Ομιλία της Κατερίνας Μάρκου επί του σχεδίου νόμου «Ρυθμίσεις για την επανεκκίνηση της οικονομίας»
Ομιλία της Κατερίνας Μάρκου επί του σχεδίου νόμου «Ρυθμίσεις για την επανεκκίνηση της οικονομίας»
Δείτε το βίντεο της ομιλίας:
[youtube id="4K1lOie6Vn4"]
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Δεν μπορώ να μην αναφερθώ και πάλι στη διαδικασία γιατί είχαμε εδώ, στην Ολομέλεια, δεσμεύσεις από την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και την Πρόεδρο της Βουλής ότι η διαδικασία του κατεπείγοντος θα αποτελεί την εξαίρεση.
Εδώ, πράγματι, αν κινηθούμε με βάση τον τίτλο, την επανεκκίνηση δηλαδή της οικονομίας, υπάρχει κατεπείγουσα ανάγκη. Η αγορά έχει «παγώσει» ήδη πριν από τις εκλογές. Επιχειρήσεις και ελεύθεροι επαγγελματίες πασχίζουν να ανταποκριθούν σε συσσωρευμένες υποχρεώσεις ετών.
Όμως, με συγχωρείτε, η ρύθμιση χρεών, όσο αναγκαία και αν είναι, δεν είναι μέσο επανεκκίνησης της οικονομίας.
Δεν άκουσα κουβέντα για τα κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια, για την έλλειψη τραπεζικών κεφαλαίων κίνησης στην αγορά, για την ενεργοποίηση του ΕΣΠΑ και του αναπτυξιακού νόμου – το είπα και προχθές, από το πρώτο εξάμηνο του 2014 δεν έχει βγει προκήρυξη. Κουβέντα για τις καθυστερήσεις στην επιστροφή του ΦΠΑ από το κράτος που στεγνώνουν τις εξαγωγικές επιχειρήσεις, για δράσεις και προγράμματα μείωσης της γραφειοκρατίας και στήριξης της επιχειρηματικότητας και της απασχόλησης. Αυτά θα σηματοδοτήσουν την όποια επανεκκίνηση της οικονομίας.
Αντίθετα, με ρυθμίσεις όπως του άρθρου 21, για το οποίο θα μιλήσω στη συνέχεια, ή του άρθρου 31, για την αλληλέγγυα ευθύνη και του απλού επενδυτή σε μία εταιρεία, που δεν έχει καμία αποφασιστική και διαχειριστική αρμοδιότητα, μάλλον περισσότερο πλήττεται παρά εξυπηρετείται ο στόχος της επανεκκίνησης.
Αν δεχτούμε ότι η στόχευση είναι καθαρά εισπρακτική, και μάλιστα άμεση και κατεπείγουσα, να θυμίσω ότι ο Υπουργός των Οικονομικών, στην επιστολή που απέστειλε προς τους «θεσμούς» σε συνέχεια της συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου, όπου περιγράφεται και το παρόν νομοσχέδιο, μιλάει για εφαρμογή σχεδίου κινήτρων με εμπροσθοβαρή χαρακτήρα.
Τα κίνητρα όμως που δίνονται, ιδίως σε σχέση με την προηγούμενη ρύθμιση, τελικά οδηγούν τον κόσμο να προτιμήσει τις περισσότερες δόσεις, τις 100 αντί για τις 10 ή τις 20. Άρα το σχέδιο δεν είναι εμπροσθοβαρές αλλά θα λειτουργήσει σε βάθος τετραετίας.
Ήδη, η προεκλογική περίοδος, αλλά και η εξαγγελία της κυβέρνησης για επερχόμενη ρύθμιση «βύθισαν» τα έσοδα.
800 εκατομμύρια νέες οφειλές τον Ιανουάριο του 2015, άλλα 900 εκατομμύρια στο τέλος Φεβρουαρίου.
Συνολικά, σε εφορία κι ασφαλιστικά ταμεία περίπου 5 εκατομμύρια οφειλέτες χρωστούν 98 δισ. ευρώ. Οι αναμενόμενες εισπράξεις με βάση τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου ανέρχονται σε περίπου 3,1 δισ. ευρώ σε βάθος τετραετίας. Τελικά, λοιπόν, ούτε αυτός ο σκοπός της άμεσης είσπραξης εξυπηρετείται ικανοποιητικά.
Χωρίς να παραγνωρίζουμε την ανάγκη που έρχεται να καλύψει το νομοσχέδιο, θεωρούμε ότι η δυνατότητα ρύθμισης με τον τρόπο που δίνεται, μόνο ως εξαιρετική και έκτακτη διαδικασία μπορεί να λειτουργήσει.
