Στην επί των άρθρων συζήτηση του νομοσχεδίου «Μέτρα για την επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου και άλλες διατάξεις» στην ολομέλεια της Βουλής τοποθετήθηκε σήμερα ο Βουλευτής Λάρισας με το Ποτάμι, κ. Κώστας Μπαργιώτας.
Σε σχέση με τη δήθεν υγειονομική κάλυψη ανασφάλιστων και ευάλωτων κοινωνικών ομάδων που φέρνει για πρώτη φορά ο ΣΥΡΙΖΑ ο βουλευτής είπε «Υπάρχει πρόβλημα, αν όντως η κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνεται πραγματικά το βάθος, την έκταση και την πολυπλοκότητα της κρίσης και του προβλήματος, όχι μόνο της υγείας, αλλά και του ασφαλιστικού, γιατί βρίσκονται σε αλληλένδετη σχέση και αλληλοεπηρεάζονται. Υπάρχει και ένα θεμελιώδες ψέμα, ότι δημόσιο σημαίνει και δωρεάν. Το τζάμπα πέθανε εδώ και πολλά χρόνια, το ξέρουν όλοι όσοι δουλεύουν στην πραγματική οικονομία, ότι η δημόσια περίθαλψη δεν είναι δωρεάν. Πληρώνεται, έχει κόστος, το οποίο καλύπτεται από τις ασφαλιστικές εισφορές και τους φόρους. Πληρώνεται από το υστέρημα, αν θέλετε, της κοινωνίας των πολιτών, οι οποίοι μ’ αυτόν τον τρόπο δημιουργούν το κοινωνικό κράτος και δίκτυα κοινωνικής προστασίας υπέρ των αδυνάτων. Το κριτήριο δεν μπορεί να είναι άλλο παρά η μεγιστοποίηση της συλλογικής επένδυσης. Η αποτελεσματικότητα και η σχέση κόστους - αποτελεσματικότητας οφείλει να είναι το κριτήριο και όχι ιδεοληπτικές αντιλήψεις περί κρατισμού ή «δημοσίου» συστήματος». Στη συνέχεια αναφερόμενος στο «αριστερό» πρόσωπο που θέλει να παρουσιάσει η κυβέρνηση τόνισε ότι «Δεν είναι αριστερή πολιτική το να χαρατσώνεις όλους τους συνταξιούχους οριζόντια, ανεξαρτήτως εισοδήματος, με 6% για την υγεία και ταυτόχρονα από αυτά τα χρήματα να καλύπτεις τους πάντες ως ανασφάλιστους. Και τους στρατηγικούς κακοπληρωτές, τους πάντες. Δεν είναι πολιτική ισότητας και ισονομίας αυτό. Είναι λαϊκισμός, είναι πολιτική ισοπέδωσης και εμπέδωσης των ανισοτήτων».
Κάνοντας συνολικά μια κριτική στο νομοσχέδιο, αλλά και δη στην πολιτική της κυβέρνησης στον χώρο της Υγείας, τόνισε ότι δεν είναι σε καμία περίπτωση τομή, αλλά είναι κυρίως «η κατάθεση της αμηχανίας και η αναγνώριση του αδιεξόδου μιας πολιτικής κρατικίστικης που αντιλαμβάνεται το πρόβλημα του συστήματος υγείας ως έλλειμμα επένδυσης περαιτέρω χρημάτων. Δεν ήταν ποτέ μόνο αυτό το πρόβλημα του συστήματος υγείας. Ήταν πρόβλημα αποδοτικότητας, σχέσης κόστους – απόδοσης, αποτελεσματικότητας των υπηρεσιών και ρύθμισης». Μάλιστα, αναφερόμενος στη νέα δομή που δημιουργείται με το παρόν νομοσχέδιο, τους διαμεσολαβητές Υγείας, επεσήμανε ότι «δεν χρειαζόμαστε και άλλες έμμισθες δομές. Κοινωνική υπηρεσία που να λειτουργεί χρειάζονται τα νοσοκομεία».
