«Ο κ. Πολάκης είναι ιδιαίτερα ευρηματικός. Ξεκινώντας από τις καθαρίστριες των νοσοκομείων φθάσαμε σε αυτό που, εκτός του ότι εγείρει θέματα συνταγματικότητας, είναι και το μεγαλύτερο ρουσφέτι που έχει γίνει στο ελληνικό δημόσιο εδώ και χρόνια. Σημαίνει ότι εφτά με οκτώ χιλιάδες συμβασιούχοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου θα είναι κρεμασμένοι από τα Υπουργεία και τους Υπουργούς για τα επόμενα πέντε- έξι χρόνια, περιμένοντας κάθε φορά και ικετεύοντας για την παράταση της σύμβασής τους σε συνθήκες κοτζαμπασισμού, που δεν θυμίζουν ούτε καν προχουντικές περιόδους. Θυμίζουν δεληγιαννισμό και Πλατεία Κλαυθμώνος. Είναι ντροπή πραγματικά για μια κυβέρνηση της Αριστεράς, αυτό το απαράδεκτο ρουσφέτι που δημιουργεί νέες συνθήκες στο δημόσιο, που θυμίζουν παλιές εποχές» τόνισε ο βουλευτής Λάρισας του Ποταμιού, κ. Κώστας Μπαργιώτας, κατά την ομιλία του ως ειδικός αγορητής στην επί των άρθρων συζήτηση του νομοσχεδίου για την Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία στην Ολομέλεια της Βουλής.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην τροπολογία σχετικά με τις αεροδιακομιδές του ΕΚΑΒ επισημαίνοντας ότι «είμαστε υπέρ της δυνατότητας outsourcing, όπως λέγεται, το να παίρνει έργο κάποιος ιδιώτης, εκεί που πρέπει, όταν χρειάζεται και υπό προϋποθέσεις, αυτό όμως θα πρέπει με συγκεκριμένο μηχανισμό. Αν ο ιδιώτης μπορεί να κάνει την αεροδιακομιδή από τη Μύκονο με μικρό αεροπλάνο, που είναι φθηνότερο από το C-130 να προτιμήσουμε το μικρό αεροπλάνο. Αλλά θα πρέπει να ξέρουμε πότε το χρειαζόμαστε, με ποια διαδικασία τον έχουμε προσλάβει, πόσα λεφτά θα πάρει, με κλασσικές ανοιχτές διαδικασίες».
Τέλος, αναφέρθηκε στην διάταξη για την ειδική γραμματεία των Ρομά και την διχαστική ρητορική της κυβέρνησης γύρω από το συγκεκριμένο ζήτημα λέγοντας «η διλημματική λογική του στυλ «πείτε μας αν είστε υπέρ των Ρομά ή όχι» κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει. Είμαστε με τους Ρομά, θεωρούμε ότι πρέπει να γίνει το παν για να προχωρήσουν οι διαδικασίες ένταξης, να βοηθηθούν και να ενισχυθούν. Δεν νομίζουμε, όμως, ότι η Ειδική Γραμματεία, δηλαδή ο διορισμός ακόμα ενός κομματικού στελέχους χωρίς διαδικασία προσόντων και επιλογή βοηθάει κανέναν, αλλά διαιωνίζει την κακοδαιμονία και των Ρομά και του ελληνικού δημοσίου».
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί η απομαγνητοφώνηση της ομιλίας:
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΓΙΩΤΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα προσπαθήσω να είμαι συνεπής, άλλωστε έχουμε μιλήσει για το νομοσχέδιο πάρα πολλές φορές μέσα σε πέντε μέρες οι ειδικοί αγορητές. Νομίζω ότι δεν έχουμε πολλά πράγματα να πούμε για το πρώτο κεφάλαιο του νομοσχεδίου. Παρά τις επιμέρους επιφυλάξεις θα ψηφίσουμε τα περισσότερα άρθρα. Έχουν ενσωματωθεί πολλές αλλαγές. Υπήρξε μια γόνιμη διαδικασία, τα θετικά της οποίας έχουμε υπογραμμίσει πολλές φορές από όλες τις πτέρυγες του Κοινοβουλίου.
