Ομιλία Γιώργου Μαυρωτά στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων για τις δομές εκπαίδευσης
Με αναφορά στην ακαταλληλότητα της διαδικασίας, την οποία επέλεξε το Υπουργείο Παιδείας για ένα τόσο κρίσιμο νομοσχέδιο όπως αυτό για τις δομές εκπαίδευσης, ξεκίνησε την ομιλία του στη συζήτηση επί των άρθρων στη Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής ο βουλευτής Αττικής και Γραμματέας Κοινοβουλευτικού Έργου με το Ποτάμι Γιώργος Μαυρωτάς. Τόνισε το γεγονός ότι προωθούνται αλλαγές στις δομές εκπαίδευσης σε ένα σύστημα που δεν είχε αξιολογηθεί ποτέ, χωρίς κάποια μελέτη, αλλά σαν άσκηση επί χάρτου με ολίγη από ρεβανσισμό και προώθηση ημετέρων.
Σχολιάζοντας το σύστημα επιλογής των στελεχών εκπαίδευσης επέκρινε το γεγονός ότι είναι ίδια τα κριτήρια και η μοριοδότηση για όλα τα στελέχη εκπαίδευσης (περιφερειακούς διευθυντές, διευθυντές εκπαίδευσης, συντονιστές εκπαιδευτικού έργου), ενώ και η μοριοδότηση είναι τόσο ασφυκτικά περιορισμένη, ώστε ευνοούνται συγκεκριμένες ομάδες. Ο κ. Μαυρωτάς κατέθεσε μάλιστα συγκεκριμένη πρόταση μοριοδότησης για τα στελέχη εκπαίδευσης, πιο δίκαιη και πιο αποτελεσματική. Άξονας της πρότασης είναι να προσμετρώνται όλα τα προσόντα χωρίς «κόφτες», να μην αδικείται η προϋπηρεσία (διοικητική και διδακτική), ούτε τα προσόντα, αλλά να επιδιώκεται και ισορροπία μεταξύ των δύο.
Στο φλέγον ζήτημα για τον περιορισμό των θητειών των στελεχών, τόνισε πως αποτελεί ένα οριζόντιο μέτρο, που αποδεικνύει την αποτυχία του συστήματος, καθώς η Κυβέρνηση ορίζει θητείες επειδή δεν θέλει να προχωρήσει σε αξιολόγηση.
Συνεχίζοντας την ομιλία του, και αναφερόμενος στο σύστημα αξιολόγησης που προβλέπεται στο νομοσχέδιο, αναρωτήθηκε εάν τα στελέχη εκπαίδευσης αποτελούν τη μόνη εκπαιδευτική ομάδα που χρήζει αξιολόγησης. Οι εκπαιδευτικοί θα αξιολογούν αλλά δεν θα αξιολογούνται, δηλαδή θα είναι μόνο κρίνοντες και όχι κρινόμενοι, σχολίασε ο κ. Μαυρωτάς.
Συνέχισε λέγοντας πως το Υπουργείο πρέπει να παραδεχθεί κάποια στιγμή ότι δεν κάνει αξιολόγηση στους εκπαιδευτικούς, παρόλο που η κοινωνία το ζητάει, επειδή δεν το θέλουν οι συντεχνιακές νοοτροπίες. Το χειρότερο το οποίο έχει «καταφέρει» ο ΣΥΡΙΖΑ όπως σημείωσε, είναι ότι έχει μετατρέψει την αξιολόγηση σε μπαμπούλα καθώς προβάλλεται ως τιμωρητικό εργαλείο και όχι ως εργαλείο κινητροδότησης.
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του ο κ. Μαυρωτάς, επεσήμανε πως η εκπαίδευση χωρίς αξιολόγηση όλων των βαθμίδων της, δεν μπορεί να προχωρήσει, καθώς δεν μπορείς να βελτιώσεις κάτι αν δεν το μετρήσεις πρώτα.
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Ακούσαμε χθες τους φορείς. Ευτυχώς για εσάς ήταν μόνο 14. Επικριτικοί οι περισσότεροι συμφωνώντας κυρίως σε αυτά που είπαμε.
Κάνετε αλλαγές στις δομές εκπαίδευσης σε ένα σύστημα που δεν είχε αξιολογηθεί ποτέ, χωρίς κάποια μελέτη πάνω στην οποία να βασιζόμαστε, περισσότερο σαν άσκηση επί χάρτου, με ολίγη από ρεβανσισμό και προώθηση ημετέρων.
