Ομιλία Γιώργου Μαυρωτά στην Ολομέλεια, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπ. Εργασίας
Την τακτική του «διαίρει και βασίλευε» της Κυβέρνησης και του ίδιου του Πρωθυπουργού κατήγγειλε ο βουλευτής Αττικής με το Ποτάμι και Γραμματέας Κοινοβουλευτικού Έργου, Γιώργος Μαυρωτάς, με αφορμή το άρθρο στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας, για την αναγνώριση του Συλλόγου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος ως ισότιμου κοινωνικού εταίρου.
Χαρακτήρισε τον κ. Τσίπρα ως «πολιτικό ιανό», καθώς μόλις πριν σχεδόν ένα μήνα, στη γενική συνέλευση του ΣΕΒ έδινε ευχαριστίες και μιλούσε για γόνιμες προσπάθειες του ΣΕΒ, ανταλλάσσοντας φιλοφρονήσεις με τον κ. Φέσσα, ενώ χθες από τη Θεσσαλονίκη κατηγορούσε τον ΣΕΒ αποδίδοντάς του πολιτικά κίνητρα και αφήνοντας μομφές προς την ηγεσία του. Ένας διχαστικός λόγος, που όπως σχολίασε ο βουλευτής του Ποταμιού, ο κ. Τσίπρας μπορεί με καταπληκτική ευκολία να λέει τα αντίθετα πράγματα μέσα σε λίγες μόνο ημέρες. Ωστόσο, όπως συμπλήρωσε, αυτό δεν είναι η πρώτη φορά, όλοι θυμούνται τον Ιούλιο του 2015.
Ο κ. Μαυρωτάς έκανε ειδική αναφορά στον νόμο Κατρούγκαλου και τα μεγάλα προβλήματα, τα οποία έχει προκαλέσει στους πολίτες που παράγουν και επιχειρούν, χαρακτηρίζοντάς τον ως έναν φορολογικό νόμο που απλά η Κυβέρνηση τον βάφτισε ασφαλιστικό. Ένας νόμος, ο οποίος όπως είπε, είναι έντονα αντιαναπτυξιακός και στοχεύει στο χτίσιμο υπερπλεονασμάτων για επιδοματική πολιτική με το βλέμμα στις επόμενες εκλογές και όχι στις επόμενες γενιές. Τόνισε ότι για να σωθεί το ασφαλιστικό σύστημα και οι συντάξεις, πρέπει να έλθουν επενδύσεις, ώστε να αυξηθεί η παραγωγή και να δημιουργηθούν δουλειές.
Στο θέμα της αδήλωτης εργασίας ο κ. Μαυρωτάς πρότεινε το πρόστιμο να μην είναι σταθερό αλλά να είναι ανάλογο του μεγέθους της επιχείρησης ώστε να μην εξοντώνονται οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ενώ υποστήριξε και την ύπαρξη ενός point system. Διερωτήθηκε επίσης για ποιον λόγο το δημόσιο και οι δημόσιες επιχειρήσεις εξαιρούνται από τις διατάξεις περί συνευθύνης της αναθέτουσας αρχής, εργολάβου και υπεργολάβου, υποστηρίζοντας ότι έτσι ενδέχεται να δημιουργούνται συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού. Έκρινε θετικές τις διατάξεις για τα ασυνόδευτα ανήλικα παρά τις όποιες ασάφειες υπάρχουν.
Κλείνοντας την ομιλία του αναφέρθηκε και στην τροπολογία την οποία κατέθεσε το Ποτάμι σχετικά με τη θεσμοθέτηση του δικαιώματος ειδικής άδειας μίας ημέρας για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα όταν αυτοί συμμετέχουν σε αιμοδοσία. Επεσήμανε πως η χρήση αυτής της άδειας μπορεί να γίνεται μέχρι δύο φορές τον χρόνο και ότι προβλέπεται να υπάρχει συνεννόηση και με τον εργοδότη.
Τέλος έκανε αναφορά στην τροχοπέδη για την προσέλκυση επενδύσεων που πλέον εκτός από τη γραφειοκρατία, την υπερφορολόγηση και την αργή απονομή δικαιοσύνης, έχει να κάνει έντονα με την αβεβαιότητα που εκπέμπει το πολιτικό σύστημα της χώρας, μέσα σε ένα κλίμα πόλωσης και πλειοδοσίας λαϊκισμού από τα δύο μεγάλα κόμματα τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ.
