«Ο πολιτικός αμοραλισμός έχει χτυπήσει ταβάνι. Σας αρέσει, δεν σας αρέσει, η εκχώρηση του Δημοσίου σε μια ανεξάρτητη ανώνυμη εταιρία με Ισπανό επικεφαλής, λέγεται εποπτεία. Ούτε το 1897 δεν έγινε κάτι τέτοιο. Είναι άθλος της κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας. Εσείς που όλοι μαζί, χωρίς κακοφωνία, μιλούσατε για κατοχή και προδοσία, σήμερα εκχωρείτε την κρατική περιουσία σε μια ανώνυμη εταιρία του Δημοσίου, που έχει επικεφαλής έναν Ισπανό επίτροπο. Πολλές ήττες πείτε του κ. Μπαλτά. Δεκάδες. Ο κ. Τσακαλώτος μας είπε διάφορα, εκ των οποίων το πιο ωραίο απ’ όλα είναι ότι εκχωρήθηκε η διοίκηση, γιατί οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ – παλιότεροι όχι οι δικοί σας – κάνανε διορισμούς στις ΔΕΚΟ και τις κάνανε προβληματικές. Η εκχώρηση δηλαδή της εθνικής κυριαρχίας είναι το φάρμακο για τον παλαιοκομματισμό. Απίθανο και πολύ πρωτότυπο. Κ. Τσακαλώτο, έχουμε και κάτι νοσοκομεία εξόχως προβληματικά: μάνατζμεντ του ’50, ευνοιοκρατία, διαφθορά, καρδιολόγο χρειάζονται, καθαρίστριες προσλαμβάνει ο κ. Πολάκης. Να κάνουμε μια Νοσοκομεία ΑΕ, να βάλουμε έναν Σουηδό επικεφαλής να καθαρίσουμε και με αυτό. Να πάμε και στα Υπουργεία να κάνουμε μια Διακυβέρνηση ΑΕ γιατί 27500 διορισμούς κάνατε μόνο εσείς τον τελευταίο χρόνο. Να βρούμε και ένα μικρανήψι του Όθωνα να του δώσουμε τα κλειδιά να μην κουράζεστε τώρα μια αριστερή διακυβέρνηση με πεζά θέματα όπως η εξυγίανση του Δημοσίου, να την παραχωρήσουμε κι αυτή» τόνισε ο κ. Μπαργιώτας, βουλευτής Λάρισας με το Ποτάμι, κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής για τα προαπαιτούμενα.
Σχολιάζοντας στη συνέχεια την στάση της κυβέρνησης όσον αφορά τις διατάξεις για την ενέργεια είπε «η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, έστω και με αυτούς τους όρους, είναι μια πολύ σημαντική μεταρρύθμιση και θα μπορούσε υπό διαφορετικές συνθήκες να είναι μια τεράστια ευκαιρία. Ακόμα και στις σημερινές κακές οικονομικές συνθήκες με το κακό φορολογικό περιβάλλον και την αναξιοπιστία, οι επενδύσεις στην ενέργεια σε αυτή την κλίμακα θα μπορούσαν πολύ εύκολα να προσελκυθούν, υπό την προϋπόθεση ότι θα ήταν σχεδιασμένες σωστά και θα υπήρχε πραγματική διάθεση. Όμως, ούτε χρονοδιαγράμματα υπάρχουν και το μόνο που προσπαθεί να περάσει η κυβέρνηση είναι ακόμη μια ιδεοληψία που λέει, ότι «ναι λέγαμε ότι δεν πωλείται η ενέργεια και η ΔΕΗ, τώρα την σπάσαμε κομματάκια, αλλά διατηρείται ο δημόσιος έλεγχος στα δίκτυα»».
