Η συνεργασία και ο διάλογος τουλάχιστον σε θέματα όπως η παιδεία δεν υποκρύπτει αδυναμία, αλλά ισχυρή βούληση για μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα.
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
[youtube id="TVxaSPcJLfc"]
Διαβάστε ολόκληρη την ομιλία:
Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε,
Κύριε Υπουργέ,
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Η χώρα μας τα τελευταία χρόνια ζει καθημερινά μία πολύπλευρη κρίση. Κρίση κοινωνική, παραγωγική, οικονομική, πολιτισμική. Κρίση παιδαγωγική.
Πως μπορεί να ξεπεραστεί αυτή η κρίση;
Μπορεί να ξεπεραστεί μόνο αν δουλέψουμε όλοι μαζί. Όλοι μαζί.
Και για να γίνει αυτό πρέπει ο ένας να ακούει τον άλλο. Με ειλικρίνεια. Και όχι κατ’ επίφαση!
Η συνεργασία και ο διάλογος τουλάχιστον σε θέματα όπως η παιδεία δεν υποκρύπτει αδυναμία, αλλά ισχυρή βούληση για μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα.
Στόχος κάθε συνεργασίας είναι η σύνθεση και ο πολλαπλασιασμός των δυνάμεων προς μια κοινή κατεύθυνση. Αυτό επιδιώκουμε. Ιδιαίτερα στο θέμα της παιδείας.
Σε ότι αφορά επί του σχεδίου νόμου:
Στο πρώτο κεφάλαιο σε ότι αφορά στην αλλαγή των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του λυκείου δεν είμαστε τυχαία αρνητικοί.
Σας το έχουμε πει όλη την εβδομάδα στις συνεδριάσεις εξπρές της Επιτροπής.
Περιμένουμε από εσάς, έστω και την τελευταία στιγμή να αλλάξετε γνώμη στο συγκεκριμένο θέμα.
Ειδικά εσείς που γνωρίζετε ότι είναι το τρίτο κατά σειρά σχέδιο νόμου μέσα σε διάσημα τριών χρόνων το οποίο αλλάζει τα εκπαιδευτικά προγράμματα του λυκείου.
Εμείς ως Ποτάμι προτείνουμε τα προγράμματα διδασκαλίας να συζητηθούν σε βάθος.
Πρέπει επιτέλους να σταματήσει το φαινόμενο η κάθε κυβέρνηση να φέρνει κάθε τρεις και λίγο αλλαγές. Ειδικά στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Από την στιγμή μάλιστα που θα έρθει και νέο σχέδιο νόμου που θα συζητηθεί διεξοδικά όπως είπε ο πρωθυπουργός και εσείς κύριε Υπουργέ.
Οπότε δεν κατανοούμε την βιασύνη σας. Ειδικά γι’ αυτό το θέμα και μάλιστα αυτή την τόσο κρίσιμη περίοδο.
Σε ότι αφορά στα μαθήματα.
Αυξομειώνεται τις ώρες χωρίς όμως να μας αιτιολογείται για πιο λόγο γίνεται αυτό;
Σας φαίνεται λογικό;
Τέτοια θέματα δεν αντιμετωπίζονται με τέτοιες διαδικασίες.
Και ειδικά με την μορφή του κατεπείγοντος.
Εδώ θα έπρεπε να έχει γίνει ουσιαστικός διάλογος με όλους τους φορείς της εκπαίδευσης.
Κάτι το οποίο δυστυχώς δεν έγινε.
Στο άρθρο 2 με την μορφή του κατεπείγοντος αλλάζετε τον τρόπο προαγωγής στην επόμενη τάξη.
Εδώ πραγματικά θα ήθελα να θέσω ένα ερώτημα.
Μπορεί κάποιος με βαθμό 5 και 6 στα βασικά μαθήματα να προάγεται επειδή έχει 16 και 17 σε δευτερεύοντα;
Κι αν σε ένα μάθημα υπολείπεται λίγο της βάσης, ξέρετε ότι θα βοηθηθεί από τον καθηγητή του, το 9 να το κάνει 10.
Με τον δικό σας τρόπο όμως θα κατεβάσουν τελείως οι μαθητές τα μολύβια στα «δύσκολα» μαθήματα γιατί θα περνούν μέσα από τα «εύκολα».
Αυτό θέλετε;
Σκοπός σας είναι η επιβράβευση της ήσσονος προσπάθειας;
Στο ίδιο άρθρο καταργείται την Τράπεζα Θεμάτων.
Ας υποθέσουμε ότι συμφωνούσαμε όλοι μαζί σας.
Πείτε όμως πως μπορείτε να καταργείτε έναν θεσμό πριν αυτός αξιολογηθεί σε βάθος χρόνου.
