Ομιλία του Χάρη Θεοχάρη στην Ολομέλεια της Βουλής, στο πλαίσιο της συζήτησης για τον Προϋπολογισμό 2016 της Βουλής.
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Διαβάστε ολόκληρη την ομιλία:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ο Προϋπολογισμός της Βουλής που συζητάμε είναι ένας Προϋπολογισμός που λαμβάνει υπόψη του την πραγματικότητα, που βιώνει όλη η χώρα. Έχει μία μείωση 2,9%, κάτι παραπάνω από 3 εκατομμύρια, μείωση η οποία προέρχεται, κυρίως και βασικά, από τη μείωση των αποζημιώσεων του βασικού μισθού των Βουλευτών, κατά 38% από την αντίστοιχη των δικαστικών.
Είναι σωστό, πρέπει να γίνει, όπως είναι σωστό να φορολογηθούν οι Βουλευτές, όπως φορολογούνται όλοι οι Έλληνες πολίτες. Δεν πρέπει να έχουμε καμία εξαίρεση κι έχουμε ένα φορολογικό σύστημα με πολλές εξαιρέσεις και υψηλούς συντελεστές. Πρέπει να πλατύνει το φορολογικό μας σύστημα, να διευρυνθεί η φορολογική βάση, να κοπούν όλες οι εξαιρέσεις και μέσα και σε αυτές και οι εξαιρέσεις από τη φορολόγηση -αν υπάρχουν- των Βουλευτών και άλλων κοινωνικών ομάδων και να μειωθούν οι συνολικοί φορολογικοί συντελεστές. Το επικροτούμε για λόγους δημοσιονομικούς, κυρίως όμως, το επικροτούμε για λόγους δικαιοσύνης.
Είπαν άλλοι συνάδελφοι ότι υπάρχει ένας κίνδυνος: η μείωση αυτή είναι σημαντική και οριακά ένας νέος Βουλευτής, χωρίς άλλους πόρους, μπορεί να επιτελέσει αξιοπρεπώς τη δουλειά του. Συνεπώς, πρέπει να προσέξουμε, εάν δεν θέλουμε να φτάσουμε σε επικίνδυνα σημεία για την Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, προτού προχωρήσουμε σε περαιτέρω μειώσεις.
Στην πραγματικότητα, όμως, ο λαϊκισμός ο οποίος μας οδηγεί στην απαξίωση της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας είναι ένας λαϊκισμός, ο οποίος έρχεται επειδή και εμείς οι ίδιοι με τα ψέματα που λέμε και λέγαμε στον ελληνικό λαό, βοηθάμε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ, βάλατε τον κόσμο να ψηφίσει «ΟΧΙ» και του σερβίρατε «ΝΑΙ» την επόμενη εβδομάδα. Κάνετε όλα όσα κατακρίνατε και λέγατε καταστροφικά για τη δημοκρατία. Δεν κατακρίνατε απλώς κάποια λάθη των προηγούμενων Κυβερνήσεων, λέγατε ότι ήταν πραξικοπήματα κατά της Δημοκρατίας και τα κάνετε στη νιοστή. Οι προηγούμενες Κυβερνήσεις νομοθέτησαν 20% με κατεπείγουσες διαδικασίες, 70% νομοθετείτε εσείς με κατεπείγουσες διαδικασίες.
Εάν θέλουμε να θέσουμε σε σωστή βάση τη σχέση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας με τους πολίτες, τη σχέση του πολιτικού συστήματος με τους πολίτες, πρέπει επιτέλους να ξεκινήσουμε ένα βαθύ σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας. Πρέπει να ασχοληθούμε με τη συνταγματική αναθεώρηση, ώστε να μην υπάρχει ο εναγκαλισμός μεταξύ εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας, όπως είναι στο σημερινό μας Σύνταγμα, να μην υπάρχει εξάρτηση της δικαστικής εξουσίας από την εκτελεστική. Όλες αυτές οι αλλαγές, όπως και ο νόμος περί ευθύνης Υπουργών, θα εμπεδώσουν τη σχέση και την αίσθηση του πολίτη και την εμπιστοσύνη προς το κοινοβουλευτικό σύστημα. Αυτό είναι το ζητούμενο σήμερα. Η εμπιστοσύνη είναι που λείπει από την κοινωνία και η εμπιστοσύνη είναι άλλη λέξη για την κοινωνία.
Πρέπει να ισχυροποιήσουμε τους θεσμούς στη χώρα μας. Στη δικαιοσύνη πρέπει να εκσυγχρονιστούν οι κώδικες από επιτροπές εμπειρογνωμόνων, επαϊόντων, δικαστών, δικηγόρων. Χρειάζεται η ενίσχυση με εξωδικαστικούς και διοικητικούς υπαλλήλους στους δικαστές. Έχουμε πολλούς δικαστές και λίγο προσωπικό που τους βοηθάει. Ασχολούνται με τετριμμένα οι δικαστές μας και δεν έχουν το χρόνο με νηφαλιότητα και ηρεμία να ασχολούνται με τις υποθέσεις. Πρέπει να απελευθερωθούν από αυτά. Χρειάζεται η τεχνολογική αναβάθμιση των δικαστηρίων, επίσης. Πρέπει λοιπόν, να εξαλείψουμε για παράδειγμα, το χρόνο μεταξύ απόφασης και καθαρογραφής. Τι πάει να πει καθαρογραφή; Την επόμενη μέρα πρέπει η απόφαση να είναι δεδομένη σε όλους.
