Ομιλία του βουλευτή Αττικής, Γιώργου Μαυρωτά, στη Βουλή για τον προϋπολογισμό.
Την 4η ημέρα συζήτησης του κρατικού προϋπολογισμού για το 2017, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Ποταμιού Γιώργος Μαυρωτάς, τοποθετήθηκε στην Ολομέλεια επισημαίνοντας ότι η διαδικασία έπρεπε να είναι αλληλεπιδραστική και όχι μια στείρα διαδικασία αντιπαράθεσης μεταξύ συμπολιτευόμενων και αντιπολιτευόμενων βουλευτών. Σημείωσε ξανά το επαναλαμβανόμενο φαινόμενο ότι ο Προϋπολογισμός που ψηφίζεται, τελικά απέχει από αυτόν που εφαρμόζεται, λέγοντας ότι είναι: «Είναι ένας Προϋπολογισμός στο περίπου. Είμαστε τελικά μια χώρα του περίπου».
Αφού τόνισε ότι είναι ένας ακόμη υφεσιακός προϋπολογισμός, ο βουλευτής του Ποταμιού υπενθύμισε τα λάθη της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ η οποία έρχεται τώρα να εμφανίσει ως κατόρθωμα το ότι πάει να ανατρέψει την καταστροφή που προκάλεσε το 2015! Στάθηκε στους έμμεσους φόρους οι οποίοι όπως είπε είναι και οι πιο άδικοι καθώς είναι κοινοί για όλους τους πολίτες ανεξάρτητα από το βιοτικό τους επίπεδο.
Για την Παιδεία ο κ. Μαυρωτάς αναρωτήθηκε πως προκύπτει συνέχεια σε κάθε προϋπολογισμό για τις εισιτήριες εξετάσεις ένα ποσό γύρω στα 11 εκατομμύρια ευρώ όταν τελικά ξοδεύτηκαν το 2015 1 εκατομμύριο ευρώ ενώ και η εκτίμηση για το 2016 είναι για περίπου 2 εκατομμύρια ευρώ. «Μπαίνουν τα νούμερα στην τύχη ή μπαίνουν για να πηγαίνουν μετά αλλού;» σχολίασε. Τόνισε ότι απαιτούνται περισσότερα κονδύλια για όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης ενώ διερωτήθηκε με ποιον τρόπο ενισχύεται ο ρόλος της Αρχής Διασφάλισης & Πιστοποίησης Ποιότητας στην ανώτατη εκπαίδευση όταν ο προϋπολογισμός της περικόπτεται κατά το 1/3. Το ίδιο φαινόμενο παρατήρησε ο βουλευτής του Ποταμιού συμβαίνει και για τον Εθνικό Συντονιστή για την αντιμετώπιση των Ναρκωτικών και για το ΣΔΟΕ, αναρωτώμενος αν έχουμε λύσει το πρόβλημα τόσο των ναρκωτικών όσο και της πάταξης της φοροδιαφυγής και δεν το ξέρουμε;
Ειδική αναφορά έκανε για τον Προϋπολογισμό των 5 πολιτικών γραφείων του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και των Υπουργών Επικρατείας τα οποία κοστίζουν 1.8 εκ. ευρώ!, δηλαδή όπως χαρακτηριστικά είπε: «Περισσότερα δηλαδή απ’ όσα δίνουμε για δύο ερευνητικά κέντρα!».
Γενικά χαρακτήρισε ότι ο Έλληνας βιώνει σήμερα σκανδιναβικούς φόρους οι οποίοι αντιστοιχούν σε βαλκανικές (ίσως και αφρικανικές) υπηρεσίες. Εξήγησε ότι για πολλές από τις παθογένειες, τα αίτια είναι η αναξιοκρατία που δημιουργεί το πελατειακό κράτος ενώ απαιτείται εκσυγχρονισμός του κράτους, πραγματοποίηση μεταρρυθμίσεων και ξεβόλεμα ημετέρων.
