Ο βουλευτής του Ποταμιού, κ. Κυριάκος Χαρακίδης κατέθεσε ερώτηση προς τον Υπουργό Οικονομικών και τον Υπουργό Οικονομίας σχετικά με κρίσιμες παραμέτρους που αφορούν τη ρύθμιση των «κόκκινων» δανείων.
Ο βουλευτής του Ποταμιού, κ. Κυριάκος Χαρακίδης κατέθεσε ερώτηση προς τον Υπουργό Οικονομικών και τον Υπουργό Οικονομίας σχετικά με κρίσιμες παραμέτρους που αφορούν τη ρύθμιση των «κόκκινων» δανείων. Προκειμένου να εξευρεθεί η καλύτερη λύση για χιλιάδες πολίτες και επιχειρήσεις που βρίσκονται σε αδυναμία εξυπηρέτησης των δανείων τους, θα πρέπει να έχουμε υπόψη αντικειμενικά στοιχεία και δεδομένα για το ύψος του χρέους των δανείων καθώς και ειδικότερα ζητήματα που αφορούν περιπτώσεις κατάπτωσης των δανείων, τα οποία θέτει με την ερώτησή του ο βουλευτής.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης:
Προς τον υπουργό Οικονομικών κ. Γ. Βαρουφάκη
Προς τον υπουργό Οικονομίας Υποδομών Τουρισμού και Ναυτιλίας κ. Γ.Σταθάκη
ΘΕΜΑ: «Ρύθμιση των κόκκινων δανείων»
Το ζήτημα των «κόκκινων» δανείων αποτελεί ένα σύνθετο πρόβλημα, που η λύση του χρειάζεται γενναιότητα και από τους «θεσμούς» και από τις Τράπεζες και από την πολιτική ηγεσία όλων των χώρων του Κοινοβουλίου αλλά κυρίως από τους πολίτες είτε μεμονωμένους είτε επιχειρήσεις. Το μέγεθος της τόλμης και του θάρρους που θα επιδειχθεί, θα αποτελέσει καθοριστικό παράγοντα για μεγαλύτερα και αμεσότερα πολλαπλά αποτελέσματα. Το ζήτημα των «κόκκινων» δανείων είναι σύνθετο γιατί:
1. Αφορά χιλιάδες πολιτών σε αδυναμία εξυπηρέτησης της οφειλής τους στις Τράπεζες.
2. Αφορά χιλιάδες επιχειρήσεις με άκρως επισφαλή τη βιωσιμότητά τους και τις θέσεις απασχόλησης εργαζομένων.
3. Αφορά νοικοκυριά και επιχειρήσεις που βρίσκονται κυρίως σε προβληματικές και παραμεθόριες περιοχές, όπου για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά το κράτος παρενέβη, παρέχοντας την εγγύησή του, προκειμένου να διευκολύνει ή και να διασώσει τον παραγωγικό ιστό της περιοχής ή τους πολίτες από θεομηνίες που επλήγησαν (πυρόπληκτοι, σεισμόπληκτοι, πλημμυροπαθείς, παλινοστούντες ομογενείς). Και που σήμερα κινδυνεύουν όχι μόνο να χάσουν τις περιουσίες τους αλλά να μπουν και φυλακή.
4. Η διάσωση των επιχειρήσεων είναι ο μοναδικός και αμεσότερος τρόπος να επανεκκινήσει η οικονομία και να ξεκινήσουν να δημιουργούνται άμεσα νέες και ασφαλείς θέσεις εργασίας για να αρχίσει να μειώνεται πλέον το μεγαλύτερο πρόβλημα της κοινωνίας μας, που είναι η ανεργία.
Πρέπει λοιπόν να σκύψουμε πραγματικά και άμεσα όλοι μας πάνω στην εξεύρεση καλύτερης λύσης στο πρόβλημα των «κόκκινων» δανείων, λαμβάνοντας υπόψη αντικειμενικά δεδομένα.
Με βάση τα παραπάνω ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Ποιο το συνολικό ύψος των δανείων σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά αντίστοιχα και πόσα είναι σήμερα τα «κόκκινα» δάνεια νοικοκυριών, πόσα των επιχειρήσεων και πόσα αντίστοιχα έχουν την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου;
2. Πόσα και σε ποιο ύψος ανά Νομό είναι τα δάνεια σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά αντίστοιχα, που έχει ζητηθεί η κατάπτωσή τους και δεν έχουν βεβαιωθεί και πόσα αντίστοιχα έχουν βεβαιωθεί από το 2009 μέχρι σήμερα;
3. Πόσα από αυτά που βεβαιώθηκαν αντίστοιχα δεν έχει καταβληθεί ακόμη η αξία τους στις Τράπεζες, που ζήτησαν την κατάπτωση;
4. Έγινε έλεγχος για να διαπιστωθεί πόσα δάνεια και ποιο το συνολικό ποσό που έχει γίνει η κατάπτωσή τους και έχουν βεβαιωθεί ή όχι στο Δημόσιο, χωρίς να έχουν τηρηθεί βασικοί όροι από τις Τράπεζες πριν ζητήσουν την κατάπτωσή τους, όπως π.χ. καθυστέρηση 1 ή 2 δόσεων, ανάλογα με την απόφαση υπαγωγής, κατάπτωση υποχρεωτικά εντός τριμήνου κλπ.;
5. Έγινε έλεγχος αν νομιμοποιείται το Δημόσιο, ενώ δεν έχει κάνει καμία καταβολή σε αιτηθείσες καταπτώσεις από τις Τράπεζες, αυτό να έχει βεβαιώσει τα ποσά και στους πρωτοφειλέτες αλλά και στους εγγυητές, χωρίς στην ουσία να υπάρχει πραγματική οφειλή στο Δημόσιο;
6. Γιατί διώκεται ο εγγυητής ενός δανείου που έχει γίνει η κατάπτωση και βεβαίωσή του από το Δημόσιο, ενώ δεν έχουν τηρηθεί βασικοί όροι της τριμερούς σύμβασης με βάση τους οποίους συνομολόγησε ο εγγυητής και αν αυτό συνιστά παράβαση καθήκοντος, καθότι δεν έπρεπε να γίνει αποδεκτή η κατάπτωση και αντίθετα όφειλε το Δημόσιο να άρει την εγγύησή του;
7. Γιατί ενώ υπάρχει δεσμευμένη ακίνητη περιουσία του πρωτοφειλέτη και της επιχείρησης από το Δημόσιο, δεν προβαίνει το Δημόσιο καταρχήν σε διαδικασία εκποίησης και είσπραξης έναντι της οφειλής και στη συνέχεια να διώκει την επιχείρηση και τον επιχειρηματία ποινικά;
Ο ερωτών Βουλευτής
Κυριάκος Χαρακίδης - Δράμας
4 Μαρτίου 2015
