Συνεχώς θα προκρίνεται η επιβάρυνση του ιδιωτικού τομέα αντί της ουσιαστικής μείωσης των δημοσίων δαπανών;
Η χώρα μας διανύει τον έβδομο χρόνο της κρίσης και μπαίνει στον όγδοο, με τους έμμεσους και άμεσους φόρους να εξακολουθούν να αυξάνουν, οδηγώντας τόσο τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, όσο και μεγάλη μερίδα πολιτών σε αδιέξοδο. Ο στόχος της κάλυψης των δημοσιονομικών κενών εξακολουθεί να επιχειρείται μέσω φορολογίας και μείωσης συντάξεων όταν, όπως φαίνεται και από τα στοιχεία που παραθέτει σε σχετική ερώτησή του προς τον Υπουργό Οικονομικών ο βουλευτής Β΄ Αθηνών με το Ποτάμι, Γρηγόρης Ψαριανός, αυτά θα μπορούσαν να καλυφθούν από μείωση των δαπανών του δημοσίου, οι οποίες δαπάνες, άλλωστε, αποτελούν στο διηνεκές και μία από τις βασικές αιτίες της ίδιας της δημοσιονομικής κρίσης.
Όπως επισημαίνει ο κ. Ψαριανός, στον απολογισμό του Προϋπολογισμού του Κράτους, που ήρθε προς συζήτηση στις αρμόδιες επιτροπές της Βουλής με …δυο χρόνια καθυστέρηση, γεννώνται κάποια ερωτήματα σε σχέση με το εάν κάποιες από τις δαπάνες που υπήρχαν τότε και οι οποίες φαίνονται καταρχήν άξιες σχολιασμού, εξακολουθούν να υπάρχουν και σήμερα. Χαρακτηριστικά, μεταξύ πολλών άλλων αναφέρονται δαπάνες που αφορούν σε ιδιότυπες εξαιρέσεις από το ενιαίο μισθολόγιο μέσω προσωπικών διαφορών, ειδικών επιδομάτων κλπ, για ορισμένες κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων: πολιτικούς υπαλλήλους και ΙΔΑΧ, μέλη ΔΕΠ, δικαστικούς, υπαλλήλους που διατίθενται σε βουλευτικά γραφεία κλπ. Και βεβαίως, ο βουλευτής ζητά να μάθει τον λόγο που υπάρχουν οι ανωτέρω δαπάνες, οι οποίες αν και ενίοτε μετονομάζονται στην ουσία παραμένουν, ποιο είναι το ποσόν επιβάρυνσης που προκύπτει, ποιοι τις δικαιούνται και, εν τέλει, εάν η πολιτική προτεραιότητα της κυβέρνησης παραμένει η επιβάρυνση του ιδιωτικού τομέα μέσω δυσβάστακτης φορολογίας σε αντιδιαστολή με την ουσιαστική μείωση των δαπανών του δημόσιου τομέα.
Ολόκληρο το κείμενο της ερώτησης, έχει ως εξής:
Προς: τον Υπουργό Οικονομικών
ΘΕΜΑ: «Περιπτώσεις μείωσης δημοσίων δαπανών αντί νέων φορολογικών επιβαρύνσεων»
Μόλις πριν από λίγες ημέρες ήρθε στις επιτροπές της Βουλής ο απολογισμός των εσόδων και των εξόδων του προϋπολογισμού του 2014. Πέραν του προφανούς οξύμωρου να συζητείται ο απολογισμός του Προϋπολογισμού του Κράτους 2 χρόνια μετά, κάτι που μετατρέπει την όλη διαδικασία σε περισσότερο ιστορικού παρά ουσιαστικού ενδιαφέροντος, γεννώνται κάποια ερωτήματα σε σχέση με το εάν κάποιες από τις δαπάνες που υπήρχαν τότε και οι οποίες φαίνονται καταρχήν άξιες σχολιασμού, εξακολουθούν να υπάρχουν και σήμερα.
