακής σχέσης, δυσπιστίας, αν προτιμάτε, της Ελλάδας με την Τουρκία, που όλα αυτά είναι προβλήματα που δημιουργούν επιπλοκές στην αντιμετώπιση του προβλήματος. Θα ήθελα να παρατηρήσω, ότι από την αρχή είχαμε πει, ότι αυτός είναι ένας επικίνδυνος και απάνθρωπος «διάδρομος». Έχει, ενδεχομένως, όπως και η Λαμπεντούζα, πριν από ένα χρόνο, μια και το πρόβλημα έχει την τάση να μετατοπίζεται παρά να λύνεται, το θεωρητικό πλεονέκτημα του containment, ότι αυτοί οι άνθρωποι μπαίνουν στην Ευρώπη σε συγκεκριμένες γεωγραφικές ενδότητες, δηλαδή, νησιά από τα οποία δεν μπορούν να «ξεφύγουν», όμως εκτός του ότι είναι επικίνδυνος και απάνθρωπος για τους μετανάστες, που είναι το πρώτο, είναι πολύ ακριβός και πολύ δύσκολος επιχειρησιακά για τις δυνάμεις που προσπαθούν να ελέγξουν αυτές τις ροές.
Νομίζω ότι αυτή είναι μια διαδρομή η οποία είναι εξαιρετικά δύσκολη να ελεγχθεί είτε αυτό είναι η FRONTEX είτε είναι ο Ελληνικός Στρατός, οι Ελληνικές Δυνάμεις φρούρησης των συνόρων είτε το ΝΑΤΟ, το οποίο θα είναι μια βοήθεια.
Και ναι, εδώ υπάρχει η πρώτη διαπίστωση. Η Ελλάδα χρειάζεται υποστήριξη. Χρειάζεται υποστήριξη, εν μέσω μιας βαθύτατης οικονομικής κρίσης, τεχνική και οικονομική για να αντιμετωπίσει το τεχνικό ζήτημα, αλλά και διπλωματική μια και οι ροές και η αντιμετώπισή τους και ο έλεγχός τους υπερβαίνει και τις διπλωματικές της δυνατότητες και προφανώς, τα σύνορά της. Έτσι, λοιπόν η πρώτη διαπίστωση είναι, ότι συμφωνούμε όλοι νομίζω, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, μπορεί και πρέπει να υποστηρίξει τη διαχείριση του θέματος των προσφύγων στις χώρες πριν την είσοδο στην Ελλάδα. Την διαχείριση των προσφύγων στην Τουρκία, την επίτευξη μιας συμφωνίας και την τήρηση μιας συμφωνίας με την Τουρκία, η οποία θα διευκόλυνε και τους πρόσφυγες και τον έλεγχο και την προώθηση των προσφύγων δια μέσω των δύσκολων διαδρόμων της Βαλκανικής.
Επίσης, το άλλο πράγμα το οποίο θα ήθελα να επισημάνω και να πω ότι πραγματικά με ενοχλεί, είναι η διάκριση της χώρας υποδοχής και της χώρας εισόδου σε έναν ευρωπαϊκό χώρο ο οποίος είναι, υποτίθεται, κοινός, όπως με ενοχλεί, ιδιαιτέρως, σε προσωπικό επίπεδο, η συζήτηση για την αλλαγή ή την κατάργηση ή την μετατροπή της Συνθήκης του Σένγκεν, μόλις η Ευρώπη αντιμετώπισε μια μεγάλη δυσκολία. Αυτό είναι, όπως είχε πει κάποτε, νομίζω το είχε πει ο Γκι Φερχοφσταντ, για άλλο λόγο βέβαια, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αυτό δίνει την εντύπωση της Ευρώπης του κοινού ευρωπαϊκού χώρου, ότι είναι ένα πάρκινγκ στο οποίο όταν υπάρχει ευημερία, ευκολία και χρήματα όλοι μπορούν να μπουν και είναι ευπρόσδεκτοι και αμέσως μόλις, κάποιος δεν έχει χρήματα ή δυνατότητες πρέπει να αποβληθεί. Είναι μια λογική η οποία δεν βγάζει πουθενά, όπως δεν βγάζει πουθενά, νομίζω και η πολιτική των κλειστών συνόρων.
Θα σας καλέσω να αναρωτηθείτε, η χώρα σας ή οποιαδήποτε άλλη χώρα, αν περικλειστεί με ένα φράκτη, με όλα τα ιδεολογικά και πολιτικά προβλήματα που έχει αυτή η λογική της περίφραξης των χωρών μας, λοιπόν, αν αύριο, μεθαύριο η Ολλανδία ή η Ουγγαρία ή οποιαδήποτε χώρα της Ευρώπης, θα είναι πιο ασφαλής από ό,τι είναι σήμερα, με την Ελλάδα αποσταθεροποιημένη ή μια οποιαδήποτε άλλη χώρα του Νότου, αυτό που λέγεται χώρα εισδοχής πλήρως αποστασιοποιημένη. Θα είναι μια κατάσταση καλύτερη από τη σημερινή που όντως είναι δύσκολη; Νομίζω ότι όχι.
Νομίζω ότι η αντιμετώπιση του προβλήματος ως κοινού ευρωπαϊκού προβλήματος και για τις χώρες υποδοχής και για τις χώρες εισόδου, χωρίς διακρίσεις, αλλά με γνώμονα την αντιμετώπιση του προβλήματος και τη διαχείρισή του, είναι η απάντηση εδώ.
Αναγνωρίζω, ότι είναι ένα σοβαρότατο πρόβλημα και αυτό που κάνουμε εμείς στο Νότο, είναι να νομίζουμε ότι ο πλούσιος Βορράς δεν έχει πρόβλημα, είναι απάνθρωπος και φοβικός. Ξέρω και είναι αλήθεια, ότι υπάρχουν σοβαρότατες επιπτώσεις στο εσωτερικό των χωρών υποδοχής. Υπάρχει υποδαύλιση φυλετικού μίσους και εκ της ακροδεξιάς αντιμετώπισης, υπάρχουν ταραχές και η υποδαύλιση των πιο συντηρητικών αντανακλαστικών όλων των κοινωνιών, κυρίως στο Βορρά. Αυτό είναι ένα σημαντικό πρόβλημα, αλλά νομίζω ότι η απάντηση είναι η βέλτιστη δυνατή αντιμετώπιση του προβλήματος στην αιχμή του, όπως αυτό διαμορφώνεται.
Νομίζω, ότι για ακόμη μια φορά η Ευρώπη πιάστηκε «αδιάβαστη», μια και δεν είχε διαμορφωμένη πολιτική για να αντιμετωπίσει ένα τέτοιο πρόβλημα σε αυτή την κλίμακα. Νομίζω ότι, έστω και εκ των υστέρων, αυτό που πρέπει να διαμορφώσει, είναι μια πολιτική αντιμετώπισης του προβλήματος και διαχείρισης των προσφυγικών ροών στην ολότητά του. Αυτό περιλαμβάνει όλες τις χώρες της Ευρώπης, αλλά ακόμη και παρεμβάσεις στις χώρες, στις οποίες «παράγεται» -με συγχωρείται για την λέξη- το πρόβλημα, όπως είναι η Συρία.
Θεωρώ, δηλαδή, ότι η Ε.Ε. πρέπει να ξεφύγει από τη συντηρητική αντιμετώπιση του θέματος και να περάσει σε μια πιο επιθετική αντιμετώπισή του. Σας ευχαριστώ.