Τέλος, κλείνοντας την τοποθέτησή του, σχολίασε με δηκτικό τρόπο την τροπολογία του Υπουργείου Άμυνας που αναλαμβάνει την διαχείριση του προσφυγικού και απευθυνόμενος προς τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είπε «Πολύ αριστερό το να αναλάβει ο στρατός το προσφυγικό επί της αρχής. Είναι εντελώς λογικό από μια αριστερή κυβέρνηση να αναθέτει στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας να διεκπεραιώσει το πρόβλημα του προσφυγικού με απευθείας αναθέσεις και μάλιστα με τον συγκεκριμένο Υπουργό Εθνικής Άμυνας, με τα συγκεκριμένα πολιτικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά που έχει, που πολύ απέχουν από τα δικά σας –τουλάχιστον έτσι μας λέτε. Θα το ψηφίσετε, κύριοι συνάδελφοι; Θα αναθέσετε στο στρατό τη διεκπεραίωση του προσφυγικού; Θα παραχωρήσετε σε μια –κατά τη δική σας πάγια αντίληψη και διορθώστε με αν κάνω λάθος- αντιδραστική εξ ορισμού δομή να διεκπεραιώσει το προσφυγικό με τα χαρακτηριστικά που έχει σήμερα; Αυτή είναι η αριστερή πολιτική; Έτσι γίνεται η αριστερή πολιτική»;
Δείτε βίντεο:
Ακολουθεί η απομαγνητοφώνηση της εισήγησης του κ. Μπαργιώτα:
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΓΙΩΤΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Καλημέρα σας. Σήμερα είναι μια μέρα στην οποία υπάρχουν και καλά νέα. Ασυνήθιστο για την πολιτική συγκυρία της χώρας. Δεν βγαίνουμε από την Σένγκεν, τουλάχιστον μέχρι τις 6 Μαρτίου. Αυτό μάθαμε σήμερα το πρωί. Κάποιοι πανηγυρίζουν γι’ αυτό και κάποιοι λένε ότι θα έρθει ο Πρωθυπουργός στη Βουλή, μεταξύ άλλων πολλών, να πανηγυρίσει για τη μεγάλη επιτυχία, η οποία συνίσταται κυρίως στο γεγονός ότι ένα θέμα που άνοιξε, αν θέλετε, με την ανυπαρξία πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, κλείνει με μια παρ’ ολίγον καταστροφή και όχι καταστροφή.
Όπως και να το κάνει κανείς, αυτήν τη φορά τα καταφέραμε καλύτερα απ’ ό,τι με την περίφημη διαπραγμάτευση και τα capital controls που κατέληξαν σε ολική καταστροφή. Αφήστε που υπάρχουν και προσπάθειες στα μέσα μαζικής ενημέρωσης να πειστούμε πως υπήρξε και μεγάλη ελληνική επιτυχία στη διαπραγμάτευση. Μάλιστα, ακούμε ότι οι ευρωσοσιαλιστές είναι πάρα πολύ ευχαριστημένοι από τη στάση της Ελλάδος. Καλό είναι αυτό. Πραγματικά καλό και το εννοώ.
Καλώς ήλθατε, λοιπόν, στην πολύπλοκη, κύριοι συνάδελφοι, ευρωπαϊκή πραγματικότητα, στην οποία η Μέρκελ μπορεί να είναι και φίλος και εχθρός -ανάλογα το θέμα που συζητάμε και τη συγκυρία- όπου οι Εγγλέζοι, οι Βρετανοί μπορεί να είναι και εντός και εκτός και επί τα αυτά της ευρωπαϊκής κοινότητας και όπου οι Έλληνες πολιτικοί, οι ελληνικές κυβερνήσεις και οι πολιτικοί γενικότερα μπορεί να είναι και γερμανοτσολιάδες και γερμανοφάγοι, αναλόγως με την κατάσταση που επικρατεί και τα συμφέροντα της χώρας. Ας ελπίσουμε, λοιπόν, πως εδώ θάβεται οριστικά ο αντιμνημονιακός λαϊκισμός του άσπρου-μαύρου, ο οποίος κόστισε στην Ελλάδα μεταξύ άλλων και τα capital controls και πολλά άλλα που ανέφερα προηγουμένως.
Θα επανέλθω στο νομοσχέδιο. Άκουσα πολλούς χθες και τον Υπουργό, μεταξύ των άλλων, να μιλάνε για τομή στην υγεία. Να λένε, δηλαδή, ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο και οι ρυθμίσεις του είναι μια τομή στην υγεία και μάλιστα με ένα νομοσχέδιο το οποίο αποδεικνύει ένα αριστερό πολιτικό σχέδιο για την υγεία. Πολύ φοβάμαι ότι είτε υποτιμάτε είτε δεν αντιλαμβάνεστε πραγματικά το βάθος, την έκταση και την πολυπλοκότητα της κρίσης και του προβλήματος, όχι μόνο της υγείας, αλλά και του ασφαλιστικού, γιατί βρίσκονται σε αλληλένδετη σχέση και αλληλοεπηρεάζονται.