Πρέπει να έχουμε απόλυτη προσήλωση στη χειραφέτηση και τον επαγγελματισμό της δημόσιας διοίκησης. Το να βγάλουμε τα κόμματα μέσα από το δημόσιο είναι βασική παράμετρος για τα ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών. Όταν τα κόμματα προωθούν την αναξιοκρατία, καταρρακώνουν το ηθικό των δημοσίων υπαλλήλων και δεν έχουνε καμία εμπιστοσύνη οι πολίτες προς τη δημόσια διοίκηση. Έτσι καταλήγουμε να μην μας εμπιστεύονται οι πολίτες.
Πρέπει να ισχυροποιηθούν οι δράσεις κατά της διαφθοράς, να προστατευθούν καλύτερα οι μάρτυρες του δημοσίου συμφέροντος, οι whistleblowers. Πρέπει να προστατευθούν αυτοί οι οποίοι καταγγέλλουν και βοηθάνε στην εξάρθρωση κυκλωμάτων. Υλοποιούνται; Υπάρχουν νόμοι οι οποίοι λένε ότι καλύπτονται από φορολογική ασυλία για τη χρονιά την οποία καταγγέλλουν ότι ένας ελεγκτής, για παράδειγμα, τους ζητάει μίζα, τους ζητάει «φακελάκι» να αφήσει τον έλεγχο να περάσει. Έχει προστατευθεί έστω κι ένας από αυτόν το νόμο; Πρέπει, αν προστατευθούν οι συμπολίτες μας.
Εάν δεν ασχοληθούμε με αυτά, πριν ακόμη ασχοληθούμε με τα μεγάλα προβλήματα της χώρας, πριν ακόμη προχωρήσουμε στη γραφειοκρατία, στην προσέλκυση των επενδύσεων, στον εξορθολογισμό των δημοσίων οικονομικών, του φορολογικού συστήματος, στο να έχουμε επιτέλους ένα δίκαιο ασφαλιστικό σύστημα χωρίς παραθυράκια και εξαιρέσεις. Όχι οι ΔΕΚΟ έξω ή το συνταξιοδοτικό της Τραπέζης της Ελλάδος απ’ έξω, πάντα σε εξαιρέσεις. Όχι κοψίματα στις συντάξεις του 2010. Ξέρετε ότι αυτή τη στιγμή ακόμη οι νόμοι που περνάνε κόβουν στις ονομαστικές συντάξεις του 2010 για να κρύβουμε το ποσοστό; Γιατί κάποιος που έπαιρνε 1.500 ευρώ το 2010 και του λες «Σου κόβω 10%, 150 ευρώ», τώρα μπορεί να παίρνει χίλια και τα 150 ευρώ στα 1.000 είναι 15%. Αφήστε που αυτός που παίρνει 1.000 ευρώ του κόβουμε κι έτσι αυτός τώρα μπορεί να πάει και πιο χαμηλά από κάποιον που ξεκίνησε το 2010 με 1.000 ευρώ. Αυτές οι αδικίες πρέπει να αρθούν επιτέλους. Μόνο έτσι θα ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών για να ξεφύγουμε από αυτό το φαύλο κύκλο ανυποληψίας του πολιτικού συστήματος.
Πρέπει, λοιπόν, για να κλείσω, να γίνουν όλα αυτά. Πρέπει να μειωθούν τα κόστη της Βουλής, πρέπει να εξορθολογιστούν, πρέπει να μειωθούν κατά το δυνατόν και με το πνεύμα δικαιοσύνης και συμμετοχής στα δεινά και τα βάρη που περνάει ο ελληνικός λαός και οι μισθοί των Βουλευτών, αλλά πρέπει και να ανακτήσει την αξιοπιστία του το πολιτικό σύστημα.
Αφού πω φυσικά ότι θα ψηφίσουμε τον Προϋπολογισμό και τον Απολογισμό, κλείνω με μια περισσότερο τεχνικού ύφους παρατήρηση σε σχέση με τον Προϋπολογισμό.
Είπα τα περισσότερα κατά τη διάρκεια της Επιτροπής και χαρακτηρίστηκα και «ΣΔΟΕ» από τον κ. Αθανασίου, τον καλό συνάδελφο.
Θα πω, όμως, ένα ακόμα: Νομίζω ότι ο απολογισμός θα πρέπει, κύριε Πρόεδρε, να έχει και μια περιγραφή μακροχρόνιων προγραμμάτων, όπως και αυτό το πολύ καλό πρόγραμμα για την αποκατάσταση των κτηρίων, με μία στοχοθεσία πενταετίας, εξαετίας, ανάλογα με το πόσο μεγάλο είναι το πρόγραμμα, με στόχο να μειωθούν ενδεχομένως τα μισθώματα ώστε να δεσμεύεται και ο επόμενος Πρόεδρος, να μπορεί ενδεχομένως να κάνει κάποιες προσαρμογές, αλλά να δεσμεύεται και να καταλαβαίνει την πολυετή φύση και το πολυετές χρονοδιάγραμμα κάποιων τέτοιων προγραμμάτων τα οποία έχουν μεγάλη σημασία για τη Βουλή.
Με αυτόν τον τρόπο νομίζω ότι θα δέσουν καλύτερα και οι προϋπολογισμοί μεταξύ τους μέσα στις χρονιές και το συνολικό αποτέλεσμα θα είναι πολύ καλύτερο.
Χάρης Θεοχάρης - Β' Αθήνας