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Συζητάμε σήμερα ένα νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας, το οποίο αν και δεν είναι μεγάλο σε έκταση, στην ουσία πρόκειται για ένα πολυνομοσχέδιο. Περιλαμβάνει πολλά διάσπαρτα μέρη κάπως ευρύτερων ρυθμίσεων, αλλά και πολλές μικρο-ρυθμίσεις. Έχει μικρο-ρυθμίσεις για το θέμα των συντάξεων και την ασφάλιση στον ΕΦΚΑ. Έχει εργασιακές διατάξεις για την αντιμετώπιση της αδήλωτης εργασίας και την ενίσχυση της προστασίας των εργαζομένων. Υπάρχει ειδικό κεφάλαιο για την επιτροπεία των ασυνόδευτων ανηλίκων, ενώ περιλαμβάνονται αρκετά άρθρα σχετικά με τη λειτουργία και τον ρόλο του ΟΑΕΔ.
Όταν μιλάμε για ασφαλιστικές ρυθμίσεις, πρέπει να έχουμε στο μυαλό ότι ένα από τα βασικά προβλήματα της χώρας και κυρίως των πολιτών που παράγουν και επιχειρούν κάτω από όλες αυτές τις αντιξοότητες, παραμένει και δεν είναι άλλο από τον νόμο Κατρούγκαλου. Έναν φορολογικό νόμο, που τον έχουμε βαφτίσει ασφαλιστικό. Ο Νόμος που έχει εξοντώσει τους συνεπείς πολίτες, με βάση τις εισφορές του νόμου αυτού δημιουργείται το υπερπλεόνασμα του ΕΦΚΑ για να έχει η κυβέρνηση να κάνει μια επιδοματική πολιτική. Κάτι το οποίο είναι αντιαναπτυξιακό και έχει το βλέμμα μόνο στις επόμενες κάλπες και όχι στις επόμενες γενιές.
Και η όλη συζήτηση για τη μείωση των συντάξεων από 1/1/2019 είναι μία απάτη στην οποία συμμετέχουν όλα τα κόμματα. Με 1.3 εργαζομένους για κάθε έναν συνταξιούχο το ασφαλιστικό μας σύστημα είναι μαθηματικά ΑΔΙΕΞΟΔΟ. Αν θέλετε πράγματι να κάνετε κάτι για τους συνταξιούχους, προσελκύστε επενδύσεις σε εμπορεύσιμους κλάδους, να αυξηθεί η παραγωγή να δημιουργηθούν δουλειές για να πληρώνονται και οι συντάξεις. Ο ρόλος του κράτους δεν είναι να δαιμονοποιεί τις επενδύσεις και την επιχειρηματικότητα, αλλά να ελέγχει τους κανόνες ανταγωνισμού και να εξασφαλίζει ίσους όρους. Και αυτό ισχύει και για τα εργασιακά που έχει μέσα το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Στο άρθρο 3 για την εύλογη αμφιβολία εξέφρασα στις επιτροπές την απορία μου, τι θα γίνει με όσους κακώς έχουν καταβάλει διπλές εισφορές. Η κ. Υπουργός μου απάντησε ότι αυτοί υπάγονται σε άλλη διάταξη και άλλη διαδικασία. Όμως το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 1 που λέει: «τυχόν καταβληθέντα από τους ασφαλισμένους ποσά έναντι των ανωτέρω οφειλών δεν επιστρέφονται και δεν αναζητούνται», αυτό μπορεί ενδεχομένως να δημιουργήσει πρόβλημα σε αυτούς που τα διεκδικούν.
Ας πάμε στις διατάξεις για την αδήλωτη εργασία. Η αδήλωτη εργασία πριν 10-20 χρόνια μπορεί να είχε ως κίνητρο την αισχροκέρδεια. Σήμερα, με τις υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές τείνει να έχει ως κίνητρο την επιβίωση και για επιχειρηματίες και για εργαζόμενους. Οι υψηλές εισφορές, η υψηλή φορολογία, η έλλειψη ρευστότητας στην αγορά, η μη πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό, έχει φέρει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις σε αδιέξοδο.
Γι αυτό πιστεύουμε, (το είπα και στις επιτροπές) ότι θα πρέπει το πρόστιμο των 10,500 ευρώ να μην είναι σταθερό, αλλά να είναι ανάλογο του μεγέθους της επιχείρησης (π.χ. με βάση τον τζίρο της προηγούμενης χρονιάς), ώστε να μην εξοντώνονται οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Δεν μπορεί να είναι το ίδιο (10,500 €) και σε μια πολυεθνική και σε ένα ψιλικατζίδικο!
