Στη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων, την Πέμπτη 10 Μαρτίου 2016, στο πλαίσιο του Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου για την Παιδεία, με καλεσμένη την πρώην Υπουργό Παιδείας κα. Μαριέττα Γιαννάκου, ο βουλευτής Αττικής και υπεύθυνος Ανώτατης Εκπαίδευσης του Ποταμιού Γ. Μαυρωτάς ξεκίνησε την τοποθέτησή του λέγοντας ότι πρέπει να κοιτάξουμε το μέλλον της Παιδείας.
Τόνισε ότι για Το Ποτάμι η Παιδεία είναι μια μακροχρόνια επένδυση και απαιτεί στόχο και όραμα, το οποίο δεν μπορεί να αλλάζει ανάλογα με το ποιος είναι στην Κυβέρνηση ή ανάλογα με το ποιος είναι Υπουργός Παιδείας. Συνεχίζοντας είπε ότι το όραμα του Ποταμιού αφορά μια Παιδεία χωρίς αποκλεισμούς, με ίσες ευκαιρίες, στοχεύοντας και στην αριστεία και όχι στην ισοπέδωση. Το νόημα όπως χαρακτηριστικά ανέφερε είναι μια Παιδεία με ουσία, περιεχόμενο και συμβολή στην ανάπτυξη.
Ο κ. Μαυρωτάς εστιάζοντας στην πρωτοβάθμια και την δευτεροβάθμια εκπαίδευση, είπε ότι το μεγάλο στοίχημα είναι πώς θα καλλιεργήσουμε τη δημιουργικότητα στο σχολείο, πώς θα δημιουργήσουμε ολοκληρωμένες προσωπικότητες και πως στο πλαίσιο του σχολείου θα εντάξουμε και άλλες δεξιότητες, όπως η διαχείριση του χρόνου, η ομαδικότητα, οι κοινωνικές δεξιότητες. Στο σημείο αυτό επανέλαβε τις θέσεις του Ποταμιού για αποσύνδεση του λυκείου από τις πανελλαδικές, την ενίσχυση της τεχνικής εκπαίδευσης και τη θέσπιση ενός εθνικού απολυτηρίου.
Για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, σημείωσε ότι το μεγάλο ζητούμενο είναι να αποκατασταθεί η σχέση φοιτητή- καθηγητή και να υπάρξει αποκομματικοποίηση των Πανεπιστημίων καθώς συνήθως τα ακαδημαϊκά και τα κομματικά συμφέροντα δεν συγκλίνουν.
Κλείνοντας την ομιλία του ο κ. Μαυρωτάς απηύθυνε ορισμένες ερωτήσεις προς την κα. Γιαννάκου, ξεκινώντας με το αν θεωρεί ότι υπήρχε πρόβλημα δημοκρατίας στην Παιδεία, και αν εφαρμόζονται νέο- φιλελεύθερες πρακτικές όπως διατείνεται ο κ. Φίλης. Συνέχισε με το σημαντικό ζήτημα της εκπαίδευσης των εκπαιδευτών και τα πρότυπα-πειραματικά σχολεία ενώ στάθηκε στην άποψη της κα. Γιαννάκου για τη βάση του 10 και εάν θα έπρεπε να επανέλθει για την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια. Οι επόμενες ερωτήσεις αφορούσαν την τριτοβάθμια εκπαίδευση και εάν θα έπρεπε να προχωρήσει η αποκομματικοποίηση των Πανεπιστημίων καθώς και την γνώμη της πρώην Υπουργού για τη δυνατότητα ίδρυσης μη-κρατικών Πανεπιστημίων. Τέλος ο βουλευτής του Ποταμιού έθεσε το πολυσυζητημένο ζήτημα των συμβουλίων ιδρύματος και ποιον ρόλο μπορούν να παίξουν στα Πανεπιστήμια όταν η κυβέρνηση συνεχίζει να τα υποβαθμίζει και να τους αποστερεί αρμοδιότητες.
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του κ. Μαυρωτά:
Δεν θα αναφερθώ στα λάθη του παρελθόντος, θα κοιτάξουμε λίγο το μέλλον τώρα. Εκμεταλλευόμενοι την παρουσία της κυρίας Γιαννάκου, που μας έκανε μια εξαιρετική παρουσίαση- νομίζω απόσταγμα συσσωρευμένης εμπειρίας και ως Υπουργός αλλά και γενικότερα, ως μια μεταρρυθμίστρια πολιτικός- θα θέλω να πω καταρχήν ότι για μας το ΠΟΤΑΜΙ - αλλά και για κάθε κοινωνία - η Παιδεία είναι μια μακροχρόνια επένδυση και έτσι πρέπει να τη βλέπουμε. Απαιτεί στόχο και όραμα, και δεν μπορεί να αλλάζει κάθε τρεις και λίγο, ανάλογα με το ποιος είναι στην Κυβέρνηση ή ανάλογα με το ποιος Υπουργός αναλαμβάνει κάποιο Υπουργείο, για να βάζει το δικό του «όραμα» για την Παιδεία.
Το δικό μας όραμα, είναι για μια Παιδεία χωρίς αποκλεισμούς, ίσες ευκαιρίες, στοχεύοντας όμως και στην αριστεία, όχι δηλαδή στην ισοπέδωση. Είμαστε όλοι ίσοι, δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Μια Παιδεία λοιπόν, με ουσία, περιεχόμενο και συμβολή στην ανάπτυξη. Να φύγουμε από τα χαρτιά και να πάμε στο περιεχόμενο- στην ουσία.