Ακόμα και τώρα κατακλυζόμαστε από e-mail, υπομνήματα φορέων με προτεινόμενες αλλαγές διορθώσεις παραλείψεις ων ουκ έστι αριθμός.
Δυστυχώς επιλέξατε μια πολύ ακατάλληλη διαδικασία για ένα πολύ κρίσιμο νομοσχέδιο.
Θα συμφωνήσω με τον Υπουργό όταν ρωτάει: «λειτουργούσαν όλα καλά;»
Ασφαλώς και όχι.
Όμως πώς θα καταλάβουμε τι πρέπει να διορθώσουμε σε ένα σύστημα αν πρώτα δεν το αξιολογήσουμε; Και σεις ακούτε αξιολόγηση και βγάζετε σπυράκια.
Το μελετήσατε το σύστημα; Ναι το αναθέσατε στον κ. Λιάκο το 2016 αν θυμάστε.
Έβγαλε και πόρισμα η Επιτροπή που λέει τα αντίθετα από αυτά που κάνετε. Δεν άρεσαν όμως στους διάφορους συνδικαλιστές που βρίσκονται πάντα πολύ κοντά στα αυτιά του Υπουργού.
Θα ξεκινήσω από τις επιλογές στελεχών που μονοπώλησαν το ενδιαφέρον.
Κυρίως σε ό,τι αφορά στους σχολικούς συμβούλους που καταργούνται και γίνονται συντονιστές εκπαιδευτικού έργου. Θέσαμε κάποια ζητήματα. Πρώτον και σημαντικότερο: Είναι δυνατόν οι επιλογές να ξεκινάνε ιεραρχικά από κάτω προς τα πάνω;
Δηλαδή πρώτα θα αξιολογηθούν και θα επιλεγούν οι Συντονιστές Εκπαιδευτικού Έργου, μετά οι Διευθυντές Εκπαίδευσης και μετά οι Περιφερειακοί Διευθυντές.
Δηλαδή ας κάνουν τώρα τις επιλογές οι δικοί μας (γιατί οι περιφερειακοί διευθυντές που προεδρεύουν στα συμβούλια επιλογής είναι δικοί σας μετακλητοί) και μετά ας κάνουν οι επόμενοι τα πράγματα σωστά.
Γι’ αυτό μιλάμε για οικοδόμηση κομματικού κράτους και κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε.
Και αν θέλετε να με διαψεύσετε, ξεκινήσετε τις κρίσεις από τους περιφερειακούς διευθυντές.
Είναι δυνατόν για όλα τα στελέχη εκπαίδευσης (περιφερειακούς διευθυντές, διευθυντές εκπαίδευσης, συντονιστές εκπαιδευτικού έργου) τα κριτήρια να είναι τα ίδια; Και ίδια η μοριοδότηση;
Ακούσατε και χθες από πολλούς φορείς αυτήν την κριτική.
Είναι δυνατόν όταν επιλέγουμε στελέχη εκπαίδευσης που το βασικό τους καθήκον είναι οι διοικητικές αρμοδιότητες, η διοικητική εμπειρία να παίρνει maximum 4 μόρια και η διδακτική να παίρνει 10;
Είναι δυνατόν να βάζετε τη μαγνητοφώνηση της συνέντευξης στο νομοσχέδιο και μετά να τη βγάζετε στην τελική του μορφή;
Βάλτε την πάλι ή εξηγείστε μας γιατί έκανε φτερά στην τελευταία έκδοση.
(Και βέβαια δεν υπάρχει πρόβλημα προσωπικών δεδομένων όπως ανέφεραν κάποιοι).
Άλλωστε η ίδια κυβέρνηση είστε και όταν Υπουργός ήταν ο κ. Φίλης υπήρχε η μαγνητοφώνηση, και τώρα που είστε εσείς…
Είναι επίσης δυνατόν η μοριοδότηση στα κριτήρια να είναι τόσο ασφυκτικά περιορισμένη, ώστε να ευνοούνται συγκεκριμένες ομάδες και να πλήττονται άλλες;
Για το συγκεκριμένο θέμα θα σας δώσουμε πρόταση μοριοδότησης που ετοιμάσαμε πιο δίκαιη και πιο αποτελεσματική.
Για να μη λέτε ότι δεν κάνουμε προτάσεις κ. Υπουργέ.
(όπως κάναμε για τα μεταπτυχιακά, όπως θα σας δώσουμε και για την μοριοδότηση των αθλητικών διακρίσεων).