Και ας ισχύει ένα point system ώστε η υποτροπή να τιμωρείται αυστηρότερα. Και οι έλεγχοι να είναι πιο στοχευμένοι στις παραβατικές συμπεριφορές εργοδοτών (το λεγόμενο target testing όπου στην ανάλυση επικινδυνότητας όσοι έχουν ιστορικό παραβατικών συμπεριφορών μπαίνουν ψηλά στην προτεραιότητα). Το πρόβλημα της αδήλωτης εργασίας δεν το λύνουν τα υψηλά πρόστιμα αλλά η πεποίθηση ότι είναι πυκνό το πλέγμα των ελέγχων. Για την έκπτωση με την πρόσληψη θεωρούμε ότι είναι ένα μέτρο που κινείται στη θετική κατεύθυνση.
Για το άρθρο 9, για τη συνευθύνη αναθέτοντος, εργολάβου και υπεργολάβου έχουμε αρκετές επιφυλάξεις ως προς τη σκοπιμότητα αλλά και την εφαρμοστικότητα του μέτρου. Αφορά κυρίως τους λεγόμενους «δανεικούς» εργαζομένους, εφόσον η πολιτεία ξέρει ότι αυτό είναι ένα συγκεκριμένο πεδίο πιθανής αθέτησης υποχρεώσεων, με μεσάζοντες κλπ. Ας εστιάσει εκεί την προσοχή της, ώστε να τηρείται η νομοθεσία. Και αν υπάρχουν υπεργολάβοι που αποδεδειγμένα αθετούν τις υποχρεώσεις τους ας δημιουργηθεί μια black list με αυτούς, ώστε οι αναθέτοντες να ξέρουν με ποιόν έχουν να κάνουν.
Έτσι όπως είναι, έχω την αίσθηση ότι η εισαγόμενη διάταξη αποτελεί προσπάθεια υποκατάστασης του κρατικού ελεγκτικού μηχανισμού. Δηλαδή, αντί να ελέγχει το κράτος (όπως θα έπρεπε) τον εργολάβο, θα τον ελέγχει ο αναθέτων. Και επίσης για ποιο λόγο να εξαιρείται το δημόσιο, ως αναθέτουσα αρχή; Δηλαδή, οι δημόσιες συμβάσεις γιατί εξαιρούνται. Θεωρούμε ότι δημιουργούνται συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού, όταν δημόσιες και ιδιωτικές επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται στην ίδια αγορά. Δεν είναι το δημόσιο παιδί ενός ανώτερου θεού ώστε να ισχύουν διαφορετικά γι' αυτό, από ότι για τις ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Για την μαθητεία δόθηκαν οι διευκρινίσεις από τον κ. Ηλιόπουλο στην επιτροπή και τον ευχαριστώ
Όσον αφορά τις διατάξεις του Γ’ Μέρους που αποτελούν το θεσμικό πλαίσιο για την επιτροπεία των ασυνόδευτων ανηλίκων κρίνονται θετικές. Σε αρκετά σημεία όμως υπάρχουν ασάφειες, όπως στα προσόντα των επαγγελματιών επιτρόπων ή στα πρότυπα των διαδικασιών αξιολόγησης και καθορισμού του βέλτιστου συμφέροντος του ασυνόδευτου ανηλίκου. Επίσης, πολλά καθοριστικά δεδομένα για την επιτυχία του όλου εγχειρήματος θα καθοριστούν με μεταγενέστερες Υπουργικές Αποφάσεις ή Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις, οι οποίες είναι χωρίς προθεσμία για την έκδοσή τους.
Στις λοιπές διατάξεις υπάρχουν θετικά όπως είναι η διεύρυνση της έννοιας του όρου «αφερέγγυος εργοδότης» για την χορήγηση του υφιστάμενου επιδόματος σε εργαζομένους από τον ΟΑΕΔ, μέσω λογαριασμού προστασίας εργαζομένων από την αφερεγγυότητα του εργοδότη. Επίσης θετική είναι και η βελτίωση των όρων για τη διατήρηση της κάρτας ανεργίας και του επιδόματος ανεργίας όσων συμμετέχουν σε προγράμματα εκπαίδευσης και κατάρτισης.