Αναφερόμενος στις χθεσινές εξαγγελίες του Πρωθυπουργού οι οποίες έγιναν προς άγραν ψήφων, για τη μεν αναστολή επιβολής αύξησης στον ΦΠΑ των νησιών τα οποία όπως είπε έχουν επωμιστεί δυσανάλογα το μεγάλο βάρος του προσφυγικού, είναι μια πρόταση την οποία εξαρχής είχε κάνει το Ποτάμι. Όσο αφορά την επονομαζόμενη από τον κ. Τσίπρα, 13η σύνταξη η οποία πρακτικά είναι ένα έκτακτο επίδομα, μπορεί μεν να το έχουν ανάγκη οι χαμηλοσυνταξιούχοι αλλά αναρωτήθηκε οι υπόλοιποι συνταξιούχοι μετά από τόσες μειώσεις, γύρω από τα 900 ευρώ τι γίνεται; Στο σημείο αυτό ο κ. Μαυρωτάς τόνισε την ανάγκη προτεραιοποίησης των ανέργων καθώς αυτά τα 600 εκατομμύρια ευρώ θα μπορούσαν να επιδοτήσουν 100.000 θέσεις εργασίας για ένα χρόνο με 500 ευρώ τον μήνα προσφέροντας μεγαλύτερη ανακούφιση συνολικά για τη δοκιμαζόμενη κοινωνία αλλά δυστυχώς, για τον ΣΥΡΙΖΑ αυτοί είναι λιγότεροι ψήφοι.
Κλείνοντας την ομιλία του, σημείωσε ότι η χώρα πρέπει να αρχίσει να παράγει και το σύγχρονο σύνθημα «ελευθερία ή θάνατος» για την Ελλάδα, θα πρέπει να γίνει «παραγωγή ή θάνατος».
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Είναι η 4η μέρα της συζήτησης για τον Προϋπολογισμό κι επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με κάτι διαδικαστικό.
Κάνουμε ένα λάθος.
Ο τίτλος πρέπει να αλλάξει.
Δεν είναι συζήτηση για τον προϋπολογισμό, αλλά κριτική στον προϋπολογισμό.
Όταν λέμε συζήτηση στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες συνήθως εννοούμε ότι μπορείς να επέμβεις, να προτείνεις να κάνεις διορθώσεις.
Εδώ απλώς, μέσα σε 5 μέρες κι άλλες τόσες στις επιτροπές, οι συμπολιτευόμενοι βουλευτές προσπαθούν να τον εγκωμιάσουν και οι αντιπολιτευόμενοι να τον αποδομήσουν.
Σε άλλες χώρες η κατάρτιση του Προϋπολογισμού είναι μια διαδικασία αλληλεπιδραστική, που μπορεί να κρατάει και μήνες…
όπου η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση διασταυρώνουν τα ξίφη τους σε κάθε κωδικό.
Εδώ απλώς συγκρίνουμε με τα περσινά.
Το σωστό θα ήταν να συγκρίνουμε με τον πολιτικό σχεδιασμό ανά υπουργείο.
Το Σάββατο βράδυ λοιπόν θα ψηφιστεί.
Τη Δευτέρα θα δημοσιευτεί η κατανομή των πιστώσεων και από την Τρίτη οι Υπουργοί θα αρχίσουν να κάνουν ανακατανομές στα κονδύλια των πιστώσεων έτσι ώστε…
αυτό που θα εφαρμοστεί τελικά να μην έχει και πολύ σχέση με αυτό που θα έχει ψηφιστεί.
Έχουμε κάνει ποτέ σοβαρό απολογισμό να δούμε τι από αυτά που ψηφίζονται είναι τελικά αυτά που εφαρμόζονται;
Είναι ο Προϋπολογισμός στο ΠΕΡΙΠΟΥ. Είμαστε τελικά η χώρα του ΠΕΡΙΠΟΥ…
Ας πάμε στον συγκεκριμένο Προϋπολογισμό
Το γραφείο προϋπολογισμού της Βουλής τον περιγράφει ως «βραχυπρόθεσμα υφεσιακό».