Ο άξονας της πρότασης είναι να ανοίξουμε την κλίμακα αξιολόγησης, να προσμετρώνται όλα τα προσόντα καθενός χωρίς κόφτες, να μην αδικείται η προϋπηρεσία (διοικητική και διδακτική) αλλά ούτε τα προσόντα και μάλιστα να επιδιώκεται ισορροπία μεταξύ των δύο. Μην σας κουράζω, θα την δώσω στον κ. Μπαξεβανάκη όπως είπα χθες (και σε word και σε excel).
Επίσης εξήγησα προχθές ότι είναι δίκαιο να υπάρξει μια πίστωση χρόνου για όσους μιλούν ξένες γλώσσες αλλά δεν έχουν πιστοποιητικό γλωσσομάθειας και να μην αποκλείονται. Εξήγησα επίσης ότι ο περιορισμός των θητειών είναι ένα οριζόντιο μέτρο που αποδεικνύει την αποτυχία του συστήματος. Δεν θέλουμε να αξιολογήσουμε και γι’ αυτό ορίζουμε θητείες. Εσείς επιχειρείτε να γίνεται ένα απλό rotation (που λέμε και στον αθλητισμό) σαν να μην σας ενδιαφέρει το αποτέλεσμα.
Στο άρθρο 26 στα Συμβούλια Επιλογής είδα στην παράγραφο 3 ότι είναι και δύο μέλη «διδάσκοντες σε ΑΕΙ» (ήταν μέλη ΔΕΠ στην προηγούμενη version).
Μπορείτε να μας πείτε τι εννοείτε;
Διδάσκων σε ΑΕΙ μπορεί να είναι και ένας επιχειρηματίας που κάνει μάθημα Logistics σε ένα μεταπτυχιακό;
Ή ένας Υπουργός ο κ. Νίκος Παππάς που στις 30/11/2017 δίδαξε στο Δημοκρίτειο ψηφιακή πολιτική όπως μας πληροφορεί η ΕΡΤ.
Θεωρούνται διδάσκοντες σε ΑΕΙ;
Έχουμε κάπου, κάπως κάποιον σαφή ορισμό για το τι σημαίνει «διδάσκων σε ΑΕΙ»;
(έψαξα στους ορισμούς του 4485/2017 δεν βρήκα κάτι…)
Με τα άρθρα 37-42 εισάγει σύστημα αξιολόγησης για τα στελέχη εκπαίδευσης.
Δικαίως, θα διερωτηθεί κανείς εάν τα στελέχη αποτελούν τη μόνη εκπαιδευτική ομάδα που χρήζει αξιολόγησης.
Οι εκπαιδευτικοί θα αξιολογούν αλλά δεν θα αξιολογούνται.
Μόνο κρίνοντες και όχι κρινόμενοι; Πώς δικαιολογείται αυτό;
Μήπως όπως είπε ο Πρόεδρος της ΟΛΜΕ επειδή «σε περίοδο Μνημονίων και σε περίοδο εφαρμογής μνημονιακών πολιτικών, η ατομική αξιολόγηση πρώτιστο στόχο θα έχει τη μισθολογική καθήλωση και δεύτερο στόχο τη διαθεσιμότητα και τις απολύσεις».
Να περιμένουμε δηλαδή τον Αύγουστο που όπως λέτε θα βγούμε από τα μνημόνια για να δούμε αξιολόγηση των εκπαιδευτικών;
Και σας άκουσα να λέτε (και σήμερα στο ραδιόφωνο):
«Αφού η πολιτεία δεν τους δίνει αυτά που πρέπει πώς ζητάει να τους αξιολογήσει»
Πρώτα απ’όλα η πολιτεία δίνει στους υπόλοιπους δημόσιους υπαλλήλους αυτά που πρέπει;
Στους αστυνομικούς, ιατρούς, νοσοκόμους, στρατιωτικούς;
Άρα ούτε εκεί αξιολόγηση;;; Και κατά δεύτερο δεν ζητάει η πολιτεία την αξιολόγηση, η κοινωνία τη ζητάει.
Αφήστε λοιπόν αυτήν την καραμέλα και πείτε ότι δεν κάνετε αξιολόγηση γιατί δεν το θέλουν οι συντεχνιακές νοοτροπίες.
Για να είμαστε εξηγημένοι και να μην κοροϊδευόμαστε.
Και το κακό είναι ότι έχετε μετατρέψει την αξιολόγηση σε μπαμπούλα προβάλλοντας την ως τιμωρητικό εργαλείο και όχι ως εργαλείο κινητροδότησης.