Πολύ γρήγορα θα σας πω τις δύο κύριες επιφυλάξεις που απομένουν. Είναι ο ακριβής τρόπος διάθεσης των ακινήτων -το είπε και η κυρία Χριστοφιλοπούλου, δηλαδή ο τρόπος με τον οποίο θα παραχωρούνται, τα κριτήρια και η μέθοδος η οποία νομίζω κι εγώ ότι πρέπει να γίνει πιο σαφής- και η παραμονή των προγραμματικών συμβάσεων οι οποίες, κατά τη γνώμη μας, πρέπει να γίνουν διαφανείς διαγωνιστικές διαδικασίες παντού, σε όλες τις σχέσεις των ΚοινΣΕπ με τον δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ακριβώς για να διαφυλαχθούν κυρίως οι ΚοινΣΕπ από σκάνδαλα, σκανδαλάκια και κακές πρακτικές του παρελθόντος.
Έχω επιχειρηματολογήσει πολλές φορές και με πολλούς τρόπους γιατί δεν ψηφίζουμε ειδικές γραμματείες. Για την Ειδική Γραμματεία των ΚοινΣΕπ έχω πει πολλά. Θα μπορούσε κανείς να μπει στη διαδικασία της συζήτησης για τους Ρομά, όμως υπάρχουν δύο πράγματα. Το ένα είναι έχουμε πει πολλές φορές ότι είναι άγονη αυτή η διαδικασία και αυτό το διοικητικό μοντέλο δημιουργίας διαρκώς διοικητικών δομών στις οποίες ηγούνται κομματικά στελέχη χωρίς προσόντα.
Το άλλο που είναι πραγματικά ενοχλητικό, είναι η χθεσινή τοποθέτηση της κυρίας Φωτίου, η οποία δεν επιχειρηματολόγησε για την ανάγκη της Ειδικής Γραμματείας. Από την Ευρώπη απαιτείται ενιαίος οργανισμός ή ενιαία υπηρεσία, δεν είναι σώνει και καλά Ειδική Γραμματεία. Αλλού υπάρχουν Υπουργεία, αλλού σκέτες υπηρεσίες. Η διλημματική, όμως, λογική του στυλ «πείτε μας αν είστε υπέρ των Ρομά ή όχι» κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει. Είναι πραγματικά ενοχλητική. Μόλις ζορίστηκε ο κ. Κατρούγκαλος ολίσθησε στα περί «γερμανοτσολιάδων» χθες, μετά την ομιλία του κ. Μητσοτάκη και αμέσως μετά η κυρία Φωτίου ολίσθησε στα διλημματικά «είστε άσπρο ή είστε μαύρο». Είμαστε με τους Ρομά, θεωρούμε ότι πρέπει να γίνει το παν για να προχωρήσουν οι διαδικασίες ένταξης, να βοηθηθούν και να ενισχυθούν. Δεν νομίζουμε, όμως, ότι η Ειδική Γραμματεία, δηλαδή ο διορισμός ακόμα ενός κομματικού στελέχους χωρίς διαδικασία προσόντων και επιλογή, βοηθάει κανέναν, αλλά διαιωνίζει την κακοδαιμονία και των Ρομά και του ελληνικού δημοσίου. Γι’ αυτό θα το καταψηφίσουμε.
Το δεύτερο μέρος του νομοσχεδίου «χαρίζουμε ακίνητα», με το άρθρο 51 -ενδεχομένως, μπορεί να έχω μπερδευτεί- και η βροχή τροπολογιών, μπορεί να πάρει κάλλιστα, δυστυχώς, τον τίτλο «παραχωρώ ακίνητα, μοιράζω λεφτά και κάνω διορισμούς. Διορίζω, διορίζω, διορίζω». Και από εδώ και πέρα θα μιλήσω για τα επόμενα τρία ή τέσσερα λεπτά γι’ αυτό.