Ο αξιότιμος κύριος Υπουργός της Υγείας έκανε μια γενική ιδεολογική πολιτική τοποθέτηση περί Αριστεράς, δικαιοσύνης, οραμάτων, ισότητας κλπ. Σε αυτές τις τοποθετήσεις επανέρχονται, θα μου επιτρέψετε την παρατήρηση, συστηματικά ορισμένες κατά συνθήκη πλάνες. Δεν θα τις πω ψεύδη, κατά τη γνώμη μου είναι πλάνες.
Η πρώτη είναι η διαρκής σύγχυση της φιλανθρωπίας και της διαχείρισης της προσόδου με τη θέσπιση, αν θέλετε, κοινωνικά δίκαιων και μόνιμων λύσεων που αναδιανέμουν το εισόδημα υπέρ των αδυνάτων. Είναι άλλο πράγμα αυτό και άλλο πράγμα η φιλανθρωπία ή η διανομή χρημάτων από τον κρατικό κορβανά.
Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι αριστερή πολιτική το να χαρατσώνεις όλους τους συνταξιούχους οριζόντια, ανεξαρτήτως εισοδήματος, με 6% για την υγεία και ταυτόχρονα απ’ αυτά τα χρήματα να καλύπτεις τους πάντες ως ανασφάλιστους και τους στρατηγικούς κακοπληρωτές, τους πάντες. Δεν είναι πολιτική ισότητας και ισονομίας αυτό. Είναι λαϊκισμός, είναι πολιτική ισοπέδωσης και εμπέδωσης των ανισοτήτων.
Δεν είναι αριστερή πολιτική η απορρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος. Έχει δίκιο ο κύριος Υπουργός. Δεν είναι εδώ τώρα. Τα συστήματα είναι όντως μεικτά από τις ασφαλιστικές εισφορές και τον προϋπολογισμό και είναι τέτοια γιατί προσπαθούν να είναι δίκαια και για να είναι δίκαια, βάζουν κριτήρια, ακριβώς αυτό που δεν έχει η συγκεκριμένη ρύθμιση για τους ανασφάλιστους. Δεν έχει κριτήρια και δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς κριτήρια, γι’ αυτό, αφού θα κάνετε την προπαγάνδα περί κάλυψης των πάντων, όταν και αν φέρετε τις υπουργικές αποφάσεις οι οποίες προβλέπονται για να λειτουργήσει, και κριτήρια θα υπάρχουν και περιορισμοί.
Τι θα κάνετε στην ουσία; Καμία μεγάλη μεταρρύθμιση, καμία μεγάλη αλλαγή. Βελτίωση ενδεχομένως -και θα είναι ευπρόσδεκτη- του υφιστάμενου προνοιακού συστήματος, το οποίο έτσι κι αλλιώς καλύπτει πολύ μεγάλο μέρος των δυόμισι εκατομμυρίων ανασφάλιστων, οι οποίοι ακούμε ότι θα καλυφθούν με εκατό μόλις εκατομμύρια. Ενδιαφέρον. Αφού υπάρχει τόσο μεγάλη ευκολία στον υπολογισμό του κόστους, γιατί δεν το λέτε και στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, το οποίο έχει μαύρα μεσάνυχτα και δηλώνει αδυναμία; Γιατί δεν πάει κάποιος από το Υπουργείο Υγείας, στο οποίο φαίνεται ότι υπολογίζουν πολύ εύκολα τα κόστη, να ενημερώσει το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, για να έχουμε μια έκθεση η οποία προβλέπει το κόστος αναλυτικά; Θυμίζω ότι η πρόχειρη έκθεση που κατατέθηκε πριν τα Χριστούγεννα μαζί με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο λέει ότι δεν είναι δυνατό να προϋπολογιστεί το κόστος της συγκεκριμένης ρύθμισης.
Ακούω συχνά από τον κύριο Υπουργό και από άλλους μία αγαπημένη φράση. Μιλάει για την τάση να μεροληπτεί υπέρ του δημοσίου δωρεάν συστήματος υγείας. Εδώ υπάρχει άλλη μια κατά συνθήκη πλάνη, η κακή συνήθεια να συγχέεται η έννοια του κρατικού, αυτού που ανήκει στο κράτος, και του δημοσίου, που είναι δύο πράγματα εντελώς μα εντελώς διαφορετικά. Το δημόσιο αγαθό και η κρατική περιουσία είναι διαφορετικά πράγματα.