Αυτό βέβαια σας βολεύει στο πολιτικό σας αφήγημα στην αντιπαράθεσή σας με τη ΝΔ.
Δεν βολεύει όμως την εκπαίδευση που χωρίς αξιολόγηση όλων των βαθμίδων της δεν μπορεί να προχωρήσει.
Πώς εξάλλου θα βελτιώσεις κάτι αν δεν το μετρήσεις πρώτα;
Πάντως βάζετε έναρξη ισχύος του Κεφαλαίου περί αξιολόγησης 1/9/2018 για να είστε εντάξει και με τους θεσμούς.
Ας περάσουμε στις διατάξεις που αφορούν στο Ι.Ε.Π., ένα Ν.Π.Ι.Δ. που ιδρύθηκε με το νόμο Ν. 3966/201 και πρόκειται για επιτελικό επιστημονικό φορέα που υποστηρίζει το ΥΠ.Π.Ε.Θ. σε θέματα πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Ενώ υποτίθεται ότι επιδιώκεται η θεσμική αναβάθμιση και αναδιοργάνωση ενός επιστημονικού φορέα προκειμένου να επιτελέσει ένα διευρυμένο έργο σε ένα σύγχρονο πλαίσιο, οι εισαγόμενες ρυθμίσεις καταφέρνουν να του προσδώσουν χαρακτήρα δημόσιας υπηρεσίας με τα όποια χαρακτηριστικά παθογένειας αυτή φέρει.
Η στελέχωση πραγματοποιείται κατά κύριο λόγο με αποσπάσεις από το δημόσιο τομέα. Τι να πρωτοεπισημάνουμε;
Τις αλλαγές στο Επιστημονικό Προσωπικό με αύξηση κατά 15 του αριθμού των Συμβούλων που πλέον προκύπτουν αποκλειστικά με αποσπάσεις;
Την κάλυψη του διοικητικών αναγκών με έως 80 αποσπασμένους εκπαιδευτικούς; Πιστεύει κανείς ότι θα αποσπαστούν 79; Τους επιπλέον 5 ανά έργο;
Θα μείνει τελικά κανείς στην τάξη να κάνει μάθημα;
Ή μας απασχολεί μόνο να γυρίσουν οι Σχολικοί Σύμβουλοι στην τάξη.
Στο σπίτι τους (όπως ακούσαμε χθες), απ’ όπου ανοίγετε διάπλατα την πόρτα να φύγουν κάποιοι άλλοι προφανώς δικοί σας.
Ας πάμε σε κάτι πιο εντυπωσιακό: στην παρ. 7 του άρθρου 63, διαβάζω «Το προσωπικό του Ι.Ε.Π. μπορεί να αξιολογείται κάθε δύο (2) έτη».
«Μπορεί»!!!
Μπορεί και όχι, δηλαδή; Η εθελοντική αξιολόγηση νομίζω είναι μια ενδιαφέρουσα ιδέα για να μην τρομάξετε τον κόσμο.
Πάμε στο άρθρο 85 για τη Σιβιτανίδειο, ένα ιστορικό σχολείο με πολύπλευρη προσφορά (μαθητές της έχουν φτιάξει τις καρέκλες που καθόμαστε στα γραφεία μας).
Καθιερώνεται η συμμετοχή των εργαζόμενων εκπαιδευτικών στο Δ.Σ. της Σχολής.
Το ΔΣ από 7μελές γίνεται 9μελές (προστίθεται ο Γενικός Δ/ντής και ένας συνδικαλιστής).
Στη Σχολή λειτουργούν 3 συνδικαλιστικοί σύλλογοι.
Ο ένας πρόσκειται στην ΟΛΜΕ,
ο άλλος στην ΟΛΤΕΕ (που δεν είναι και η αγαπημένη σας δεν την καλείτε στις ακροάσεις φορέων).
Οι δύο σύλλογοι εκπροσωπούν τους 150 καθηγητές της Σχολής.
Ο τρίτος εκπροσωπεί τους 50 διοικητικούς υπαλλήλους της Σχολής.
Η Σιβιτανίδειος δεν είναι ένα σχολείο της σειράς, διαθέτει δικές της διοικητικές, οικονομικές, τεχνικές υπηρεσίες και γι΄ αυτό και αποτελεί και ξεχωριστή Διεύθυνση Εκπαίδευσης, όπως προαναφέρθηκε με 150 μονίμους καθηγητές, 50 διοικητικούς υπαλλήλους και αναπληρωτές κατά περίπτωση καθηγητές.