Κλείνοντας, ο κ. Μπαργιώτας επεσήμανε ότι τα νομοσχέδια που ψηφίζονται είναι αποσυνδεδεμένα από τις πραγματικές ανάγκες της οικονομίας, «είτε είναι το ασφαλιστικό είτε χτίζονται για να εισπραχθεί η δόση και ξεχνιούνται, δεν ενδιαφέρει κανέναν. Ούτε το πρόβλημα λύνεται με αυτόν τον τρόπο και οι εκκρεμότητες συνεχίζουν να υφίστανται και επανέρχονται. Η κυβερνητική πλειοψηφία ψηφίζει τα πάντα χωρίς να χρειάζεται ούτε πολιτικό ούτε ιδεολογικό «δια ταύτα». Αυτό σημαίνει ότι δεν χρειάζεται ούτε διάλογος ούτε διαβούλευση, ούτε υπερβολές σαν αυτές που μας είπε ο κ. Τσακαλώτος προχθές. Αρκεί να «πέφτουν» οι δόσεις. Το θέμα όμως κ. συνάδελφοι είναι τι θα τις κάνετε τις δόσεις; Έχετε κάποιο στρατηγικό στόχο; Τι ακριβώς κάνετε; Μετάβαση; Εκσυγχρονισμό; Διεκπεραίωση day-to-day, τι ακριβώς είναι αυτό που θέλετε να κάνετε για τη χώρα; Έχετε ιστορική ευθύνη, αντιλαμβάνεστε την προοπτική και την ευθύνη απέναντι στις επόμενες γενιές»;
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί η απομαγνητοφώνηση της ομιλίας:
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Βρισκόμαστε ακόμη μια φορά μπροστά σε μια διαδικασία «εξπρές», σε μια διαδικασία που έχει μπερδέψει ακόμα και το επείγον με το κατεπείγον, μιας και χθες κάναμε μια διαδικασία υβρίδιο η οποία ήταν μεν επείγουσα αλλά μέσα στα όρια της κατεπείγουσας. Ο εκφυλισμός του κοινοβουλευτικού έργου έχει φτάσει σε τέτοια επίπεδα που ενδεχομένως αυτού του τύπου οι διαδικασίες να είναι πολλές από δω και πέρα. Το ενδιαφέρον από δω και πέρα καθώς θα έρχονται τα νομοσχέδια, είναι ο τρόπος που τα διαχειρίζεται η κυβερνητική πλειοψηφία. Τόσο στη συζήτηση για το Ελληνικό, όσο και στην επιτροπή χθες, ακούστηκαν πράγματα απίθανα. Ήττα στη διαδικασία της μετάβασης για το σοσιαλισμό, θεώρησε ο κ. Μπαλτάς τη σύμβαση για το Ελληνικό, θρίαμβο ο κ. Φλαμπουράρης. Ήττα βλέπει ο κ. Δημαράς για τα νερά, εκσυγχρονιστική μεταρρύθμιση μας την παρουσίασε ο κ. Τσακαλώτος. Κλαίει ο ένας, χαίρεται ο διπλανός τους και τελικά – κι αυτό είναι το σημαντικό χαρακτηριστικό - όλοι ψηφίζουν τα πάντα. Σε μεγάλο βαθμό αυτό είναι μέρος μιας συνολικότερης στρατηγικής που έχει αποκρυσταλλωθεί στην διάρκεια των τελευταίων μηνών, όπου έχουμε πλέον μια κυβέρνηση σούπερ μάρκετ, πολιτικό και ιδεολογικό που πουλά σε όλους ανάλογα με τις ανάγκες της. Η κακοφωνία επιδιώκεται και αξιοποιείται μέσα στο λαϊκίστικο πλαίσιο διακυβέρνησης που έχει υιοθετήσει η κυβέρνηση, αρκεί βέβαια να ψηφίζει ότι χρειάζεται για να πάρει τη δόση της. Η οποία δόση είναι δόση της κυβέρνησης και όχι της χώρας.