Διανύουμε τον έβδομο χρόνο της κρίσης και μπαίνουμε στον όγδοο, με τους έμμεσους και άμεσους φόρους να εξακολουθούν να αυξάνουν οδηγώντας τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και μεγάλη μερίδα πολιτών σε απελπιστική κατάσταση και τις συντάξεις να εξακολουθούν να μειώνονται, με στόχο να καλυφθούν δημοσιονομικά κενά, τα οποία όμως φαίνεται ότι ενδεχομένως θα μπορούσαν να καλυφθούν από μείωση των δαπανών του δημοσίου – βασική αιτία στην οποία και οφείλεται η δημοσιονομική κρίση. Πιο συγκεκριμένα στον Απολογισμό του 2014 αναφέρονται ενδεικτικά και μεταξύ πολλών άλλων οι παρακάτω διαμορφωθείσες δαπάνες:
i. Κωδικός ΚΑΕ Ξ0221 - Μισθολογικές διαφορές βάσει ενιαίου μισθολογίου-βαθμολογίου: 184,5 εκ. ευρώ (σημείωση: μάλιστα αυτό το ποσό δεν αφορά ένστολους που βρίσκονται σε άλλο ΚΑΕ, αλλά πολιτικούς υπαλλήλους και ΙΔΑΧ)
ii. Κωδικός ΚΑΕ Ξ0229 – Λοιπά ειδικά επιδόματα: 18 εκ. ευρώ (πολιτικών υπαλλήλων και ΙΔΑΧ)
iii. Κωδικός ΚΑΕ Ξ0259 – Λοιπά επιδόματα, προσωπική διαφορά αποδοχών μελών ΔΕΠ ΑΕΙ-εκπαιδευτικού προσωπικού ΤΕΙ: 1,4 εκ. ευρώ (σημείωση: αυτό το ποσό δεν αφορά ούτε επίδομα έρευνας, ούτε επίδομα δημιουργίας βιβλιοθήκης, ούτε επίδομα διδακτικής προετοιμασίας που βρίσκονται σε άλλους ΚΑΕ)
iv. Κωδικός ΚΑΕ Ξ0266 – Επίδομα ταχύτερης και αποτελεσματικότερης διεκπεραίωσης των δικαστικών υποθέσεων: 26,2 εκ. ευρώ.
v. Αποζημίωση για απασχόληση πέραν του κανονικού ωραρίου υπαλλήλων που έχουν διατεθεί στα γραφεία βουλευτών – 3,5 εκ. ευρώ
Επιπλέον, ο προϋπολογισμός του 2017 που κατατέθηκε πριν λίγες ημέρες στη Βουλή, περιλαμβάνει φορολογικά μέτρα ύψους 2,5 δισ. ευρώ: 1,1 δις. ευρώ επιπλέον σε σχέση με το 2016 από την αύξηση της φορολογίας εισοδήματος και 1,4 δις. ευρώ επιπλέον φόρους από την αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ και των ειδικών φόρων κατανάλωσης.
Στη βάση των ανωτέρω και με δεδομένο το δημοσιονομικό αδιέξοδο της χώρας,
ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Αποτελεί ιεραρχημένη πολιτική προτεραιότητα της Κυβέρνησης η επιβάρυνση του ιδιωτικού τομέα και των πολιτών με φόρους σε αντιδιαστολή με τη μείωση δαπανών του δημοσίου τομέα, όποτε απαιτούνται επιπρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα;
2. Εξακολουθούν να υπάρχουν σήμερα οι ανωτέρω δαπάνες (i) έως (iv) ή αντίστοιχες (διότι ενίοτε αλλάζουν τα ονόματα των δαπανών αλλά στη ουσία τους παραμένουν); Και αν ναι:
Ποιες κατηγορίες υπαλλήλων δικαιούνται σήμερα την ανωτέρω δαπάνη (i);
Ποια είναι τα επιδόματα της ανωτέρω δαπάνης (ii);
Ποια είναι τα επιδόματα της ανωτέρω δαπάνης (iii);
Ποιοι δικαιούνται την ανωτέρω δαπάνη (iv);
3. Πώς διασφαλίζεται η ορθή απονομή υπερωριών στις κατηγορίες εκείνες υπαλλήλων, όπως η περίπτωση (v), όπου με δεδομένη την ευελιξία του ωραρίου τους προκύπτουν και περιπτώσεις λιγότερης απασχόλησης από το κανονικό τους ωράριο;
4. Εάν απαιτηθούν - κάτι που απευχόμαστε - νέα μέτρα, θα επιλεγεί για ακόμη μία φορά η φορολογική επιβάρυνση ή θα αναζητηθούν τρόποι μείωσης των δημοσίων δαπανών;
Ο ερωτών βουλευτής
Γρηγόρης Ψαριανός – Β’ Αθηνών