Για τα άρθρα 36, 37 και 44, που έχουμε να κάνουμε με τις παραχωρήσεις ακινήτων από τον ΟΑΕΔ και άλλους εποπτευόμενους φορείς, εκφράσαμε τους προβληματισμούς μας, κυρίως ως προς την ασάφεια των διατάξεων και την έλλειψη δημοσιότητας και διαφάνειας. Όπως μας εξήγησαν οι αρμόδιοι Υπουργοί υπάρχει ένα μεγάλο κτιριακό απόθεμα που ρημάζει και χρειάζεται ένα πιο ευέλικτο θεσμικό καθεστώς για να αξιοποιηθεί προς όφελος της κοινωνίας. Συμφωνούμε σε αυτό και δεν έχουμε αντίρρηση, αρκεί να γίνει με διαφάνεια και όχι, με κατ' ιδίαν συνεννοήσεις.
Η κ. Αχτσιόγλου μας είπε χθες ότι οι παραχωρήσεις αυτές γίνονται ήδη με ανοιχτές διαδικασίες, πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος ανοιχτούς διαγωνισμούς, η διαφάνεια αυτή είναι και το ζητούμενο από εμάς, η οποία όμως πιστεύουμε ότι θα έπρεπε να περιγράφεται, όχι μόνο με τα λόγια της κ. Υπουργού αλλά να μπαίνει ρητά και στον νόμο, ώστε να έχουμε αμοιβαία επωφελείς λύσεις και τα ακίνητα να αποκτούν ζωή και το δημόσιο να αξιοποιεί την περιουσία του προς όφελος της κοινωνίας.
Για το άρθρο 41, όπου ο Σύλλογος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος αναγνωρίζεται ως ισότιμος κοινωνικός εταίρος, εξέφρασα και στις προηγούμενες συνεδριάσεις τις απορίες μας. Μου λύθηκαν όμως χθες από την ομιλία του ΠΘ στη ΓΣ του ΣΒΒΕ στο «ΗYATΤ» της Θεσσαλονίκη. Η συγκεκριμένη ρύθμιση προφανώς εντάσσεται σε μια στρατηγική του «διαίρει και βασίλευε» που υιοθετεί η κυβέρνηση με τους κοινωνικούς εταίρους. Ξαφνικά ο ΣΕΒ έγινε κακός. Γιατί θυμάμαι στη ΓΣ του ΣΕΒ 29.5.2018, ήταν και πολλοί συνάδελφοι από τον ΣΥΡΙΖΑ τον ΠΘ να λέει επί λέξη στην ομιλία του «…ζήτησα τη συστράτευση όλων μας σε ένα δύσκολο και καθημερινό αγώνα. Χάρη στην από κοινού προσπάθεια, όχι μόνο αντεπεξήλθαμε αλλά καταφέρνουμε να αλλάξουμε αποφασιστικά την εικόνα της χώρας.».
Και έκλεισε τον άκουσα με τα αυτιά μου. «Σας ευχαριστώ και σας εύχομαι καλές εργασίες, καλές αποφάσεις και καλή συνέχεια στη γόνιμη προσπάθεια σας». Και θυμάμαι τον Πρόεδρο του ΣΕΒ τον κ. Φέσσα να εγκωμιάζει τον κ. Τσίπρα συγχαίρωντάς τον, που η χώρα βγαίνει από τα μνημόνια τον Αύγουστο κάτι που το πιστώνεται ο ΠΘ.
Χθες λοιπόν, «η γόνιμη προσπάθεια» του ΣΕΒ έγινε συνωμοσία… ο ΠΘ είπε: Θεσσαλονίκη ΓΣ ΣΒΒΕ 9.7.2018 (διαβάζω από την ομιλία του μιλώντας στα μέλη του ΣΒΒΕ) «Και έχετε αποδείξει ότι πίσω από τις δημόσιες τοποθετήσεις σας, δεν κρύβονται άλλα κίνητρα. Δυστυχώς, δεν ισχύει το ίδιο πάντα για με την ηγεσία του ΣΕΒ. Η οποία, ενώ είναι εξαιρετικά αμφίβολο ποιές ακριβώς παραγωγικές δυνάμεις εκπροσωπεί, είναι βέβαιο ότι τα κίνητρα της είναι αμιγώς πολιτικά». Και λέει πιο κάτω… «και να πάρει παράδειγμα από τη δική σας στάση. Μια στάση ευθύνης που συνοδεύεται από μια διάθεση ουσιαστικής συμβολής στην ανάκαμψη της χώρας. Και όχι μια στάση που εξυπηρετεί αποκλειστικά τα σχέδια της ολιγαρχίας του πλούτου και μιας πολιτικοοικονομικής ελίτ, η οποία όμως φέρει βαθιά την ευθύνη για τη χρεοκοπία, για τη βύθιση της οικονομίας στην ύφεση και της ελληνικής κοινωνίας στην απόγνωση».