Μιλάτε πάντα για το κρατικό και όχι για το δημόσιο. Υπάρχει και ένα θεμελιώδες ψέμα, ότι είναι δωρεάν. Το τζάμπα πέθανε εδώ και πολλά χρόνια, το ξέρουν όλοι όσοι δουλεύουν στην πραγματική οικονομία και η δημόσια περίθαλψη δεν είναι δωρεάν. Πληρώνεται, έχει κόστος, το οποίο καλύπτεται από τις ασφαλιστικές εισφορές και τους φόρους. Πληρώνεται από το υστέρημα, αν θέλετε, της κοινωνίας των πολιτών, οι οποίοι μ’ αυτόν τον τρόπο δημιουργούν το κοινωνικό κράτος και δίκτυα κοινωνικής προστασίας υπέρ των αδυνάτων. Κοστίζει χρήματα, κοστίζει κόπο και ακριβώς επειδή δεν είναι δωρεάν, ακριβώς επειδή έχει κοινωνικό κόστος, έχει κόστος για την κοινωνία, κανείς δεν δικαιούται να μεροληπτεί για κανέναν λόγο και πολύ περισσότερο για ιδεοληπτικούς λόγους, για ιδεοληψίες και κωλύματα.
Το κριτήριο δεν μπορεί να είναι άλλο παρά η μεγιστοποίηση της συλλογικής επένδυσης. Η αποτελεσματικότητα και η σχέση κόστους - αποτελεσματικότητας οφείλει να είναι το κριτήριο και όχι ιδεοληπτικές αντιλήψεις περί κρατισμού ή «δημοσίου» συστήματος. Δεν κτίζεις ένα σύστημα σώνει και καλά κρατικό. Δεν μπορεί να είναι αυτός ο στόχος. Κτίζεις ένα σύστημα σώνει και καλά αποτελεσματικό, ό,τι και να είναι αυτό, δημόσιο, καλυπτόμενο από τις δημόσιες δαπάνες, από τον δημόσιο προϋπολογισμό και τις εισφορές, αλλά κρατικό.
Ακούω ότι δεν υπάρχει καμία διάθεση για συγχωνεύσεις και αναδιοργάνωση. Αυτό σημαίνει πρακτικά με την υφιστάμενη κατάσταση ότι ενώ κόπτεστε υπέρ ενός δημοσίου-κρατικού συστήματος, στην ουσία καταδικάζετε τα δημόσια νοσοκομεία, τα κρατικά ιδρύματα σε κατάρρευση, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχουν τα κονδύλια για να στηριχθούν στον κατακερματισμό και στην έκταση που έχουν σήμερα. Δεν έχετε καν λεφτά για τα σπασμένα τζάμια και για το πετρέλαιο των κέντρων υγείας. Γι’ αυτό απευθύνεστε στους ΟΤΑ, γιατί δεν υπάρχουν λεφτά.
Προφανώς δεν μπορεί να συντηρηθεί το σύστημα και θα καρτερεύσει, αν δεν υπάρξει μεταρρύθμιση. Αυτή είναι η αλήθεια.
Για να ξαναγυρίσω στην αρχή και να τελειώσω κοντά στο χρόνο μου, το νομοσχέδιο με τίποτα δεν είναι τομή. Είναι κυρίως κατάθεση της αμηχανίας και η αναγνώριση του αδιεξόδου μιας πολιτικής κρατικίστικης που αντιλαμβάνεται το πρόβλημα του συστήματος υγείας ως έλλειμα επένδυσης περαιτέρω χρημάτων. Δεν ήταν ποτέ αυτό το πρόβλημα του συστήματος υγείας, δεν ήταν ποτέ μόνο αυτό το πρόβλημα του συστήματος υγείας. Ήταν πρόβλημα αποδοτικότητας, σχέσης κόστους – απόδοσης, αποτελεσματικότητας των υπηρεσιών, ρύθμισης κλπ.
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο κάνει μερεμέτια και μάλιστα συντεχνιακά, επικεντρωμένα κυρίως στα δίκαια πολλές φορές αιτήματα ή εκκρεμότητες των νοσηλευτών και των επαγγελματιών υγείας. Όμως το σύστημα δεν κτίζεται για τους επαγγελματίες υγείας, δεν κτίζεται για τους εργαζόμενους. Κτίζεται με τους εργαζόμενους για τους ασθενείς. Και για τους ασθενείς σε αυτό το νομοσχέδιο δεν υπάρχει σχεδόν καμία ούτε καν έμμεση αναφορά.