Ξεκινώντας από την πρωτοβάθμια και την δευτεροβάθμια εκπαίδευση, το μεγάλο ερώτημα είναι πώς θα καλλιεργήσουμε την δημιουργικότητα στο σχολείο, πώς θα δημιουργήσουμε ολοκληρωμένες προσωπικότητες και να βάλουμε μέσα στο σχολείο, εκτός από τις γνώσεις- αναφέρθηκε και η κυρία Υπουργός στην «παπαγαλία», στη μεγάλη παθογένεια που υπάρχει σε ένα χρησιμοθηρικό σχολείο, όπως το έχουμε τώρα- πώς θα βάλουμε και άλλες δεξιότητες, όπως η διαχείριση του χρόνου, η ομαδικότητα, οι κοινωνικές δεξιότητες και όλα αυτά, έτσι ώστε τα παιδιά να αντλούν ικανοποίηση από τις ώρες που περνούν στο σχολείο, γιατί τίποτα δεν γίνεται καλά, αν γίνεται με το ζόρι.
Ίσως χρειάζεται λοιπόν, λιγότερη ύλη - ανά μάθημα- αλλά περισσότερη διασύνδεση μεταξύ των μαθημάτων. Σε αυτό που ειπώθηκε προηγουμένως, είμαστε και εμείς σύμφωνοι, στην αποσύνδεση του λυκείου από τις εισαγωγικές. Εμείς μιλάμε για ένα εθνικό απολυτήριο και ενίσχυση της τεχνικής εκπαίδευσης.
Στις εξετάσεις, βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα την πρόταση για multiple choice- τις ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής, οι οποίες, όταν είναι κατάλληλα επιλεγμένες, μπορεί να αξιολογήσουν την κρίση και όχι την αποστήθιση των μαθητών, και μπορούμε να αντλήσουμε παραδείγματα από τις διεθνείς τακτικές, που υπάρχουν άφθονες γύρω μας.
Πηγαίνοντας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, για τα Πανεπιστήμια και Τ.Ε.Ι, το μεγάλο ζητούμενο είναι για μένα, να αποκατασταθεί η σχέση φοιτητή- καθηγητή, που έχει διαταραχθεί τα τελευταία χρόνια, μέσα στα απρόσωπα αμφιθέατρα, στους πολλούς εισακτέους. Αυτό το πράγμα, και από τη δική μου εμπειρία στο Πολυτεχνείο, είναι κάτι το οποίο πρέπει να το ξανά-βρούμε και βέβαια η αποκομματικοποίηση των Πανεπιστημίων, γιατί τα ακαδημαϊκά και τα κομματικά συμφέροντα, συνήθως- αν όχι σχεδόν πάντα- δεν συγκλίνουν.
Θα ήθελα να περάσω σύντομα σε κάποιες ερωτήσεις προς την κυρία Υπουργό.
Μια πρώτη ερώτηση είναι, ότι με βάση το τελευταίο θεσμικό πλαίσιο που υπήρχε τα τελευταία χρόνια, αν υπήρχε πρόβλημα δημοκρατίας στην Παιδεία, και αν πρόκειται , κατά τη γνώμη της, για νέο- φιλελεύθερες πρακτικές, όπως κατ' επανάληψη, έχει αναφερθεί ο τωρινός Υπουργός.
Μια δεύτερη ερώτηση έχει να κάνει με την πολύ σημαντική εκπαίδευση των εκπαιδευτών, που αναφέρατε. Να μας πείτε, πώς θα την φανταζόσασταν εσείς.
Η βάση του 10, που ήταν ένα μέτρο το οποίο είχατε πάρει εσείς- αμφιλεγόμενο την εποχή του- αν βλέπετε ότι θα έπρεπε να επανέλθει, για την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια.
Θα ήθελα τη γνώμη σας για τα πρότυπα σχολεία, αν χρειάζονται, και αν παίζουν κάποιο ρόλο στην εκπαίδευση.
Για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, ποια είναι η γνώμη σας, γι' αυτό που είπατε προηγουμένως, για το πώς θα μπορούσε να γίνει η αποκομματικοποίηση των Πανεπιστημίων και ποια είναι η γνώμη σας για τη δυνατότητα ίδρυσης μη-κρατικών Πανεπιστημίων και αν θα μπορούσαν να βελτιώσουν τα μη- κρατικά Πανεπιστήμια τα ήδη υπάρχοντα δημόσια Πανεπιστήμια.
Τέλος, επειδή βλέπουμε να έρχονται με τα διάφορα νομοσχέδια, θέματα συμβουλίων ιδρύματος. Στο νομοσχέδιο για την έρευνα περικόπτονται ακόμα περισσότερο οι αρμοδιότητες των συμβουλίων ιδρύματος, γιατί δεν θα έχουν λόγο αυτά, στα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, αλλά η Σύγκλητος, τουλάχιστον με αυτά που έχουν εμφανιστεί μέχρι τώρα. Ποια είναι η γνώμη σας για τα συμβούλια ιδρύματος και αν μπορούν να παίξουν ένα σημαντικό ρόλο στα Πανεπιστήμια.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Γιώργος Μαυρωτάς - Αττικής