Το συγκεκριμένο άρθρο αναφέρει ότι το 9ο μέλος του ΔΣ, δεν θα είναι αιρετός εκπρόσωπος των εργαζομένων της Σχολής, αλλά θα προτείνεται μόνο από τον ένα συνδικαλιστικό σύλλογο, το παρακλάδι της ΟΛΜΕ στη Σχολή.
Επίσης για πρώτη φορά από τη μεταπολίτευση και μετά μέλος του ΔΣ επιχειρείται να είναι ο Γενικός Διευθυντής.
Μα στις γενικές αρχές διακυβέρνησης ο ρόλος του Γενικού Διευθυντή στους οργανισμούς είναι να εισηγείται προς το ΔΣ, και όχι να αποφασίζει για τις δικές του εισηγήσεις.
Εμείς προτείνουμε ο αιρετός εκπρόσωπος των εργαζομένων να προέρχεται από το σύνολο των μονίμων υπαλλήλων της Σχολής (εκπαιδευτικών και διοικητικών μετά από ψηφοφορία) και ο Γενικός Διευθυντής να είναι Γενικός Διευθυντής και όχι και μέλος του ΔΣ.
Στο άρθρο 90 αν κατάλαβα καλά θα καταργηθούν οι μη τυπικές μορφές εκπαίδευσης καθότι ζητάτε απ’ όλους πιστοποιημένα προγράμματα.
Μήπως πρέπει να βρούμε τη χρυσή τομή μεταξύ αξιοπιστίας και ευελιξίας;
Έγινε η σχετική διαβούλευση; Στο άρθρο 93 με τις μετακινήσεις καθηγητών.
Είναι η 5η αλλαγή σε λιγότερο από δύο χρόνια έχετε ξεπεράσει και τον κ. Κατρούγκαλο.
Ειρήσθω εν παρόδω απαξιοίτε να μας απαντήσετε στις σχετικές ερωτήσεις που σας έχουμε κάνει εδώ και 7 μήνες (πόσοι έχουν μετακινηθεί κλπ).
Τη σημειώνετε σας παρακαλώ και αυτήν την εκκρεμότητα, αν έχετε την καλοσύνη;
Στο άρθρο 99 για το ΕΛΙΔΕΚ θέλουμε κάποιες εξηγήσεις για τις αποσπάσεις και πώς θα εξασφαλίζεται η ανεξαρτησία των τριμελών επιτροπών αξιολόγησης.
Πάμε στο άρθρο 102 για τους επισκέπτες καθηγητές στα ΑΕΙ.
Μιλάω για τους αναγνωρισμένους Έλληνες επιστήμονες του εξωτερικού αυτούς που δεν τους θέλατε στα Συμβούλια (αφελείς τους είχαν χαρακτηρίσει κάποιοι).
Περιορίζετε τη διδασκαλία τους μόνο σε μεταπτυχιακά και σεμινάρια. Γιατί;
Είχε λειτουργήσει το μέτρο και υπήρξαν κάποιες δυσλειτουργίες να μας πείτε;
Ή έτσι είπατε ας κάνουμε άλλη μια επέμβαση στα Πανεπιστήμια, καιρό είχαμε.
Το άρθρο 103 έχει διατάξεις για το ΕΑΠ και αναρωτήθηκα πώς πάμε με το οργανόγραμμα και πώς πάμε με τις διαδικασίες εκλογής διοίκησης κλπ κλπ γιατί έχουμε προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή.
Έξω από τα γραφεία του ΕΑΠ στην Πάτρα θα πρέπει να μπει ως χαρακτηριστικό μότο όπως αυτά που βλέπουμε στα διάφορα Πανεπιστήμια το «Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού».
Για το άρθρο 107 που αφορά στα φροντιστήρια είπαμε να καλέσουμε και την ΟΕΦΕ.
Μήπως προσθέτουμε γραφειοκρατία όταν ήδη υπάρχει η Εργάνη;
Το άρθρο 108 για τους ΕΔΙΠ έφυγε, ελπίζω να μην έφυγε και η έγνοια σας για την αποκατάσταση των αδικιών στον κλάδο (ισοτιμία μεταξύ τους και μισθολογική ίση μεταχείριση με τον υπόλοιπο δημόσιο τομέα).
Αυτά προλαβαίνω να πω τώρα τα υπόλοιπα αύριο στην ολομέλεια.