Και το κακό είναι ότι στην Ελλάδα πάντα το βραχυπρόθεσμο κερδίζει το μακροπρόθεσμο…
Η κυβέρνηση στην εισηγητική έκθεση γράφει (στη σελ. 20) ότι μετά από ενέργειές της έκλεισε η 1η αξιολόγηση και
(α) εξασφαλίσθηκε η ομαλή χρηματοδότηση της οικονομίας,
(β) δημιουργήθηκαν θετικές προσδοκίες στην πραγματική οικονομία λόγω πολιτικής σταθερότητας
(γ) δημιουργήθηκαν οι αναγκαίες συνθήκες για την επαναφορά από την ΕΚΤ της επιλεξιμότητας των ελληνικών ομολόγων
(δ) συμφωνήθηκε η παροχή ρευστότητας προς την πραγματική οικονομία μέσω της πληρωμής ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου.
Δεν λέει όμως ότι με δική της ευθύνη όλα αυτά κόντεψαν να χαθούν.
Όπως τα κέρδη από τα ομόλογα που κατακράτησαν οι κεντρικές τράπεζες τα ANFAs και SMPs όπου ήταν να εισπράξουμε 1.6 δις το 2016 και τελικά πήραμε 375 εκ. μόνο (κι εγγράφονται 345εκ το 2017).
Τα άλλα πήγαν στα δίδακτρα για το ακριβότερο μάθημα Game Theory στην ιστορία της ανθρωπότητας…
Με λίγα λόγια, η κυβέρνηση εμφανίζει ως κατόρθωμα το ότι πάει να ανατρέψει την καταστροφή που προκάλεσε το 2015!
Στούκαρε το αυτοκίνητο στον τοίχο και πανηγυρίζει που βρήκε φθηνά ανταλλακτικά.
Η αξιοπιστία όμως, όπως έχουμε καταλάβει όλοι, είναι πολύ δύσκολο να ανακτηθεί.
Όσο εύκολα φεύγει, τόσο δύσκολα επιστρέφει…
Και γι αυτό μπαίνουμε στο παζάρι: μας ζητάνε 10 ώστε να κάνουμε τα 5…
Σκοπός του κάθε προϋπολογισμού είναι να μοιράσει συγκεκριμένους πόρους (ποιοι είναι το διαβάζουμε στα έσοδα) σε δραστηριότητες (ποιες είναι το διαβάζουμε στα έξοδα), έτσι ώστε να βελτιστοποιηθεί το όφελος για τους πολίτες της χώρας.
Αυτή η συνάρτηση οφέλους είναι πολύ δύσκολο να προσδιορισθεί αντικειμενικά, για αυτό καταφεύγουμε σε υποκειμενικές προτιμήσεις και θέτουμε προτεραιότητες.
Καλό θα ήταν όμως σε αυτές τις προτεραιότητες να υπάρχει ένας διάλογος, μια σύγκλιση όχι κατά ανάγκη ταύτιση.
Τα έσοδα του προϋπολογισμού προέρχονται από φόρους.
Άμεσους και έμμεσους.
Οι άμεσοι έχουν να κάνουν με το εισόδημα και την περιουσία, οι έμμεσοι με την κατανάλωση.
Οι έμμεσοι φόροι είναι δηλαδή πιο άδικοι με την έννοια ότι είναι κοινοί για όλους ανεξάρτητα με το βιοτικό τους επίπεδο.
Η αναλογία λοιπόν έμμεσων προς άμεσους φόρους έχει αυξηθεί. Αυξήθηκαν οι άδικοι φόροι.