Έχουμε δηλαδή μια κυβερνητική πλειοψηφία η οποία είναι συμπαγής, αυτό είναι το πολιτικό της χαρακτηριστικό, αλλά ταυτόχρονα είναι και άμορφη. Δεν έχει ιδεολογικό και πολιτικό πρόσημο. Η κοινή στάση είναι προϊόν κακοφωνίας. Έτσι έχει μετατραπεί σε ένα πολύ βολικό εργαλείο. Ψηφίζει, ξεψηφίζει, ξεφτιλίζεται, ανακαλεί αυτό που είχε ψηφίζει προ διμήνου, αναγορεύει σε εθνική αναγκαιότητα αυτό που θεωρούσε προδοσία και κατοχή, και πίσω πάλι, χωρίς κανένα ενδοιασμό και καμιά ντροπή. Άλλοι κάνουν εκσυγχρονισμό, κάποιοι μπορεί απλώς να είναι περαστικοί και να περιμένουν να φύγουν, όλοι όμως ψηφίζουν τα πάντα. Το θέμα είναι ότι έχοντας απέναντι μια τέτοια τακτική, ψηφίζοντας ότι να ναι όπως να ναι και δεν με ενδιαφέρει που πάει η χώρα, η κοινοβουλευτική διαδικασία, παύει να έχει νόημα. Γιατί γίνεται σε ώτα μη ακουόντων και σε ένα σώμα το οποίο δεν έχει πολιτικά χαρακτηριστικά.
Το δυστύχημα είναι ότι αυτή η συστηματική απαξίωση, υπονομεύει την λειτουργία της ίδιας της δημοκρατίας. Η πλήρης αποπολιτικοποίηση, η αντικατάσταση της ιδεολογίας από τον πολιτικό κυνισμό, υπονομεύει την λειτουργία της δημοκρατίας και το βαλκανικό παράδειγμα λέει ότι εδώ στην περιοχή μας, τα κράτη που αποτυγχάνουν με αυτό τον τρόπο θεσμικά, καταλήγουν στην αγκαλιά του υποκόσμου.
Περνώντας στο νομοσχέδιο, στο κεφάλαιο ένα βασιλεύει αυτό που λέγαμε πριν, ο κυνισμός. Ενδεχομένως κάποιοι να θεωρούν πολύ έξυπνους τους εαυτούς τους που εξαπάτησαν τους αγρότες, τους νέους επιστήμονες του κινήματος της γραβάτας και τους μικροξενοδόχους δίνοντας τους κάτι για να περάσει το ασφαλιστικό «αβρόχοις ποσίν», παίρνοντάς το πίσω. Αναρωτηθείτε όμως: τι μήνυμα είναι αυτό για τον μέσο Έλληνα πολίτη, τι προσλαμβάνει για τους πολιτικούς και την πολιτική, ο μέσος αγρότης αντιμέτωπος με αυτό το μπαταχτσιλίκι. Το ότι ο ασφαλιστικός νόμος είναι τρύπιος και ανεπαρκής, δεν ενδιαφέρει φυσικά κανέναν. Δεν ενδιέφερε κανέναν και τότε. Ψηφίστηκε ως μνημονιακή επιταγή, αποσυνδεμένος από τις πραγματικές ανάγκες της χώρας.