Ο εισηγητής μας αναφέρθηκε στις συγκεκριμένες προτάσεις μας για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, με βάση τα δεδομένα και την εμπειρία που έχει συσσωρεύσει η φορολογική διοίκηση, που στόχο θα έχει να βοηθήσει πολίτες και επιχειρήσεις να τηρούν τις υποχρεώσεις τους και να χτίσει πραγματικά φορολογική συνείδηση.
Γιατί, δεν μπορεί η πολιτεία να κλείνει το μάτι στους πολίτες διαρκώς και να τους λέει «περίμενε, μην πληρώσεις, θα ρυθμίσουμε». Οι πολίτες που μπορούν και έχουν, πρέπει να πληρώνουν και αυτό πρέπει να το πείτε κι εσείς ξεκάθαρα, κυρία Υπουργέ.
Έχει καταντήσει το θέμα αυτό ταμπού. Δίνεται η αίσθηση ότι το ελληνικό κράτος είναι εχθρός του πολίτη. Πρέπει να λέμε στους πολίτες ότι το κράτος είναι δικό τους, είναι το κράτος τους, και ότι όλοι πρέπει να βοηθήσουμε.
Αντίστοιχα, βέβαια, το ίδιο το κράτος πρέπει να είναι συνεπές απέναντι σε πολίτες και επιχειρήσεις. Γι αυτό και έχουμε καταθέσει την τροπολογία με αριθμό 32/2 που θα επιτρέπει σε προμηθευτές του δημοσίου να αναγνωρίζουν μέρος των οφειλομένων σε αυτούς από φορείς της Γενικής Κυβέρνησης έναντι δικών τους οφειλών προς το Δημόσιο και να λαμβάνουν ενημερότητα ώστε να μπορούν να λειτουργήσουν.
Και τώρα στα άρθρα.
Στα άρθρα 16 και 17, ουσιαστικά αποδυναμώνετε την Γενική Γραμματεία Εσόδων, εξουσιοδοτώντας τον Υπουργό Οικονομικών να αποφασίζει για ζητήματα δικής της αρμοδιότητας, τη στιγμή που ένα από τα 19 προαπαιτούμενα που είχαν ζητήσει οι εταίροι μας, και μάλιστα χωρίς κανένα δημοσιονομικό κόστος, ήταν ακριβώς η ενίσχυση της ανεξαρτησίας της Γενικής Γραμματείας, για το δικό μας καλό. Για να είναι πραγματικά δίκαιη και αδέσμευτη προς όλους τους πολίτες.
Επιπλέον, στο άρθρο 21, εισάγετε ένα οριζόντιο μέτρο επιβολής φόρου 26% στις δαπάνες που καταβάλλονται στις συναλλαγές με κράτη «μη συνεργάσιμα» ή με «προνομιακό φορολογικό καθεστώς».
Ήδη έχουμε λάβει επιστολές από φορείς της αγοράς, ιδίως από τη Βόρεια Ελλάδα, που θεωρούν ότι θα προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία και στην οικονομική τους διαχείριση, αφού στα μη συνεργάσιμα κράτη περιλαμβάνονται χώρες με τις οποίες υπάρχουν σημαντικές συνεργασίες, όπως η Βουλγαρία και τα Σκόπια.
Η πρόβλεψη αυτή αυξάνει τα κόστη για τις επιχειρήσεις, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ανταγωνιστικότητά τους σε διεθνές περιβάλλον και μπορεί να οδηγήσει στο κλείσιμο ή στην μετεγκατάσταση τους, με αρνητικές συνέπειες για την απασχόληση, τα εισοδήματα, τις εξαγωγές αλλά και τα έσοδα του δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων. Δεν υπάρχει λόγος να φέρετε τη συγκεκριμένη ρύθμιση με αυτόν τον τρόπο. Πρέπει να συζητηθεί κανονικά και αφού ακούσουμε και τους φορείς.
Στο άρθρο 24, παρά την τέταρτη νομοτεχνική βελτίωση που έφερε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, εξακολουθεί να υπάρχει εκκρεμότητα του νέου Ταμείου και πρέπει να αποσυρθεί.
Για το άρθρο 31, μίλησα στην αρχή. Δείχνετε να αγνοείτε όλο το πλέγμα του εταιρικού και εμπορικού δικαίου.
Συνολικά, αναγνωρίζουμε την ανάγκη για μία άμεση ενίσχυση των δημόσιων εσόδων, μέσα από μια διαδικασία ρύθμισης που θα επιτρέψει σε επαγγελματίες, επιχειρήσεις και νοικοκυριά να βάλουν τις υποχρεώσεις τους σε μία τάξη και να ορθοποδήσουν.
Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι, υπό την πίεση του κατεπείγοντος, θα δεχθούμε ρυθμίσεις αποσπασματικές και πρόχειρες που τελικά δημιουργούν προβλήματα, αντί να τα λύνουν.
*Η Κατερίνα Μάρκου είναι βουλευτής Β' Θεσσαλονίκης
20 Μαρτίου 2015