Και η δικαιολογία που ακούστηκε (και παρουσιάζεται στη σελ. 62 της εισηγητικής)…
ότι η αναλογία αυτή ήταν χειρότερη το 2007-2011 δεν ισχύει, γιατί τότε δεν υπήρχε ο ΕΝΦΙΑ (3 δις, το 1/6 πια των άμεσων φόρων)
Ας δούμε όμως και 5-6 πολύ συγκεκριμένα πράγματα από τον παρόντα Προϋπολογισμό.
Ας ξεκινήσουμε από στην Παιδεία, έναν τομέα που ξέρω καλά:
Για τις εισιτήριες εξετάσεις λοιπόν έχει προϋπολογισθεί το ποσό των 11 εκ. ευρώ.
Το 2015 ξοδεύτηκαν ούτε 1 εκ. ευρώ ενώ το 2016 η εκτίμηση είναι για κάτι λιγότερο από 2 εκ. ευρώ.
Πώς υπερπενταπλασιάζεται το νούμερο; Οι ίδιοι μαθητές δεν είναι;
Το ίδιο είχε γίνει και στον περσινό προϋπολογισμό και δίνεται η εικόνα ότι μπαίνουν τα νούμερα στην τύχη ή…
μπαίνουν για να μετατίθενται μετά κονδύλια αλλού.
Με βάση τις δαπάνες για πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση υπάρχει μια αύξηση σε σχέση με πέρσι 7.6%, 1.7% και 4.1% αντίστοιχα.
Χρειάζονται περισσότερα κονδύλια για την Παιδεία κι ελπίζουμε να πιάσουν τόπο μαζί με το απαραίτητο νοικοκύρεμα.
Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση βλέπουμε σημαντική αύξηση στο κονδύλι των αποδοχών (40 εκ€) που αντιστοιχεί σχεδόν σε 2,000 νέους διορισμούς!
Η κυβέρνηση είχε όντως πει για 500 νέες θέσεις ΔΕΠ.
Αν μπορείτε να μας διαφωτίσετε τι θα είναι οι πολλές επιπλέον θέσεις που προκύπτουν.
Νέοι διορισμοί; Πού; Πώς; Όχι ελπίζω σε προσωπαγείς θέσεις…
Τα ποσά στον προϋπολογισμό πρέπει να απηχούν τις πολιτικές, τη στρατηγική στόχευση της κυβέρνησης όπως εκφράζονται στην εισηγητική έκθεση του Π/Υ.
Ας δούμε όμως και πόσο τα λόγια ταιριάζουν με τα νούμερα:
Στη σελ. 44 της εισηγητικής έκθεσης, στη στρατηγική της κυβέρνησης για την Παιδεία, αναφέρεται (και σωστά) επί λέξει:
«Ενίσχυση του ρόλου της Αρχής Διασφάλισης & Πιστοποίησης Ποιότητας στην ανώτατη εκπαίδευση (ΑΔΙΠ)»
Πάω στον προϋπολογισμό και βλέπω στο αντίστοιχο κονδύλι μείωση 33% σε σχέση με πέρσι! (από 696 χιλ. σε 462 χιλ.).
Αυτή είναι η ενίσχυση που εννοείτε;
Τέλος, επιδοκιμάζουμε την αύξηση των κονδυλίων για έρευνα
Όμως βλέπουμε αναλυτικά στον Π/Υ μόνο 2 Ερευνητικά κέντρα (Αστεροσκοπείο και ΕΛΚΕΘΕ).
Τα υπόλοιπα ερευνητικά κέντρα που είναι ΝΠΔΔ γιατί δεν είναι αναλυτικά;
Συνεχίζοντας τη σταχυολόγηση, στην Υγεία: μου έκανε εντύπωση η μείωση στο κονδύλι του Εθνικού Συντονιστή για την αντιμετώπιση των Ναρκωτικών κατά 27%.
Τι έγινε, έχουμε λύσει το πρόβλημα;
Επίσης στην εισηγητική έκθεση (σελ. 109) εμφανίζεται ο ΟΑΕΔ να έχει για το 2017 πλεόνασμα 177 εκ. €.