Κατά τα άλλα, τα υπόλοιπα επτά Υπουργεία που συμμετέχουν στο πάρτι των τροπολογιών, που συνεχίζεται και σε αυτό το πολυσύνθετο παλίμψηστο τροπολογιών, συνεχίζουν το γνωστό, αυτό που έκαναν όλοι οι προηγούμενοι και το κάνετε και εσείς με τον ίδιο τρόπο και με μεγαλύτερη ένταση: διορισμούς, ρουσφέτια, επέκταση του πελατειακού κράτους, καινούργιες επιτροπές, διορισμούς από εδώ, διορισμούς από εκεί και τελευταία στιγμή και νύχτα μερικές προβληματικότατες -για να μην πω μυρωδάτες- τροπολογίες, από τις οποίες θα σχολιάσω μόλις δύο, κύριε Πρόεδρε, και θα τελειώσω όπως είναι η τροπολογία περί προσφυγικού.
Πολύ αριστερό το να αναλάβει ο στρατός το προσφυγικό επί της αρχής. Πολύ αριστερό! Είναι εντελώς λογικό από μια αριστερή κυβέρνηση να αναθέτει στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας να διεκπεραιώσει το πρόβλημα του προσφυγικού με απευθείας αναθέσεις και μάλιστα με τον συγκεκριμένο Υπουργό Εθνικής Άμυνας, με τα συγκεκριμένα πολιτικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά που έχει, που πολύ απέχουν από τα δικά σας –τουλάχιστον έτσι μας λέτε.
Θα το ψηφίσετε, κύριοι συνάδελφοι; Θα αναθέσετε στο στρατό τη διεκπεραίωση του προσφυγικού; Θα παραχωρήσετε σε μια –κατά τη δική σας πάγια αντίληψη και διορθώστε με αν κάνω λάθος- αντιδραστική εξ ορισμού δομή να διεκπεραιώσει το προσφυγικό και με τα χαρακτηριστικά που έχει σήμερα και με απευθείας αναθέσεις το συγκεκριμένο Υπουργείο με την παράδοση που έχει; Αυτή είναι η αριστερή πολιτική; Έτσι γίνεται η αριστερή πολιτική;
Μία κουβέντα θα πω για τον διαμεσολαβητή υγείας.
Με την εξαίρεση αυτού που είπε η κ. Χριστοφιλοπούλου για τους διερμηνείς, δεν χρειάζονται καινούργιες δομές. Ως γιατρός εκ των έσω χαμπάρι δεν είχα πάρει τόσα χρόνια ότι υπάρχουν διάφοροι έμμισθοι διαμεσολαβητές –και εγώ δεν ξέρω τι- αναλυτές, κλπ στα νοσοκομεία που δούλευα. Δεν χρειαζόμαστε και άλλες έμμισθες δομές. Κοινωνική υπηρεσία που να λειτουργεί χρειάζονται τα νοσοκομεία γι’ αυτό το συγκεκριμένο θέμα της διασύνδεσης των φτωχών με την κοινωνία και τα νοσοκομεία η οποία υπάρχει, δεν λειτουργεί, έχει ελλείψεις και πρέπει να αναβαθμιστεί. Αλλά, βλέπετε, οι προσλήψεις εκεί γίνονται μέσω ΑΣΕΠ και είναι λίγο προβληματικές.
Έχω μια τελευταία ερώτηση και θα κλείσω –καταχράστηκα τον χρόνο- για τα περίφημα 24 εκατομμύρια ευρώ των διαγνωστικών. Αν είναι όντως οφειλές που έχουν βεβαιωθεί το 2014 για συγκεκριμένες ιατρικές πράξεις από συγκεκριμένα ιατρικά κέντρα, που δεν το ξέρω και το ρωτώ, θα ήθελα να μάθω με μια λογική έσπασαν και διανέμονται σε περισσότερους δικαιούχους –σε τρίτους δηλαδή- και με ποια κριτήρια έγινε η επιλογή των υπολοίπων έναντι κάποιων άλλων. Κοινώς, γιατί στις κλινικές και όχι στα κέντρα αποκατάστασης; Αν υπάρχουν χρήματα να διανεμηθούν. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου και του Υπουργείου είναι τεράστιες. Ή είναι 24 εκατομμύρια ευρώ που είναι προϋπολογισμένα για κάποιους συγκεκριμένους -που δεν ξέρω αν μπορούν ή πρέπει να τα πάρουν, αυτό είναι άλλη κουβέντα- ή είναι 24 εκατομμύρια που περισσεύουν και πάνε να καλύψουν ληξιπρόθεσμα χρέη, οπότε πρέπει να μάθουμε πώς και γιατί διανέμονται με τον συγκεκριμένο τρόπο.
Σας ευχαριστώ και συγγνώμη για τον χρόνο.