Αυτά είπε χθες ο ΠΘ και με μπέρδεψε… Τι ισχύει τελικά; Είναι γόνιμη η προσπάθεια του ΣΕΒ όπως έλεγε 29/5 ή υπονομευτική της κυβέρνησης όπως είπε χθες; Ασφαλώς και δεν συμφωνούμε με όλα όσα λέει ο ΣΕΒ, αλλά πώς μπορεί ο ΠΘ να κάνει τέτοια στροφή 180 μοιρών; Μέσα σε ένα μήνα; Σαν σύγχρονος πολιτικός Ιανός, με δύο πρόσωπα που λένε με καταπληκτική ευκολία τα αντίθετα πράγματα. Η πρώτη φορά είναι θα μου πείτε… και θα θυμηθείτε νοσταλγικά τον Ιούλιο του 2015…
Τέλος πάντων, το γεγονός είναι ότι όπως φάνηκε καθαρά χθες από την ομιλία του ΠΘ στη Θεσσαλονίκη, η λογική «του δικοί μας και δικοί σας», σε ό,τι αφορά συνδέσμους, επιμελητήρια, φαίνεται να είναι το κίνητρο αυτής της νομοθετικής διάταξης, ανεξάρτητα αν ο ΣΒΒΕ αντιπροσωπεύει όντως ένα σημαντικό και δυναμικό κομμάτι της ελληνικής βιομηχανίας. Όσον αφορά στο άρθρο 48, Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, δεν πειστήκαμε, γιατί χρειάζεται η αύξηση των μελών του Δ.Σ. από 7 σε 11, είναι μια πάγια τακτική σας να αυγατίζετε τα μέλη των διαφόρων ΔΣ που δεν μας βρίσκει σύμφωνους.
Τέλος, πριν από λίγο, καταθέσαμε μια τροπολογία για άδεια απουσίας λόγω αιμοδοσίας στους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Δηλαδή, να δικαιούνται μία ημέρα άδεια, την ημέρα της αιμοδοσίας, δύο φορές το χρόνο, με προειδοποίηση στον εργοδότη και μετά από συνεννόηση. Είναι κάτι το οποίο προβλέπεται μόνο σε ορισμένες επιχειρηματικές συμβάσεις και όχι καθολικά στην εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας. Νομίζουμε ότι έτσι θα ενισχυθεί το εθελοντικό κίνημα αιμοδοσίας, καθώς αίρονται κάποια, όχι ασήμαντα εμπόδια και παράλληλα οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, θα έχουν παρόμοια -έως κάποιο βαθμό- μεταχείριση με τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα, που έχουν τρεις μέρες άδεια για την αιμοδοσία.
Κλείνοντας,
Η χώρα δεν έχει ανάγκη από κοκκορομαχίες, έχει ανάγκη από δουλειές. Τα δανεικά τελείωσαν και οι δουλειές πλέον δημιουργούνται αν υπάρχει παραγωγή και εξωστρέφεια. Η παραγωγή και η εξωστρέφεια προϋποθέτουν επενδύσεις σε εμπορεύσιμους κλάδους, είτε για εξαγωγές, είτε για υποκατάσταση εισαγωγών. Η κυριότερη τροχοπέδη για την προσέλκυση επενδύσεων δεν είναι ούτε η γραφειοκρατία, ούτε η υπερφορολόγηση, ούτε η αργή απονομή δικαιοσύνης. Η κυριότερη τροχοπέδη είναι η αβεβαιότητα που εκπέμπει το πολιτικό σύστημα. Που μέσα από ένα κλίμα πόλωσης και πλειοδοσίας λαϊκισμού δεν αφήνει χώρο στην ορθή λογική. Δεν αφήνει χώρο στην αντίληψη και στην πεποίθηση ότι η έξοδος από τα μνημόνια χρειάζεται, έστω και στο ελάχιστο, να βγάλουμε για λίγο την κομματική φανέλα και να φορέσουμε την εθνική. Για να φύγουμε από τις παθογένειες του παρελθόντος και να δούμε τις προκλήσεις του μέλλοντος…