Πώς είναι δυνατόν να έχει πλεόνασμα ένας τέτοιος οργανισμός;
Όταν η ανεργία είναι τα νούμερο 1 πρόβλημα στη χώρα γιατί δεν επεκτείνουμε τις δράσεις του και τα προγράμματά του εφόσον έχει χρήματα. Περισσότερα για την ανεργία στο τέλος…
Πάμε στο Υπουργείο Οικονομικών:
Πόσο ταιριάζουν τα λόγια με τους αριθμούς
Λέμε ότι Νο 1 προτεραιότητα είναι η πάταξη της φοροδιαφυγής.
Ωραία. Τι κάνουμε για αυτό;
Μειώνουμε τα κονδύλια του ΣΔΟΕ (από 5.1 εκ. το 2016 γίνονται 3.5 το 2017 μείωση > 30%)
Επίσης στο Υπ. Οικονομικών:
Όπως φαίνεται στον Προϋπολογισμό για τα πολιτικά γραφεία μόνο του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και των Υπουργών επικρατείας δίνουμε 1.8 εκ. ευρώ!
Για 5 πολιτικά γραφεία!
Περισσότερα δηλαδή απ’ όσα δίνουμε για δύο ερευνητικά κέντρα (Το ΕΛΚΕΘΕ και το Αστεροσκοπείο που έχουν Π/Υ 1.5 εκ ευρώ!
Προτεραιότητες είναι αυτές…
Ακόμα και οι κοινωνικές δαπάνες με το ζόρι διασώθηκαν ως Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης (760 εκ.€)…
που δεν είναι άλλο από το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα που μετά βδελυγμίας αποκηρύσσατε στην αντιπολίτευση και στους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης ως τάχα νεοφιλελεύθερο μέτρο.
Αυτό που βιώνει ο Έλληνας σήμερα είναι σκανδιναβικοί φόροι που αντιστοιχούν σε βαλκανικές (μην πω αφρικανικές) υπηρεσίες.
Τι πάει στραβά;
Κάναμε μια ερώτηση το καλοκαίρι σε όλα τα Υπουργεία για το ποιους φορείς εποπτεύουν.
Μας απάντησαν 11 από τα 15 (τα δύο εκπρόθεσμα) και με ελλιπή στοιχεία.
Δύο λοιπόν τινά…
Ή περιφρονούν τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες οι αντίστοιχοι υπουργοί.
Ή πράγματι δεν ξέρουν να απαντήσουν
Και πραγματικά, δεν ξέρω τι από τα δύο είναι χειρότερο…
Από τα παραπάνω είναι σαφές ότι πρέπει να εκσυγχρονιστεί, να μεταρρυθμιστεί το κράτος για να παίξει τον ρόλο του.
Στις μεταρρυθμίσεις όμως κερδίζουν πολλοί μεσοπρόθεσμα και χάνουν λίγοι βραχυπρόθεσμα.
Οι λίγοι όμως συνήθως έχουν πρόσβαση στην εξουσία και ακούγεται πιο δυνατά η δική τους φωνή.
Γι αυτό και συνήθως στην Ελλάδα οι μεταρρυθμίσεις καρκινοβατούν, γιατί για κάποιους σημαίνουν ξεβόλεμα.
Χωρίς ξεβόλεμα κάποιων όμως δεν μπορούν να διορθωθούν οι παθογένειες.
Και η βασική παθογένεια είναι η αναξιοκρατία που δημιουργεί το πελατειακό κράτος.
Το ξέρω, σας έχω κουράσει με την επιμονή μου στο πελατειακό κράτος αλλά πιστεύω ότι είναι η πηγή των παθογενειών.
Όταν μιλάω στην κυβέρνηση (μάλλον σε όλες τις κυβερνήσεις για να είμαι δίκαιος) για την καταπολέμηση του πελατειακού κράτους, νιώθω σαν να μιλάω σε καπνοβιομήχανους για την καταπολέμηση του καπνίσματος.