Ακόμη και με τις όποιες αδυναμίες έχει αυτό.
Σε ότι αφορά στο άρθρο 3 παρ.2, εμείς ως Ποτάμι συμφωνούμε που δίνεται τη δυνατότητα οι μαθητές να έχουν επιλογή 2 επιστημονικά πεδία αντί για ένα.
Όμως υπάρχουν μονοπάτια που είναι πολύ συνηθισμένα π.χ. από τις θετικές επιστήμες στην πληροφορική που τα έχετε κόψει.
Πρέπει να μελετηθεί καλύτερα το σύστημα, γιατί όπως είναι μειώνετε τις επιλογές των παιδιών αντίθετα με αυτά που εξαγγέλετε.
Και θα πρέπει να το δείτε άμεσα αυτό κ. Υπουργέ πριν ψηφιστεί και στερήσει από πολλά παιδιά τη δυνατότητα επιλογής.
Όλοι νομίζω σε αυτή την αίθουσα είμαστε υπέρ της πολυδιάστατης εκπαίδευσης έτσι ώστε ένας 17χρονος να έχει όσο το δυνατό περισσότερες επιλογές ανοιχτές μπροστά του.
Σε ότι αφορά στα ΕΠΑΛ.
Συστήνεται ξανά όλες τις καταργηθείσες ειδικότητες και επαναπροσλαμβάνονται άμεσα όλοι οι καθηγητές των συγκεκριμένων ειδικοτήτων!!
Δικαίως, γιατί η δημόσια παιδεία έχει ανάγκη στήριξης.
Συμφωνούμε σ’ αυτό κύριε Υπουργέ.
Είμαστε σύμφωνοι και στην δυνατότητα που δίνεται στα σώματα ασφάλειας και στις ένοπλες δυνάμεις να μπορεί το κράτος να τους διευκολύνει να σπουδάζουν.
Είναι μία σωστή πράξη που στηρίζει τη δια βίου μάθηση.
Ωστόσο, ήταν κατεπείγον να θέλετε να αλλάξετε την διαδικασία επιλογής των διευθυντών εν μέσω εξετάσεων και πανελλαδικών;
Γιατί δεν κάνετε ότι με τους σχολικούς συμβούλους ή με τους πρυτάνεις; Να δώσετε δηλαδή παράταση θητείας.
Έχετε δει τις αντιδράσεις που υπάρχουν από όλες τις πλευρές της εκπαιδευτικής κοινότητας που διαμαρτύρονται για την έλλειψη διαλόγου;
Σε ότι αφορά στα πρότυπα και πειραματικά σχολεία είμαστε κάθετα αντίθετοι.
Καταργείτε τις εξετάσεις και να επαναφέρετε την κλήρωση ως κριτήριο για την εισαγωγή των μαθητών στα σχολεία αυτά.
Κύριες και κύριοι συνάδελφοι,
Η κατάργηση των εξετάσεων δεν είναι μέτρο κοινωνικής πρόνοιας.
Οι εξετάσεις δεν πρέπει να δαιμονοποιούνται.
Η εξέταση είναι μία άσκηση που σκοπό έχει την βελτίωση του μαθητή.
Αν αυτό αποτελεί πρόβλημα σήμερα για το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας, τότε πρέπει να το δούμε όλοι μαζί και σίγουρα όχι με την μορφή του κατεπείγοντος.
Τα Πρότυπα και Πειραματικά, ειδικά με τις παρούσες συνθήκες θα έπρεπε να αποτελούν οδηγό για το υπόλοιπο εκπαιδευτικό σύστημα.
Και σ’ αυτό το σημείο προτείνουμε την επέκταση αυτού του επιτυχημένου θεσμού και χαιρετίζουμε την δέσμευση του πρωθυπουργού και του Υπουργού γι’ αυτό, αλλά με τις ιδέες που έχουν δημοσίως εκφρασθεί πολύ αμφιβάλουμε.
Στο άρθρο 16 αλλάζετε τον τρόπο επιλογής στελεχών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Καταργείτε τη διαδικασία της συνέντευξης και εισάγεται το κριτήριο –με βαρύτητα 33%- της ψήφου των εκπαιδευτικών για την ανάδειξη των Διευθυντών.
Απαξιώνεται τη διαδικασία της συνέντευξης λέγοντας στην αιτιολογική έκθεση:
«οι ικανότητες των κρινόμενων δεν μπορούν να διαπιστωθούν στη διάρκειας μιας ολιγόλεπτης συνέντευξης η οποία στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον για την επιλογή «ημετέρων» της εκάστοτε εξουσίας».