Στο δεύτερο κεφάλαιο που αφορά την μεταφορά των ΔΕΚΟ στο υπερταμείο, ο πολιτικός αμοραλισμός έχει χτυπήσει ταβάνι. Σας αρέσει, δεν σας αρέσει, η εκχώρηση του Δημοσίου σε μια ανεξάρτητη ανώνυμη εταιρία με Ισπανό επικεφαλής, λέγεται εποπτεία. Ούτε το 1897 έγινε κάτι τέτοιο. Είναι άθλος της κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας. Εσείς που όλοι μαζί, χωρίς κακοφωνία, μιλούσατε για κατοχή και προδοσία, σήμερα εκχωρείτε την κρατική περιουσία σε μια ανώνυμη εταιρία του Δημοσίου, που έχει επικεφαλής έναν Ισπανό επίτροπο. Πολλές ήττες πείτε του κ. Μπαλτά. Δεκάδες. Ο κ. Τσακαλώτος μας είπε διάφορα, εκ των οποίων το πιο ωραίο απ’ όλα είναι ότι εκχωρήθηκε η διοίκηση, γιατί οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ – παλιότεροι όχι οι δικοί σας – κάνανε διορισμούς στις ΔΕΚΟ και τις κάνανε προβληματικές. Η εκχώρηση δηλαδή της εθνικής κυριαρχίας είναι το φάρμακο για τον παλαιοκομματισμό. Απίθανο και πολύ πρωτότυπο. Κ. Τσακαλώτο, έχουμε και κάτι νοσοκομεία εξόχως προβληματικά: μάνατζμεντ του ’50, ευνοιοκρατία, διαφθορά, καρδιολόγο χρειάζονται, καθαρίστριες προσλαμβάνει ο κ. Πολάκης. Να κάνουμε μια Νοσοκομεία ΑΕ, να βάλουμε έναν Σουηδό επικεφαλής να καθαρίσουμε και με αυτό. Να πάμε και στα Υπουργεία να κάνουμε μια Διακυβέρνηση ΑΕ γιατί 27500 διορισμούς κάνατε μόνο εσείς τον τελευταίο χρόνο. Να βρούμε και ένα μικρανήψι του Όθωνα να του δώσουμε τα κλειδιά να μην κουράζεστε τώρα μια αριστερή διακυβέρνηση με πεζά θέματα όπως η εξυγίανση του Δημοσίου, να την παραχωρήσουμε κι αυτή.
Θα μπορούσε να είναι αστείο αλλά δεν είναι. Γιατί ο κ. Υπουργός, ξέρει πολύ καλά, ότι αυτά τα «κουλά», τα λέει γιατί απέναντί του έχει ένα σώμα που δεν αντιδρά. Γιατί με τον τρόπο αυτό προσπαθεί να καλύψει αυτό που παραδέχτηκε κι ο ίδιος: ότι ανοίγει ο δρόμος για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ, της ΕΥΑΘ και της ΔΕΗ και εγώ λέω καλώς, ενδεχομένως να το συζητήσουμε, αλλά εσείς θέλετε να το κρύψετε κάτω απ΄ το χαλί. Γιατί είναι από αυτά τα πράγματα που τα κάνετε χωρίς να τα πιστεύετε. Μας διαβεβαιώνετε ότι δεν θα γίνουν από εσάς. Αφήστε που είναι η καλύτερη εγγύηση ότι αυτά θα γίνουν επί υπουργίας τους, όταν μετά βδελυγμίας τα απεύχονται.
Στο Κεφάλαιο 3 της Ενέργειας, ο μόνος τίτλος που μπαίνει είναι πάρε τα λεφτά και βλέπουμε. Είπα και χθες ότι είναι μια πολύ μεγάλη και σημαντική μεταρρύθμιση και επί της αρχής είμαστε υπέρ. Όμως εισάγεται μισή και κουτσουρεμένη και κακώς γιατί δεν κινδυνεύει να μην ψηφιστεί, θα μπορούσε να ψηφιστεί οτιδήποτε, είπαμε θα ψηφίζατε τα πάντα έτσι κι αλλιώς. Δεν έχει πλέον κανένα νόημα να τα κουτσουρεύουμε και να τα περνάμε νύχτα, έτσι κι αλλιώς η κυβερνητική πλειοψηφία είναι συγκροτημένη και ψηφίζει τα πάντα. Μια ήττα πάνω, μια ήττα κάτω ό δημοκρατικός σοσιαλισμός έχει αποδείξει Ιώβεια υπομονή διεθνώς και στην Ελλάδα. Η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, έστω και μ΄ αυτούς τους όρους, είναι μια πολύ σημαντική μεταρρύθμιση. Κι όσο και να θέλει να την υποβαθμίσει η κυβέρνηση ανοίγει την πόρτα για τον πλήρη μετασχηματισμό της ενέργειας.