Το άρθρο 52 για την παραχώρηση εκμίσθωσης και παραχώρηση ακινήτων των φορέων κοινωνικής ασφάλισης από τον Υπουργό, είναι αγνώστου πατρός; Κυρία Αντωνοπούλου, εσείς εφόσον η κυρία Φωτίου και ο κ. Κατρούγκαλος δεν αισθάνονται την ανάγκη να μας εξηγήσουν τι ακριβώς είναι αυτό, κάποια στιγμή πρέπει να μας πείτε ποια είναι η λογική πίσω από αυτό. Είναι η πέμπτη φορά που ρωτάω και επισημαίνω ότι αυτό εδώ μοιάζει να είναι σκανδαλώδες και κρατάω μια μικρή επιφύλαξη ότι μπορεί και να μην είναι. Το να κάνετε, όμως, την «πάπια» και να περνάτε ένα άρθρο το οποίο έχει συγκεκριμένη βαρύτητα και να μην μιλάει κανείς γι’ αυτό, με κανέναν τρόπο είναι κατ’ αρχάς ύποπτο και σίγουρα δεν είναι υγιές. Μπορεί να κάνω λάθος, όμως, η δυνατότητα του Υπουργού, κύριε Μαντά, να παραχωρεί ακίνητα των φορέων κοινωνικής ασφάλισης, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των ΔΣ των ταμείων κατ’ αρχήν φαίνεται περίεργη. Δεν μιλάει κανείς γι’ αυτό.
Μιλάμε για ακίνητα. Κάποιος «λιγουρεύεται» τα ακίνητα του ΙΚΑ στην Πανεπιστημίου και στην Αγίου Κωνσταντίνου, λέω εγώ. Είναι αλήθεια; Κάνω λάθος; Υπάρχει ανάγκη; Δεν μιλάει κανένας; Πώς θα γίνει; Περιμένουμε από την πρώτη μέρα.
Να περάσουμε λίγο στις τροπολογίες, οι οποίες είναι βροχή. Πρώτη παρατήρηση: θετικές και αρνητικές, αναγκαίες και αμφισβητούμενες, αμφίσημες. Είναι περίπου ένα δισεκατομμύριο αντίκτυπο στον κρατικό προϋπολογισμό. Δεν λέω «κόστος». Αντίκτυπο. Δεν είναι δυνατόν, να περνάνε νύχτα ένα πακέτο τροπολογιών που έχει αντίκτυπο ένα ολόκληρο δισεκατομμύριο στον προϋπολογισμό, στο κόστος του δημοσίου, χωρίς καμμία συζήτηση, κάτω από το τραπέζι. Δεν έχω καμμία αντίρρηση, πολλές από αυτές τις ψηφίζουμε, φαίνονται αναγκαίες, φαίνονται θετικές. Έλεος!
Η μία που είναι αρκετά προβληματική είναι αυτή που αφορά το ΕΚΑΒ. Είμαστε, κατ’ αρχήν, σύμφωνοι στο να πληρωθούν οι ληξιπρόθεσμες. Αυτές οι οφειλές που έχει καταγράψει το ΕΚΑΒ, αν και εκεί υπάρχουν ορισμένες. Θα μπορούσε κανείς να επισημάνει ότι αμείβονται και εξοφλούνται και ιδιώτες χωρίς έκπτωση. Εδώ δεν έχει clawback, όπως έχει στους άλλους. Τα πληρώνουμε όλα και μερικά δεν είναι και τόσο καθαρά. Υπάρχουν «μυρωδάτες» ιστορίες στις Κυκλάδες, που πάνε κι έρχονται και ανακυκλώνονται χρόνια και περιμένουν να πάρουν χιλιάδες ευρώ και θα τα πάρουν με αυτήν την τροπολογία. Εν πάση περιπτώσει καλό είναι να τελειώνουμε με τα ληξιπρόθεσμα και να σταματήσουμε.