Ίσως μάλιστα οι τελευταίοι να είναι πιο ευαίσθητοι στο θέμα…
Και μια και μιλάω για ψηφοθηρία επιτρέψτε μου να αναφερθώ στις χθεσινές εξαγγελίες του Πρωθυπουργού.
Για την αναστολή αύξησης του ΦΠΑ στα δοκιμαζόμενα νησιά, το καταλαβαίνω… Το είχαμε προτείνει κι εμείς στο Ποτάμι
Έχουν υποστεί το μεγάλο βάρος του προσφυγικού και εφόσον μπορούμε, ας τα ανακουφίσουμε.
Για την 13η όμως σύνταξη στους χαμηλοσυνταξιούχους (που δεν είναι 13η σύνταξη όπως παραπλανητικά λέτε αλλά έκτακτο επίδομα) επιτρέψτε μου να πω το εξής για τις προτεραιότητες και την ευαισθησία:
Ναι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι χρειάζονται βοήθεια. Έχω και στο περιβάλλον μου και ξέρω.
Αν είναι αυτή η προτεραιότητα μήπως η κατανομή είναι άδικη;
Θα πάρει όμως το έκτακτο επίδομα ο συνταξιούχος των 850€ και δεν θα την πάρει αυτός των 860€ (που ίσως έχει υποστεί και μεγαλύτερη περικοπή);
Τα παράλληλα εισοδήματα θα τα λάβετε υπόψιν;
Το σημαντικό όμως είναι άλλο:
Σ’ έναν χαμηλοσυνταξιούχο των 800 ευρώ μπαίνουν τουλάχιστον κάποια χρήματα στο σπίτι…
Λίγα; Μην ξεχνάτε ότι τις σημερινές συντάξεις τις χρηματοδοτούν και κατώτατοι μισθοί των 580 €
Λίγα λοιπόν αλλά μπαίνουν…
Σε έναν άνεργο όμως δεν μπαίνει ούτε ευρώ.
Αν υπάρχει μια κατηγορία ανθρώπων που χρειάζεται κατά προτεραιότητα βοήθεια είναι οι άνεργοι.
(Έτσι κι αλλιώς μεγάλο μέρος από αυτό το έκτακτο επίδομα θα πάει σε παιδιά κι εγγόνια που είναι άνεργα)
Τα 600 εκ. θα μπορούσαν να επιδοτήσουν 100,000 θέσεις εργασίας για ένα χρόνο με 500 ευρώ τον μήνα.
Λιγότεροι ψήφοι βέβαια από το 1,6 εκ. αλλά μεγαλύτερη ανακούφιση συνολικά για τη δοκιμαζόμενη κοινωνία.
Πίσω στον Προϋπολογισμό
Ο προϋπολογισμός απεικονίζει μια οικονομική πολιτική.
Η οικονομική πολιτική που έχει ανάγκη η χώρα είναι μια πολιτική χαμηλής φορολογίας, διευκόλυνσης επενδύσεων ώστε να κτυπηθεί η ανεργία και αξιοποίησης του δημοσίου τομέα μέσα από αξιοκρατικές διαδικασίες.
Να αρχίσει η χώρα σοβαρά να παράγει
Το σύγχρονο «ελευθερία ή θάνατος» για την Ελλάδα πρέπει να γίνει «παραγωγή ή θάνατος»…
Προτεραιότητα λοιπόν είναι να παράξουμε πλούτο (ώστε να έχουμε και σοβαρό κοινωνικό κράτος) κι όχι να μοιράσουμε τη φτώχεια μας.
Αυτά τα χαρακτηριστικά χρειαζόμαστε.
Θα υπερψηφίσω τον προϋπολογισμό… και κάθε προϋπολογισμό που θα έχει τα παραπάνω χαρακτηριστικά.
Ο συγκεκριμένος, λυπάμαι, δεν τα έχει…