Θα μπορούσε υπό διαφορετικές συνθήκες να είναι μια τεράστια ευκαιρία, καθώς ακόμα και στις σημερινές κακές οικονομικές συνθήκες, το κακό φορολογικό περιβάλλον και την αναξιοπιστία, οι επενδύσεις στην Ενέργεια, σ’ αυτή την κλίμακα θα μπορούσαν πολύ εύκολα να προσελκυθούν υπό την προϋπόθεση ότι θα ήταν σχεδιασμένο σωστά και θα υπήρχε πραγματική διάθεση. Να είμαστε ειλικρινείς, είναι μια εξαιρετικά δύσκολη και πολύπλοκη διαδικασία, η οποία υποτιμάται από τον τρόπο με τον οποίο οργανώνεται. Ούτε χρονοδιαγράμματα υπάρχουν και το μόνο που προσπαθεί να επιτύχει είναι ακόμη μια ιδεοληψία που λέει, ότι «ναι λέγαμε ότι δεν πωλείται η ενέργεια και η ΔΕΗ, τώρα την σπάσαμε κομματάκια, αλλά διατηρείται ο δημόσιος έλεγχος στα δίκτυα». Δεν θα λειτουργήσει τίποτα από όλα αυτά έτσι όπως είναι σχεδιασμένο και θα αλλάξει τουλάχιστον 2-3 φορές. Θα αλλάζει σταδιακά και αυτό συνεπάγεται χάσιμο χρόνου. Χάσιμο χρόνου που κάποιοι νομίζουν ότι το χρειάζονται για να κάνουν την ιδεολογική τους κωλοτούμπα. Δεν χρειάζεται όμως, η κοινοβουλευτική σας ομάδα ψηφίζει τα πάντα. Θα ήταν οικονομία χρόνου σε όλα τα επίπεδα.
Το πρόβλημα είναι, ότι αυτά τα νομοσχέδια ψηφίζονται αποσυνδεμένα από την πραγματική ανάγκη της οικονομίας. Είτε είναι το ασφαλιστικό, είτε χτίζονται για να εισπραχθεί η δόση και ξεχνιούνται, δεν ενδιαφέρει κανέναν. Ούτε το πρόβλημα λύνεται με αυτόν τον τρόπο, ούτε ότι συνεχίζουν οι εκκρεμότητες να υφίστανται και να επανέρχονται. Θα ξανάρθουν στη δεύτερη αξιολόγηση πολλά από αυτά. Κυριαρχεί η ιδεοληψία. Είναι αναγκαίο να γίνουν αυτά με τον τρόπο που τα λέγαμε.
Η κυβερνητική πλειοψηφία έχει λοιπόν αποκρυσταλλωθεί. Ψηφίζει τα πάντα χωρίς να χρειάζεται ούτε ιδεολογικό, ούτε πολιτικό «δια ταύτα». Έτσι κι αλλιώς αυτό σημαίνει ότι δεν χρειάζεται ούτε διάλογος, ούτε διαβούλευση, ούτε υπερβολές σαν αυτές που μας είπε ο κ. Τσακαλώτος προχθές. Αρκεί να «πέφτουν» οι δόσεις. Το θέμα όμως κ. συνάδελφοι είναι τι θα τις κάνετε τις δόσεις; Είναι πολύ ενδιαφέρον να μας πει κάποιος, έχετε κάποιο στρατηγικό στόχο; Τι ακριβώς κάνετε; Μετάβαση; Εκσυγχρονισμό; Διεκπεραίωση day to day, τι ακριβώς είναι αυτό που θέλετε να κάνετε για τη χώρα; Έχετε ιστορική ευθύνη, αντιλαμβάνεστε την προοπτική και την ευθύνη απέναντι στις επόμενες γενιές; Θα μας πείτε κάποτε τι είναι αυτό, που φιλοδοξείτε να αφήσετε στις επόμενες γενιές, εκτός από το χρέος διπλασιασμένο, εκτός από το χρέος και την επιτροπεία για τα επόμενα 99 χρόνια;
