Ομιλία Γρ. Ψαριανού στην Ολομέλεια για τα υδατοδρόμια
Θετικά τοποθετείται το Ποτάμι στο Νομοσχέδιο του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών «Θέματα υδατοδρομίων, αστικών οδικών μεταφορών και λοιπές διατάξεις», όπως διευκρίνισε ο Γρηγόρης Ψαριανός, ως Ειδικός Αγορητής του κόμματος, στη σημερινή συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής, όπου μεταξύ άλλων είπε:
«Πιστεύουμε πως το Νομοσχέδιο αυτό είναι σε σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο, συγκρούεται με τη λογική της μισής κυβέρνησης. Και για το παρόν νομοσχέδιο ακούγονται διάφορες γκρίνιες και συναντάμε μία σύγκρουση ενδοκυβερνητική. Μέσα στην πολυκομματική συγκυβέρνηση υπάρχουν δύο λογικές που συγκρούονται: από τη μια ένας άκρατος κρατισμός, όπου ορισμένοι θέλουν κάποιου είδους νέα σοβιέτ, με κολχόζ, με ομάδες εργαζομένων ή δήθεν εργαζομένων όπου άλλοι θα κάνουν πως δουλεύουν κι άλλοι πως τους πληρώνουν, όπως δηλαδή γινόταν στον υπαρκτό-ανύπαρκτο. Η άλλη λογική είναι αυτή του άκρατου νεοφιλελευθερισμού, όπου όλα ρυθμίζονται από μόνα τους στην αγορά και το κράτος δεν χρειάζεται να παρεμβαίνει καθόλου. Αυτές οι λογικές είναι και οι δύο καταστροφικές, γιατί όταν η μία συγκρούεται με την άλλη, δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε ούτε στα βασικά.
Η μεγάλη αυτή σύγκρουση μπορεί να γεφυρωθεί όταν υπάρχει ένα ευνομούμενο κράτος, όπου φροντίζει τους εργαζόμενους, θέτει τους νόμους, καθορίζει το πεδίο άσκησης συνεργασιών, “διαιτητεύει” όταν χρειαστεί και βεβαίως είναι σε θέση να ισορροπεί και τις συγκρούσεις, όταν και όπου εμφανίζονται.
Είμαστε μια χώρα με 15.000 χλμ ακτογραμμή, την μεγαλύτερη στην Ευρώπη και από τις μεγαλύτερες στον κόσμο. Και εδώ αλωνίζουν οι βαρωνίες της ακτοπλοΐας κι οι συντεχνίες δήθεν εργαζομένων, που ανοιγοκλείνουν μπουκαπόρτες και λιμάνια κι αντιτίθενται σε οποιονδήποτε νεωτερισμό ή σε οποιαδήποτε εφαρμογή συνταγών & δραστηριοτήτων που συμβαίνουν σε ευνομούμενες κοινωνίες. Αυτή η ιστορία δεν μπορεί να συνεχιστεί . Εδώ και δέκα χρόνια γίνεται η συζήτηση για τα υδατοδρόμια. Δυο χρόνια γίνεται η διαβούλευση, κι ακόμα δεν τάχουμε και αμφιβάλλω και εάν θα τα έχουνε και τα επόμενα καλοκαίρια. Αν είμασταν μία κανονική χώρα, το Νομοσχέδιο αυτό θα είχε υλοποιηθεί εδώ και τριάντα τουλάχιστον χρόνια. Βλέπεις, σ’ αυτή τη χώρα ό,τι πρόταση υπήρχε για να αλλάξουν τα πράγματα και ο τρόπος υλοποίησής τους, υπήρχαν πάντα οι μισοί που το θέλανε κι οι άλλοι μισοί που ήταν απέναντι με μαύρες σημαίες. Σηκώναμε μαύρες σημαίες γιατί είμασταν απέναντι στο Πολιτιστικό Ίδρυμα “Σταύρος Νιάρχος”, στο Μέγαρο Μουσικής, στην Εγνατία Οδό, στον Περιφερειακό τη Αθήνας, στην πεζοδρόμηση της Ερμού, στο μετρό, στη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, στην αποκρατικοποίηση λιμανιών και αεροδρομίων, σε ό,τι προτεινόταν. Κι αυτό επειδή κάποιες μικροομάδες ή μεγαλοσυμφέροντα ήταν κόντρα. Έτσι και σήμερα, ακούμε ανθρώπους περί την κυβέρνηση ή “παραποτάμιους” της κυβέρνησης να είναι σ’ αυτή τη λογική, η οποία μας έχει φέρει σε αδιέξοδο. Δηλαδή, το να ενδιαφερόμαστε μόνο για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων διαφόρων μικροομάδων, αδιαφορώντας για το δημόσιο συμφέρον και για το κοινωνικό όφελος. Αυτή η παραφροσύνη μας έχει καταστρέψει».
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