Είναι κρίμα στον 21ο αιώνα να απαξιώνεται στη χώρα μας η βασικότερη διαδικασία επιλογής στελεχών που υπάρχει σε όλο τον κόσμο και μάλιστα στο χώρο της εκπαίδευσης.
Έχει το μέχρι σήμερα σύστημα ατέλειες; Σίγουρα έχει.
Θα μπορούσατε με βελτιώσεις στον υπάρχοντα νόμο να τις θεραπεύσετε.
Εσείς κάνατε το ακριβώς αντίθετο.
Όλοι γνωρίζουμε –και καλύτερα από όλους οι μαθητές - ότι ένας εκπαιδευτικός μπορεί να έχει μια σειρά από τυπικά προσόντα.
Αλλά στερείται το βασικότερο προσόν που πρέπει να έχει: την ικανότητα επικοινωνίας.
Και εάν αυτή απαιτείται μια φορά για τον απλό καθηγητή είναι ακόμη πιο αναγκαία για ένα διευθυντή σχολείου που απευθύνεται σε όλη τη μαθητική κοινότητα, στο σύνολο των καθηγητών αλλά και των γονέων.
Εάν κρίνετε ότι υπάρχουν περιθώρια υποκειμενισμού, θα μπορούσατε να προσθέσετε δικλείδες ασφαλείας.
Αν και η σημερινή διαδικασία έχει ήδη αρκετές, όπως η μαγνητοφώνηση της συνέντευξης.
Εσείς όμως καταργείτε τη διαδικασία της συνέντευξης.
Και φέρνετε τη διαδικασία της εκλογής από το σύλλογο των διδασκόντων, προσδίδοντας μάλιστα στο κριτήριο αυτό την καθοριστική βαρύτητα του 33%.
Με ένα τέτοιο ποσοστό, είναι βέβαιο ότι το καθοριστικό κριτήριο δε θα είναι τα τυπικά και ουσιαστικά εκπαιδευτικά και διοικητικά προσόντα των υποψηφίων αλλά το ποιος θα είναι πιο αρεστός στο σύλλογο των διδασκόντων.
Μεταβάλλουμε δηλαδή τους ανθρώπους που ενδιαφέρονται να ασκήσουν το λειτούργημα του διευθυντή ενός σχολείου σε κοινούς υποψηφίους που θα βγουν προς άγρα ψήφων για να εκλεγούν.
Έχετε σκεφτεί αλήθεια ότι οι πιο σοβαροί άνθρωποι δεν θα θέσουν καν υποψηφιότητα;
Σε ότι αφορά στο κατεπείγον της ανώτατης εκπαίδευσης.
Είναι η επαναφορά των φοιτητών που δεν πρόλαβαν ή δεν θέλησαν να τελειώσουν τις σπουδές τους σε ένα λογικό χρονικό διάστημα;
Αλήθεια αυτό θεωρείται σήμερα ως το κρισιμότερο πρόβλημα των πανεπιστήμιων της χώρας;
Δεν είναι η υποχρηματοδότηση τους;
Δεν είναι η βελτίωση των εγκαταστάσεών τους;
Νομίζω ότι σίγουρα είναι τα δύο ερωτήματα που σας έθεσα.
Κι επειδή την Παρασκευή μας επιτεθήκατε με οξύτητα για τις απόψεις μας για την παιδεία κάνοντάς μας ένα κήρυγμα για δημοκρατία και αριστεία θα ήθελα να ξέρω αν είστε περήφανοι για τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες του –ψεκάστε-σκουπίστε-τελειώσατε που ακολουθούνται στα θέματα παιδείας.
Διαδικασίες που στηλιτεύατε με πάθος όταν ήσασταν αντιπολίτευση.
Κύριε Πρόεδρε,
Κύριε Υπουργέ,
Κυρίες και κύριοι βουλευτές
Η Παιδεία είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για να τη συζητάμε με τέτοιο τρόπο και με τέτοιες διαδικασίες.
Το ερώτημα που μένει να απαντηθεί στο θέμα της παιδείας είναι ένα! Θα πάμε μπροστά ή θα γυρίσουμε πίσω;
Οι αλλαγές που χρειαζόμαστε στην εκπαίδευση έτσι ώστε να προσφέρουμε περισσότερες ευκαιρίες δεν μπορούν να περιμένουν, αλλά ούτε και να γίνονται με αποσπασματικό τρόπο.
Ελπίζουμε αυτή να ήταν τελευταία φορά και περιμένουμε από τον πρωθυπουργό και τον Υπουργό το αμέσως προσεχές διάστημα να υλοποιήσουν στην πράξη την δέσμευσή τους για διάλογο και συνεργασία στο θέμα της παιδείας.
Σας ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.
*Η Σταυρούλα Αντωνάκου είναι βουλευτής Α' Πειραιά
12 Μαΐου 2015