Υπάρχει ένα μείζον θέμα. Είμαστε υπέρ της δυνατότητας outsourcing, όπως λέγεται, το να παίρνει έργο κάποιος ιδιώτης, εκεί που πρέπει, όταν χρειάζεται και υπό προϋποθέσεις. Το άρθρο εισάγει τη δυνατότητα -και σωστά-, αλλά δεν έχει ούτε σύμβαση ούτε μηχανισμό ούτε διαγωνισμό ούτε διαφάνεια ούτε κόστος. Εγώ λέω να το προχωρήσω λίγο παραπάνω και ας στεναχωρήσω τους συνδικαλιστές του ΕΚΑΒ που είναι στο κτήριο της Βουλής. Αν ο ιδιώτης μπορεί να κάνει την αεροδιακομιδή από τη Μύκονο με μικρό αεροπλάνο, που είναι φθηνότερο από το c-130 να προτιμήσουμε το μικρό αεροπλάνο. Αλλά να ξέρουμε πότε το χρειαζόμαστε, με ποια διαδικασία τον έχουμε προσλάβει, πόσα λεφτά θα πάρει, με κλασσικές ανοιχτές διαδικασίες. Η παράγραφος γ΄ δεν λέει τίποτα. Λέει ότι «υπάρχει δυνατότητα σύμβασης με υπογραφή του Υπουργού». Με το φίλο του, με κάποιον άλλον, με διαγωνιστική διαδικασία, με αμοιβή ανά μίλι, ανά χιλιόμετρο, ανά ναυτικό μίλι; Πώς;
Νομίζω ότι καλά είναι το γ΄ και το δ΄ να αποσυρθούν και να επανέλθουν επεξεργασμένα. Είναι επίσης ακατανόητο το δ’, το οποίο φτιάχνει ένα έσοδο για το ΕΚΑΒ -0,86% το οποίο δεν ξέρω πώς βγήκε, έχει και αυτό το ενδιαφέρον του- φτιάχνει έναν λογαριασμό, λέει, ένα ποσό που θα χρησιμοποιεί το ΕΚΑΒ για αεροδιακομιδές.
Δεν πληρώνονται per case; Δεν αποζημιώνονται από τα ταμεία; Δεν πληρώνονται ανάλογα με το κόστος της αεροδιακομιδής; Έχουμε έναν κουμπαρά που τον μοιράζουμε; Όπως είναι διατυπωμένο, σε συνδυασμό με το γ’, δημιουργεί πονηρές σκέψεις.
Και τελειώνω σε ένα λεπτό με αυτό το σίριαλ με τις καθαρίστριες του δημοσίου. Πρέπει να τα λέμε. Ο κ. Πολάκης είναι ιδιαίτερα ευρηματικός. Ξεκινήσαμε από τις καθαρίστριες των νοσοκομείων και μετά από επτά, οκτώ αποτυχημένες νομικές προσπάθειες στο γόνατο, τη μία δεν έπαιρναν άδεια, την άλλη δεν μπορούσαν να πληρωθούν, την τρίτη το Συμβούλιο της Επικρατείας έλεγε «σοβαρευτείτε, αυτά δεν γίνονται», φθάσαμε σε αυτό, που εκτός του ότι εγείρει θέματα συνταγματικότητας, όπως επεσήμανε προηγουμένως η κ. Χριστοφιλοπούλου, είναι και το μεγαλύτερο ρουσφέτι που έχει γίνει στο ελληνικό δημόσιο εδώ και χρόνια.
Σημαίνει ότι εφτά με οκτώ χιλιάδες συμβασιούχοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου θα είναι κρεμασμένοι από τα Υπουργεία και τους Υπουργούς για τα επόμενα πέντε- έξι χρόνια, περιμένοντας κάθε φορά και ικετεύοντας για την παράταση της σύμβασής τους σε συνθήκες κοτζαμπασισμού, που δεν θυμίζουν ούτε καν προχουντικές περιόδους. Θυμίζουν δεληγιαννισμό και Πλατεία Κλαυθμώνος.
Είναι ντροπή πραγματικά για μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Εγώ σέβομαι το ιδεολογικό κώλυμα, που εγώ το θεωρώ κώλυμα εναντίον των εταιρειών, αλλά υπάρχουν διαδικασίες, μόνιμες ή αν δεν μπορείτε κάτι άλλο. Αυτό εδώ είναι ένα απαράδεκτο ρουσφέτι που δημιουργεί νέες συνθήκες στο δημόσιο, που θυμίζουν παλιές εποχές.
Σας ευχαριστώ.